Τα ανώτερα μαθηματικά της ΛΑΕ και η αριθμητική του Λαϊκού Μετώπου

 Η  παταγώδης επιτυχία της ΛΑΕ  στην διήμερη  μάζωξη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας,  θύμιζε τις παλιές ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που δεν θύμιζε εκείνες τις ημέρες, ήταν η απουσία  τηλεοπτικών συνεργείων : Μια απουσία που βραχυπρόθεσμα  σημαίνει πολιτικό θάψιμο, όμως μεσοπρόθεσμα σημαίνει ένα ωραίο πολιτικό οφσάϊτ εις βάρος του δράστη της αποσιώπησης. Τώρα αυτό που σηκώνει ανάλυση είναι  το «μεσοπρόθεσμα»: Γιατί το μεσοπρόθεσμα αποδεικνύεται ότι έρχεται ταχύτερα από ό,τι νομίζαμε, καθώς  τα νέφη σωρεύονται στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ στη συριζαϊκή στρούγκα κυριαρχεί η  μούγκα, η ηγετική ομάδα περιφέρει τη πρότασή της για οικουμενική κυβέρνηση από κόμματος εις κόμμα -  θα λέγαμε απηχώντας εκείνο το περιβόητο «από χωρίου εις χωρίον», που κυκλοφόρησε η Χούντα  το 1967 για να περιγράψει τη πορεία του διωκόμενου Βασιλέα μετά το κίνημα της 13^ης Δεκεμβρίου…

Η συνδιάσκεψη της 21+22 Νοεμβρίου είχε βάθος και πλάτος, είχε μια αναμφισβήτητα μεγάλη συγκομιδή ιδεών, ήταν δηλωτική των  αντιμνημονιακών δράσεων  κοινωνικής ανυπακοής που αναπτύσσονται σε όλη την ελληνική περιφέρεια και την πρωτεύουσα. Αυτό που κατά τη γνώμη μου έπασχε ήταν η αριθμητική της ανατροπής :  Ενώ η συνδιάσκεψη έδινε απτά δείγματα  γνώσεων στην Άλγεβρα και στα Ανώτερα Μαθηματικά της  ιδεολογίας, απέφευγε  επί το πλείστον να εξηγήσει πως θα μπορούσαν οι Αριστερές  δυνάμεις συναθροιζόμενες να δημιουργήσουν ένα μέγεθος ικανό να ασκήσει κοινοβουλευτική διακυβέρνηση και ακόμη περισσότερο εξουσία.

Απέφευγε δηλαδή να δει τόσο τη διαδρομή της συσσώρευσης   των φίλιων δυνάμεων όσο και την αναγωγή τους σε μια κρίσιμη μάζα, που θα μπορούσε να ανατινάξει  το καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας.

Ακόμη απέφευγε να δει τη φθορά της συνθηματολογίας για μια «αριστερή κυβέρνηση», με δεδομένη τη σημερινή καρικατούρα της…

Αλήθεια, υπάρχουν αριστεροί που νομίζουν ότι  η ελληνική ανατροπή  της χρηματοπιστωτικής  επιτροπείας  ΔΕΝ θα συναντήσει τη λυσσώδη αντίδραση και το πολιτικό σαμποτάζ της ολιγαρχίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των διεθνών σχέσεων;

Και τι μπορεί να ορθωθεί  πιο άμεσα και αποτελεσματικά σε αυτή την αντίδραση, από ένα μεγάλο ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων, στο οποίο προφανώς η ριζοσπαστική(δηλαδή όχι μουσειακή) Αριστερά θα έχει σημαίνουσα θέση;

 Σχετικά  http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/11/blog-post_85.html