Ακούστε ανθρωπάκια !

Ο ψυχαναλυτής Βίλχελμ Ράϊχ (1897-1957) είχε διαλέξει την  προβοκατόρικη  φράση  «Άκου ανθρωπάκο», ως τίτλο ενός βιβλίου του που είχε σαν θέμα τη χειραγώγηση, την αλλοτρίωση, την υποταγή στην ισχύ αλλά και στην ασημαντότητα. Πολλά από τα συμπεράσματα και τις αποφάνσεις του ταιριάζουν στην εποχή μας και ιδιαίτερα σε τούτη εδώ τη συγκυρία. Και ακόμη  πιο συγκεκριμένα, ταιριάζουν  στα συντεταγμένα βουλευτάκια που θα ψηφίσουν  το  νέο Μνημόνιο – που καταστρέφει τη χώρα για να αποτρέψει τη καταστροφή της….

Ποιο είναι το ποιόν των ανθρώπων που επιδίδονται σε αυτή την «ομοιοπαθητική» - στη θεραπεία της κρίσης  δια μέσου της μεγαλύτερης κρίσης;

Το περιγράφει ο Βίλχελμ Ράϊχ :

Kραυγάζεις, Ανθρωπάκο, όταν κάποιος σου υπενθυμίζει την ψυχική σου δυσκοιλιότητα. Δε θέλεις να τ' ακούσεις, δε θέλεις να το μάθεις, θέλεις απλώς να φωνάζεις, «ζήτω»! Εντάξει, αλλά γιατί δε μ' αφήνεις να σου πω ήσυχα για ποιον λόγο δεν πρόκειται να ευτυχήσεις; Διακρίνω το φόβο στα μάτια σου….

  Ο μεγάλος άνθρωπος ξέρει πότε και που είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν ξέρει ότι είναι μικρός και φοβάται να το μάθει.

Θα ήταν όμως αδικία εάν δεν ξεχωρίζαμε από όλο το διατεταγμένο άθροισμα των μεγάλων, μεσαίων και μικρών συμφερόντων , κάποιους ανθρώπους που άκουσαν τη φωνή της συνείδησής τους και ενέργησαν με αξιοπρέπεια . Άκουσα την Έλενα Παναρίτη να μιλάει εξοργισμένη στη  Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, να καταγγέλλει την απίθανη ρύθμιση περί Αγγλικού Δικαίου,  που θεσπίζει ουσιαστικά ένα καθεστώς οιονεί ετεροδικίας εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και  παραπέμπει την εκδίκαση των αμφισβητήσεων  περί το νέο μνημόνιο στο Λουξεμβούργο… Και  ο  Βαγγέλης Παπαχρήστου σε μια υπέροχη αγόρευση,  τους ξεφτίλισε  κανονικά , εστιάζοντας στο κείμενο του νέου Μνημονίου συνολικού όγκου 700 σελίδων – το αγγλικό κείμενο + η μετάφρασή του στα ελληνικά, που χρήζει οπωσδήποτε έρευνας για το  κατά πόσο αποδίδει το πρωτότυπο  - και καταγγέλλοντας το απίθανο γεγονός της κοινοποίησης του τεύχους του  Μνημονίου ελάχιστες ώρες πριν….

Η υπόθεση είχε κάτι από τη δολιότητα και αθλιότητα της ψήφισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ ή την απόπειρα ψήφισης του Σχεδίου Ανάν, που αποτυπώνονταν σε κείμενα  ογκωδέστατα και δυσανάγνωστα. Όμως  στη προκειμένη περίπτωση θα άξιζε να υπογραμμίσουμε την αξία μιας ομολογίας όπως αυτής του Χρυσοχοϊδη :  Τουλάχιστον αυτός είχε το θάρρος να  παραδεχθεί  ότι δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο…

Θα κλείσω με κάτι  τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο :  Για πρώτη φορά οι «Οικολόγοι Πράσινοι» μέσω της  «συνεκπροσώπου»  Τύπου  Ελεάνας Ιωαννίδου είπαν μερικά λόγια σταράτα, χωρίς τις γνωστές νερόβραστες γενικότητες που τους χαρακτήριζαν όλη τη  περίοδο των αντιμνημονιακών αγώνων :

 
« Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε παρόντες στις κινητοποιήσεις και καλούμε όλους τους πολίτες την Κυριακή να διαδηλώσουν ενάντια στις πολιτικές που υποθηκεύουν τον τόπο για δεκαετίες. Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν νομιμοποιείται να υπογράψει την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση και να ολοκληρώσει την αποδόμηση της κοινωνικής συνοχής. Είναι ανάγκη την ύστατη στιγμή να εισακουσθεί η φωνή των πολιτών και της κοινής λογικής. Στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία, οι εκλογές δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως εμπόδιο στην διακυβέρνηση. Είναι καιρός να γυρίσουμε σελίδα και να διεκδικήσουμε τόσο την αξιοπρέπεια όσο και τη βιωσιμότητα της χώρας»
Προς αποφυγήν   γρουσουζιάς, αμέσως μόλις αφήσω το κομπιούτερ θα πω 10 φορές τη φράση : « Φτουσκουληκομυρμηγκότρυπα»… Γιατί  "οικολοτούμπες" αυτού του χώρου είναι πάντοτε πιθανές, με δεδομένες τις παρέες και τους συμβουλάτορες που έχει….