Σε κάποιες δημόσιες συζητήσεις πρόσεξα ότι μερικοί σύντροφοι - ή με δεξιούς όρους, «συγκάτοικοι» στη πολυκατοικία του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, της οποίας το ρετιρέ διαχειρίζεται η συνιστώσα που έχει αναχθεί σε συνισταμένη - χρησιμοποίησαν τον όρο «INSTAΝBUL» αντί της «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ», που ενδημεί ως τώρα στα ελληνικά στόματα… Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι οι συγκεκριμένοι σύντροφοι ή συγκάτοικοι επιδίδονται εις άκρατον διεθνισμόν για να καταπραϋνουν τους τουρκικούς φόβους περί πιθανής ελληνικής επίθεσης(!!)…Έλα όμως που στη διεθνή κοινότητα οι τοπικοί και εθνικοί αυτοπροσδιορισμοί είναι συχνά διαφοροποιημένοι από τους προσδιορισμούς των άλλων . Τι εννοώ; Εννοώ ότι εμείς λέμε Νέα Υόρκη, ενώ οι Αμερικάνοι λένε Νιου Γιορκ. Εμείς λέμε Έλληνες αλλά οι άλλοι μας λένε Γκρικς, εμείς λέμε Ελλάδα και οι άλλοι μας λένε μεταξύ άλλων και Γιουνανιστάν. Εμείς λέμε Γερμανοί, οι άλλοι λένε τον εαυτό τους Ντόϋτς.
Στην ιστορία οι προσδιορισμοί και τα τοπωνύμια και τα πάντα γενικώς υπακούουν σε μια διπλή κίνηση : Κάποια από αυτά εκτοπίζονται, ενώ άλλα αναδύονται μέσα από διαδικασίες συναίνεσης ή επιβολής. Προτείνω να αφήσουμε την ιστορία να κάνει τη δουλειά της με συναινετικό τρόπο, να αντιστρατευθούμε στη βία των όποιων ονοματοδοτήσεων, και κυρίως να μην προτρέχουμε . Στο κάτω-κάτω της γραφής και η συγκεκριμένη διάζευξη ( INSTANBUL ή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ) είναι ελαφρώς σικέ, αφού το πρώτο όνομα είναι τουρκικός μετασχηματισμός του μάλλον δυσπρόφερτου δεύτερου… «Η πόλις τους ακολουθεί» - που θάλεγε ο Καβάφης…
