Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 12.11.14
Οι Αθηναίοι ακόμη περιμένουν εκείνη την περίφημη
καταιγίδα, που προβλεπόταν ότι θα σάρωνε
τις ανατολικές περιοχές της χώρας και ειδικά την Αττική το σαββατοκύριακο 7-9 Νοεμβρίου….Τελικά αυτό που ήλθε ήταν ένα
βροχερό σκηνικό, καθόλου ασυνήθιστο για την εποχή και καθόλου επικίνδυνο.
Στατιστικά,
μια καταιγίδα τόσο κοντινή με αυτήν που
έπνιξε κάποιες περιοχές του λεκανοπεδίου στις
24 Οκτωβρίου, είναι πολύ σπάνια.
Το κλίμα μας είναι γενικά «ευ-κρατο»,
δηλαδή «καλά κρατεί», έχοντας ευστάθεια
άνω του μέσου όρου, πράγμα που σημαίνει
ότι δεν υπόκειται σε μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, υγρασίας, ανέμων και
καταπτώσεων. Εξ άλλου κάθε μετεωρολογική
πρόβλεψη, και μάλιστα όσο περισσότερο περιορίζει τα χωρικά και χρονικά «μεγέθη»
της αναφοράς της, έχει έντονα
πιθανοκρατικό χαρακτήρα και
υπόκειται στον κίνδυνο της διάψευσης.
Στις 7-9
Νοεμβρίου εκτεθήκαμε σε διάφορα κινδυνολογικά μηνύματα και ερεθίσματα
από το επίσημο κράτος, τα μίντια και τους αυτοδιοικητικούς φορείς. Με αφετηρία αυτή
την εξέλιξη, μερικοί έτειναν να
ανακαλέσουν στη μνήμη τους την ιστορία με τον τσοπάνο και τους
ψευδείς συναγερμούς που
προκαλούσε, με αποτέλεσμα να μην εισακουσθεί άμα τη εμφανίσει του original λύκου : Όμως από την άλλη πλευρά θα μπορούσε
να ειπωθεί ότι όπως τα μετεωρολογικά επεισόδια ενέχουν την πιθανότητα της
ματαίωσης, έτσι και οι μετεωρολογικοί συναγερμοί ενέχουν την πιθανότητα της
αχρησίας.
Το πράγμα όμως δεν τελειώνει εδώ :
Γιατί ακόμη και όταν οι συναγερμοί αποδεικνύονται αχρείαστοι, δεν παύουν
να «προπονούν» τους δημόσιους
φορείς που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση
των κρίσεων .Και οι δημόσιοι φορείς θα
μπορούσαν να δρουν αποτελεσματικότερα , αν είχαν μεγαλύτερη
συμμετοχή των
εθελοντικών οργανώσεων - χωρίς φυσικά
να παύουν οι ίδιοι να ενορχηστρώνουν τις
διαδικασίες διαχείρισης κρίσεων.
Το
νεοφιλελεύθερο κράτος τείνει να περιορίσει
διάφορες κοινωνικές υπηρεσίες αντιμετώπισης
κινδύνων από πυρκαγιές, σεισμούς,
πλημμύρες κλπ. Η στάση του
χαρακτηρίζεται πρωτίστως από μια μικρονοϊκή προσέγγιση των ενδεχόμενων καταστάσεων – γι αυτό οι
πυρκαγιές αποτελούν στοιχείο προβληματισμού
μόλις το καλοκαίρι και οι
πλημμύρες μόνο το Φθινόπωρο ! Σε πιο
προχωρημένες καταστάσεις, π.χ. στις ΗΠΑ, το νεοφιλελεύθερο κράτος προσπαθεί ενίοτε
να κάνει «τράκα» στην κοινωνία των πολιτών, επιχειρώντας την επιστράτευσή της όχι συμπληρωματικά, αλλά για να αντιμετωπίσει
τα δικά του ελλείμματα και τις
ανεπάρκειές του. Του λόγου το αληθές
πιστοποιεί η περίπτωση Μπους του
νεώτερου, ο οποίος μετά τη καταστροφή της Νέας Ορλεάνης (Αύγουστος 2005) καλούσε
τις εθελοντικές οργανώσεις να
πρωτοστατήσουν σε ένα έργο, που έπρεπε
να διεκπεραιώσουν κατά κύριο λόγο οι Ομοσπονδιακές
υπηρεσίες…
