Ο Δημήτρης Χριστούλας έδωσε τέλος στη ζωή του
με το γνωστό τρόπο, στη πλατεία Συντάγματος. Τις ημέρες του Πάσχα τρεις
άνθρωποι της Θράκης έβαλαν τέλος στη ζωή τους. Στο Σχηματάρι, μια γυναίκα
ρωσικής καταγωγής, 26 ετών, έδωσε στα δυο μικρά παιδιά της, ηλικίας 3 και 5 χρονών, το
ανεξάλειπτο θέαμά της ως κρεμασμένης…Και πάνω από όλα αυτά ήλθε ο αυτόχειρας
δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, να πει το δικό του, με τη μορφή μανιφέστου :
« Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις
μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα
σπίτια σας, ανοίξτε την tv και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι
σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε
στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή
που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε
τον κόσμο».
Αναρωτιέμαι μετά από όλα αυτά : Πόσοι άνθρωποι, έστω και μικρομεσαίας ευαισθησίας,
μπορούν να μην έχουν έντονα συναισθήματα
εξ αιτίας αυτών των γεγονότων ; Πόσοι μπορούν να είναι ψύχραιμοι, μη
αγανακτισμένοι, μη σοκαρισμένοι, μη ψυχανεμισμένοι για την ακραία απόγνωση που
κατοικοεδρεύει πλέον σε αυτή τη χώρα ;
Λέω να μαυρίσουμε αλύπητα εκείνο το στυλάκι που περιφέρεται στη
πολιτική πιάτσα άνευρα, χωρίς πάθος, χωρίς θυμό, χωρίς ένταση, χωρίς συσπάσεις και
μορφασμούς στο πρόσωπo….
Περισσότερα στο
