Του
Θεόδωρου Μπατρακούλη *
Η απόφαση του Eurogroup της
15ης Μαρτίου, που συναρτούσε το σχέδιο διάσωσης των κυπριακών Τραπεζών
με επιβολή έκτακτου φόρου σε όλες τις καταθέσεις, προκάλεσε οργή
και διαδηλώσεις στην Κύπρο, αλλά και ανησυχία σε διάφορες χώρες με
αξιοσημείωτες αντιδράσεις. Στον αμερικανικό τύπο επισημαινόταν ότι η Ευρωζώνη θα έπρεπε να
αναγνωρίσει το λάθος της και να επανορθώσει γρήγορα τη ζημιά, ζητώντας από την
Κύπρο την επιβολή «κουρέματος» στις καταθέσεις που ξεπερνούν το εγγυημένο
επίπεδο και στους κατόχους τραπεζικών ομολόγων. Επίσης, καταγράφονταν η ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών,
στην οποία τονιζόταν ότι «παρακολουθεί στενά την κατάσταση στην Κύπρο» και ότι «είναι
σημαντικό να εργασθούν από κοινού η Κύπρος και οι εταίροι της στην Ευρωζώνη για
την επίλυση της κατάστασης, με τρόπο υπεύθυνο και δίκαιο που θα διασφαλίζει τη
χρηματοπιστωτική σταθερότητα».[1] Οι
ηγέτες της Ρωσίας επέκριναν αμέσως με σφοδρότητα την απόφαση του Eurogroup. Πέραν του ότι το
μέτρο της φορολόγησης των καταθέσεων ζημίωνε άμεσα πολλούς Ρώσους πολίτες
(ανάμεσά τους και «ολιγάρχες»)
που διατηρούν καταθέσεις σε κυπριακές τράπεζες, ορισμένοι αναλυτές έκαναν λόγο
και για το πλήγμα που δεχόταν το ίδιο το ρωσικό οικονομικό πρότυπο της περιόδου
Πούτιν[2].
Τι είναι οι τράπεζες χωρίς τα χρήματα των
καταθετών; Μαγαζιά χωρίς εμπόρευμα.
Κοινώς με τα λεφτά των καταθετών τι κάνουν;
Κερδοσκοπία, ματσαραγκιά και οικονομικό πόλεμο μέχρι θανάτου ! Με τη συναίνεση
των καταθετών! Μετά από τα παραπάνω, αποκτούσε μεγάλη σημασία το πως θα ψήφιζαν
οι αντιπρόσωποι του λαού της Κύπρου στη συνεδρίαση της της Βουλής την Τρίτη 19
Μαρτίου. Θα αγνοούσαν το τι συμβαίνει στην
Ελλάδα; Παρόμοια τύχη περιμένει και τον Κυπριακό λαό και την Κυπριακή
Δημοκρατία. Η Κύπρος, με την απόφαση της
Βουλής (36 Όχι, 19 παρών, 1 απουσία) είπε ακόμη ένα ηρωικό ΟΧΙ, αυτή τη φορά
στους ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ και άλλους ΜΕΓΑΛΟΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ-ΛΗΣΤΕΣ. Αυτή
η κραυγή που ακούστηκε απο την Κύπρο, έρχεται απο το 1821, το 1955, το 1964, το
1974, το 2004.
«Η Ελλάδα και η Κύπρος μετατράπηκαν σε πιόνια διαδοχικών
παρτίδων γεωπολιτικού σκακιού που εξελίσσονται στο ευρύτερο σύστημα
Βαλκάνια-Ανατολική Μεσόγειος-Μέση Ανατολή-Καύκασος ανάμεσα στους ισχυρούς διεθνείς
δρώντες.». Ετσι αρχιζε παρέμβασή μας, μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών
εκλογών στην Κύπρο.[3]
Τι προέβλεπε το σχέδιο Ανάν; Στο διζωνικό-δικοινοτικό
«κοινό κράτος» η κεντρική εξουσία θα ασκείτο από εξαμελές μικτό (τέσσερες
Ελληνοκύπριοι + δύο Τουρκοκύπριοι) υπουργικό συμβούλιο. Αυτό έπρεπε να
αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία (Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων) - στην ουσία
δικαίωμα βέτο της τουρκικής πλευράς -, και θα είχε εναλλασσόμενο πρόεδρο
(πρωθυπουργό), εκλεγόμενο εκ περιτροπής κάθε 10 μήνες (σε αναλογία δύο θητείες
ε/κ προς μία τ/κ) από τις δύο κοινότητες. Στο σχέδιο προβλέπονταν για εννεαμελές
Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, ως μηχανισμό επίλυσης κρίσεων, στο οποίο θα
συμμετείχαν «ουδέτεροι» μη Κύπριοι (!), για συγκρότηση πολυεθνικής δύναμης,
αλλά και για τη διατήρηση της Συνθήκης Εγγυήσεων της Ζυρίχης και του ρόλου των
τριών Εγγυητριών Δυνάμεων. Στο δημοψήφισμα το Μάιο του 2004 οι Ελληνοκύπριοι
τάχθηκαν εναντίον του σχεδίου Ανάν με 76%. Τότε Πρόεδρος στην Μεγαλόνησο ήταν ο
αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος, ο οποίος στο διάγγελμά του, είπε το μεγάλο ΟΧΙ,
καλώντας τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας να καταψηφίσουν το διαλυτικό
για την υπόσταση του κράτους σχέδιο Ανάν! Οι κυρίαρχοι του πλανήτη εκτόξευαν
τότε απροκάλυπτες απειλές εναντίον της Κύπρου. Αυτά τα Όχι είναι που κάνουν
έναν πολιτικό ηγέτη Μεγάλο και γράφουν ιστορία ! Μέσα σε λίγα χρόνια, οι προαγωγοί του σχεδίου
Ανάν, ρίχνοντας αρκετό χρήμα στην Κύπρο, κατόρθωσαν να προωθήσουν ελεγχόμενες από
αυτούς πολιτικές δυνάμεις. Και ήρθαν τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στο
νησί, πρώτα του Φεβρουαρίου του 2008 και των πρόσφατων του περασμένου
Φεβρουαρίου, οι οποίες είχαν πολύ μεγάλο διακύβευμα για την Κύπρο και για τις
ευρύτερες διεθνείς εξελίξεις.
«Με την πρωτοφανή σε διεθνή και
ευρωπαική κλίμακα αυτή απόφαση, ουσιαστικά τίθενται σε έμπρακτη αμφισβήτηση όλο
το σύστημα της δυτικής δημοκρατίας: συντάγματα, ευρωπαικές συμβάσεις για τα
δικαιώματα του ανθρώπου, κοινοτικοί κανόνες για την ιδιοκτησία και την ελεύθερη
αγορά, όλα μαζί καταρρέουν από τη στιγμή που παραβιάζονται κατ’ αυτό τον τρόπο
τα «άγια των αγίων» της ελεύθερης οικονομίας και της κοινοβουλευτικής αστικής
δημοκρατίας, τα ίδια τα θεμέλια του ευρωπαικού και διεθνούς δυτικού τύπου
οικοδομήματος. Πέρα από τα παραπάνω, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται και η
αντίδραση των μη ευρωπαίων καταθετών, ιδίως των μεγάλων, στις κυπριακές
τράπεζες, οι οποίοι είχαν εμπιστευθεί τη χώρα και τη Ευρώπη γι αυτές: θα
αντιδράσουν τα κράτη τους, και αν ναι, πώς; Οι ίδιοι πάντως, φυσικά και θα αντιδράσουν:
από την έναρξη της επόμενης εργάσιμης εβδομάδας αναμένεται «τσουνάμι» απόσυρσης
κεφαλαίων από μία χώρα που κουρεύει τις ιδιωτικές καταθέσεις. Επίσης, μεγάλος
πονοκέφαλος υπάρχει και σχετικά με τις επιπτώσεις στα διεθνή χρηματιστήρια… Πρόκειται
για την πιο ακραία μέχρι σήμερα, στα τρία χρόνια της κρίσης, πράξη της
Γερμανίας, η οποία θα προκαλέσει πολύ μεγάλες διεθνείς αναταράξεις…».[4]
Αραγε ο γερμανικός
ηγεμονισμός, την δογματική απολυτότητα, το πνεύμα ανωτερότητας αλλά και τη
μισαλλοδοξία που τον χαρακτηρίζουν, θα δώσει ξανά το έναυσμα για διάλυση της
Ευρώπης και ακόμα και μια νέα πυρκαγιά στον πλανήτη; Μπορεί, ίσως, να
αντιταχθεί ότι δεν είναι ακριβές να αποδίδονται όλες οι αποφάσεις και οι
χειρισμοί αποκλειστικά ή κυρίως στην γερμανική κυβέρνηση. Εμείς πάντως, ας μην ξεχνούμε και το κατοχικό δάνειο
και τις γερμανικές επανορθώσεις, και την υπόθεση SIEMENS, και τις λίστες
Χριστοφοράκου και την αξιοποίησή τους από το Βερολίνο όσον αφορά την
''διαπραγμάτευση'' που θα έκανε η μνημονιακή συγκυβέρνηση. Αλλά, πέραν αυτού, δεν
μπορούν να λησμονήσουν οι εταίροι της ΕΕ ότι η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ της
Κύπρος έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο καθώς και ότι στην Κύπρο υπάρχουν 35 δις
ευρώ καταθέσεις Ρώσων. Το ποσόν αυτό δεν είναι μικρό για την Κύπρο. Το μέγεθος
είναι κατ’αναλογία σαν να είχαν στην Ελλάδα οι Ρώσοι καταθέσεις 750 δις. Αν
στην παρούσες συγκυρία στηριχθεί η Κύπρος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα μπορούσε
να ευημερεί χωρίς η ΕΕ να έχει προλάβει να ελέγξει τους φυσικούς και άλλους πόρους
της χώρας. Τι θα επέφερε η απόφαση του Eurogroup; Εξωθούν τον κόσμο
να σηκώσει τα χρήματά του από τις Κυπριακές τράπεζες, να γυμνωθεί η οικονομία,
να εξαθλιωθούν οι άνθρωποι ώστε να αγοράσουν τσάμπα τα πάντα. Όπως κάνουν και
στην Ελλάδα. Από την άλλη τι μήνυμα προσπαθούν να περάσουν διεθνώς; Ότι τα μόνα
μέρη που οι καταθέσεις είναι ασφαλείς είναι η Γερμανία και η Ελβετία. Όπου
βέβαια τα επιτόκια είναι μηδενικά, για να μην πούμε ότι πρέπει να πληρώνει
κανείς και από πάνω, για να έχει καταθέσεις εκεί. Δηλαδή μόνο τα δυτικά hedge
Funds έχουν το δικαίωμα να επενδύουν σε φορολογικούς παραδείσους, ουδείς άλλος.
Κοινώς φέρτε τα λεφτά σας με μηδενικό επιτόκιο, στις τράπεζες μας, όπου ανά
πάσα στιγμή μπορούμε να σας τα μπλοκάρουμε. Με τα λεφτά σας θα κερδοσκοπούμε ανά
τον πλανήτη και θα σας κάνουμε την ζωή κόλαση. Αυτοί είναι οι όροι που πρέπει
να αποδεχθείτε, για να βρίσκεστε εντός του συστήματος της ΕΕ. Διαφορετικά
όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και πρέπει να εξοντωθεί. Η ΕΕ δεν
είναι μια ένωση κρατών–εθνών που λειτουργεί προς όφελος των ανθρώπων, είναι μια
ένωση τραπεζικών ομίλων που εξυπηρετεί μόνο τραπεζικά συμφέροντα.
Τι συνέβη διεθνώς τα τελευταία 15
χρόνια ; Διοχέτευσαν σε όλα τα κράτη φθηνό χρήμα με την μορφή στεγαστικών
δανείων, πιστωτικών καρτών και καταχρέωσαν μεγάλο μέρος των Ευρωπαίων πολιτών. Δημιούργησαν
παντού φούσκες και ελλείμματα, ώσπου μια μέρα οι Ρότσιλντ[5] και
η λοιπή παρέα των μεγαλοτραπεζιτών έκλεισαν τις στρόφιγγες των δανείων. Κάτι
προαποφασισμένο από καιρό πριν ! Αυτά είναι αφτιασίδωτη η αλήθεια. Γιατί το
κάνουν αυτό; Οταν η οικονομία πάει καλά οι τραπεζίτες δίνουν αφειδώς δάνεια και
έτσι δημιουργούν υπερκέρδη. Εξάλλου, όταν η διεθνής χρηματιστική κομπανία
αποφασίζει πολύ πριν, να ανοίξει τις κάνουλες των δανείων, παράλληλα έχει
στοιχηματίσει παίζοντας futures για την άνοδο της οικονομίας όταν οι τιμές των futures
είναι στον πάτο. Ας θυμηθούμε τι έγινε πχ με τις τιμές των Ελληνικών CDS (credit default swaps),[6] από
πού ξεκίνησαν και που έφθασαν. Ή που έφτασαν να πωλούνται και με τι έκπτωση τα
ελληνικά ομόλογα. Από 0,14 λεπτά του ευρώ που αγόρασαν τα ομόλογα , τα hedge
funds τα πούλησαν με το PSI 0,35 λεπτά του ευρώ, σε χρονικό διάστημα 4 – 5
μηνών. Όταν γνωρίζουν εκ των προτέρων το τι θα κάνουν οι υπάλληλοί τους, τι
κάνουν; Ληστεύουν νόμιμα τον πλανήτη ! Τι το διαφορετικό κάνουν οι τοκογλύφοι
από τους διαφόρους Μπέους; Στήνουν παιχνίδια, απατεώνες είναι και οι μεν και οι
δέ. Όμως οι Μπέοι είναι παράνομοι !
Εμείς
οι πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας και η ηγεσία της ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ αυτό το
αναγκαίο για την εθνική, κοινωνική, κρατική επιβίωσή μας ΟΧΙ; ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
Ολοι οι Ελληνες να σταθούμε ΜΑΖΙ ΜΕ
ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ και να πούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ
ΕΥΡΩΠΗ που ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ GOLDMAN SACHS και τη λοιπή παρέα των μεγαλοτραπεζιτών.
Τρίτη, 19 Μαρτίου 2013
*Δρ
Γεωπολιτικής
Αναρτήθηκε
στις 19 Μαρτίου 2013
[1]
Liz Alderman, «Facing Bailout
Tax, Cypriots Try to get Cash Out of Banks», 16 march 2013, www.nytimes.com. «Aνησυχία στις ΗΠΑ για
τις εξελίξεις στην Κύπρο και την
αναζωπύρωση της κρίσης», www.enet.gr.
[2] Gregory Feifer, «Cyprus Bailout
Plan Hits Russian Economic
Model», 18 march 2013, www.globalpost.com
[3] Βλ. Θόδωρος
Μπατρακούλης, «Ελλάδα και Κύπρος πιόνια στο
γεωπολιτικό σκάκι και πειραματόζωα των μητροπολιτικών καπιταλιστικών δυνάμεων»,
19
Φεβρουαρίου 2013, http://theodorosbatrakoulis.blogspot.com
[4] Γεώργιος Μαλούχος, «Η Κύπρος, το «κατοχικό δάνειο» και ο «τύπου Σόιμπλε»
κουμμουνισμός», Το Βήμα, 17.03.2013, www.tovima.gr/opinions/article/?aid=503474
[5] Ο βαρώνος Anselm Salomon von Rothschild (1803–1874) ήταν Αυστριακός τραπεζίτης, ιδρυτής της
Creditanstalt,
και μέλος του κλάδου της Βιέννης της οικογένειας Ρότσιλντ, τραπεζιτικής δυναστείας
ευρωπαϊκής εμβέλειας. Η οικογένεια Ρότσιλντ ήταν γερμανο-εβραϊκής καταγωγής, και
δημιούργησε τραπεζιτικούς και χρηματοπιστωτικούς οίκους με χρονική αφετηρία τις
τελευταίες δεκαετίες του 18ου αιώνα. Από την Κριμαία στην Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πόλεμοι απείλησαν επανειλημμένα
την σταθερότητα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας του Ρότσιλντ.
Παρά τις αναταραχές, ο τραπεζικός όμιλος των Ρότσιλντ παρέμεινε η
μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο,
μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, το γεγονός ότι οι Rothschild δεν εγκαταστάθηκαν με επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες αποδείχθηκε μοιραίο, και καθώς το κέντρο οικονομικής δύναμης μετατοπίστηκε από
το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη μετά το 1914, η ισχύς τους
εξασθένησε. Βλ. Niall Ferguson, The House of Rothschild: Money's prophets, 1798–1848, Volume 1 και 2, 1999. Λήμμα Anselm von Rothschild, Wikipedia, http://en.wikipedia.org/
wiki/ Anselm_von_Rothschild, Mάρτιος
2009.
[6] Πρόκειται
για συμβόλαια παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων που άρχισαν να
χρησιμοποιούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Είναι «ασφάλιστρα» έναντι
ομολόγων που εκδίδουν είτε κράτη είτε επιχειρήσεις, τα οποία οι επενδυτές
αγοράζουν για κάλυψη από τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους ή της επιχείρησης.
