Επίκεντρο των σχολιασμών της είναι η υπόθεση των δασών, των οποίων η στατιστική αποτίμηση και διαχείριση εξαρτάται από τον ορισμό του δάσους.Όσον αφορά αυτό
τον ορισμό , από τις αρχές της προηγούμενης
δεκαετίας και ιδιαίτερα στη διάρκεια της
αναθεωρητικής διαδικασίας του Συντάγματος το 2003, κορυφώθηκε η προσπάθεια των κυβερνητικών κύκλων να
επαναπροσδιορίσουν τις δύο κρίσιμες έννοιες – δάσος και δασική έκταση – έτσι ώστε
να ανοίξει ο δρόμος για επεμβάσεις και «αξιοποιήσεις» παντός είδους…Το πνεύμα αυτής
της προσπάθειας επέπρωτο να γίνει ακόμη
πιο έκδηλο επί των ημερών του Γιώργου Παπακωνσταντίνου ως ΥΠΕΚΑ, με την άκρως
πραγματιστική αλλά κατά βάθος κυνική
δήλωση : «να δούμε τι θέλουμε να είναι δάσος»…
Η μνημονιακή
εξουσία επεχείρησε και συνεχίζει να επιχειρεί την υποκατάσταση του συνεκτικού
και τεκμηριωμένου επιστημονικού λόγου – μόνου αρμόδιου να προσδιορίσει την
έννοια του δάσους – με τη μπακαλική των εκχωρήσεων σε διάφορα συμφέροντα. Ο ρελατιβιστικός της λόγος προδίδει τη
κυβερνητική «ευκαμψία» απέναντι στις απαιτήσεις των τροϊκανών, που δεν δίνουν
δεκάρα για το φυσικό, ψυχαγωγικό και αισθητικό «κεφάλαιο» της παρούσας και κάθε
μελλοντικής ελληνικής γενιάς….
Λέει η Διώτη :
«…..Τα ζητήματα που άνοιξε
ο κ. Λιβιεράτος με τις δηλώσεις του, σχετικά με τα δάση, τους δασικούς χάρτες,
τις αεροφωτογραφίες κ.λ.π δεν είναι καινούρια. Είχε προηγηθεί ο κ. Παπακωσταντίνου
με τις γνωστές δηλώσεις «να δούμε τι θέλουμε να είναι δάσος». Λες και το δάσος
δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας νομικός ορισμός που μπορεί να τον αλλάζει ο
κάθε Υπουργός ανάλογα με τα συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει.
Οι δηλώσεις του Υπουργού
άνοιξαν ζητήματα συνταγματικών αλλαγών - που θα ήθελε πολύ η κυβέρνηση να κάνει
ως προς τον ορισμό του δάσους - και αμφισβήτησαν για άλλη μια φορά την δημόσια
περιουσία κλείνοντας το μάτι σε νέο κύμα καταπατήσεων. Και βεβαίως ξαναέθεσαν
το ζήτημα της κατάργησης ουσιαστικά του οποιουδήποτε έλεγχου έχει το Δημόσιο,
ως οφείλει από το Σύνταγμα, στον έλεγχο των δασικών χαρτών, κατάργηση που τους
είναι απαραίτητη για τα σχέδιά τους και που αφήνει και ανεξέλεγκτα ζητήματα
κόστους για το Δημόσιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ από καιρό έχει τονίσει πως καμιά από τις
κυβερνήσεις που προηγήθηκαν δεν ήθελε στην πραγματικότητα δασικούς χάρτες,
ακριβώς για να υπάρχει ασύδοτη κατάσταση χορού συμφερόντων σε βάρος του Δημοσίου…
