Σε ένα άρθρο
του («Aς μη καταστρέψουν οι Γερμανοί για τρίτη
φορά την Ευρώπη…») που
δημοσιεύθηκε πριν λίγους μήνες και πιο
πρόσφατα (27.5.12)από το «ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10»,
ο Γιόσκα Φίσερ, πρώην Υπουργός Εξωτερικών και Αντικαγκελλάριος της Γερμανίας
τη περίοδο 1998-2005, αναφέρεται εμμέσως
πλην σαφώς σε μια καταστρεπτική διαδικασία
οικονομικού πολέμου που έχει ενεργοποιήσει η χώρα του, παρά την
προηγούμενη πικρή πείρα των δυο μεγάλων πολέμων του 20ου αιώνα…
Γράφει ο Φίσερ :
«Η Γερμανία
αυτοκαταστράφηκε – και κατέστρεψε και την ευρωπαϊκή τάξη – δύο φορές στον 20ο
αιώνα αλλά μετά έπεισε τη Δύση ότι άντλησε τα σωστά διδάγματα. Μόνο με αυτό τον
τρόπο – που αντανακλάται πρωτίστως στην προσήλωσή της στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα –
εξασφάλισε τη συναίνεση των υπολοίπων στη γερμανική επανένωση. Θα ήταν και τραγικό και ειρωνεία
αν η ενωμένη Γερμανία, με ειρηνικά μέσα και με τις καλύτερες προθέσεις,
καταστρέψει την ευρωπαϊκή τάξη για τρίτη φορά»
Ακόμη ο Φίσερ
υποστηρίζει ότι «Οι
Γερμανοί πρέπει τώρα να αναρωτηθούν αν εκείνοι που επωφελήθηκαν περισσότερο απ’
όλους από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το κόστος γι
αυτήν ή αν προτιμούν την κατάρρευση του ευρωπαϊκού σχεδίου»
Ο λόγος του πρώην
Υπουργού Εξωτερικών είναι σαφής και ευπρόσιτος σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες,
εκφράζοντας ίσως την αλήθεια ενός ανθρώπου που δεν έχει κίνητρο για παραπέρα
πολιτική «εξέλιξη». Από την άλλη πλευρά ο λόγος αυτός συγκρούεται με τα
πολιτικά τερτίπια των Πρασίνων της Ευρώπης – πρωτοστατούντος του Κον Μπεντίτ - που είναι και δεν είναι υπερ των μνημονιακών
συνταγών, που εκβάλουν φωνές συμπάθειας και αγανάκτησης (από αυτές που κάποτε δεν
στοίχιζαν τίποτε ακόμη και στον Σαμαρά…)
και επιδιώκουν να είναι – κυριολεκτικά με
βάση το τίποτε – στο επίκεντρο της κοινής προσοχής….
Να τι λένε σε μια
πρόσφατη δήλωση, που είναι χαρακτηριστική της διπροσωπίας και της ουσιαστικής αναγόρευσης
των μνημονιακών πολιτικών σε αναγκαίες
πολιτικές σωτηρίας :
«Οι Πράσινοι
στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δουλέψει για
την προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές…..»
Ακόμη σε μια άλλη πτυχή της
πολιτικής τους παρέμβασης , επαίρονται γιατί
«…. πρότειναν να
δημιουργηθεί ένα Ταμείο Αλληλεγγύης με ευρωπαϊκούς πόρους για τη άμεση
υποστήριξη όλων των πολιτών που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης στην Ελλάδα
και τις άλλες χώρες της κρίσης.»
Η «νότα» αυτή δεν ακούγεται
άσχημα σε πρώτη φάση, αλλά μια σοβαρή αξιολόγησή της δείχνει ότι συνιστά προσπάθεια «μετακίνησης» των εθνικών
προνοιακών πολιτικών στο «ευρωπαϊκό»
επίπεδο. Πρόκειται δηλαδή για μια προσπάθεια ενίσχυσης του ευρωσυγκεντρωτισμού
από αυτούς που κατεξοχήν δηλώνουν υπέρ της αποκέντρωσης – ή , με μια βαθύτερη
ανάγνωσή της : Εντάσσεται στη γενικότερη συμπόρευση των Πρασίνων με τις κατεστημένες
δυνάμεις της Ευρώπης ....
Όλο το κείμενο του Φίσερ http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-05-27-21-15-17-2012052762979/
Όλο το κείμενο των Πρασίνων
