Στα
«άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου», του Στέφανου Γρανίτσα
(1880-1915) , διαβάζω για ένα ελάφι – «λάφι» το ονομάζει ο Ευρυτάνας συγγραφέας
– που πληγώθηκε στις πλαγιές του Κόζιακα και έζησε τις τρεις επόμενες ημέρες
μέχρι τον θάνατό του κλαίγοντας, «χύνοντας δάκρυα σαν κορόμηλα»… Δεν ξέρω κατά
πόσο ο Γρανίτσας απηχεί κάποια λαϊκή δοξασία ή μεταφέρει μια εμπειρική
παρατήρηση, το σίγουρο όμως είναι ότι εκφράζει την υψηλή θέση που κατέχει το ελάφι στην πολιτιστική
μας παράδοση. Κι ακόμη σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο ζώο έχει ένα αυξημένο αίσθημα
αλληλεγγύης με τα «ομοειδή» του: Παραδείγματος χάρη το Pathfinder αναφέρεται σε ένα αυστριακό
ελάφι, που προσπάθησε να προστατέψει κάποια
μέλη του κοπαδιού του, έπεσε στον πάγο και τελικά απεγκλωβίστηκε μετά
από μεγάλη επιχείρηση
διάσωσης. Ο ορειβάτης και Νομικός Περιβάλλοντος Τάσος Λύτρας, σε πρόσφατο
αφήγημά του, μεταφέρει μια εμπειρία αλληλεγγύης ενός ελαφιού με ένα άλλο,
τραυματισμένο και ανήμπορο, που βίωσε πρόσφατα στην Πάρνηθα .
Στη
Πάρνηθα επίσης έγινε, στις 28.1.12, μια επιχείρηση διάσωσης ελαφιού, που
όμως είχε σαν αφετηρία ιδιώτες και
κατέληξε στην κλήση της ΑΝΙΜΑ και στην επιτυχημένη (τελικά) παρέμβασή της…Το
ζώο είχε κυνηγηθεί και δαγκωθεί από αγέλη σκύλων, οι οποίοι, σύμφωνα με την
ΑΝΙΜΑ, αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα του εθνικού δρυμού…
«Μέσα
σε τσουχτερό κρύο» - λέει το σχετικό ρεπορτάζ – « μέλη της ΑΝΙΜΑ με
δύο συνεργάτες κτηνιάτρους, την Ελένη Φωτοπούλου και τον Βαγγέλη Χατζησταύρου,
και σε συνεχή επικοινωνία με την Δρ. Αναστασία Κομνηνού από την Κτηνιατρική
ΑΠΘεσσαλονίκης, έφτασαν στην περιοχή του συμβάντος, όπου συναντήθηκαν με
υπαλλήλους του Δασαρχείου Πάρνηθας και του Φορέα Διαχείρισης του Δρυμού. Παρά
τις αντίξοες συνθήκες, και με τη συνδρομή των ανθρώπων του παρακείμενου Ιππικού
Ομίλου, το ζώο αναισθητοποιήθηκε, του χορηγήθηκε αντιβίωση και αντιφλεγμονώδη,
καθαρίστηκαν και απολυμάνθηκαν τα τραύματα και κατόπιν μεταφέρθηκε σε
ασφαλέστερο χώρο στο Τατόι»….
Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι αναφορές για
τον «υπερπληθυσμό» των ελαφιών στον εθνικό δρυμό Πάρνηθας και τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν - από τα σκυλιά, τους
λαθροθήρες, ή από τους καλλιεργητές των
κοντινών περιοχών, που υπεραμύνονται των χωραφιών τους…Ακούγονται πλέον πολλά για την ανάγκη
μετεγκατάστασης των ελαφιών, ενώ οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ Θ.Λεβέντης, Ν.
Τσούκαλης και Γ.Ψαριανός, ζητούν με κοινοβουλευτική ερώτηση τη λήψη μέτρων
προστασίας. Στην ίδια περίοδο δεν λείπουν και κάποιοι κυνηγετικοί παράγοντες , που ρίχνουν δηλητηριώδεις σπόντες εναντίον των
περιβαλλοντικών και φιλοζωϊκών οργανώσεων, κατηγορώντας τες για ιδιοτέλεια…
YΓ. Φωτογραφία
του τραυματισμένου ελαφιού, από την Άννα Μαντά
