O κύριος Γεωργίου ήταν επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ),
που ως γνωστόν το 2009 «αναβάθμισε» το ελληνικό έλλειμμα και έκανε εφικτή την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ. Δεν κατηγορείται όμως μόνο γι αυτό, αλλά και
για το ότι στη συνέχεια προκάλεσε την
απενεργοποίηση του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ επί ένα ολόκληρο χρόνο ενώ ακόμη τροποποίησε το καταστατικό της συγκεκριμένης
υπηρεσίας με σκοπό τη διεύρυνση των
αρμοδιοτήτων του ιδίου και την φίμωση κάθε αμφισβήτησης στις ενέργειές του…..
Τι έλεγε η κυρία Βούλτεψη το 2011 ;
«Εδώ και ενάμιση χρόνο η ΕΛΣΤΑΤ
λειτουργεί παρανόμως, διότι το Δ.Σ. της δεν συνεδρίαζε – και στο τέλος
καρατομήθηκε ολόκληρο.
Εδώ και ενάμιση χρόνο δηλαδή, παραβιάζεται συστηματικά και σκόπιμα ο νόμος, ενώ όλες οι αποφάσεις της Αρχής είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ!
Εδώ και ενάμιση χρόνο δηλαδή, παραβιάζεται συστηματικά και σκόπιμα ο νόμος, ενώ όλες οι αποφάσεις της Αρχής είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ!
ΣΧΕΤΙΚΑ
Περνάμε τώρα στο REALNEWS :
Μετά το δημοσίευμα της "Realnews" την περασμένη Κυριακή
(7/9/2014), με τίτλο: "Ο
Γεωργίου ψάχνει... άλλοθι" - "Ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ επιδιώκει να έχει
πόρισμα για το έλλειμμα ώστε να το αξιοποιήσει στο δικαστήριο", τα πρώην στελέχη της ΕΛ.ΣΤΑΤ, οι κ.κ. Ζωή Γεωργαντά
και Ηλίας Λογοθέτης με άρθρο-παρέμβαση δίνουν τη δική τους απάντηση και
αποκαλύπτουν τι συμβαίνει στο παρασκήνιο γύρω από τη συγκρότηση ειδικής
επιτροπής στο υπουργείο Οικονομικών που θα καταγράψει τα στατιστικά στοιχεία
της περιόδου 1993-2013.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
Μπορεί ο κατηγορούμενος κ. Ανδρέας
Γεωργίου να ισχυρίζεται οτιδήποτε τον βολεύει για να αποφύγει/ελαφρύνει τις
επιπτώσεις του Ν. 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου, αλλά εκεί που ακόμη
και ο ίδιος δεν τόλμησε να ψελλίσει κάποια αμφισβήτηση, είναι το δεύτερο
έγκλημα για το οποίο κατηγορείται, συγκεκριμένα της παράβασης καθήκοντος κατ’
εξακολούθηση, άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα. Όσες Επιτροπές και Ομάδες Εργασίας
κι αν στήσει με την βοήθεια των κκ Χαρδούβελη, Σταϊκούρα, Ράντερμάχερ, Όλι Ρεν
κλπ. και με την πρωτοφανή (και ανεξήγητη!) ανοχή των κκ Σαμαρά και Βενιζέλο,
προφανώς για να θολώσει τα νερά, για την παράβαση
καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα υπάρχει ομοφωνία, όπως δείχνουν και τα
Πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής τον Μάρτιο του 2012: και τα έξι
μέλη του τότε Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ δήλωσαν ότι ο κ. Α. Γεωργίου
από τον Οκτώβριο 2010 και επί ένα χρόνο, κατά παράβαση σχετικών άρθρων του
ιδρυτικού νόμου της ΕΛΣΤΑΤ και αντίθετα με τα υπηρεσιακά του καθήκοντα, δεν
καλούσε συνεδριάσεις του ΔΣ, παρά τις οχλήσεις που είχε από όλους μας, ακόμα
και από την κα Στέλλα Μπαλφούσια, εκπρόσωπο του επίορκου Παπακωνσταντίνου, τότε
Υπουργού Οικονομικών, καθώς και από τον κ. Συμιγιάννη, εκπρόσωπο του κ.
Προβόπουλου, τότε Διοικητού της Τράπεζας Ελλάδος.
Και τα έξι μέλη δήλωσαν την ευθύνη του
κ. Γεωργίου αφενός για την ουσιαστικά παράνομη απενεργοποίηση του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ
επί ένα ολόκληρο χρόνο, και αφετέρου για τις διαδοχικές τροποποιήσεις του στατιστικού
νόμου με σκοπό την διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του ιδίου κ. Γεωργίου και την
φίμωση οποιασδήποτε φωνής αμφισβήτησης προς τις αυθαίρετες ενέργειές του
–
ενέργειες που όπως αποδείχθηκε ήταν έξωθεν καθοδηγούμενες. Σημειώνουμε ότι το
διάστημα Αύγουστος-Οκτώβριος 2010 ήταν το ιστορικά κρίσιμο για το μέλλον της
χώρας μας. Δυστυχώς, ο κ. Γεωργίου, μόνος του παράνομα και αυθαίρετα, μαζί με
το τότε «υπάκουο» στις επιταγές των ξένων Υπουργείο Οικονομικών – όχι βέβαια
ότι το σημερινό Υπουργείο και η κυβέρνηση γενικά δεν είναι υπάκουοι, το
αντίθετο, και ίσως με επαυξημένο ζήλο θα λέγαμε – προχώρησε παραβιάζοντας τον
νόμο και το υπηρεσιακό του καθήκον και οδήγησε την Ελλάδα άδικα και δολίως στην
οικονομική της κατάρρευση με όλα τα κοινωνικά συνεπακόλουθα.
Και σήμερα ο κ. Γεωργίου αντί να
μετανοήσει, «στήνει» Ομάδες Εργασίας! Για ποιο λόγο άραγε; Εφόσον τα επίσημα
στοιχεία χρέους και ελλείμματος 1995-2013 είναι ήδη διαθέσιμα (και θα
επανέλθουμε επ’ αυτού με νεότερο άρθρο), ποία θα είναι η πραγματική «αρμοδιότητα»
της «Ομάδας»; Μήπως θα μας κάνει και άλλες «αποκαλύψεις» ο κ. Γεωργίου, π.χ.
ότι τάχα ανακάλυψε τα ανεπίσημα στοιχεία και, αλλοίμονο, είχαμε ύφεση και
ελλείμματα 15% από το 1995; Διόλου απίθανο! Με την τρέχουσα δικομματική
Κυβέρνηση που απεγνωσμένα προσπαθεί να επιρρίψει την ενοχή για τον μνημονιακό
Μεσαίωνα στην προ του 2010 περίοδο, όλα να τα περιμένει κανείς.
Αλλά θα είναι ενδιαφέρον να δούμε στην
Έκθεση του Γεωργίου τις δεκάδες δισεκατομμυρίων που μας χρέωσε η Goldman Sachs
με την ευγενική συμβολή (στην κερδοφορία της) των επικεφαλής σήμερα στα δύο πιο
σημαντικά πόστα για τις τύχες της χώρας μας: κ. Χαρδούβελη νυν Υπουργό Οικονομικών, και κ.Στουρνάρα νυν Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος.
Είναι πράγματι παράξενο το πώς οι αλλοιώσαντες τα στοιχεία του 2000 ώστε να
ενταχθούμε στη ζώνη του ευρώ, σήμερα έχουν ανταμειφθεί γενναιόδωρα από τον κ.
Σαμαρά! Άλλωστε, το ίδιο συμβαίνει και με τον κ. Γεωργίου, μέχρις ότου η
Ελληνική Δικαιοσύνη σώσει την χώρα μας. Ακόμα και τον Ν.1608/1950 έχει σκοπό να
καταργήσει η παρούσα κυβέρνηση έτσι ώστε όλοι οι κλέφτες και εγκληματίες κατά
του Δημοσίου να χαίρονται τα κλοπιμαία ατιμώρητοι και μάλιστα να προστατεύονται
με αστυνομικούς που πληρώνονται από τους φόρους και τα μνημονιακά χαράτσια που
μας επιβάλλουν οι ξενόδουλοι καρεκλοκένταυροι που μας κυβερνούν. Κατά τα άλλα,
ακόμη περιμένουμε για εκείνη τη «μόνη
εξεταστική για το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο»!
Αγαπητοί Έλληνες συμπολίτες: δεν
νομίζετε ότι αξίζουμε κάτι καλλίτερο;
Το έγκλημα του Γεωργίου που προέχει για άμεση παραπομπή λόγω
παραγραφής, είναι η παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, άρθρο 259 του ΠΚ.
Ας το δούμε αναλυτικά και συγκεκριμένα μιας και υπάρχει ομόφωνη επιβεβαίωσή του
ακόμα και από τον ίδιο:
Όταν η ΕΛΣΤΑΤ ξεκίνησε να λειτουργεί,
την 1 Αυγούστου 2010, είχε έναν νόμο με 24 άρθρα που όριζαν την υπόστασή της ως
7-μελές συλλογικό όργανο ή 7-μελές Διοικητικό Συμβούλιο, καθόριζαν το
ασυμβίβαστο των 7 (επτά) μελών του συλλογικού της οργάνου, και ρύθμιζαν την
λειτουργία της. Τον νόμο αυτό, Ν 3832/2010 (ΦΕΚ Α 38), ο κ. Γεωργίου καταπάτησε
και παραβίασε από
την έναρξή εφαρμογής του, δηλαδή από τον Αύγουστο 2010, όπως θα περιγράψουμε
παρακάτω. Ιδιαίτερα, από τον Οκτώβριο 2010 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2011 (οπότε και
ο κ Βενιζέλος «παραίτησε» τα έξι μέλη του ΔΣ με τον ίδιο Νόμο που επέβαλε το
χαράτσι της ΔΕΗ!), δηλαδή επί έναν ολόκληρο χρόνο, με απόλυτη ευθύνη του κ.
Γεωργίου, το ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ δεν συνεδρίασε παρόλο που ο νόμος 3832/2010 το
απαιτούσε και παρόλο που τα μέλη του ΔΣ, όπως και ο Πανελλήνιος Σύλλογος
Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, είχαν θέσει το ζήτημα στον ίδιο τον κ. Γεωργίου αλλά και
στο Υπουργείο Οικονομικών. Η αδρανοποίηση και φίμωση του ΔΣ έγινε σκόπιμα και
δόλια για να βλαφτεί το Ελληνικό Δημόσιο διαμέσου της παράνομης διόγκωσης του
δημοσίου χρέους και ελλείμματος της χώρας μας και, λογικά, για την αποκόμιση
προσωπικού οφέλους του κ. Γεωργίου και άλλων.
Εκτός από την παράνομη αδρανοποίηση του
ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ επί έναν ολόκληρο χρόνο που συνιστά καθαρά σοβαρότατη παράβαση
καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, ο κ. Γεωργίου παρέβη το ηθικό καθήκον του ως
πρόεδρος και μάνατζερ του πιο σημαντικού Οργανισμού της χώρας μας ο οποίος
Οργανισμός οφείλει να είναι σε υψηλότατο βαθμό επιστημονικά προσεκτικός και
επαγγελματικά άμεμπτος, αντικειμενικός στις μετρήσεις του, διαφανής στις
διαδικασίες του και άριστος στις εργασιακές σχέσεις του ΔΣ με το Διοικητικό και
Επιστημονικό/Ερευνητικό προσωπικό. Τελείως αντίθετα με τις παραπάνω αρχές που
αποτελούν μάλιστα και τον πυρήνα του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ορθών Πρακτικών, ο κ.
Γεωργίου έδειξε από την αρχή αυταρχικές διαλυτικές τάσεις των πάντων. Ήταν
ολοφάνερο ότι είχε τοποθετηθεί στην ΕΛΣΤΑΤ για να εφαρμόσει τις ξενόδουλες
πολιτικές διάσωσης του ευρώ και των Γαλλογερμανικών Τραπεζών φορτώνοντας στην
Ελλάδα το κόστος αυτής της διαδικασίας. Νόμισε δε ότι οι Έλληνες επιστήμονες
και εμπειρογνώμονες θα ήταν απλώς «σφραγίδες» για τις ξενόδουλες αποφάσεις του
και ότι αυτός, αν και μη ειδικός στην στατιστική και εθνικολογιστική επιστήμη,
θα μπορούσε να διοικήσει επιτυχώς με την μέθοδο του μάνατζμεντ by fear (δια του
φόβου) και την οποία μάλιστα μπορεί να καυχιέται ότι μετεξέλιξε σε μάνατζμεντ
by terror (διά του τρόμου). Τώρα, εκ των υστέρων, είναι ολοφάνερο ότι ο πρώην
πρόεδρος της Βουλής, κ. Απόστολος Κακλαμάνης, ήταν απόλυτα σωστός όταν στην
Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής που επικύρωσε στις 29 Ιουνίου 2010 την επιλογή
Παπακωνσταντίνου-Πλασκοβίτη για τα τέσσερα από τα επτά μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ
(Γεωργαντά, Γεωργίου, Λογοθέτης, Φιλίππου) «έβαλε πάγο» στον Παπακωνσταντίνου
για την επιλογή του Γεωργίου, ενός υπάλληλου του ΔΝΤ, ως προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ.
Απευθυνόμενος δε στον Γεωργίου είπε χαρακτηριστικά:
«Πώς
θα μπορέσετε να διοικήσετε την Στατιστική μας Υπηρεσία; η εμπειρία σας
περιλαμβάνει τις υπανάπτυκτες χώρες της Αφρικής και η Ελλάδα δεν ανήκει στην
κατηγορία αυτή και επίσης δεν γνωρίζετε καθόλου το στατιστικό μας
σύστημα, τα οικονομικά στοιχεία μας και την ελληνική επιστημονική/ερευνητική
κουλτούρα, δεν έχετε πατήσει στην Ελλάδα επί 30 χρόνια, ούτε για διακοπές!»
Όμως, παρά τις αντιρρήσεις του, ο κ.
Κακλαμάνης ψήφισε ό,τι του είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Βέβαια ο κ. Κακλαμάνης,
όπως και όλα τα μέλη της διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής,
παραπλανήθηκαν αφενός για την πραγματική θέση του Γεωργίου στο ΔΝΤ (δήθεν
«Αναπληρωτής Προϊστάμενος του Τμήματος
Στατιστικής») και αφετέρου για την συνεχιζόμενη υπηρεσιακή του
σχέση με το ΔΝΤ η οποία συνεχίστηκε για ακόμη 4 μήνες κατά παράβαση του
ιδρυτικού Νόμου της ΕΛΣΤΑΤ.
Κατά το διάστημα λειτουργίας του ΔΣ:
·
Δεινοπαθήσαμε όλο το ΔΣ για να τον πείσουμε να προβλέψει την
τήρηση Πρακτικών
·
Αρνήθηκε συστηματικά και ανοικτά να λάβει υπ’ όψιν τις απόψεις των
λοιπών έξι μελών του ΔΣ, του αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ συμπεριλαμβανόμενου,
αρνούμενος ακόμα και την καταγραφή στα Πρακτικά των απόψεων με τις οποίες δεν
συμφωνούσε επαναλαμβάνοντας «στα Πρακτικά μπαίνει ό,τι θέλω εγώ»!
·
Προώθησε μονομερώς και παρανόμως τις δικές του απόψεις στο Γενικό
Λογιστήριο του Κράτους, στην Τράπεζα Ελλάδος, στο Υπουργείο Οικονομικών, στην
Eurostat και στο ΔΝΤ και έγγραφά του γύρισαν πίσω γιατί δεν είχαν τις υπογραφές
του ΔΣ
·
Απέκρυψε ουσιώδη πληροφορία που είχε ως αποτέλεσμα την εκτίναξη
των Ελληνικών σπρεντς και πιστοποίησε ψευδώς την αυθαίρετη διόγκωση του χρέους
και του ελλείμματος της χώρας μας παραβιάζοντας (με καθοδήγηση από την
Eurostat) τα κριτήρια του ESA95
·
Απέκλεισε τα έξι μέλη του 7-μελούς συλλογικού οργάνου της ΕΛΣΤΑΤ
από τις συσκέψεις των κλιμακίων της Eurostat καθώς και από ενεργή συμμετοχή στο
Στατιστικό Συνέδριο 2010
·
Απαγόρευσε στο Προσωπικό της ΕΛΣΤΑΤ να δίνουν
στατιστική/μεθοδολογική πληροφορία στα μέλη του ΔΣ και απαγόρευσε ακόμα και την
Γραμματεία της ΕΛΣΤΑΤ να εξυπηρετεί συγκεκριμένα μέλη του ΔΣ
·
Ανέθεσε χρέη αντιπροέδρου στην κ. Ξενάκη (συγκατηγορούμενή του)
αντίθετα με τον στατιστικό νόμο, απαξιώνοντας έτσι παράνομα τον ρόλο του
Αντιπροέδρου
·
Μετακινούσε επιστημονικά στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ κατά βούληση,
αυθαίρετα και αυταρχικά όταν εξέφραζαν την γνώμη τους. Η αποκορύφωση των
μετακινήσεων ήταν η ουσιαστικά αδρανοποίηση του επί πολλά χρόνια Διευθυντή
Εθνικών Λογαριασμών που ήταν ο μόνος κατ’ εξοχή αρμόδιος στον υπολογισμό του
χρέους και του ελλείμματος επειδή εξέφρασε αντίθετη από την δική του άποψη για
την ένταξη των ΔΕΚΟ στο δημόσιο χρέος ενώ ταυτόχρονα διόριζε ξένους
ακριβοπληρωνόμενους Συμβούλους.
·
Τροποποιούσε διαρκώς τον στατιστικό νόμο με την βοήθεια του ΔΝΤ,
της Eurostat και της τότε κυβέρνησης με σκοπό να αυξήσει τις εξουσίες του
·
Συκοφαντούσε τα μέλη του ΔΣ με φανταστικές κατηγορίες, μέχρι και
πλεκτάνη έστησε σε βάρος του αντιπροέδρου ο οποίος προσπαθούσε να τον φέρει σε
τάξη.
Κατά τις τρεις επίσημες συνεδριάσεις και
μία έκτακτη, συνήθιζε να στέλνει ηλεκτρονικά χιλιάδες σελίδες θεμάτων προς
συζήτηση μετά τα μεσάνυχτα της παραμονής των συνεδριάσεων με προφανή σκοπό τα
υπόλοιπα μέλη του ΔΣ να μην έχουν προετοιμαστεί δεόντως. Σημειωτέον ότι δεν
δεχόταν προς συζήτηση κανένα άλλο θέμα εκτός από τα προτεινόμενα από τον ίδιον!
Από τον Οκτώβριο 2010 ο κ. Γεωργίου
έπαυσε να καλεί συνεδριάσεις διότι προφανώς ήταν απασχολημένος με την αλλοίωση
των στοιχείων του χρέους και του ελλείμματος και δεν είχε χρόνο να ακούει τις
ενοχλητικές ερωτήσεις μας και τις αμφισβητήσεις μας στις διαφαινόμενες
αυθαίρετες ενέργειές του. Έτσι, στις 15 Νοεμβρίου 2010 ο κ. Γεωργίου
πιστοποίησε μόνος του παράνομα, ψευδώς και αυθαιρέτως ένα έλλειμμα 15,4% του
ΑΕΠ, το υψηλότερο στην Ευρώπη. Και αυτό έγινε σε αγαστή συνεργασία με την
γνωρίζουσα τις αλλοιώσεις και παρανομίες Eurostat και ασφαλώς με τον κ.
Παπακωσταντίνου ο οποίος είχε «φιξάρει» το έλλειμμα του 2009 από τον Οκτώβριο
του 2009 επί κυρίου Κοντοπυράκη (όπως ο ίδιος ο κ. Κοντοπυράκης ανέφερε)
δυσφημίζοντας την χώρα και στρέφοντας τις αγορές εναντίον της Ελλάδας
ισχυριζόμενος ότι τάχα η προηγούμενη Ελληνική κυβέρνηση είχε παραποιήσει τα
στοιχεία. Άκουσον, άκουσον!
Η παράνομη ψευδής πιστοποίηση του
δημοσίου ελλείμματος του 2009 στις 15/11/2010 ως 15,4% του ΑΕΠ (15,7% σήμερα
μετά από επόμενες αυθαίρετες αναθεωρήσεις) περιλαμβάνει δύο σκέλη: (α) Την
ψευδή διόγκωση του ελλείμματος 2009 κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες από το ύψος
13,6% που είχε δεσμευτεί η Eurostat σύμφωνα με την Έκθεσή της στις 22 Απριλίου
2010. Με το νούμερο αυτό είχε δεσμευτεί και η Τρόικα, όπως και το Υπουργείο
Οικονομικών στα έγγραφα του Α’ Μνημονίου και των σχετικών Συμβάσεων της 9 Μαΐου
2010 με βάση τις οποίες η Ελλάδα υπέγραψε το δάνειο των 110 δισεκ. ευρώ. Η
διόγκωση αυτή ήταν πιστοποιημένη παράνομα και ψευδώς χωρίς τις απαραίτητες
μετρήσεις σύμφωνα με το Ενωσιακό Δίκαιο και την Ευρωπαϊκή μεθοδολογία και έγινε
σκόπιμα από τον κ. Γεωργίου ο οποίος είχε φροντίσει να απομακρύνει παράνομα το
ΔΣ παραβαίνοντας σοβαρότατα το υπηρεσιακό του καθήκον σε βάρος του Ελληνικού
Δημοσίου. (β) Η μέτρηση 13,6% κατά την άποψή μας είναι και αυτή σοβαρά
διογκωμένη και δεν έχει επιστημονική βάση σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή μεθοδολογία
και τους κανόνες της Εθνικολογιστικής. Διέπεται δε από πλήρη αδιαφάνεια των
σχετικών κονδυλίων. Το ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ έπρεπε να διερευνήσει την ορθότητα του μεγέθους αυτού με μεγάλη προσοχή
και επιστημονική εντιμότητα καθόσον το ύψος του δημοσίου ελλείμματος καθορίζει
την ευημερία ενός ολόκληρου λαού. Αυτό είχε προταθεί στον κ. Γεωργίου, ο οποίος
είναι απόλυτα υπεύθυνος για την τέλεση του εγκλήματος της ψευδούς βεβαίωσης
κατά συναυτουργία εις βάρος του Δημοσίου υπό την ιδιαζόντων επιβαρυντική
περίσταση της ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας του αντικειμένου του εγκλήματος. Έχουμε
υπολογίσει ότι η μετρούμενη ζημία που έχει υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο από τον
Δεκέμβριο 2010 μέχρι τον Φεβρουάριο 2013 φθάνει το πολύ συντηρητικό ύψος των
167 δισεκ. ευρώ.
Τα παραπάνω έχουν ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν
από την Ελληνική Δικαιοσύνη με το Πόρισμα των Εισαγγελέων Οικονομικού
Εγκλήματος και με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Όπως όλοι
γνωρίζουμε, οι προσπάθειες «κουκουλώματος» της υπόθεσης δεν μας έλειψαν, ούτε
σε εθνικό, ούτε σε διεθνές επίπεδο. Μια φορά με την ανάθεση της υπόθεσης σε μια
απλή Ανακρίτρια που αλλοίωσε την δικογραφία με κουτοπόνηρα κόλπα και μια άλλη
φορά με τον αντιεισαγγελέα ο οποίος, παρά την πειθαρχική δίωξη της ως άνω
Ανακρίτριας, αποφάσισε να «δοξάσει» το πόρισμά της με την Πρότασή του. Πολλές
άλλες φορές τα παπαγαλάκια ΜΜΕ-φερέφωνα ξένων συμφερόντων προσπάθησαν να
δυσφημίσουν τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ που με επιστημονική εντιμότητα
κατήγγειλαν τα εθνικά αυτά εγκλήματα, ενώ άλλες φορές ο Γερμανός Διευθυντής της
Eurostat Ράντερμάχερ με την ακολουθία του προσπάθησε, καλυπτόμενος πίσω
από το Διεθνές Στατιστικό Ινστιτούτο (ISI) με κουτοπονηριές απαράδεκτων
παρεμβάσεων να δυσφημίσει την Ελληνική Δικαιοσύνη διεθνώς, προφανώς για να
καλύψει τα δικά του εγκλήματα κατά της χώρας μας. Τονίζουμε ότι πριν ένα χρόνο
ο κ. Γεωργίου με την συνδρομή του Ραντερμάχερ δεν κατάφερε να βγάλει ευνοϊκό γι
αυτόν πόρισμα από το διεθνές Στατιστικό Συνέδριο του ISI επειδή οι γράφοντες
έστειλαν 2000 (δύο χιλιάδες) ηλεκτρονικά μηνύματα σε δύο χιλιάδες συνέδρους
Στατιστικούς επιστήμονες στο Χόνγκ-Κονγκ που διεξήχθη το στατιστικό συνέδριο
καλώντας τους εμπεριστατωμένα να σαμποτάρουν το πόρισμα που επιδίωκαν οι
Γεωργίου-Ράντερμάχερ, και έτσι έγινε. Κατά συνέπεια, μή έχοντας ευνοϊκό γι’
αυτόν πόρισμα από κάποιον επιστημονικό Οργανισμό για να το παρουσιάσει στην
Ελληνική Δικαιοσύνη ως άλλοθι για τα εγκλήματά του, ο κ. Γεωργίου κατέφυγε στο
πρόσφατο κουτοπόνηρο σχέδιο στησίματος Ομάδας Εργασίας με 17 υπαλλήλους του
Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για να επεξεργαστούν δήθεν το χρέος και το
έλλειμμα 1995-2013!!!
Σύμφωνα με την Απόφαση του Αναπληρωτή
Υπουργού Οικονομικών, κ. Σταϊκούρα, (2/66793/0004-1/9/2014), στις 15-7-2014,
δηλαδή 5 μέρες μετά την ανακοίνωση του όχι ευνοϊκού για τον Γεωργίου
βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, και μετά την υβριστική επιστολή του κατά της
Ελληνικής Δικαιοσύνης, ο κ. Γεωργίου υπέβαλε ηλεκτρονική επιστολή στον κ.
Χαρδούβελη ζητώντας του να «στήσει» την παραπάνω Ομάδα Εργασίας. Ο κ.
Χαρδούβελης έστειλε εγκριτική ηλεκτρονική επιστολή στον κ. Σταϊκούρα στις
22/8/2014.
Η πρώτη μας ερώτηση είναι γιατί οι
ηλεκτρονικές αυτές επιστολές μαζί με τις σχετικές Εκθέσεις, σύμφωνα με την
εφημερίδα Realnews 7/9/2014, δεν δημοσιεύονται σύμφωνα με τον νόμο για την
διαύγεια;
Η δεύτερη ερώτησή μας είναι η εξής:
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουμε από Ευρωβουλευτές, δεν πρόκειται καθόλου για
σύσταση Ομάδας Εργασίας από υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους,
αλλά για Επιτροπή που συστήθηκε από την Κομισιόν με αλλοδαπούς νομικούς και οικονομολόγουςμε σκοπό να επινοήσουν τρόπους μη παραπομπής του
Γεωργίου στο Δικαστήριο, ούτε και για την παράβαση καθήκοντος
κατ’ εξακολούθηση. Είναι αλήθεια αυτό κύριε Σταϊκούρα και κύριε Χαρδούβελη;
Μήπως είναι αυτός ο λόγος της μη δημοσίευσης της αλληλογραφίας σας με τον
Γεωργίου; Περιμένουμε απάντηση. Αν είναι αλήθεια, τότε έχουμε πάλι ξεκάθαρη
παρέμβαση στο έργο της Ελληνικής Δικαιοσύνης, διότι όπως αξιολογούμε: Ο κ.
Γεωργίου εκβιάζει τους Κομισάριους ότι αν δεν τον προστατεύσουν, τότε θα
αποκαλύψει την αλήθεια για τα εγκλήματά τους κατά της χώρας μας.
Πριν κλείσουμε το άρθρο αυτό, θα
παρουσιάσουμε μια ενδιαφέρουσα σύντομη στιχομυθία μεταξύ του εκπροσώπου του
ΔΝΤ, William Murray, και του δημοσιογράφου κ. Μ. Ιγνατίου, στις 24 Ιουλίου 2014
στην Ουάσιγκτον η οποία είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ:
κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ: Καλημέρα.
Η ερώτησή μου είναι ότι ο Πρωθυπουργός της Ιταλίας, και σας λέω ακριβώς τα
λόγια του, είπε ότι η Ελλάδα σώθηκε για να σωθούν τα συμφέροντα των μεγάλων
Ευρωπαϊκών Τραπεζών. Θέλω ένα σχόλιο σ’ αυτό.
MR. MURRAY: Δεν
έχω να σχολιάσω τίποτα επ’ αυτού. Να ρωτήσετε τις Ιταλικές Αρχές για να σας το
διευκρινίσουν, αλλά δεν έχω τίποτα να προσθέσω σ’ αυτό. Δεν έχω τίποτα.
κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ: Μπορείτε
να σκεφτείτε την ερώτηση και να μου απαντήσετε αργότερα;
MR. MURRAY: Όχι.
Το εννοώ, Δεν μπορώ να το σχολιάσω. Δεν έχω βάση για να κάνω σχόλιο. Δεν έχω
βάση.
Και … ο νοών νοείτω! (Μήπως δύο αρνήσεις ισοδυναμούν με μία κατάφαση? Λέμε
τώρα….!)
