ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Οι «Πολίτες Κόντρα στον Καιρό» (http://politesna.blogspot.com/.) είναι παράταξη που εκπροσωπείται στο περιφερειακό συμβούλιο από τους Νίκο Συρμαλένιο και Παύλο Χρυσαφίδη. Σε μια πρόσφατη(10.11.2011) και άκρως «ζουμερή» παρέμβασή τους για το ζήτημα των αιολικών εγκαταστάσεων στα νησιά του Αιγαίου, οι δυο σύμβουλοι έθεσαν ζητήματα γενικού χαρακτήρα για τη προστασία του τοπίου, την έννοια της αυτάρκειας, τη συμβατότητα των ανεμογεννητριών με τις τουριστικές δραστηριότητες. Ακολουθεί περίληψη σχετικής εισήγησής τους με υπογραμμισμένα κάποια σημεία από την Oikoniki

“Για λόγους που έχουν να κάνουν με τη συμβολή της χώρας μας στον αγώνα κατά του κινδύνου περιβαλλοντικής καταστροφής του πλανήτη (κλιματικές αλλαγές, φαινόμενο θερμοκηπίου, εκπομπές αερίων) και για παραγωγή του 29% της ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ μέχρι το 2020 και την απεξάρτηση μας από τα ορυκτά καύσιμα, είμαστε σαφώς υπέρ της μέγιστης αξιοποίησης των ΑΠΕ με δύο προϋποθέσεις:

α) το σεβασμό στην κλίμακα του νησιωτικού χώρου, που σημαίνει κατάθεση από την Τοπική Αυτοδιοίκηση του κάθε νησιού Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ και β) την αξιοποίηση τους για κοινωνικό όφελος και όχι μόνο για λόγους ιδιωτικού επιχειρηματικού κέρδους.

Δεν συμφωνούμε με τη μετατροπή των νησιών μας σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (π.χ. με την εγκατάσταση υπερμεγέθων αιολικών πάρκων), αλλά δεν αποδεχόμαστε υποχρεωτικά και τη λογική των ορίων της ενεργειακής αυτάρκειας, στο βαθμό που μπορούν να αντιμετωπιστούν ενεργειακές ανάγκες γειτονικών νησιών και ταυτόχρονα αυτό να λειτουργήσει υπέρ της ελάφρυνσης άλλων βεβαρυμένων οικολογικά περιοχών της χώρας (Μεγαλόπολη, Πτολεμαϊδα κλπ.).

Σήμερα, για μια ισορροπημένη ενεργειακή πολιτική, που θα αξιοποιεί τη λειτουργία των θερμικών εργοστασίων, τις ΑΠΕ, τα υβριδικά συστήματα, είμαστε υπέρ της διασύνδεσης των νησιών είτε μεταξύ τους, είτε με την ηπειρωτική Ελλάδα, είτε με τις Μικρασιατικές ακτές και ταυτόχρονα ζητάμε την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων λειτουργίας των ρυπογόνων εργοστασίων.

Το παράδειγμα της Σερίφου, που με την πρόθεση εγκατάστασης 87 ανεμογεννητριών σε μεγαλο μήκος των κορυφογραμμών του νησιού θα αλλοίωνε το φυσικό ανάγλυφο και το περιβάλλον, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν και προηγούμενο δεδομένο για το τι δεν πρέπει να γίνει για τις Κυκλάδες.

 Με ειδική ημερίδα σε συνεργασία με τον τότε Δήμο Κορθίου Άνδρου (Απρίλιος 2007), ανοίξαμε δρόμους που οδήγησαν στην με μεγάλη πλειοψηφία Απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κυκλάδων  (7-6-2007), που χάραζε το πλαίσιο και τις γενικές κατευθύνσεις για την ανάπτυξη των ΑΠΕ και ειδικά των αιολικών πάρκων στα νησιά.

………..Στο σημείο αυτό  υπενθυμίζουμε εν συντομία τα βασικά σημεία της Απόφασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου του 2007 και ειδικότερα σε σχέση με το χωροταξικό των αιολικών πάρκων:

·       μέγιστο ύψος ανεμογεννήτριας 70-90 μέτρα, ενώ στις κορυφογραμμές που επιτρέπεται, μέγιστο ύψος 75 μ.

·       απαγόρευση εγκατάστασης ανεμογεννητριών στις περιοχές Natura 2000

·       απαγόρευση των ΑΠΕ στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας και στους μεταναστευτικούς διαδρόμους, έως ότου εκπονηθεί ειδική ορνιθολογική μελέτη

·       ελάχιστη απόσταση από Ζώνες απόλυτης προστασίας και κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους τα 500 μέτρα και εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή και ηχητική όχληση. Σε αντίθετη περίπτωση ελάχιστη απόσταση τα 1.500 μ.

·       ελάχιστη απόσταση από οικισμούς άνω των 2.000 κατοίκων ή μικρότερου πληθυσμού που χαρακτηρίζονται ως δυναμικής και τουριστικής ανάπτυξης τα 1.000 μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή και ηχητική όχληση. Για τους λοιπούς οικισμούς τα 500 μ με τις ίδιες προϋποθέσεις

·       απόσταση ασφαλείας από περιοχές υψηλής παραγωγικότητας, εσταυλισμένης κτηνοτροφίας, ιχθυοκαλλιέργειας τα 75 μ.

·       επιτρέπεται η χωροθέτηση ΑΠΕ σε εγκαταλελειμμένα λατομεία, με την υποχρέωση του επενδυτή για ταυτόχρονη αποκατάσταση

·       ελάχιστη απόσταση από περιοχές ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης (ΠΟΤΑ), τα 1000 μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή και ηχητική όχληση

·       επιτρέπεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε ακατοίκητα νησιά που δεν υπάγονται στις περιοχές Natura 2000 ή σε άλλες απαγορευτικές διατάξεις

·       τα συνοδά οδικά δίκτυα να προϋπάρχουν κατά 80% και να είναι νόμιμα διανοιγμένα

·       η προτεινόμενη κάλυψη να φτάνει το 4% κάθε νησιού, αφού εξαιρεθούν οι αποκλειόμενες περιοχές

·       να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας για μεγαλύτερο ύψος των μηχανών από 75 και έως το πολύ 90 μέτρα, σε περίπτωση εγκατάστασης σε κορυφογραμμές

·       καθορισμός ανώτατου ορίου παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ σε κάθε νησί, έτσι ώστε αυτά να μην μετατραπούν σε εργοστάσια παραγωγής ηλκτρικού ρεύματος

…..Υπάρχουν ακόμα δύο στοιχεία, που πρέπει κατά τη γνώμη μας να εξειδικευτούν. Το πρώτο αφορά τη δυνατότητα εγκατάστασης αιολικών πάρκων στη θάλασσα, όπως δείχνει και η αντίστοιχη ευρωπαϊκή εμπειρία και το δεύτερο, ο καθορισμός του ανώτατου ορίου παραγωγής από ΑΠΕ σε κάθε νησί. Κατά τη γνώμη μας, αυτό δεν μπορεί να περιορίζεται στην ενεργειακή αυτάρκεια του κάθε νησιού, ούτε όμως το νησί να μετατρέπεται σε εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής. Με αυτή την έννοια συμφωνούμε με τη μεταφορά ενέργειας, αλλά σε λελογισμένη κλίμακα.

Φυσικά όλα αυτά πρέπει να προέλθουν μέσα από αποφάσεις των τοπικών κοινωνιών σε συνεργασία με τους νησιωτικούς δήμους, αλλά και τους βασικούς κοινωνικούς φορείς του κάθε νησιού.

Γι αυτό και στη θέση μας, θα συνυπολογίσουμε απόλυτα τις αποφάσεις των τοπικών ΟΤΑ, αλλά και τη γνωμάτευση της υπηρεσίας περιβάλλοντος.

………Το ζητούμενο παραμένει η αξιοποίηση των ΑΠΕ χωρίς περιβαλλοντική επιβάρυνση και με κοινωνικό όφελος. Διότι επιτρέψτε μας, να πούμε ότι το όφελος του 1,7 % επί της προ Φ.Π.Α. τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας στον Διαχειριστή του Συστήματος που θα αποδίδεται στους Δήμους, αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό της καταστροφής και απαξίωσης του νησιωτικού χώρου. Επιπλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικό όφελος, χωρίς την αποφασιστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο επιχειρηματικό σχήμα διαχείρισης και αξιοποίησης των ΑΠΕ.

       

YΓ. Η φωτογραφία από τα Δωδεκάνησα, είναι ενός νέου ανθρώπου, του ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΖΗ. Οι έχοντες στοιχειώδη φαντασία μπορούν να σκεφθούν το πώς θα κατέληγε ένα τέτοιο τοπίο, μετά την «αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού»…..