Του Γιάννη Ευστρατίου, από την ΑΥΓΗ
Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Πώς να πιστέψει κανείς πως ο
ύστερος Μπίρμαν, θα ψήφιζε το 2013 Μέρκελ αφού προηγουμένως το 2003 τάχθηκε υπέρ
της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ;
Βέβαια, η Αριστερά που κατήγγειλε ο Μπίρμαν δεν ήταν τέλεια, ούτε καν
αριστερά, αλλά σε αυτήν πάτησε ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης για να αναδειχθεί ….
Και φυσικά όχι μόνο αυτός : Στην Ελλάδα το φαινόμενο του αριστερογενούς
καλλιτέχνη που μετακομίζει προς τα δεξιά δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστο…
Τα «στερνά τιμούν τα πρώτα» - λέει η λαϊκή παροιμία –
αλλά και τα ατιμάζουν : Ο Μπίρμαν θα
ήταν απόλυτα δικαιολογημένος να ασκήσει
κριτική , αλλά απόλυτα αδικαιολόγητος στο να αναζητήσει την «αγκαλίτσα» του κατεστημένου. Εάν
σεβόταν την παλιά του εικόνα που άλλοι ακόμη σέβονται, θα έπρεπε να μείνει
πιστός στις στρατηγικές στοχεύσεις της νιότης
του, ανεξάρτητα από τις όποιες παλινδρομήσεις της κριτικής του….
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ, ΑΥΓΗ
Στη ζωή του Βολφ Μπίρμαν ο Νοέμβριος είναι μήνας με σημαδιακές
ημερομηνίες. Στις 15 Νοεμβρίου 1936 γεννήθηκε, στο Αμβούργο. Στις 16
Νοεμβρίου 1976, το Π.Γ. του SED (Eνιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας) του
αφαίρεσε την υπηκοότητα ενώ βρισκόταν στην Κολωνία, προσκεκλημένος από το
συνδικάτο μετάλλου της Δυτικής Γερμανίας. Τέλος, στις 7 Νοεμβρίου, φέτος,
συμμετείχε στην εορταστική τελετή της ομοσπονδιακής Βουλής για την 25η επέτειο
της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Όμως ο Μπίρμαν, λαλίστατος και συχνά
αθυρόστομος, δεν τήρησε την κανονισμένη από τον πρόεδρο της Βουλής ημερήσια
διάταξη που προέβλεπε ένα τραγούδι [διάλεξε το "Ενθάρρυνση"
(Ermutigung)], χωρίς ομιλία. Στράφηκε προς τους βουλευτές του αριστερού
κόμματος και εξαπέλυσε τους μύδρους του.
Αυτός ο δρακοκτόνος χαρακτήρισε το κόμμα "γόνο του δράκου"
(δηλαδή της ΓΛΔ) και άθλιο κατάλοιπο αυτού που ευτυχώς υπερνικήθηκε. "Το κόμμα σας δεν είναι στην
πραγματικότητα ούτε αριστερό ούτε δεξιό, αλλά αντιδραστικό", είπε.
Οι αριστεροί βουλευτές (17 από τους 64 υπήρξαν μέλη του SED) τον άκουγαν
ατάραχοι.
Ο Γκρέγκορ Γκίζι δεν σχολίασε τις κατηγορίες του Μπίρμαν. Παραδέχτηκε
ότι η πτώση του Τείχους ήταν μια τεράστια πράξη απελευθέρωσης. Η ΓΛΔ ήταν
δικτατορία και όχι κράτος δικαίου. Την επομένη, η Neues Deutschland επέκρινε
τον χριστιανοδημοκράτη πρόεδρο της Βουλής Λάμερτ επειδή κάλεσε τον Μπίρμαν
χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τις κοινοβουλευτικές ομάδες των άλλων κομμάτων,
αν και γνώριζε ότι θα επιτεθεί στην Αριστερά.
Στην Ελλάδα, γνωρίσαμε τον Μπίρμαν μέσα από τους στίχους του,
μεταφρασμένους από τον Δ. Κούρτοβικ και μελοποιημένους από τον Θάνο Μικρούτσικο
(προτού ο τελευταίος κάνει τη φιλοΚΚΕ στροφή του και γίνει ενεργό μέλος του
Συνδέσμου Φιλίας Ελλάδας - ΓΛΔ). Αλησμόνητη έχει μείνει σε πολλούς η συναυλία
στο γήπεδο του Πανιωνίου τον Ιούνιο του 1977.
Στην "Αυγή" της 18ης.6.1977 διαβάζουμε ρεπορτάζ για τη συνέντευξη
Τύπου που έδωσε ο Μπίρμαν. Τον παρουσίασε ο τότε διευθυντής της εφημερίδας
Αντώνης Μπριλλάκης. Ο Μπίρμαν δήλωνε ότι πριν από λίγες ημέρες έγινε μέλος του
ευρωκομμουνιστικού Κ.Κ. Ισπανίας: "Πιστεύω ότι η Λαοκρατική Γερμανία
εξακολουθεί να είναι μεγάλο κέρδος για την εργατική τάξη. Μπορεί να μην υπάρχει
ακόμη σοσιαλισμός, αλλά ένας αστυνομικός σοσιαλισμός, τουλάχιστον όμως δεν
υπάρχει κατεστημένος καπιταλισμός". Τις ίδιες θέσεις επανέλαβε σε
μεταγενέστερη συναυλία του στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας, στη δεκαετία του
'80.
Ο Μπίρμαν, ως πολίτης της ΟΔΓ, εκτός από μουσικός, ανέπτυξε πολιτική δράση
στον ευρύτερο κατακερματισμένο αριστερό χώρο, σε συνεργασία συχνά με τους
μαχητικούς, τότε, Πράσινους. Και φτάνουμε στο 1989. Ο Σαύλος έγινε Παύλος. Από
κανάλι σε κανάλι διατυμπανίζει πως ο κομμουνισμός είναι ένα πτώμα και με μεγάλα
βήματα απομακρύνεται από την Αριστερά.
Τον Ιανουάριο του 1997 περνά μια βραδιά με τους Βαυαρούς
χριστιανοκοινωνιστές του Τέο Βάιγκελ (διαδόχου του Φραντς Γιόζεφ Στράους απ' το
1988). Δεν έχει πλέον καμία σχέση με τον κομμουνισμό, λέει. Το 2003 υποστηρίζει την επέμβαση των
Αμερικανών στο Ιράκ και κατηγορεί τους Γερμανούς ότι είναι μεθυσμένοι από την
ειρήνη. Στις εκλογές του 2013 ψηφίζει Μέρκελ και τον φετινό Φεβρουάριο
δημοσιοποιεί επιστολή του προς τον εκλεκτό της γερμανικής κυβέρνησης
Γερμανοουκρανό πυγμάχο Βιτάλι Κλίτσκο. Έπεται συνέχεια.
Παρ' όλ' αυτά, εμείς κρατάμε στη θύμησή μας τον νεαρό αντισταλινικό βάρδο,
ένα αμάλγαμα Φρανσουά Βιγιόν και Χάινριχ Χάινε, σύμφωνα με τον ποιητή Γκίντερ
Κούνερτ, τον δημιουργό του αξεπέραστου δίσκου Chausseestrasse 131 (η διεύθυνσή
του στο Ανατολικό Βερολίνο), τον καλλιτέχνη που υποχρεώθηκε από το καθεστώς σε
11ετή αργία (απαγόρευση δημόσιων εμφανίσεων).
Τελικά, όμως, η συγκαλυμμένη απέλασή του υπήρξε για πολλούς η αρχή του
τέλους της ΓΛΔ. Ο ένας μετά τον άλλο, καλλιτέχνες και συγγραφείς, η αφρόκρεμα
της κουλτούρας της ΓΛΔ, την κοπάνησαν, "Abgehauen", όπως τιτλοφόρησε
την αυτοβιογραφία του-ντοκουμέντο ο ηθοποιός Μάνφρεντ Κρουγκ.
