H φτώχεια αγγίζει 3 εκατομμύρια συμπολίτες μας – λένε οι πρόσφατες στατιστικές εκτιμήσεις – όμως το ενδιαφέρον για την περαιτέρω «παραγωγή φτωχών» παραμένει αμείωτο…Με αφορμή πρόσφατη έφοδο του Υπουργείου Εμπορίου στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης, όπου κάθε Σάββατο γίνονται πωλήσεις βιολογικών προϊόντων από παραγωγούς, ο Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Αγορών Αττικής κατήγγειλε την πρακτική των Υπουργών Ανάπτυξης, Γεωργίας και Οικονομικών : Που παρακάμπτοντας τη νομοθετικά κατοχυρωμένη δυνατότητα των παραγωγών να κάνουν λιανικές πωλήσεις , απαίτησαν από αυτούς την απόκτηση ταμειακών μηχανών και την επιβολή ΦΠΑ 13%....
Η παραληρηματική φορολόγηση παντός του επιστητού προσλαμβάνει πλέον διαστάσεις ψυχικής νόσου, καθώς δεν αποκλείεται σύντομα να δούμε ακόμη και την επιβολή υποχρέωσης στους αποδέκτες χαρτζιλικιού (συνήθως παιδιά) να εκδίδουν αποδείξεις διάτρητες από την εφορία… Προς το παρόν, τα παιδιά που έψαλλαν τα κάλαντα του 2011-12 γλύτωσαν, όμως ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει το 2012-13 ….
Σήμερα ακόμη και οι απόφοιτοι του Νηπιαγωγείου βλέπουν ότι το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας αποτελεί τη βασική αιτία υπερχρέωσης της χώρας. Όλο και περισσότεροι κατανοούν ότι η ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής και των εγχώριων υπηρεσιών αποτελεί όρο, αναγκαίο αλλά όχι και ικανό, για την ανάκαμψη της χώρας . Όμως δεν λείπουν και κάποιοι που βλέπουν σε αυτή την ανάπτυξη ένα είδος «αλβανοποίησης» υπό καθεστώς Χότζα, ενώ δεν λείπουν κι εκείνοι που υπογραμμίζουν με έμφαση τον εξωστραφή προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας. Στη πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τα χρόνια , μεταπρατικά και αεριτζίδικα σύνδρομα , που θεωρούν την ελληνική οικονομία «σιαμαία» με ορισμένα χρηματοπιστωτικά κέντρα. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τη παραβίαση ανοικτών θυρών : Γιατί στον 21ο αιώνα της παγκοσμιοποίησης , ουδείς υποστηρίζει μια εθνική ρωβινσονιάδα ή μια περιχαράκωση σε καθεστώς μόνιμης αυτάρκειας…Αξιοσημείωτο όμως είναι εδώ ότι η υπερβολική εξωστρέφεια και όσα αυτή συνεπάγεται – όπως η έκθεση στις διακυμάνσεις των διεθνών αγορών και οι «μονοκαλλιέργειες» κάποιων συγκριτικά πλεονεκτουσών δραστηριοτήτων – έχουν καταδικάσει στη μαζική πείνα και εξαθλίωση διάφορες χώρες του πλανήτη. Να εξάγουμε λοιπόν, αφού υποχρεωτικά θα πουλάμε για να αγοράζουμε, αλλά χωρίς να παραγνωρίζουμε τις γενικότερες «γηγενείς δυνατότητες» που μπορούν να δώσουν τρόφιμα και απασχόληση στους φτωχούς - ή οσονούπω πτωχεύοντες Έλληνες…
Στις ημέρες μας η υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Δεκάδες ιστότοποι , ραδιοφωνικοί σταθμοί, συλλογικότητες, τοπικές ενώσεις παραγωγών, εφημερίδες, συνηγορούν υπέρ της εγχώριας οικονομίας. Το Code bar 520 ως στοιχείο διακριτότητας της ελληνικής παραγωγής είναι πλέον διάσημο, ενώ πολλές φίρμες αυτοσυστήνονται ως παράγουσες εν Ελλάδι – έστω και αν είναι μικρή η αξία που προσθέτουν με την επιχώρια παραγωγή ενός προϊόντος… Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσει κανείς και τις σκέψεις που εκφέρονται δημόσια, υπέρ της γενικευμένης χρήσης όχι μόνο προϊόντων αλλά και ελληνικών υπηρεσιών – ακόμη και εάν αυτές αφορούν ποδοσφαιριστές ή προπονητές ομάδων, ή ακόμη και το « ντόπιο στριπ τιζ» - που υπεράσπιζε σε ανύποπτο χρόνο ο Μάνος Στεφανίδης….
Με το θέμα αυτό, δηλαδή την ανάπτυξη και όχι την απλή “διευρυμένη αναπαραγωγή” της μιζέριας του υπαρκτού πρωτογενούς τομέα, πραγματοποιείται εκδήλωση τη Δευτέρα, 23 Ιανουαρίου 7μμ, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20. Μεταξύ των θεμάτων της εκδήλωσης θα είναι και ο συνειδητός καταναλωτής, που κατά παράβαση της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων μπορεί να «ψηφίζει» προϊόντα, υπηρεσίες και αναπτυξιακές διαδρομές, αντίθετες με τις επιλογές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Και φυσικά θέμα της εκδήλωσης θα είναι το κατά πόσο οι εσωτερικές δράσεις και η διαμόρφωση δικτύων αλληλεγγύης, μπορούν να έχουν αποτέλεσμα χωρίς μια αποφασιστική πολιτική ρήξη με το καθεστώς της τοκογλυφικής υποτέλειας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου