Του “Κυνικού”
Η Πορτογαλία έγινε η πρώτη χώρα στην οποία ο Πρόεδρος της Anibal Cavaco Silva απαγόρευσε σε ευρωσκεπτικιστικά κόμματα την ανάληψη καθηκόντων για λόγους εθνικού συμφέροντος! Συγκεκριμένα, αρνήθηκε να διορίσει κυβέρνηση συνασπισμού της Αριστεράς παρά το γεγονός ότι εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία στο πορτογαλικό κοινοβούλιο και κέρδισε την εντολή να συνθλίψει το καθεστώς λιτότητας που κληρονόμησε από την Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ.
Θεώρησε πολύ επικίνδυνο να αφήσει την Αριστερά ή τους κομμουνιστές να έρθουν στην εξουσία, επιμένοντας ότι οι συντηρητικοί θα πρέπει συστρατευθούν ως μειονότητα, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι Βρυξέλλες και να κατευναστούν οι ξένες χρηματοπιστωτικές αγορές!
Σε απλά ελληνικά, πρώτα έρχονται οι κανόνες του Ευρώ και η ιδιότητα του κράτους μέλους της ΕΕ και μετά η… Δημοκρατία! Κοινώς, αυτό κι αν είναι πραξικόπημα!
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε στη διαπραγμάτευση. Και απέτυχε γιατί ποτέ δεν είχε σκοπό να τη φτάσει ως το τέλος! Τώρα βασιλεύει ο φόβος στην Ευρώπη. Ένας φόβος που καταστρατηγεί τα δικαιώματα των πολλών και πριμοδοτεί φερέφωνα του συστήματος των Βρυξελών. Πλέον δεν υπάρχουν εναλλακτικές αλλά ο “μονόδρομος” που μας υπαγορεύουν κάποιοι που ελάχιστα γνωρίζουν για την πραγματική ζωή. Ο “μονόδρομος” των αριθμών που θα ευημερούν αλλά οι πολίτες θα στενάζουν εξαιτίας τους!
Το παραπάνω είναι το αποτέλεσμα όσων έχουν προηγηθεί τους τελευταίους μήνες με ηρωίδα της τραγωδίας την Ελλάδα και χωρίς την ύπαρξη από μηχανής θεού. Το ψιθυρίζαμε καιρό μεταξύ μας, κατόπιν έγινε σύνθημα, #ThisIsACoup, σε όλο τον κόσμο λόγω της διαπραγμάτευσης της Ελλάδας με τους ηγέτες της ΕΕ και οι ιθύνοντες αυτής δυσανασχέτησαν.
Μετά τη διαπραγμάτευση είδαμε έναν νέο έλληνα Πρωθυπουργό ο οποίος με όση ένταση υποστήριζε τη σκληρή διαπραγμάτευση πριν την τελευταία μέρα στις Βρυξέλες με την ίδια κι ακόμη περισσότερη μετά υποστηρίζει το “μονόδρομο” των μνημονίων! Επιφοίτηση; Μετάλλαξη; Εκβιασμός; Σίγουρα κάτι άλλαξε –με την προϋπόθεση ότι η διαπραγμάτευση ήταν επί της ουσίας κι όχι μόνο και μόνο για να κοιμίσει τον ήδη ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό- γιατί είναι αδύνατον έναν άνθρωπος να κάνει σε τόσο μικρό διάστημα και τόσο απότομα στροφή 180 μοιρών.
Ήρθε και ο φίλος –να αγοράσει φτηνά θέλει ο άνθρωπος, αν χαρίζουμε ακόμα καλύτερα- Ολάντ και μας είπε το αυτονόητο γι’ αυτόν “Στηρίξατε μία συμβιβαστική λύση και προστατεύσατε την Ευρώπη από αναταραχές και παράλληλα προστατευθήκατε από την κερδοσκοπία” αν και σε κάποια σημεία διατυπωμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να χρυσώνει το χάπι… Ας δούμε λοιπόν τι λέει αυτή του η φράση.
α. Συμβιβαστική λύση: Όταν αναφερόμαστε σε συμβιβασμό εννοούμε ότι και τα δύο συμβαλλόμενα μέρη κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και κερδίζουν σε μέρος των επιδιωκόμενων. Αυτό που έγινε στη διαπραγμάτευση δεν είναι συμβιβασμός είναι συνθηκολόγηση καθώς οι μόνοι που έκαναν πίσω από τις επιδιώξεις τους ήταν οι έλληνες κυβερνώντες!
β. Προστατεύσατε την Ευρώπη από αναταραχές: Κάποιοι τα έλεγαν ότι τυχόν Grexit θα ήταν οδυνηρό για όλες τις πλευρές και τελικά περισσότερο για το so-called “Ευρωπαϊκό οικοδόμημα”. Δεν τους ακούσαμε όμως και μπήκαμε στον “μονόδρομο”. Δηλαδή μας λέει ότι καταστραφήκαμε εμείς αλλά δώσαμε χρόνο στην ΕΕ (πάλι)… Πόσο αλτρουιστές πια σε αυτή την κυβέρνηση!
γ. Παράλληλα προστατευθήκατε από την κερδοσκοπία: Εδώ θα πρέπει να μας εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί γιατί τα πράγματα μπερδεύονται! Το ΔΝΤ δεν είναι εδώ; Είναι. Οι της ΕΕ δεν είναι εδώ; Είναι. Δάνεια δεν συνεχίζουμε να παίρνουμε; Εννοείται. Το χρέος μας δεν έχει φτάσει το 200% του ΑΕΠ; Έχει φτάσει αλλά με λογιστικές αλχημείες ακόμα το κρατάνε χαμηλότερα. Οι δανειστές δεν πιέζουν για φορο-καταιγίδες και πλειστηριασμούς. Πιέζουν! Η οικονομία δεν έχει καταστραφεί καθώς όλοι οι δείκτες κατρακυλούν μέρα με την μέρα; Κατρακυλούν. Τι γλυτώσαμε ακριβώς; Και γιατί αυτοί έρχονται να αγοράσουν τα “ασημικά” μας πληρώνοντας μόνο το φιλοδώρημα; Κάνοντας αυτό δεν μοιάζουν με τους κερδοσκόπους που κατά τα λοιπά γλυτώσαμε;
Σε πολλούς λοιπόν μετά από αυτά και άλλα περισσότερα που δεν χρήζουν αναφοράς σε αυτό το άρθρο έχει εντυπωθεί ότι η ΕΕ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ηγετική ελίτ η οποία λειτουργεί αδιαφανώς με κύριο γνώμονα το τραπεζικό και εταιρικό καλό –σε βάρος των λαών- και προσπαθεί να ποδηγετήσει τα εθνικά συμφέροντα σε πρώτη φάση των μικρών και αδύναμων οικονομικά κρατών.
Φυσικά στο παραπάνω υπήρχε ο αντίλογος που ξεκινούσε από χαρακτηρισμούς για συνωμοσιολογίες μέχρι ευρωφοβικά σύνδρομα και διάφορα άλλα χαριτωμένα μέχρι τη στιγμή που ένας πρόεδρος ευρωπαϊκού κράτους δολοφόνησε εν ψυχρώ τη Δημοκρατία στη χώρα του!
Η Ευρώπη έχει γίνει ένα τέρας! Μια όλο και πιο ολοκληρωτική δομή που για να ζήσει θα αναγκαστεί να τρώει τις σάρκες της… Ευτυχώς αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου