ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Γιάννης Δραγασάκης για το ελληνικό χρέος


 Λέει ο Γιάννης  Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα  « Ο Δρόμος της Αριστεράς» (8.9.13)

«Διάβασα κι εγώ απόψεις που υποστηρίζουν πως αν διαγραφεί το χρέος θα τελειώσουμε με τα ελλείμματα. Και μάλιστα θα μείνει και περίσσευμα για επενδύσεις. Άρα δεν χρειάζεται να συζητάμε για ειδικά ομόλογα ή εναλλακτικές πολιτικές.  Τη διαγραφή του χρέους πρέπει να τη διεκδικήσουμε σύμφωνα με όσα λέει το πρόγραμμά μας. Όμως το χρέος είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία των ελλειμμάτων. Αν δεν αλλάξουμε, επομένως,  το κράτος, αν δεν αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα, αν δεν χτυπήσουμε τη φοροκλοπή και όλες τις άλλες αιτίες των ελλειμμάτων, ακόμη και αν διαγραφεί όλο το χρέος, το πρωτογενές έλλειμμα θα παραμείνει έλλειμμα και το χρέος θα αναπαραχθεί.  Όταν λοιπόν υπάρχει η αυταπάτη των εύκολων και ανώδυνων λύσεων,  όταν κάποιος λέει πως “δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις” δεν ακούγεται ευχάριστα,  η αποκάλυψη της αυταπάτης ονομάζεται “δεξιά στροφή”. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και ο λαός πρέπει να τη γνωρίζει».

Συμφωνώ απόλυτα με το Δραγασάκη για το ότι το έλλειμμα προκαλεί το χρέος, αν και από ένα σημείο και πέρα  αληθεύει και το αντίστροφο. Όμως το έλλειμμα  πρωτίστως θεραπεύεται  όχι με φορολογικά τερτίπια αλλά με την «ισοφάριση» των εξαγωγών από τις εισαγωγές -  επομένως με την αύξηση της εγχώριας, εξωστρεφούς αλλά και εσωστρεφούς παραγωγής.

Σε μια διεθνή οικονομία, η μονομερής παύση πληρωμών εκ μέρους μιας χώρας – έστω και του μεγέθους των ΗΠΑ – απειλεί την ίδια  με  πολύ μεγαλύτερες ζημιές και κυρώσεις. Μακριά από τη λογική των μνημονίων και των εγχώριων καρπαζοεισπρακτόρων που τα εφαρμόζουν, η  αντιμετώπιση της διεθνούς τοκογλυφίας από μια εθνική συλλογικότητα  όπως η Ελλάδα, θα είναι αναγκαστικά μερική, με όριο τη στάση διεθνών πληρωμών βραχυπρόθεσμης διάρκειας .  Παράλληλα αλλά και στη μεσοπρόθεσμη περίοδο,  απαιτούνται  επεμβάσεις πολυμερείς και υπερ-εθνικής εμβέλειας :  Απαιτούνται  μέτωπα κρατών και  διεθνών οργανισμών, με στόχο την επανεξέταση του μεγέθους των εθνικών χρεών κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο λόγο  τη σκιαγράφηση μιας μακρόχρονης και «ήπιας» πορείας  ως την εξόφλησή τους.  

Όλα τα άλλα είναι  εύκολες πολιτικές  πλειοδοσίες,όταν δεν είναι  παραπομπή του ζητήματος στις σοσιαλιστικές καλένδες….
ΦΩΤΟ :  Βασίλης Πολυζωγόπουλος