Στον «Άτακτο λόγο» διαβάζω για τα επτά χρόνια
κάθειρξη χωρίς αναστολή, που επέβαλε το Κακουργιοδικείο Λάρισας σε βάρος
τριών υπηκόων Αλβανίας, οι οποίοι το
2007 έσφαξαν και έψησαν μία προβατίνα, νηστικοί όντες….Και με αφορμή τον
Βίκτωρα Ουγκώ και τους «Άθλιους» - που πέρυσι τέτοιο καιρό γιορτάσαμε τα 150 χρόνια της έκδοσής
τους με μια θαυμάσια εκδήλωση, με Μάκη Καβουριάρη, Κοροβέση και άλλες προοδευτικές
δυνάμεις – κάνω την εξής συγκριτική προσέγγιση Αλβανών
και «Αθλίων» :
Οι τρεις πολίτες «έφαγαν» 3Χ7
= 21 χρόνια φυλακή, που όμως δεν είναι χειρότερα από τα 12(αν δεν κάνω
λάθος..) που έφαγε ο Αγιάννης, αν λάβει κανείς υπόψη ότι τα χρόνια του δεύτερου ήταν σε καταναγκαστικά
έργα…
Οι τρεις άρπαξαν μια
υψηλής αξίας προβατίνα, αλλά δεν έσπασαν βιτρίνα, σε αντίθεση με τον Αγιάννη, που άρπαξε μεν
μόλις ένα καρβέλι ψωμί, αλλά παράλληλα ετέλεσε το αδίκημα της φθοράς ξένης περιουσίας…
Συνελόντι ειπείν – που έλεγε
ο αξέχαστος κοκκινοτρίχης του κινήματος, κατά κόσμον Θεόδωρος Σταυρόπουλος : Μία- ή- άλλη, δηλαδή πλήρης τήρηση της αρχής της
ισότητος, με βάση τον νομικό πολιτισμό του 19ου αιώνα…
Τι να κάνουμε, Dura lex sed lex, «σκληρός ο νόμος αλλά
νόμος», έστω και αν ο ιδιοκτήτης της προβατίνας δήλωσε σε άλλο δικαστήριο ότι
δεν επιθυμεί τη δίωξη των τριών : Γιατί σημασία δεν έχει η προβατίνα αλλά το κοπάδι,
και για την ακρίβεια τα κοπάδια….
Το άρθρο του ΑΤΑΚΤΟΥ
ΛΟΓΟΥ
