Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ρθούνε, θα περάσουν
Κριτές θα μας δικάσουν
Οι αγέννητοι, οι νεκροί
Κωστής Παλαμάς
Πατριώτες είναι αυτοί που
αγαπούν και που ομολογούν τις διαβαθμίσεις της αγάπης- στις οποίες είναι επόμενο
να προτάσσεται η δική τους χώρα, περιφέρεια, περιοχή, γειτονιά. Οι Πατριώτες εκτρέφουν
μια σχέση αμφιθυμική με τη χώρα τους, όπως συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις, όμως το
στοιχείο της αγάπης προέχει.
Σήμερα, 28η Οκτωβρίου
2015, ημέρα του ΟΧΙ, οι πατριώτες αυτής της χώρας θα έπρεπε να αισθάνονται
ντροπή για την οδυνηρή κατάληξη των αντικατοχικών αγώνων. Θα έπρεπε σαν τον
Σαββόπουλο να μιλάνε για «κωλοέλληνες», συγκρίνοντας το μεγαλειώδες ΟΧΙ του 1940 με το
εξαπατημένο ΟΧΙ του ελληνικού λαού της 5ης
Ιουλίου, κι ακόμη με την επιδοκιμασία της εξαπάτησης από το πλειοψηφικό εκλογικό
σώμα της 20ης Σεπτεμβρίου.
Ιδιοτελείς αλλά και
ανιδιοτελείς αντιμνημονιακοί – πλην τελούντες σε κατάσταση εξουσιαστικής λιγούρας
και προοδευτικού κομφορμισμού αντιστοίχως
– μίλησαν για υπέρτερες δυνάμεις και συντριπτικές απειλές εναντίον της χώρας. Όμως
όλη η ευρωζωνική απειλή δεν αποτελούσε ούτε
ένα εκατομμυριαστό μπροστά στην ένοπλη απειλή των δυνάμεων του Άξονα, που
κυριαρχούσαν απόλυτα στην χερσαία Ευρώπη. Τότε παίζονταν ζωές, περιουσίες,
εθνικά εδάφη, τώρα παίζονταν τα θλιβερά 17ωρα του κ. Τσίπρα και το ατέλειωτο
μπλα-μπλα των ευρωπαραγόντων…Τότε η Αμερική «ήτο μακράν» και η Ρωσία ουδέτερη,
τώρα υπήρχε (και υπάρχει) στη περιοχή μας ένας άλλος συσχετισμός δυνάμεων, που έκανε(και
κάνει) εφικτό το σύγχρονο ΟΧΙ.
Ευτυχώς, το μέλλον δεν τελειώνει,
η ιστορία διαρκεί, καμιά απαισιοδοξία
δεν μπορεί να είναι τελεσίδικη. Ο αντιαποικιακός, αντιϊμπεριαλιστικός και
πατριωτικός αγώνας συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου