Του Ηλία Νικολακόπουλου, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι, δυστυχώς, ένα έγκλημα που είχε προαναγγελθεί από καιρό. Ας θυμηθούμε πώς κινήθηκε η Χρυσή Αυγή, τα τελευταία πέντε χρόνια, δηλαδή από τη στιγμή που κατόρθωσε να περιθωριοποιήσει τα υπόλοιπα νεοναζιστικά μορφώματα. Ξεκίνησε αρχικά με κηρύγματα μίσους, βιαιοπραγίες και επιθέσεις εναντίον μεταναστών σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, γεγονός που της εξασφάλισε ένα σημείο αναφοράς, της επέτρεψε να διεκδικήσει μια συγκεκριμένη κοινωνική θεματική και της προσέφερε ορατότητα, σε γενικότερο επίπεδο, ιδιαίτερα μετά την επιτυχία της στις δημοτικές εκλογές του 2010.
Στη συνέχεια, στο περιβάλλον της βαθιάς κρίσης και της καταρράκωσης του πολιτικού συστήματος, εκμεταλλευόμενη και τις «κωλοτούμπες» του ΛΑΟΣ, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η Χρυσή Αυγή κυριάρχησε απολύτως στο χώρο της ακροδεξιάς, πετυχαίνοντας μια εντυπωσιακή εκλογική πολυσυλλεκτικότητα με δύο κύρια σημεία αναφοράς. Αφενός τις υποβαθμισμένες περιοχές των αστικών κέντρων και αφετέρου τις περιοχές με ισχυρή ακροδεξιά ιστορική παράδοση ( π.χ. νότια και ανατολική Πελοπόννησος). Σήμερα, η Χρυσή Αυγή έχει ως πρωταρχικό στόχο να κυριαρχήσει στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς, διευρύνοντας τα ερείσματά της στα δύο προαναφερθέντα ακροατήρια. Έχοντας πια πανελλαδική επιρροή και απήχηση, αναλαμβάνει να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή του «αντικομουνιστικού αγώνα».
Ήδη πέρσι, μόλις είχε μπει στη Βουλή, πρωτοστάτησε και θέλησε να βάλει τη σφραγίδα της στις εκδηλώσεις στον Μελιγαλά και στου Μακρυγιάννη — και η συνέχεια βέβαια ήταν όσα είδαμε φέτος στον Μελιγαλά. Με δυο λόγια, οι Χρυσαυγίτες λένε: «Εμείς είμαστε η πραγματική δεξιά, η λαϊκή δεξιά, και όχι ο Καμμένος ή ο Σαμαράς, ο οποίος έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80 συμμετείχε στις εκδηλώσεις του Μελιγαλά, ενώ σήμερα το έχει ξεχάσει.».
Σε αυτό το πλαίσιο, τους είναι κρίσιμο να αποκτήσουν ρίζες σε λαϊκές συνοικίες. Ας μην ξεχνάμε ότι πέρσι, στις εκλογές του Ιουνίου η Χρυσή Αυγή ισοψηφούσε στη Β΄ Πειραιά στην τρίτη θέση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (9,35% και 9,28% αντίστοιχα· ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 36,30% και η ΝΔ 18,60%). Σήμερα μάλιστα, είναι πολύ πιθανόν η Χ.Α., τουλάχιστον δημοσκοπικά, να είναι δεύτερο κόμμα στη Β’ Πειραιά. Έτσι, σε αυτή την περιοχή, η Χρυσή Αυγή αφενός οργανώνει συσσίτια και αφετέρου οργανώνει τάγματα εφόδου κατά της Αριστεράς – βλ. και την επίθεση, πριν λίγες μέρες, στο Πέραμα, εναντίον μελών του ΚΚΕ, καθώς εκλογικά, ενδεχομένως και οργανωτικά, οι Χρυσαυγίτες νιώθουν ισχυρότεροι. Με αυτή την έννοια, μια δολοφονική επίθεση, όπως η προχθεσινή, με δεδομένη και την αίσθηση ισχύος και ασυλίας που νιώθουν οι νεοναζί, ήταν, δυστυχώς, θέμα χρόνου πότε θα συμβεί.
