Για τις γερμανικές πολεμικές οφειλές θα γίνει εκδήλωση στις 24.10.2011, ώρα 6μμ, στο θέατρο ΑΛΦΑ, Στουρνάρη και Πατησίων, Αθήνα. Η εκδήλωση είναι καλόδεκτη από κάθε άνθρωπο με στοιχειώδη εθνική και δημοκρατική ευαισθησία , είναι δε ιδιαίτερα ευχάριστο ότι η σχετική πρωτοβουλία βασίζεται σε ένα ευρύ κύκλο αναλυτών. Η πληθώρα των εισηγητών και «παρεμβασιών» στην συζήτηση που θα ακολουθήσει, είναι βέβαιο ότι θα διερευνήσει τα επί μέρους ζητήματα. Ιδιαίτερα μάλιστα αν ληφθεί υπόψη ότι το σχετικό φυλλάδιο της πρωτοβουλίας, που κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ! Διέξοδος στην ελληνική κρίση;», δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά.
Εκεί οι οργανωτές της εκδήλωσης αναφέρουν ότι :
« Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το ύψος των πολεμικών οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα (κατοχικό δάνειο, πολεμικές επανορθώσεις) είναι τουλάχιστον εκατόν εξήντα δύο (162) δις ευρώ , άτοκα ! Συμψηφιζόμενο το ποσόν αυτό, λογιστικά, με το τρέχον ανεπιβεβαίωτο δημοσιονομικό χρέος, ανακουφίζει την οικονομία μας και εξασφαλίζει την έξοδο της χώρας από την επιτήρηση, εκτονώνει σταθεροποιητικά τη δημοσιονομική κρίση στην ευρωζώνη, ενώ η ένταξή του στον προϋπολογισμό της Γερμανίας γίνεται εύκολα ανεκτή, σε κατανομή 30-40 ετών….»
Οι στοχεύσεις αυτές φαίνονται πολύ αισιόδοξες, για να είναι αληθινές… Το ποσό των 162 δις ευρώ τοκιζόμενο για να αποτυπώσει ως ένα βαθμό τα ελληνικά «διαφυγόντα κέρδη», από το 1945 έως σήμερα, καταλήγει σε ένα αστρονομικό μέγεθος , που μπορεί όντως να λύσει το ελληνικό πρόβλημα. Όμως η αναγνώριση και (σταδιακή) εξόφληση του γερμανικού χρέους προς την χώρα μας προϋποθέτει κάτι πολύ περισσότερο από την συλλογή υπογραφών και την ύπαρξη καλών δικαστηρίων και δικαστικών κλητήρων, που θα κατασχέσουν παν το επιδεκτικό κατάσχεσης και εν ανάγκη θα εκτελέσουν προσωποκράτηση εναντίον της κυρίας Μέρκελ : Η αναγνώριση προϋποθέτει πολιτικές διαδικασίες σε ελληνική και ευρωπαϊκή κλίμακα. Η αναγνώριση δεν έχει τα χαρακτηριστικά «τεχνικής λύσης» που την ανακαλύπτουν κάποιοι και την κοινοποιούν στους υπόλοιπους, αλλά συνιστά διεθνές πολιτικό αίτημα, του οποίου η αποδοχή θα «εμβολιάσει» την διεθνή έννομη τάξη από μελλοντικές παραβιάσεις και θα εκπέμψει ισχυρό μήνυμα προς όλους τους υποψήφιους παραβάτες της διεθνούς νομιμότητας.
Φυσικά εδώ απαιτείται ένα αρραγές και δραστήριο ελληνικό μέτωπο, με ικανότητα να προσεγγίσει και να πείσει τους λαούς της Ευρώπης για την εις βάρος της Ελλάδας αδικία. Που θα μπορέσει να πείσει και τον ίδιο τον γερμανικό λαό , με αναφορές σε παλιότερες και ιστορικά πρόσφατες κρίσεις χρέους, στη Γερμανία και σε άλλες χώρες…..
Η εκτόνωση της δημοσιονομικής κρίσης στην ευρωζώνη «δαπάναις» μιας Γερμανίας, που θα αναλάβει τις ευθύνες του παρελθόντος και θα πληρώσει τα (ιστορικά) σπασμένα , είναι στη τρέχουσα και μεσοπρόθεσμη περίοδο μια καθαρή ουτοπία. Στην τρέχουσα περίοδο δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι κρισιμότερη από οποιαδήποτε δημοσιονομική κρίση , είναι η συρρίκνωση της ευρωπαϊκής αγοράς εξ αιτίας των πολιτικών λιτότητας . Η επισήμανση αυτή έχει γίνει επανειλημμένα από εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών, που προτιμούν να μην καταπίνουν την κάμηλο της οικονομικής κρίσης προκειμένου να διυλίζουν τα περί χρεών και περί αγοραίων αντιδράσεων στις πολιτικές των εθνικών κρατών…
Η κρίση δεν θεραπεύεται πρωτίστως με το κυνηγητό των επενδύσεων – που σπεύδουν εύκολα να υιοθετήσουν διάφοροι. Η κρίση αντιμετωπίζεται από μια δραστική ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και από τη κατάργηση των πολιτικών λιτότητας σε ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα. Εννοείται ότι όλα αυτά δεν μειώνουν καθόλου την προσπάθεια της αναγνώρισης του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα – απλώς μας προσγειώνουν στη πραγματικότητα : Δείχνοντας ότι με τους δεδομένους συσχετισμούς πραγμάτων και πνευμάτων, η αναγνώριση θα πάρει χρόνο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου