Όταν ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια Γκύντερ Έτινγκερ κάνει λόγο(14.3.2011) για "σκηνές από την Αποκάλυψη" αναφερόμενος σε όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία μετά το πυρηνικό δυστύχημα, είναι πολύ δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι το κάνει π.χ για να πλήξει μια ανταγωνιστική οικονομική περιοχή……Όταν η Άνγκελα Μέρκελ αποφασίζει μετά από πολλές διαβουλεύσεις να αναστείλει τη λειτουργία επτά πυρηνικών αντιδραστήρων – παρά την άποψη του γερμανικού πυρηνικού λόμπυ ότι «και οι επτά ήσαν υπέροχοι» - τότε αυτή και μόνο η συμπεριφορά πείθει για την ύπαρξη σοβαρότατου προβλήματος….
Στην Φουκουσίμα, έχουμε ουσιαστικά να κάνουμε με κατάρρευση του συστήματος τροφοδοσίας του αντιδραστήρα με το ψυκτικό μέσο(νερό), σε συνδυασμό με εκρήξεις εύφλεκτων αερίων στον περίγυρο της «καρδιάς» του αντιδραστήρα. Οι βολές εναντίον του περιβλήματος της «καρδιάς», έσωθεν και έξωθεν, κάνουν πιθανότατη την πλήρη κατάρρευση των μέτρων ασφαλείας και την ανεξέλεγκτη έκλυση ραδιενέργειας. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε αν δικαιώνεται η απαισιοδοξία του Ευρωπαίου Επιτρόπου – που δεν αποκλείει το χειρότερο τις επόμενες ώρες και ημέρες . Πάντως το σίγουρο είναι ότι το «έσχατο μέσο» που είναι η «ταφή» της καρδιάς του αντιδραστήρα με μπετόν ή άλλο μέσο – λύση που ακολουθήθηκε στο Τσερνομπύλ – δεν θα είναι ιδιαίτερα εύκολη, στην περίπτωση του Φουκουσίμα….Γιατί αξίζει να αναφερθεί ότι στη περίπτωση του Τσερνομπύλ η έκλυση ραδιενέργειας περιορίστηκε χάρη στην ηρωϊκή αυτοθυσία των πιλότων των ελικοπτέρων, που έκαναν «θανατερές πτήσεις» πάνω από τον αντιδραστήρα και εκτέθηκαν σε τεράστια ποσά ακτινοβολίας, στην προσπάθεια να περιορίσουν την καταστροφή με τις αποθέσεις μπετόν….
Ενώ η κατάσταση στο Φουκουσίμα βρισκόταν σε εξέλιξη, Τούρκοι παράγοντες βρήκαν την ευκαιρία να εκθειάσουν την «μοντερνικότητα» των δύο αντιδραστήρων που σκοπεύει η χώρα τους να εγκαταστήσει, σε αντίθεση με τους ιαπωνικούς που είναι της γενιάς του 1971… Δεν χωράει αμφιβολία ότι υπάρχουν αντιδραστήρες διαφορετικής επικινδυνότητας, όμως επίσης είναι αναμφίβολο ότι η πυρηνική διακινδύνευση οποιουδήποτε βαθμού είναι απαράδεκτη και ανεπίδεκτη σύγκρισης με κάθε άλλη «συμβατική»- από πυρκαγιές, ξηρασίες, αεροπορικά ατυχήματα …Η επίδραση της ιονίζουσας ακτινοβολίας που διαρρέει από τους αντιδραστήρες σε περίπτωση δυσλειτουργίας έχει τεράστιο χρονικό βάθος, το ίδιο δε βάθος έχει η συντήρηση/περιφρούρηση των πυρηνικών αποβλήτων. Σήμερα δεν αποκλείεται να «πληρώνουμε» τις συνέπειες παλιότερων πυρηνικών καταστροφών, ακόμη και αυτής του Windscale (Αγγλία) του 1957, εν αναμονή της «πληρωμής» των πιο πρόσφατων…
Με όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να διαβάσουμε την αντίδραση των Τούρκων παραγόντων σαν ένα κράμα αρχοντοχωριατισμού και νεοπλουτισμού.Η Τουρκία δεν θέλει τόσο φθηνό ρεύμα, όσο τη διεθνή εικόνα μιας χώρας με υψηλή τεχνολογία και μεγάλες τεχνικο-οικονομικές δυνατότητες. Από μια άποψη ακολουθεί τα αχνάρια του Ιράν – αν σκεφθεί κανείς ότι η προβλεπόμενη αποπεράτωση των αντιδραστήρων στο μικρασιατικό Ακούγιου τα επόμενα 7-8 χρόνια, μπορεί να συμπέσει με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων και δια μέσου αυτών να οδηγήσει στην κάρπωση υλικών για πυρηνικά όπλα…
Στην Φουκουσίμα, έχουμε ουσιαστικά να κάνουμε με κατάρρευση του συστήματος τροφοδοσίας του αντιδραστήρα με το ψυκτικό μέσο(νερό), σε συνδυασμό με εκρήξεις εύφλεκτων αερίων στον περίγυρο της «καρδιάς» του αντιδραστήρα. Οι βολές εναντίον του περιβλήματος της «καρδιάς», έσωθεν και έξωθεν, κάνουν πιθανότατη την πλήρη κατάρρευση των μέτρων ασφαλείας και την ανεξέλεγκτη έκλυση ραδιενέργειας. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε αν δικαιώνεται η απαισιοδοξία του Ευρωπαίου Επιτρόπου – που δεν αποκλείει το χειρότερο τις επόμενες ώρες και ημέρες . Πάντως το σίγουρο είναι ότι το «έσχατο μέσο» που είναι η «ταφή» της καρδιάς του αντιδραστήρα με μπετόν ή άλλο μέσο – λύση που ακολουθήθηκε στο Τσερνομπύλ – δεν θα είναι ιδιαίτερα εύκολη, στην περίπτωση του Φουκουσίμα….Γιατί αξίζει να αναφερθεί ότι στη περίπτωση του Τσερνομπύλ η έκλυση ραδιενέργειας περιορίστηκε χάρη στην ηρωϊκή αυτοθυσία των πιλότων των ελικοπτέρων, που έκαναν «θανατερές πτήσεις» πάνω από τον αντιδραστήρα και εκτέθηκαν σε τεράστια ποσά ακτινοβολίας, στην προσπάθεια να περιορίσουν την καταστροφή με τις αποθέσεις μπετόν….
Ενώ η κατάσταση στο Φουκουσίμα βρισκόταν σε εξέλιξη, Τούρκοι παράγοντες βρήκαν την ευκαιρία να εκθειάσουν την «μοντερνικότητα» των δύο αντιδραστήρων που σκοπεύει η χώρα τους να εγκαταστήσει, σε αντίθεση με τους ιαπωνικούς που είναι της γενιάς του 1971… Δεν χωράει αμφιβολία ότι υπάρχουν αντιδραστήρες διαφορετικής επικινδυνότητας, όμως επίσης είναι αναμφίβολο ότι η πυρηνική διακινδύνευση οποιουδήποτε βαθμού είναι απαράδεκτη και ανεπίδεκτη σύγκρισης με κάθε άλλη «συμβατική»- από πυρκαγιές, ξηρασίες, αεροπορικά ατυχήματα …Η επίδραση της ιονίζουσας ακτινοβολίας που διαρρέει από τους αντιδραστήρες σε περίπτωση δυσλειτουργίας έχει τεράστιο χρονικό βάθος, το ίδιο δε βάθος έχει η συντήρηση/περιφρούρηση των πυρηνικών αποβλήτων. Σήμερα δεν αποκλείεται να «πληρώνουμε» τις συνέπειες παλιότερων πυρηνικών καταστροφών, ακόμη και αυτής του Windscale (Αγγλία) του 1957, εν αναμονή της «πληρωμής» των πιο πρόσφατων…
Με όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να διαβάσουμε την αντίδραση των Τούρκων παραγόντων σαν ένα κράμα αρχοντοχωριατισμού και νεοπλουτισμού.Η Τουρκία δεν θέλει τόσο φθηνό ρεύμα, όσο τη διεθνή εικόνα μιας χώρας με υψηλή τεχνολογία και μεγάλες τεχνικο-οικονομικές δυνατότητες. Από μια άποψη ακολουθεί τα αχνάρια του Ιράν – αν σκεφθεί κανείς ότι η προβλεπόμενη αποπεράτωση των αντιδραστήρων στο μικρασιατικό Ακούγιου τα επόμενα 7-8 χρόνια, μπορεί να συμπέσει με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων και δια μέσου αυτών να οδηγήσει στην κάρπωση υλικών για πυρηνικά όπλα…
ΥΓ.
Την Πέμπτη, 17.3.2011, ώρα 6μμ, θα γίνει συγκέντρωση για τον συντονισμό των αντιπυρηνικών δράσεων στην αίθουσα του ΤΕΕ, Νίκης 4, 1ος οροφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου