Έ ρε tempora…..Ήταν πριν 14 χρόνια , όταν ησχολούμην (προσέξτε ρηματικό τύπο, δίκην
παλαιού γυμνασιάρχου….) με τη συγγραφή μιας εργασίας για τον τουρισμό….Τότε
λοιπόν, στα πλαίσια της ανάλυσης της συχνότατα χαριτωμένης αν και πρωτίστως
ενοχλητικής μικροεγκληματικότητας, έκανα
μια αναφορά στο «Εγχειρίδιο του καλού ξεμείνη» - τουτέστιν του έχοντος ξοδέψει
όλο το χρήμα του, πλην επιθυμούντος
διακαώς να παραμείνει στη Μύκονο…Το «Εγχειρίδιο» (διαμορφωμένο από τον Θ.
Διαμαντόπουλο , ύστερα από εξαντλητική Field work )
έκανε συστηματική περιγραφή των μεθοδεύσεων για τη διασφάλιση της τζάμπα
διαβίωσης εις τον γνωστόν τζετσετικόν
παράδεισον , στις οποίες συμπεριλαμβανόταν
: Η απαλλοτρίωση εγκαταλελειμμένων φιλοδωρημάτων προοριζομένων για σερβιτόρους,
η (διακριτική…) ιδιοποίησις τεμαχίων πίτσας ( συνηθέστατα αφάγωτων από κυρίας
ενδιαφερομένας να «το παίξουν» λιτοδίαιτες στον παρτενέρ τους….), κυρίως δε και
προπάντων η παρουσία σε μπουφέδες -
εγκαινιαζομένων καταστημάτων, ζωγραφικών εκθέσεων, βιβλιοπαρουσιάσεων, τοπικών
αγορών κλπ….
Ε ρε tempora…Και τώρα, αυτό που κάποτε φαινόταν και ήταν
ασυνήθιστο, γελωτο-ποιητικό και
οπωσδήποτε περιθωριακό, αρχίζει να προσλαμβάνει μαζικές διαστάσεις : Οι
«ξεμείνηδες» δεν έχουν χρείαν της Μυκόνου αλλά έχουν γενικώς ξεμείνει από
φαγητό, οπότε και εφορμούν συστηματικά
εναντίον των μπουφέδων, υποχρεώνοντας μάλιστα πρόσφατα κάποιο σύντροφο να
καμουφλάρει την «τροφο-δοσία» με αφορμή την έκδοση βιβλίου του, υπό την γενικώς
αθώα αναγγελία : “Μετά τη παρουσίαση θα πιούμε ένα κρασί”…
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του αειμνήστου Χέγκελ,
που υποστήριζε το αντίθετο από ο,τι συμβαίνει σήμερα , καθώς πλέον η
επανάληψη της ιστορίας κάνει τη τραγωδία
να έπεται της φάρσας… Με αυτά και μ’ αυτά, ήθελα κι εγώ να συμβάλλω στην
κοινοποίηση των εγκαινίων του «Πολυχώρου Κοινωνικής αλληλεγγύης και Πολιτισμού
– Ανοιχτή πόλη», αυτή τη Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου , στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη 9 και Γαμβέτα 1, 1ος όροφος…Ολοψύχως
όμως συνιστώ στους συμπαθείς διοργανωτές σύνεση και
αποφυγή γευστικών υποσχέσεων – με την ανθρωπιστική κρίση ante portas….
