Έχω ενώσει τη διαμαρτυρία μου με αυτήν
του Άδωνι Γεωργιάδη, όταν κάποιοι επιτίθονταν στο βιβλιοπωλείο του και το
έκαιγαν. Και δεν μετανοιώνω. Έτσι
ακριβώς έκανα στη περίπτωση του «Εναλλακτικού βιβλιοπωλείου», του φίλου και
συναγωνιστή Μήτσου Δημόπουλου, έτσι και
στη περίπτωση του «Ρεσάλτο» του Θύμιου Παπανικολάου. Και στις τρεις αυτές
περιπτώσεις, έκρινα ότι η όποια αντιπαλότητα των εμπρηστών με τις ιδέες των συγκεκριμένων
πολιτικών ακτιβιστών, δεν δικαιολογούσε
τη χρήση ενός τόσο σκληρού μέσου….
Και τώρα συμβαίνει να υπάρχει μια άλλη
επίθεση, προς αξιολόγηση : Είναι αυτή που υπέστη ο Γεωργιάδης , ενώ βρισκόταν
με τη σύζυγό του σε ζαχαρολαστείο της Νέας Φιλαδέλφειας, το βράδυ της Μεγάλης
Πέμπτης.
Το θέμα που τίθεται είναι, το κατά πόσο
η συγκεκριμένη «ποινή» του γιαουρτώματος
και της αποδοκιμασίας – έργω και λόγω - συνιστά μια θεμιτή κύρωση εις βάρος του
πρώην βουλευτή, σε αντίθεση με αυτήν του εμπρησμού….
Σε ανάρτησή του ο κ. Γεωργιάδης βάλλει εναντίον της βίας , προφανώς όμως ξεχνάει την μνημονιακή βία και την ολική καταστρατήγηση της νομιμότητας από τους
νέους συμμάχους του, προκειμένου να περάσουν εγκληματικές ρυθμίσεις εναντίον του ελληνικού λαού : Προκειμένου να απαλλοτριώσουν περιουσίες και
περιουσίες, αυτοί οι
εμφανιζόμενοι ως Ηρακλείς της
ιδιοκτησίας…Και επειδή επί πλέον ξεχνάει τις πατριωτικές μεγαλοστομίες του από
το κανάλι ΤΗΛΕΑΣΤΥ για τόσα και τόσα ζητήματα – δυστυχώς γι αυτόν, τα «βίντεο
μένουν» - αποτολμά να χαρακτηρίσει τους δράστες της εναντίον του επίθεσης
«ανθρωπάκια»…
Ποιος ; Αυτός ο «μεγάλος άνθρωπος», που
έκανε ΤΗΝ κολοτούμπα ! Που βολεύτηκε στη μεγαλύτερη «πολιτική στάνη», ενδυναμώνοντας τα πλέον χαμαιλεοντικά και αήθη πολιτικά ήθη…
Έ, όχι κ. Γεωργιάδη ! Αυτό το περί ανθρωπακίων
συνιστά υπέρβαση άμυνας, όπως υπέρβαση άμυνας έκαναν αυτοί που σου έκαιγαν το
βιβλιοπωλείο. Μάζεψε τα λόγια σου, γιατί με αυτά που λες ξοφλάς με το παραπάνω
την εναντίον σου επίθεση…..
