ΕΠΑΜ, για να σφίγγουν οι…. Συριζαίοι

Η διήμερη διεθνής συνάντηση που οργάνωσε το ΕΠΑΜ στην Αθήνα (Κεραμεικός,30.11 και 1.12) είχε οπωσδήποτε  σημαντικό μέγεθος, διεθνείς συμμετοχές, ενδιαφέρουσες ιδέες. Η συνάντηση, στην οποία έλαμψαν με την απουσία τους οι όποιοι (επίσημοι)εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ,  εστιάστηκε στο πρώτο και κυρίαρχο θέμα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, μέσα από την διάρρηξη των δεσμών της ευρωζώνης και της ΕΕ, μετά δε από αρκετές διαβουλεύσεις κατέληξε στη δημιουργία δικτύου πολιτικών κινήσεων και ατόμων σε ευρωπαϊκή  και διεθνή κλίμακα. «Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή», είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Καζάκης, παίρνοντας αποστάσεις από τον απομονωτισμό και τον εθνικισμό. Ακολουθεί το «Κοινό ανακοινωθέν της Συνάντησης των Αθηνών»  

                                                                         

Αθήνα, λίκνο της Δημοκρατίας,

1η Δεκεμβρίου 2013

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην Αθήνα, στις 30 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου, η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, οικονομολόγων και προσωπικοτήτων απ΄ όλη την Ευρώπη και άλλες χώρες.

Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΕΠΑΜ και κυρίαρχα θέματα το χρέος, το εθνικό κρατικό νόμισμα και τη Δημοκρατία. Από την πρώτη μέρα του συνεδρίου αναδείχθηκε η ενωτική διάθεση όλων των ομιλητών-εκπροσώπων των κινημάτων και οι κοινές θέσεις και παρεμφερείς προσεγγίσεις στα κομβικά ζητήματα της σημερινής συγκυρίας όπως:

α) Το ζήτημα της μηχανής χρέους που έχει επιβληθεί και υποδουλώνει έθνη και λαούς στο καθεστώς  πεονίας  ***που επιβάλλουν οι τράπεζες και το ευρώ.

β) Η ανάγκη για έξοδο από το ευρώ, ως βασικό συστατικό στοιχείο της εθνικής ανεξαρτησίας, προκειμένου να απαλλαγούν οι λαοί από τη θηλιά του χρέους και της φτώχειας και να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση των οικονομιών τους .

γ) Η ανάγκη μονομερούς αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής  Ένωσης.

δ) Το ζήτημα της δημοκρατίας αναδεικνύεται σε κομβικό ζήτημα, σ’ ένα ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον όπου οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης - με πρώτες τις ελίτ των χωρών αυτών - επιβάλλουν πολιτικές που οδηγούν την Ευρώπη στη νέα φεουδαρχία των αγορών.

Η ευρωζώνη, όπως και κάθε άλλη νομισματική ένωση , αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει μαζί με όλο το οικοδόμημα της Ευρώπης των αγορών.

Το δίλημμα που όλο και περισσότερο αναδεικνύεται μπροστά στους λαούς είναι :  είτε δικτατορία των αγορών  είτε  λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατική-αναπτυξιακή άνοιξη των λαών.

Η συνάντηση έκλεισε τις εργασίες της με σημαντικά συμπεράσματα και  την υπόσχεση ότι:

α) Οι εργασίες αυτής της διήμερης σημαντικής Συνάντησης των Αθηνών θα αποτελέσει την απαρχή μιας πιο σταθερής και ενεργού σύμπραξης των κινημάτων που κατ΄ αρχήν συμμετείχαν, στα πλαίσια του αμοιβαίου σεβασμού των εθνικών ιδιαιτεροτήτων του κάθε λαού, τον οποίο αντιπροσωπεύουν.

β) Θα αποτελέσει την αφετηρία της απελευθέρωσης των λαών της Ευρώπης που δικαιούνται να οικοδομήσουν τη δική τους δημοκρατία και την αναπτυξιακή τους πορεία.

γ) Όλοι οι συμμετέχοντες, αν και εκπρόσωποι δημοκρατικών κινημάτων και εναντίον κάθε μορφής εξτρεμισμού, είναι αποκλεισμένοι από όλα τα ΜΜΕ. Ωστόσο, παρατηρείται ότι στις χώρες τους τα ίδια ακριβώς ΜΜΕ δίνουν βήμα σε κόμματα της άκρας δεξιάς με αποτέλεσμα την σύγχυση των πολιτών και την σύνδεση της ανάγκης για εγκατάλειψης του ευρώ  και εξόδου από την ΕΕ με την ακροδεξιά ιδεολογία.

γ) Όλοι οι συμμετέχοντες στη διεθνή αυτή συνάντηση δεσμεύτηκαν να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να δραστηριοποιηθούν  στην κατεύθυνση της διεύρυνσης  του αριθμού των κινημάτων - πανευρωπαϊκά και παγκόσμια – στα βήματα που χαράζει η Συνάντηση των Αθηνών.

Υπογράφουν:

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο –Ελλάδα

Union Républicaine Populaire – Γαλλία

Per Il Bene Commune –Ιταλία

Asociación Democracia Real Ya – Ισπανία

Campaign for an Independent Britain – Βρετανία

Eurotruffa –Ιταλία

Economia Per I Cittadini – Ιταλία

National Platform –Ιρλανδία

Mouvement Politique d’Emancipation Populaire – Γαλλία

 IPU – Φινλανδία

***Οι πεόν ήταν αγρότες ή εργάτες γης δεμένοι με συγκεκριμένους γαιοκτήμονες ή εργοδότες λόγω των δανείων που τους χρωστούσαν. Στη θεωρία, ήταν υποχρεωμένοι να δουλέψουν μέχρι το χρέος να αποπληρωθεί. Στην πράξη, ο δανειστής παραποιούσε συχνά τους λογαριασμούς, ώστε το χρέος να μην αποπληρώνεται ποτέ και να συνεχίζει να αυξάνεται. Το χρέος μπορούσε να μεταβιβαστεί ως υποχρέωση και στα παιδιά του οφειλέτη...

Η πεονία υπήρχε από την αρχαιότητα έως τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα,  σε μεγάλο αριθμό χωρών. Σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ, «πεονία είναι μια κατάσταση ή συνθήκη υποχρεωτικής υπηρεσίας-βασισμένη πάνω στο χρέος ενός προσώπου προς ένα άλλο»...."