Από γνωστό ιστοχώρο πλειοδοτούντος πατριωτισμού , όπου κάποιοι κολυμπούν σε ένα ποτήρι νερό φαντασιώνοντας επιμόνως ότι θαλασσοδέρνονται , συνειδητοποίησα καθυστερημένα ότι δημιουργήθηκε μεγάλο θέμα από τη στάση του υπεύθυνου του τομέα Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ /ΕΚΜ Θοδωρή Δρίτσα, σχετικά με το ότι στη διάρκεια της λειτουργίας της Ανάστασης , το παραταγμένο άγημα του Πολεμικού Ναυτικού έψαλλε τον εθνικό ύμνο….
Ο Θ. Δρίτσας χαρακτήρισε την κίνηση αυτή, ως «κακόγουστη επίδειξη πατριωτισμού, που κινείται στα όρια της ασέβειας» και ανέφερε ότι ελπίζει πως «οι αρμόδιοι της Εθνικής Άμυνας να μην επικαλεστούν το Προεδρικό Διάταγμα 210/1993 "Διατάξεις Πολεμικού Ναυτικού", το οποίο προέβλεπε για τελετές-εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ανάστασης, την απόδοση τιμών στη σημαία με παιάνισμα από το εντεταλμένο άγημα του εμβατηρίου της σημαίας και εν συνεχεία του Εθνικού Ύμνου».
«Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το διάταγμα αυτό ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Γιατί και για όσους πιστεύουν και για όσους αμφιβάλλουν, το μήνυμα του "Θείου Πάθους" και της Ανάστασης δεν μπορεί παρά να είναι -και είναι- οικουμενικό και πανανθρώπινο. Έτσι, άλλωστε, το υπηρετεί και η επίσημη ορθόδοξη εκκλησία» συμπλήρωσε ο Θ. Δρίτσας.
Θα συμφωνήσω απολύτως με τη στάση του βουλευτή στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και με το πνεύμα που υπαγορεύει αυτή τη στάση : Το πνεύμα της διαφορετικότητας μεταξύ κοσμικής ουσίας (εθνικός ύμνος) και μεταφυσικής (λειτουργία ανάστασης), που πρέπει κάποτε να ληφθεί σοβαρά υπόψη για τη ρύθμιση των σχέσεων εκκλησίας και κράτους – κοντολογίς για τον διαχωρισμό τους.
Κατά τα άλλα δεν γνωρίζω αν ο Θ. Δρίτσας έχει να υποδείξει τίποτε «καλόγουστες επιδείξεις πατριωτισμού», ώστε να προσαρμοζόμαστε αναλόγως εμείς οι πατριώτες…Από τη δική μου πάντως πλευρά σημείωσα τη κακογουστιά της παρέμβασής του μετά από τη κατάθεση πρότασής μου στη ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ (14.4.2013) για την αναβίωση του Ενιαίου Αμυντικού και Οικονομικού Δόγματος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου : Μιας πρότασης που ρητά και κατηγορηματικά ΔΕΝ απέκλειε οποιαδήποτε άλλη , ευρύτερη ή στενότερη, μορφή συμπαράστασης στη Κύπρο και στους λαούς της Νότιας Ευρώπης.
Από τον ιστότοπο αυτό και από άλλα μετερίζια (Επιτροπή Θέσεων ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ) έβαλα το ζήτημα μιας «φθηνότερης άμυνας» αλλά χωρίς μείωση της αμυντικής ισχύος και της αποτρεπτικής ικανότητας του στρατού της χώρας -
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/02/blog-post_23.html
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/05/blog-post_30.html
μέσα στο τρέχον σκηνικό των πολύπλευρων κινδύνων και της αποσταθεροποίησης…. Η άποψη νομίζω είναι σαφής, σαφέστατη , αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε και η απλή λογική των άλλων ….