Πηγή: enthemata.wordpress.com
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι, δυστυχώς, ένα έγκλημα που είχε προαναγγελθεί από καιρό. Ας θυμηθούμε πώς κινήθηκε η Χρυσή Αυγή, τα τελευταία πέντε χρόνια, δηλαδή από τη στιγμή που κατόρθωσε να περιθωριοποιήσει τα υπόλοιπα νεοναζιστικά μορφώματα. Ξεκίνησε αρχικά με κηρύγματα μίσους, βιαιοπραγίες και επιθέσεις εναντίον μεταναστών σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, γεγονός που της εξασφάλισε ένα σημείο αναφοράς, της επέτρεψε να διεκδικήσει μια συγκεκριμένη κοινωνική θεματική και της προσέφερε ορατότητα, σε γενικότερο επίπεδο, ιδιαίτερα μετά την επιτυχία της στις δημοτικές εκλογές του 2010.
Στη συνέχεια, στο περιβάλλον της βαθιάς κρίσης και της καταρράκωσης του πολιτικού συστήματος, εκμεταλλευόμενη και τις «κωλοτούμπες» του ΛΑΟΣ, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η Χρυσή Αυγή κυριάρχησε απολύτως στο χώρο της ακροδεξιάς, πετυχαίνοντας μια εντυπωσιακή εκλογική πολυσυλλεκτικότητα με δύο κύρια σημεία αναφοράς. Αφενός τις υποβαθμισμένες περιοχές των αστικών κέντρων και αφετέρου τις περιοχές με ισχυρή ακροδεξιά ιστορική παράδοση ( π.χ. νότια και ανατολική Πελοπόννησος). Σήμερα, η Χρυσή Αυγή έχει ως πρωταρχικό στόχο να κυριαρχήσει στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς, διευρύνοντας τα ερείσματά της στα δύο προαναφερθέντα ακροατήρια. Έχοντας πια πανελλαδική επιρροή και απήχηση, αναλαμβάνει να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή του «αντικομουνιστικού αγώνα».
Ήδη πέρσι, μόλις είχε μπει στη Βουλή, πρωτοστάτησε και θέλησε να βάλει τη σφραγίδα της στις εκδηλώσεις στον Μελιγαλά και στου Μακρυγιάννη — και η συνέχεια βέβαια ήταν όσα είδαμε φέτος στον Μελιγαλά. Με δυο λόγια, οι Χρυσαυγίτες λένε: «Εμείς είμαστε η πραγματική δεξιά, η λαϊκή δεξιά, και όχι ο Καμμένος ή ο Σαμαράς, ο οποίος έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80 συμμετείχε στις εκδηλώσεις του Μελιγαλά, ενώ σήμερα το έχει ξεχάσει.».
Σε αυτό το πλαίσιο, τους είναι κρίσιμο να αποκτήσουν ρίζες σε λαϊκές συνοικίες. Ας μην ξεχνάμε ότι πέρσι, στις εκλογές του Ιουνίου η Χρυσή Αυγή ισοψηφούσε στη Β΄ Πειραιά στην τρίτη θέση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (9,35% και 9,28% αντίστοιχα· ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 36,30% και η ΝΔ 18,60%). Σήμερα μάλιστα, είναι πολύ πιθανόν η Χ.Α., τουλάχιστον δημοσκοπικά, να είναι δεύτερο κόμμα στη Β’ Πειραιά. Έτσι, σε αυτή την περιοχή, η Χρυσή Αυγή αφενός οργανώνει συσσίτια και αφετέρου οργανώνει τάγματα εφόδου κατά της Αριστεράς – βλ. και την επίθεση, πριν λίγες μέρες, στο Πέραμα, εναντίον μελών του ΚΚΕ, καθώς εκλογικά, ενδεχομένως και οργανωτικά, οι Χρυσαυγίτες νιώθουν ισχυρότεροι. Με αυτή την έννοια, μια δολοφονική επίθεση, όπως η προχθεσινή, με δεδομένη και την αίσθηση ισχύος και ασυλίας που νιώθουν οι νεοναζί, ήταν, δυστυχώς, θέμα χρόνου πότε θα συμβεί.
Πηγή: enthemata.wordpress.com
