ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΟΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΟΙΩΝ ;


Ο Βασίλης Οικονόμου, βουλευτής Αττικής και μέλος του «Πανελληνίου Άρματος Πολιτών», είναι από τους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν τη συνείδησή τους και ορθώθηκαν ενάντια στο Μνημόνιο.…Σε αυτόν αλλά και στους υπόλοιπους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που αρνήθηκαν να υπηρετήσουν τα πολιτικά συμφεροντάκια τους – στον Δημαρά, στη Σακοράφα, στον Παπαχρήστου, στον Κουρουπλή – αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια και κάθε έπαινος. Όμως από την άλλη πλευρά η κατάσταση είναι ρευστή και οι απαιτήσεις του αντιμνημονιακού αγώνα διαρκώς αυξάνονται. Η σκιαγράφηση ενός σχηματισμού δυνάμεων που θα μπορούσαν «να τα βγάλουν πέρα» σε μια τέτοια περίσταση, γίνεται απολύτως απαραίτητη. Οι μαχόμενοι πολιτικοί που βιώνουν την αγωνία της χώρας και των λαϊκών στρωμάτων, που δεν ενδιαφέρονται πρωτίστως να καταξιώσουν το κομματικό μαγαζί τους και που δεν «χρησιμοποιούν» τα ένσημα παρελθόντων αγώνων για να δικαιολογήσουν αμφιταλαντεύσεις και ιδιοτέλειες, είναι υποχρεωμένοι να αναδείξουν ένα συγκεκριμένο «μέγεθος» και μια συγκεκριμένη «ποιότητα» δυνάμεων : Ένα «Μέγεθος» και μια «ποιότητα» που μπορούν να είναι κοινωνικά και πολιτικά αποτελεσματικές .

Σε ένα άρθρο του "Εμπρός για την Δημοκρατική Ενότητα των Προοδευτικών Δυνάμεων της πατρίδας!" (Εφημερίδα ΑΞΙΑ 10-09-2011)
, ο Β. Οικονόμου αναφέρεται σε ένα μάλλον ακαθόριστο πολιτικό μέγεθος όπως είναι η «Δημοκρατική Ενότητα των Προοδευτικών Δυνάμεων της πατρίδας» . Αντίθετα στο ζήτημα της ποιότητας και των θέσεων αυτών των δυνάμεων γίνεται πιο συγκεκριμένος , ή για την ακρίβεια, λιγότερο ασαφής. Εκεί υποστηρίζει ως ιδεολογικό περιεχόμενο του επιθυμητού πολιτικού σχηματισμού :



1. Την επιστροφή των ανέργων και του κεφαλαίου στην πραγματική παραγωγική διαδικασία

2. Την προστασία, ενίσχυση, αποτελεσματικότερη και απλοποιημένη λειτουργία του κοινωνικού κράτους προς όφελος του πολίτη

3. Την εξασφάλιση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας σε όλο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης χωρίς «παράθυρα» ή ΜΚΟ

4. Τον απόλυτο σεβασμό στη δημοκρατική λήψη των αποφάσεων ώστε αυτές να συνάδουν με τα συμφέροντα και τη βούληση του ελληνικού λαού

5. Την εμπέδωση και καθιέρωση της κοινωνικής δικαιοσύνης ως κύριο κριτήριο κάθε οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής

6. Την αναδιανομή του εισοδήματος όχι υπέρ των τραπεζών και των ισχυρών που γίνεται σήμερα, αλλά μέσω ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος που θα προστατεύει τους αδύναμους και θα είναι διάφανο σε σχέση με την διάθεση των πόρων του κράτους. Να ξέρει ο κάθε φορολογούμενος που πηγαίνουν τα χρήματά του!

7. Την υιοθέτηση ρεαλιστικών πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα και χωρίς εκπτώσεις στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα

8. Τον σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων ενάντια στο μοντέλο της κινεζοποίησης της εργασίας στην χώρα μας





Οι απόψεις του Β.Οικονόμου για τη λειτουργικότητα του κράτους είναι σημαντικές, ιδιαίτερα μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη ότι μεγάλη μερίδα του σημερινού πολιτικού κόσμου διαγκωνίζεται για το ποιος θα αποδώσει στους επιχειρηματίες το μεγαλύτερο κομμάτι του Δημοσίου – ξεχνώντας ότι ο ρόλος της πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, η διεύθυνση του κρατικού τομέα και η βελτίωση του «προϊόντος»του …Πρόκειται για μια πολιτική «σχιζοφρένεια» πρώτου μεγέθους, έναν πρωτοκλασάτο παραλογισμό, που βρίσκεται στις ρίζες της συμπεριφοράς της ευρωπαϊκής ηγετικής τάξης : Που από τη μια πλευρά δουλεύει – με τις ιδιωτικοποιήσεις και τα συμπαρομαρτούντα - για τη διεύρυνση του «κύκλου εργασιών» των αγοραίων συμφερόντων, ενώ από την άλλη πλευρά μυξοκλαίει για το ρόλο των αγορών στην κρίση και κατά καιρούς εκρήγνυται εναντίον τους…



Δημοκρατική Ενότητα, προοδευτικές δυνάμεις, Πατρίδα, είναι λέξεις κλειδιά στο μόρφωμα (ή νεφέλωμα…) που έχει στο νου του ο Β. Οικονόμου του «Άρματος Πολιτών». Αγνοώ τη σχέση αυτού του μορφώματος με την «ενότητα του ευρύτερου σοσιαλιστικού χώρου», που ευαγγελίζεται ο Φώτης Κουβέλης της ΔΗΜΑΡ. Πιστεύω ότι η εκλογική επιβίωση είναι κακός σύμβουλος – για τους μεν και τους δε – αν αληθεύουν οι πληροφορίες περί μεταξύ τους συζητήσεων και συγκλίσεων. Όντας «απέξω» από αυτή τη κατάσταση, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι ασάφειες κάνουν κακό. Γιατί η χώρα και ο λαός έχουν πρωτίστως ανάγκη από ένα καθαρό και ξάστερο, πρώτο άρθρο πίστεως : Μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο. Τα υπόλοιπα έπονται…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου