Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας βομβαρδίζεται από ερωτήσεις περί των έργων των 100 πρώτων ημερών μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, ο Δημήτρης Καζάκης γράφει στον ιστότοπό του πάλι για ένα " πρόγραμμα 100 πρώτων ημερών" - αλλά μιας κυβέρνησης "παλλαϊκού μετώπου" ... Εγώ προσωπικά απορώ για το που βλέπει τη δυνατότητα μιας τέτοιας κυβέρνησης - στην οποία μάλιστα προσάπτει έκτακτες εξουσίες - από τη στιγμή που η κατακλυσμιαία ύφεση και η ξενόδουλη διαχείριση της εσωτερικής τρόϊκας ΔΕΝ έχουν καταφέρει να καταβυθίσουν τα ποσοστά των τριών κυβερνητικών εταίρων εκεί που τους αξίζουν...... Για να πούμε όμως του Καζάκη το δίκηο, είναι απολύτως βέβαιο ότι μια νορμάλ ανατροπή των τροϊκανών θεσμίσεων έστω και με την πλέον εντατική κοινοβουλευτική υπεραπασχόληση, είναι πραγματικά δύσκολη...Λέει ως προοίμιο ο Καζάκης :
"Θα πρέπει να είναι καθαρό ότι εντός των σημερινών πλαισίων κοινοβουλευτισμού δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική λύση υπέρ του λαού. Ούτε να προχωρήσουμε σε ριζική αλλαγή πορείας. Ο λόγος είναι απλός: οι κυβερνώντες έχουν περάσει στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας όλες τις βασικές δεσμεύσεις προς του δανειστές και την ευρωζώνη με αποτέλεσμα να είναι άκρως ευάλωτη η χώρα σε πιέσεις, εκβιασμούς, ακόμη και επεμβάσεις άνωθεν και έξωθεν.
Ενώ η παραπάνω επισήμανση του Καζάκη έχει οπωσδήποτε αξία, νομίζω ότι είναι ανεδαφικά άλλα σημεία του, όπως π.χ η
"Επαναφορά όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών στο επίπεδο της 5ης Μαΐου 2010 έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά"
όπως επίσης είναι ουτοπική
"η κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις πολύ μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων."
Ερωτώ : Γιατί, δεν μας αρκεί σε πρώτη φάση, η επαναφορά των μισθών κλπ. στα επίπεδα του 2011,ή η μερική και έλλογη περικοπή των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων;
Το κείμενο του Καζάκη
Μόνο με την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος δεσμεύσεων και συμφωνιών μπορεί να ξεκινήσει η αλλαγή πορείας. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο από την πλειοψηφία του λαού εξαναγκάζοντας σε παραίτηση την κυβέρνηση και σε διάλυση το κοινοβούλιο με σκοπό να υπάρξει μια έκτακτη, προσωρινή κυβέρνηση που μπορούμε να την ονομάσουμε Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας που θα έχει σαν βασική αποστολή να διακόψει τη συνέχεια του κράτους και να ανοίξει τον δρόμο για την διαδοχή του κράτους από μια νέα πολιτική και πολιτειακή μορφή του κυρίαρχου λαού. Πράγμα που μπορεί να γίνει με όρους δημοκρατίας μόνο με έναν τρόπο: την σύγκληση Συντακτική Εθνοσυνέλευσης και την ψήφιση νέου Συντάγματος, νέου θεμελιώδους νόμου που θα επανακαθορίζει από μηδενικής βάσης όλες τις σχέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του ελληνικού λαού.
Η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα αναδειχθεί από τα κάτω, δηλαδή από εκείνες τις συλλογικότητες που θα ηγηθούν της ανατροπής και θα εκφράζουν μαχητικά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η Επιτροπή αυτή θα αναλάβει να διοικεί στο μεσοδιάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με Συντακτικές Πράξεις. Την σύνταξη και την υλοποίηση των Συντακτικών Πράξεων θα αναλάβουν οι γενικές συνελεύσεις και οι συλλογικότητες του λαού σε κάθε τομέα ευθύνης και κοινωνικής δράσης.
Με τον τρόπο αυτό θα πρέπει από την πρώτη στιγμή ο λαός απευθείας θα μάθει να αποφασίζει και να διευθετεί τις υποθέσεις του στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, κοκ. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα να ανασυγκροτηθεί από μηδενικής βάσης ολόκληρη η δημόσια διοίκηση και να απαλλαγεί από τον βραχνά της πολιτικής και κομματικής υποδούλωσης, καθώς επίσης και του φιλοτομαρισμού που κυριαρχεί. Ενώ ταυτόχρονα η τοπική αυτοδιοίκηση θα επανιδρυθεί από τις πρώτες κιόλας ημέρες ως κοινότητα αυτοδιοικούμενων πολιτών στη βάση της δικής τους ελεύθερης συλλογικής θέλησης.
Μια από τις πρώτες Συντακτικές Πράξεις της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας θα είναι η κατάρτιση κατηγορητηρίου και η συγκρότηση ενός μικτού ορκωτού δικαστηρίου με ευρεία συμμετοχή πολιτών όπου θα λογοδοτήσουν όλοι οι πολιτικοί, δικαστικοί, δημόσιοι λειτουργοί, δημοσιογράφοι και άλλοι που διέπραξαν εσχάτη προδοσία εναντίον του ελληνικού λαού και της χώρας. Στο σκαμνί οφείλει να καθίσει όχι μόνο η συμπολίτευση, αλλά και η αντιπολίτευση που όλο αυτό το διάστημα με την παρουσία της στην Βουλή νομιμοποιεί τις απανωτές εκτροπές και τις βάναυσες παραβιάσεις ακόμη και των πιο θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού.
Επίσης αυτή η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα ανακοινώσει την αποδέσμευση από το ευρώ και την ΟΝΕ το ταχύτερο δυνατό και την συντεταγμένη επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα. Ταυτόχρονα θα ανακοινώσει ότι σταματά όλες τις πληρωμές των δανειστών της χώρας. Με βάση την Συνθήκη της Βιέννης του 1969, που το 1980 μετατράπηκε σε σύμβαση του ΟΗΕ, αλλά και με βάση τις βασικές προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, θα ανακοινώσει ότι όλες οι συμφωνίες και οι συμβάσεις που υπεγράφησαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου θεωρούνται ότι δεν διαθέτουν οιανδήποτε νομική ισχύ καθώς επιβλήθηκαν στην χώρα με ανοιχτές απειλές για άσκηση βίας, δηλαδή με εκβιασμό. Κι επομένως θεωρούνται ως μηδέποτε γενόμενες.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που θα καθίσουν στο σκαμνί οι Έλληνες πολιτικοί που αποδέχτηκαν τον εκβιασμό και έτσι διέπραξαν εσχάτη προδοσία. Όπως επίσης και ο λόγος που θα κινηθεί το ελληνικό κράτος εναντίον των κυβερνώντων και των αξιωματούχων της ευρωζώνης που επέβαλαν με εκβιασμούς και πιέσεις την μαζική εξόντωση του ελληνικού λαού διαμέσου των επιβαλλόμενων πολιτικών, ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας κατά τα προβλεπόμενα του διεθνούς ποινικού δικαίου.
ΤΑ 25 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ 100 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ
Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να ληφθούν τις πρώτες 100 ημέρες μιας νέας διακυβέρνησης από τον ίδιο τον λαό με την μορφή της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα στις πρώτες 100 ημέρες όλα αυτά τα μέτρα θα έχουν ολοκληρωθεί. Πρόκειται ουσιαστικά για 25 δέσμες μέτρων που πρέπει να τεθούν άμεσα σε εφαρμογή από τις πρώτες 100 ημέρες, ώστε να αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας και η ανοικοδόμηση της χώρας προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αν δεν τεθούν σε εφαρμογή αυτές οι 25 δέσμες μέτρων από τις πρώτες 100 ημέρες της πολιτικής μεταβολής, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάκαμψη, ούτε για ριζική αλλαγή πορείας. Όσο καθυστερεί η εφαρμογή τους τόσο θα βαθαίνει η ύφεση, τόσο θα καταρρέει η οικονομία και τόσο η χώρα θα είναι ανοιχτή σε πιέσεις από το εξωτερικό και το εσωτερικό.
