Στο τελευταίο του «διάγγελμα» ως Πρωθυπουργός(9.11.11), εν μέσω ασημαντολογιών και ισχυρισμών άσχετων με οποιαδήποτε τεκμηρίωση, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι είναι «Έλληνας κατ’ επιλογήν», ως πρώην κάτοικος εξωτερικού, που αποφάσισε να ζήσει εθελούσια σε αυτή την χώρα….
Από θεωρητική άποψη, δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση σε αυτή καθεαυτή την έννοια του «Έλληνα κατ’ επιλογήν», του ανθρώπου που διαλέγει συνειδητά την ελληνικότητα. Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι η επιλογή μιας συλλογικότητας και επομένως μιας ταυτότητας, δεν είναι προϊόν αβαθές και τυχαίο – όσο τυχαία ο Γιάννης Μηλιώκας διάλεγε σε ένα τραγούδι τη φιλενάδα του δια της μεθόδου του «αμπε -μπα -μπλομ- του-κυ- θε -μπλομ» : Η επιλογή μιας συλλογικότητας έχει βιωματικό βάθος και προϋποθέτει πολλαπλούς δεσμούς με τους ανθρώπους και τη χώρα…
Το ερώτημα για την περίπτωση Παπανδρέου είναι το είδος και το βάθος των δεσμών του με την Ελλάδα. Γιατί με δεδομένο ότι ΓΑΠ έτυχε να έχει στον ελλαδικό χώρο ένα ισχυρό κοινωνικοπολιτικό κεφάλαιο, αυτό της οικογένειας Παπανδρέου, είναι εύλογο το ότι η επιτόπια νομή αυτού του κεφαλαίου αποτελούσε ισχυρότατο κίνητρο για την προσέλκυσή του στην κακορίζικη χώρα μας…..
Λαμβανομένου αυτού υπόψη, είναι πιθανότατο έως βέβαιο ότι ο Παπανδρέου μας κουβαλήθηκε γιατί είχε «βιός» και συμφέροντα. Η δε κατ’ «επιλογήν ελληνικότητά» του και η αναφορά της στο διάγγελμα της 9.11.11 συνοδεία μικρής δοσολογίας μελό, συνιστά ισχυρισμό για τη παραγωγή εντυπώσεων . Kοντολογίς ένα ακόμη ψέμα, από τα πολλά που είπε μέσα σε χρόνο ρεκόρ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου