Λέει η πρώτη παράγραφος σημερινής ανακοίνωσης του «Αριστερού Δικτύου της Δημοκρατικής
Αριστεράς»:
«Η απόφαση της κυβέρνησης να χτυπήσει το νεοναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ
αποτελεί σημαντική πρωτοβουλία η οποία πρέπει να έχει εξίσου αποφασιστική
συνέχεια. Στην προσπάθεια αυτή οφείλουν να συγκλίνουν όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Όμως, η
ενοχική στάση κύκλων της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στις ιστορικές πολιτικές
συγγένειες τους με τον χώρο της ακροδεξιάς την ωθεί στον ολισθηρό, για την
ελληνική δημοκρατία, δρόμο της θεωρίας των δύο άκρων και δυσκολεύει τη
συγκρότηση του αντιφασιστικού
μετώπου.
Μία η παράγραφος, αλλά τα λάθη της πολλά :
Καταρχήν, ως δημοκρατικές δυνάμεις δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται
οι δυνάμεις που με πράξεις ή παραλείψεις συνέβαλαν στην καταστρατήγηση και καταρράκωση της ελληνικής έννομης τάξης. Στη παρούσα φάση μπορώ να τις ονοματίσω
«αντιχρυσαυγίτικες», αν και αυτό ακόμη είναι προβληματικό : Γιατί είναι ηλίου
φαεινότερο ότι πολλοί «αντιχρυσαυγίτες» χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο θέμα για λόγους
καθαρού αντιπερισπασμού στη δολοφονική επέλαση των μνημονίων κατά της χώρας.
Κατά δεύτερο λόγο, η μαθηματική ταυτότητα
«ιστορικές πολιτικές συγγένειες ΝΔ με ακροδεξιά = ενοχική στάση
= θεωρία των δυο άκρων = δυσκολίες στη συγκρότηση αντιφασιστικού μετώπου» είναι
προβληματική σε όλα τα σκέλη της…
Ποιος είδε τη ΝΔ να ντρέπεται για τις σχέσεις της με
παραδοσιακά ακροδεξιά μορφώματα;
Ποιος νομίζει
ότι η ΝΔ διατυπώνει τη θεωρία των δυο άκρων, ως «υπερ-αντίδραση» στις ενοχές της, και όχι ως πολιτικό τέχνασμα για την συκοφάντηση των κυρίων
πολιτικών της αντιπάλων;
Ποιος νομίζει ότι είναι η
θεωρία των δυο άκρων που δυσκολεύει τη συγκρότηση αντιφασιστικού μετώπου, κι όχι
η λαϊκή αγανάκτηση - που θα έστελνε στο
διάολο οποιονδήποτε αντιμνημονιακό αριστερό ή πατριώτη, εάν συναγελαζόταν με τους καταστροφείς της χώρας;
Η ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ
Η οικονομία βρίσκεται σε πρωτόγνωρα για περίοδο
ειρήνης επίπεδα οικονομικής ύφεσης, ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων
ανέργων υπερβαίνει το 1,5 εκατομμύριο, το κράτος πρόνοιας διαλύεται, κάθε
συνδικαλιστική έκφραση συντρίβεται, η επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος
είναι αποτέλεσμα των εκτεταμένων πολιτικών λιτότητας οι οποίες μονομερώς συνθλίβουν
τα μικρομεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Πολιτικές οι οποίες συνοδεύονται από μια συντονισμένη επίθεση των δυνάμεων του
κεφαλαίου προκειμένου να απαξιωθεί και στη συνέχεια να ιδιωτικοποιηθεί το
σύνολο των δημόσιων αγαθών και να διαλυθούν οι κύριοι μηχανισμοί προάσπισης των
δικαιωμάτων της εργασίας : το κράτος πρόνοιας και το συνδικάτο. Πολιτικές οι
οποίες αντιλαμβάνονται τις μεταρρυθμίσεις ως μηχανισμούς δημιουργίας ιδιωτικών
προνομίων. Αυτή είναι η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Η Αριστερά
σε όλες τις εκδοχές της αγωνίζεται για ένα “Κοινωνικό
Κράτος Δικαίου”. Ένα κράτος το οποίο μετασχηματίζει τα προνόμια των ολίγων
σε δικαιώματα των πολλών και μετατοπίζει τις κοινωνικές και πολιτικές
ισορροπίες προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.
Στις παρούσες συνθήκες κοινωνικής, οικονομικής,
πολιτικής κρίσης και κυρίως κρίσης αξιών και θεσμών, αποτέλεσμα της
παγκοσμιοποίησης της αδιαφορίας και του Θατσερικού γνωμικού “η κοινωνία δεν
υπάρχει”, η Δημοκρατική Αριστερά κατανοεί βαθύτατα την ανάγκη μιας εθνικής
συνεννόησης των πολιτικών και κοινωνικών
δυνάμεων. Δίνει ήδη δείγματα γραφής και πράξης υπερβαίνοντας το στενό
κομματικό συμφέρον στο όνομα των εθνικών προτεραιοτήτων. Προτεραιότητες οι
οποίες όμως δεν είναι μονοσήμαντα καθορισμένες αλλά εκφράζουν συμβιβασμούς
μεταξύ υπαρκτών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Για να είναι αποτελεσματική μια νέα εθνική
συνεννόηση είναι απαραίτητη η διαμόρφωση
μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με σημαντική την παρουσία της
Αριστεράς.
Η αναστροφή της καταστροφικής πορείας της χώρας και
η απαρχή διεξόδου από την πολυδιάστατη κρίση δεν μπορεί παρά να στηριχθεί στην
αύξηση της απασχόλησης και στις δυνάμεις που παράγουν, δημιουργούν, επινοούν,
καινοτομούν και επιχειρούν στο πλαίσιο μιας κοινωνίας αλληλεγγύης.
Η Δημοκρατική Αριστερά αποτελεί υπό τις σημερινές
συνθήκες τη σημαντικότερη εγγύηση για τη
συγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και η πολιτική της αυτονομία είναι αδιαπραγμάτευτη.
Τα ηγετικά στελέχη του κόμματος οφείλουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της, στον
προγραμματικό της λόγο και κυρίως εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της εργασίας.
Κάθε προσπάθεια ρευστοποίησης του εγχειρήματος της
Δημοκρατικής Αριστεράς θα μας βρει αντίθετους. Στις σημερινές συνθήκες η
Δημοκρατική Αριστερά αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί.
