Πριν από κάτι ημέρες καταχωρούσα την ανακοίνωση του ΔΗΚΚΙ σχετικά με το ξήλωμα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας,
όπως επίσης και κείμενο του Σεραφείμ Κοτρώτσου για τη κυβερνητική πολιτική στον ίδιο τομέα…
Η κυβέρνηση προχωράει απτόητη στην ολική απόθεση της χώρας στα νύχια της γερμανικής νεοαποικιοκρατίας, η οποία μέχρι πρότινος ήταν ο σημαντικότερος προμηθευτής της Ελλάδας (περίπου 57%) σε οπλικά συστήματα – έστω κι αν αυτά δεν διακρίνονταν για την ποιότητά τους (π.χ. στραβά υποβρύχια). Όμως η πορεία αυτή συναντάει όλο και μεγαλύτερες αντιστάσεις. Έτσι ο νέος πρόεδρος των «Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων» αντιναύαρχος ε.α Γιάννης Δεμίρης, αναφερόμενος στο υπουργείο Οικονομικών σε συνέντευξή του στη Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία λέει :
“Ορισμένες φορές μπαίνω στο Υπουργείο Οικονομικών και αναρωτιέμαι: Είναι Έλληνες αυτοί”;
Ο νέος πρόεδρος επισημαίνει την ανάγκη να παραμείνει η παραγωγή όπλων και πυρομαχικών καθώς και η συντήρηση οπλικών συστημάτων στη χώρα και τονίζει ιδιαίτερα την εμμονή και επιμονή της τρόϊκας για λουκέτο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει δάκτυλος “γερμανικού ανταγωνισμού”.
“Την αμυντική βιομηχανία τη θέλουμε και τη χρειαζόμαστε ζωντανή. Ασφαλώς και είναι βιώσιμη”, λέει ο κ. Δεμίρης προσθέτοντας ότι χρειάζεται απλώς συμμάζεμα και αναδιάρθρωση του προσωπικού.
ΠΗΓΗ http://www.onalert.gr
Ο νέος πρόεδρος επισημαίνει την ανάγκη να παραμείνει η παραγωγή όπλων και πυρομαχικών καθώς και η συντήρηση οπλικών συστημάτων στη χώρα και τονίζει ιδιαίτερα την εμμονή και επιμονή της τρόϊκας για λουκέτο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει δάκτυλος “γερμανικού ανταγωνισμού”.
“Την αμυντική βιομηχανία τη θέλουμε και τη χρειαζόμαστε ζωντανή. Ασφαλώς και είναι βιώσιμη”, λέει ο κ. Δεμίρης προσθέτοντας ότι χρειάζεται απλώς συμμάζεμα και αναδιάρθρωση του προσωπικού.
ΠΗΓΗ http://www.onalert.gr