Ποιες είναι αυτές οι 25 δέσμες μέτρων που οφείλουμε να εφαρμόσουμε από τις πρώτες ημέρες;
1. Εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου ταχύρρυθμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με βασικό μοχλό τον δημόσιο τομέα και ένα ενισχυμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, προσανατολισμένο κατά προτεραιότητα στην ανάπτυξη της παραγωγής, την αύξηση της παραγωγικής προστιθέμενης αξίας και της σταθερής απασχόλησης απαλλαγμένο από τα ασφυκτικά δεσμά των μεγάλων έργων ‘κοινοτικής’ επιλογής’ αλλά και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών κυκλωμάτων.
2. Επαναφορά όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών στο επίπεδο της 5ης Μαΐου 2010 έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά. Η οικονομία δεν πάσχει από έλλειψη δανείων αλλά πεθαίνει λόγω εξαφάνισης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού.
3. Νομοθετική κατοχύρωση των κατώτερων αποδοχών που θα καλύπτουν τις ετήσιες πραγματικές βασικές ανάγκες της εργατοϋπαλληλικής οικογένειας και των κατώτερων συντάξεων στο 80% αυτών των αποδοχών.
4. Θεσμοθέτηση γνήσιας Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής στη βάση ενός αυθεντικού τιμάριθμου, που να μετρά το αληθινό κόστος ζωής για το εργαζόμενο νοικοκυριό.
5. Κατάργηση όλων των μορφών ‘ευλύγιστης’, ‘προσωρινής’ και ‘μερικής απασχόλησης’, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κατοχύρωση ανελαστικών στη βάση της σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.
6. Εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους χωρίς κανενός είδους προαπαιτήσεις, διαχωρισμούς και εξαιρέσεις.
7. Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και την πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.
8. Κατάργηση όλων των αντι-ασφαλιστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρη απεξάρτηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση, κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του και ουσιαστική αύξηση της συμβολής εργοδοτών και κράτους.
9. Κατοχύρωση ενός πραγματικά δημοσίου αυτοδιαχειριζόμενου και με κοινωνικό έλεγχο συστήματος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που δεν θα αποτελεί προθάλαμο για την ιδιωτική υγεία, ούτε θα το νέμονται ιδιώτες προμηθευτές, πολυεθνικές και ποικίλα κυκλώματα.
10. Εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας στη βάσει του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.
11. Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις πολύ μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων.
12. Δραστική μείωση στο μισό της άμεσης φορολογίας των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αξιοποίηση του συνόλου των αναπτυξιακών, επενδυτικών και άλλων επιδοτήσεων του κράτους για την άμεση στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.
13. Αναπροσαρμογή του ΦΠΑ με κριτήριο την ελάφρυνση του λαϊκού τζίρου και την επιβάρυνση της πολυτελούς ή παρασιτικής κατανάλωσης. Πλήρης διαγραφή όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και την εφορία τόσο των νοικοκυριών, όσο και των επιχειρήσεων που προέκυψαν από νόμους, διατάξεις και πολιτικές που επιβλήθηκαν μετά την επιβολή του πρώτου μνημονίου.
14. Ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με την αντιστροφή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων και με σκοπό να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, της μικρής επιχείρησης και του ατομικού παραγωγού. Ειδική φορολογική μέριμνα πρέπει να υπάρξει ώστε να δοθούν κίνητρα για εθελοντικές συνενώσεις ατομικών παραγωγών και καταναλωτών, κοινοπραξίες και συνεταιρισμούς.
15. Ριζική αναμόρφωση όλων των δαπανών διακυβέρνησης του κράτους με πρώτη και κύρια τη δραστική περικοπή των φανερών και μη δαπανών που συνδέονται με την κυβέρνηση, με υπουργούς, συμβούλους, βουλευτές και κόμματα, την αναθεώρηση ολόκληρης της πολιτικής κρατικών προμηθειών, την κατάργηση του σκόπιμου διοικητικού υδροκεφαλισμού, των υπεργολαβιών και εκχωρήσεων, την αναδρομική διεκδίκηση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου, κινητής και ακίνητης, που δόθηκε χαριστικά, καταπατήθηκε ή ξεπουλήθηκε κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις, την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και όλων των «ειδικών λογαριασμών», την κατάργηση όλων των αποκαλούμενων «ανεξάρτητων αρχών», την άμεση καταγγελία όλων των λεόντειων, χαριστικών και αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών του δημοσίου με «ημέτερους» και επιχειρηματικά συμφέροντα, την κατάργηση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ και άλλων «εθελοντικών» ή ιδιωτικών οργανώσεων, την εκ βάθρων αναθεώρηση του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών στη βάση των πραγματικών αναγκών για την εθνική άμυνα.
16. Εθνικοποίηση όλων των παλιών ΔΕΚΟ και την απεξάρτησή τους από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τις νέμονται με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των σχέσεών τους τόσο ως προς την κυβέρνηση όσο και ως προς την αγορά, τον εξορθολογισμό τους προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που δεν θα αποτελούν δυσβάσταχτο βάρος για το λαϊκό νοικοκυριό καθώς και την προστασία βασικών κοινωνικών και δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπία και τα ιδιωτικά μονοπώλια.
17. Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως και των μεγάλων τραπεζών με σκοπό τον δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας, των αναπροσανατολισμό τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα στην πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος, καθώς και την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας του κοινωνικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.
18. Αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων με τη διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών όσων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν, με την άμεση θέσπιση αναπτυξιακών και κοινωνικών κριτηρίων για την τραπεζική χρηματοδότηση, την κατάργηση όλων των επιπλέον χρεώσεων που συνοδεύουν τις χορηγήσεις και την επιβολή ανώτερων επιπέδων επιτοκίων χρηματοδότησης τα οποία θα καθορίζονται με βάση το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς αλλά και τις αντοχές της εθνικής οικονομίας.
19. Χτύπημα των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ στην αγορά, μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του παραγωγικού ρόλου του κράτους, την απαγόρευση λειτουργίας παράκτιων εταιριών, την κατάργηση των εμπορικών και άλλων απορρήτων, την ονομαστικοποίηση των μετοχών, επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις -ιδίως δε στις πολυεθνικές-, την προνομιακή ενίσχυση του συνεταιρισμού, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, όπως και των άμεσων παραγωγών.
20. Άμεση στήριξη του εισοδήματος των αγροτών σε συνδυασμό με την στήριξη της παραγωγής τους που σημαίνει επιβολή καθεστώτος ανταγωνιστικής προστασίας της εγχώριας παραγωγής με βάσει κριτήρια ποιότητας και παραγωγικότητας, άμεση διαγραφή όλων των χρεών για τους υπερχρεωμένους παραγωγούς, χτύπημα της δικτατορίας των χονδρεμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων, έτσι ώστε ο αγρότης να εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές παραγωγού και ο καταναλωτής χαμηλές τιμές αγοράς.
21. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας και των διεθνών σχέσεων με όλους τους λαούς και όλα τα κράτη στη βάση της πλήρους ελευθερίας των συναλλαγών και του αμοιβαίου οφέλους, ενάντια στη μονοπώληση της τεχνολογίας και της αγοράς από τις πολυεθνικές, ενάντια στα δεσμά και τους περιορισμούς που θέτουν οι διεθνείς οργανισμοί και οι «οικονομικές ολοκληρώσεις» των ισχυρών και των αγορών.
22. Κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος για τις εθνικές και τοπικές εκλογές με κατάργηση κάθε αντιδημοκρατικού νόμου, ρύθμισης και μέτρου που νοθεύει την αυθεντική και ισότιμη συμμετοχή και έκφραση του λαού. Μαζί με την κατάργηση κάθε είδους κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων, των ΜΚΟ και ιδιωτικών ιδρυμάτων.
23. Δημοσιοποίηση και δημόσια αποκήρυξη όλων των μυστικών ή άλλων συμφωνιών, δεσμεύσεων και συνθηκών που έχουν αποδεχθεί κατά καιρούς οι κυβερνήσεις, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και μονομερώς με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, οι οποίες βλάπτουν τα άμεσα συμφέροντα του λαού και της χώρας, υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία της και θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική της ακεραιότητα.
24. Άμεση επιστροφή όλων των στρατιωτικών αποστολών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό και υιοθέτηση όλων των αναγκαίων μέτρων που δεν θα επιτρέπουν σε καμία ξένη δύναμη να χρησιμοποιεί την επικράτεια της χώρας για τους δικούς της πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς.
25. Προκήρυξη εκλογών για Συντακτική Εθνοσυνέλευση με ευρύ μέτρο εκπροσώπησης του ίδιου του λαού και με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αληθινά δημοκρατικού Συντάγματος.
Με την ψήφιση του νέου Συντάγματος η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας διαλύεται μαζί με την Συντακτική Εθνοσυνέλευση και προκυρήσσονται εκλογές για την τακτική διακυβέρνηση της νέας δημοκρατικής πολιτείας των Ελλήνων πολιτών.
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 10:50 π.μ. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο Facebook
"Θα πρέπει να είναι καθαρό ότι εντός των σημερινών πλαισίων κοινοβουλευτισμού δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική λύση υπέρ του λαού. Ούτε να προχωρήσουμε σε ριζική αλλαγή πορείας. Ο λόγος είναι απλός: οι κυβερνώντες έχουν περάσει στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας όλες τις βασικές δεσμεύσεις προς του δανειστές και την ευρωζώνη με αποτέλεσμα να είναι άκρως ευάλωτη η χώρα σε πιέσεις, εκβιασμούς, ακόμη και επεμβάσεις άνωθεν και έξωθεν.
Ενώ η παραπάνω επισήμανση του Καζάκη έχει οπωσδήποτε αξία, νομίζω ότι είναι ανεδαφικά άλλα σημεία του, όπως π.χ η
"Επαναφορά όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών στο επίπεδο της 5ης Μαΐου 2010 έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά"
όπως επίσης είναι ουτοπική
"η κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις πολύ μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων."
Ερωτώ : Γιατί, δεν μας αρκεί σε πρώτη φάση, η επαναφορά των μισθών κλπ. στα επίπεδα του 2011,ή η μερική και έλλογη περικοπή των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων;
Το κείμενο του Καζάκη
Μόνο με την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος δεσμεύσεων και συμφωνιών μπορεί να ξεκινήσει η αλλαγή πορείας. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο από την πλειοψηφία του λαού εξαναγκάζοντας σε παραίτηση την κυβέρνηση και σε διάλυση το κοινοβούλιο με σκοπό να υπάρξει μια έκτακτη, προσωρινή κυβέρνηση που μπορούμε να την ονομάσουμε Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας που θα έχει σαν βασική αποστολή να διακόψει τη συνέχεια του κράτους και να ανοίξει τον δρόμο για την διαδοχή του κράτους από μια νέα πολιτική και πολιτειακή μορφή του κυρίαρχου λαού. Πράγμα που μπορεί να γίνει με όρους δημοκρατίας μόνο με έναν τρόπο: την σύγκληση Συντακτική Εθνοσυνέλευσης και την ψήφιση νέου Συντάγματος, νέου θεμελιώδους νόμου που θα επανακαθορίζει από μηδενικής βάσης όλες τις σχέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του ελληνικού λαού.
Η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα αναδειχθεί από τα κάτω, δηλαδή από εκείνες τις συλλογικότητες που θα ηγηθούν της ανατροπής και θα εκφράζουν μαχητικά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η Επιτροπή αυτή θα αναλάβει να διοικεί στο μεσοδιάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με Συντακτικές Πράξεις. Την σύνταξη και την υλοποίηση των Συντακτικών Πράξεων θα αναλάβουν οι γενικές συνελεύσεις και οι συλλογικότητες του λαού σε κάθε τομέα ευθύνης και κοινωνικής δράσης.
Με τον τρόπο αυτό θα πρέπει από την πρώτη στιγμή ο λαός απευθείας θα μάθει να αποφασίζει και να διευθετεί τις υποθέσεις του στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, κοκ. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα να ανασυγκροτηθεί από μηδενικής βάσης ολόκληρη η δημόσια διοίκηση και να απαλλαγεί από τον βραχνά της πολιτικής και κομματικής υποδούλωσης, καθώς επίσης και του φιλοτομαρισμού που κυριαρχεί. Ενώ ταυτόχρονα η τοπική αυτοδιοίκηση θα επανιδρυθεί από τις πρώτες κιόλας ημέρες ως κοινότητα αυτοδιοικούμενων πολιτών στη βάση της δικής τους ελεύθερης συλλογικής θέλησης.
Μια από τις πρώτες Συντακτικές Πράξεις της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας θα είναι η κατάρτιση κατηγορητηρίου και η συγκρότηση ενός μικτού ορκωτού δικαστηρίου με ευρεία συμμετοχή πολιτών όπου θα λογοδοτήσουν όλοι οι πολιτικοί, δικαστικοί, δημόσιοι λειτουργοί, δημοσιογράφοι και άλλοι που διέπραξαν εσχάτη προδοσία εναντίον του ελληνικού λαού και της χώρας. Στο σκαμνί οφείλει να καθίσει όχι μόνο η συμπολίτευση, αλλά και η αντιπολίτευση που όλο αυτό το διάστημα με την παρουσία της στην Βουλή νομιμοποιεί τις απανωτές εκτροπές και τις βάναυσες παραβιάσεις ακόμη και των πιο θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού.
Επίσης αυτή η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα ανακοινώσει την αποδέσμευση από το ευρώ και την ΟΝΕ το ταχύτερο δυνατό και την συντεταγμένη επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα. Ταυτόχρονα θα ανακοινώσει ότι σταματά όλες τις πληρωμές των δανειστών της χώρας. Με βάση την Συνθήκη της Βιέννης του 1969, που το 1980 μετατράπηκε σε σύμβαση του ΟΗΕ, αλλά και με βάση τις βασικές προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, θα ανακοινώσει ότι όλες οι συμφωνίες και οι συμβάσεις που υπεγράφησαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου θεωρούνται ότι δεν διαθέτουν οιανδήποτε νομική ισχύ καθώς επιβλήθηκαν στην χώρα με ανοιχτές απειλές για άσκηση βίας, δηλαδή με εκβιασμό. Κι επομένως θεωρούνται ως μηδέποτε γενόμενες.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που θα καθίσουν στο σκαμνί οι Έλληνες πολιτικοί που αποδέχτηκαν τον εκβιασμό και έτσι διέπραξαν εσχάτη προδοσία. Όπως επίσης και ο λόγος που θα κινηθεί το ελληνικό κράτος εναντίον των κυβερνώντων και των αξιωματούχων της ευρωζώνης που επέβαλαν με εκβιασμούς και πιέσεις την μαζική εξόντωση του ελληνικού λαού διαμέσου των επιβαλλόμενων πολιτικών, ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας κατά τα προβλεπόμενα του διεθνούς ποινικού δικαίου.
ΤΑ 25 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ 100 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ
Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να ληφθούν τις πρώτες 100 ημέρες μιας νέας διακυβέρνησης από τον ίδιο τον λαό με την μορφή της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα στις πρώτες 100 ημέρες όλα αυτά τα μέτρα θα έχουν ολοκληρωθεί. Πρόκειται ουσιαστικά για 25 δέσμες μέτρων που πρέπει να τεθούν άμεσα σε εφαρμογή από τις πρώτες 100 ημέρες, ώστε να αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας και η ανοικοδόμηση της χώρας προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αν δεν τεθούν σε εφαρμογή αυτές οι 25 δέσμες μέτρων από τις πρώτες 100 ημέρες της πολιτικής μεταβολής, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάκαμψη, ούτε για ριζική αλλαγή πορείας. Όσο καθυστερεί η εφαρμογή τους τόσο θα βαθαίνει η ύφεση, τόσο θα καταρρέει η οικονομία και τόσο η χώρα θα είναι ανοιχτή σε πιέσεις από το εξωτερικό και το εσωτερικό.
Ποιες είναι αυτές οι 25 δέσμες μέτρων που οφείλουμε να εφαρμόσουμε από τις πρώτες ημέρες;
1. Εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου ταχύρρυθμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με βασικό μοχλό τον δημόσιο τομέα και ένα ενισχυμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, προσανατολισμένο κατά προτεραιότητα στην ανάπτυξη της παραγωγής, την αύξηση της παραγωγικής προστιθέμενης αξίας και της σταθερής απασχόλησης απαλλαγμένο από τα ασφυκτικά δεσμά των μεγάλων έργων ‘κοινοτικής’ επιλογής’ αλλά και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών κυκλωμάτων.
2. Επαναφορά όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών στο επίπεδο της 5ης Μαΐου 2010 έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά. Η οικονομία δεν πάσχει από έλλειψη δανείων αλλά πεθαίνει λόγω εξαφάνισης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού.
3. Νομοθετική κατοχύρωση των κατώτερων αποδοχών που θα καλύπτουν τις ετήσιες πραγματικές βασικές ανάγκες της εργατοϋπαλληλικής οικογένειας και των κατώτερων συντάξεων στο 80% αυτών των αποδοχών.
4. Θεσμοθέτηση γνήσιας Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής στη βάση ενός αυθεντικού τιμάριθμου, που να μετρά το αληθινό κόστος ζωής για το εργαζόμενο νοικοκυριό.
5. Κατάργηση όλων των μορφών ‘ευλύγιστης’, ‘προσωρινής’ και ‘μερικής απασχόλησης’, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κατοχύρωση ανελαστικών στη βάση της σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.
6. Εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους χωρίς κανενός είδους προαπαιτήσεις, διαχωρισμούς και εξαιρέσεις.
7. Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και την πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.
8. Κατάργηση όλων των αντι-ασφαλιστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρη απεξάρτηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση, κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του και ουσιαστική αύξηση της συμβολής εργοδοτών και κράτους.
9. Κατοχύρωση ενός πραγματικά δημοσίου αυτοδιαχειριζόμενου και με κοινωνικό έλεγχο συστήματος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που δεν θα αποτελεί προθάλαμο για την ιδιωτική υγεία, ούτε θα το νέμονται ιδιώτες προμηθευτές, πολυεθνικές και ποικίλα κυκλώματα.
10. Εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας στη βάσει του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.
11. Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις πολύ μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων.
12. Δραστική μείωση στο μισό της άμεσης φορολογίας των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αξιοποίηση του συνόλου των αναπτυξιακών, επενδυτικών και άλλων επιδοτήσεων του κράτους για την άμεση στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.
13. Αναπροσαρμογή του ΦΠΑ με κριτήριο την ελάφρυνση του λαϊκού τζίρου και την επιβάρυνση της πολυτελούς ή παρασιτικής κατανάλωσης. Πλήρης διαγραφή όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και την εφορία τόσο των νοικοκυριών, όσο και των επιχειρήσεων που προέκυψαν από νόμους, διατάξεις και πολιτικές που επιβλήθηκαν μετά την επιβολή του πρώτου μνημονίου.
14. Ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με την αντιστροφή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων και με σκοπό να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, της μικρής επιχείρησης και του ατομικού παραγωγού. Ειδική φορολογική μέριμνα πρέπει να υπάρξει ώστε να δοθούν κίνητρα για εθελοντικές συνενώσεις ατομικών παραγωγών και καταναλωτών, κοινοπραξίες και συνεταιρισμούς.
15. Ριζική αναμόρφωση όλων των δαπανών διακυβέρνησης του κράτους με πρώτη και κύρια τη δραστική περικοπή των φανερών και μη δαπανών που συνδέονται με την κυβέρνηση, με υπουργούς, συμβούλους, βουλευτές και κόμματα, την αναθεώρηση ολόκληρης της πολιτικής κρατικών προμηθειών, την κατάργηση του σκόπιμου διοικητικού υδροκεφαλισμού, των υπεργολαβιών και εκχωρήσεων, την αναδρομική διεκδίκηση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου, κινητής και ακίνητης, που δόθηκε χαριστικά, καταπατήθηκε ή ξεπουλήθηκε κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις, την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και όλων των «ειδικών λογαριασμών», την κατάργηση όλων των αποκαλούμενων «ανεξάρτητων αρχών», την άμεση καταγγελία όλων των λεόντειων, χαριστικών και αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών του δημοσίου με «ημέτερους» και επιχειρηματικά συμφέροντα, την κατάργηση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ και άλλων «εθελοντικών» ή ιδιωτικών οργανώσεων, την εκ βάθρων αναθεώρηση του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών στη βάση των πραγματικών αναγκών για την εθνική άμυνα.
16. Εθνικοποίηση όλων των παλιών ΔΕΚΟ και την απεξάρτησή τους από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τις νέμονται με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των σχέσεών τους τόσο ως προς την κυβέρνηση όσο και ως προς την αγορά, τον εξορθολογισμό τους προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που δεν θα αποτελούν δυσβάσταχτο βάρος για το λαϊκό νοικοκυριό καθώς και την προστασία βασικών κοινωνικών και δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπία και τα ιδιωτικά μονοπώλια.
17. Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως και των μεγάλων τραπεζών με σκοπό τον δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας, των αναπροσανατολισμό τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα στην πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος, καθώς και την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας του κοινωνικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.
18. Αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων με τη διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών όσων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν, με την άμεση θέσπιση αναπτυξιακών και κοινωνικών κριτηρίων για την τραπεζική χρηματοδότηση, την κατάργηση όλων των επιπλέον χρεώσεων που συνοδεύουν τις χορηγήσεις και την επιβολή ανώτερων επιπέδων επιτοκίων χρηματοδότησης τα οποία θα καθορίζονται με βάση το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς αλλά και τις αντοχές της εθνικής οικονομίας.
19. Χτύπημα των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ στην αγορά, μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του παραγωγικού ρόλου του κράτους, την απαγόρευση λειτουργίας παράκτιων εταιριών, την κατάργηση των εμπορικών και άλλων απορρήτων, την ονομαστικοποίηση των μετοχών, επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις -ιδίως δε στις πολυεθνικές-, την προνομιακή ενίσχυση του συνεταιρισμού, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, όπως και των άμεσων παραγωγών.
20. Άμεση στήριξη του εισοδήματος των αγροτών σε συνδυασμό με την στήριξη της παραγωγής τους που σημαίνει επιβολή καθεστώτος ανταγωνιστικής προστασίας της εγχώριας παραγωγής με βάσει κριτήρια ποιότητας και παραγωγικότητας, άμεση διαγραφή όλων των χρεών για τους υπερχρεωμένους παραγωγούς, χτύπημα της δικτατορίας των χονδρεμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων, έτσι ώστε ο αγρότης να εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές παραγωγού και ο καταναλωτής χαμηλές τιμές αγοράς.
21. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας και των διεθνών σχέσεων με όλους τους λαούς και όλα τα κράτη στη βάση της πλήρους ελευθερίας των συναλλαγών και του αμοιβαίου οφέλους, ενάντια στη μονοπώληση της τεχνολογίας και της αγοράς από τις πολυεθνικές, ενάντια στα δεσμά και τους περιορισμούς που θέτουν οι διεθνείς οργανισμοί και οι «οικονομικές ολοκληρώσεις» των ισχυρών και των αγορών.
22. Κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος για τις εθνικές και τοπικές εκλογές με κατάργηση κάθε αντιδημοκρατικού νόμου, ρύθμισης και μέτρου που νοθεύει την αυθεντική και ισότιμη συμμετοχή και έκφραση του λαού. Μαζί με την κατάργηση κάθε είδους κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων, των ΜΚΟ και ιδιωτικών ιδρυμάτων.
23. Δημοσιοποίηση και δημόσια αποκήρυξη όλων των μυστικών ή άλλων συμφωνιών, δεσμεύσεων και συνθηκών που έχουν αποδεχθεί κατά καιρούς οι κυβερνήσεις, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και μονομερώς με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, οι οποίες βλάπτουν τα άμεσα συμφέροντα του λαού και της χώρας, υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία της και θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική της ακεραιότητα.
24. Άμεση επιστροφή όλων των στρατιωτικών αποστολών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό και υιοθέτηση όλων των αναγκαίων μέτρων που δεν θα επιτρέπουν σε καμία ξένη δύναμη να χρησιμοποιεί την επικράτεια της χώρας για τους δικούς της πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς.
25. Προκήρυξη εκλογών για Συντακτική Εθνοσυνέλευση με ευρύ μέτρο εκπροσώπησης του ίδιου του λαού και με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αληθινά δημοκρατικού Συντάγματος.
Με την ψήφιση του νέου Συντάγματος η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας διαλύεται μαζί με την Συντακτική Εθνοσυνέλευση και προκυρήσσονται εκλογές για την τακτική διακυβέρνηση της νέας δημοκρατικής πολιτείας των Ελλήνων πολιτών.
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 10:50 π.μ. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο Facebook
