To Athens Voice προφανώς έχει μεγαλύτερη εμβέλεια από οποιαδήποτε ιστοτοπική «Φωνή της Κολοπετεινίτσας», αλλά αυτό δεν το κάνει σοφότερο ή ικανότερο στο να διακρίνει την ήρα από το σιτάρι.
Μας διαπαιδαγωγεί λοιπόν ο Νίκος Γεωργιάδης στο Athens Voice περί του ότι «Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΜΕΣΑ» (3.3.2011), καταγγέλλοντας τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στα σπίτια πολιτικών και άλλα αντιπολιτευτικά ανάλογα, ακόμη και την "αριστερ0σύνη" που παράγει θέαμα και εξαρτάται από αυτό….Όμως νομίζω ότι έχει διαλέξει λάθος χωροχρόνο για να εκφράσει τον αντιμακιαβελισμό του : Είναι σαν να βρίσκεσαι στην εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου και να καταγγέλλεις τους αντιφασίστες γιατί πυροβολούν τους Γερμανούς, τη στιγμή που οι δεύτεροι βομβαρδίζουν, πολυβολούν, βυθίζουν, καίνε…
Όχι κύριε, η απάντηση στο Μνημονιακό φασισμό δεν μπορεί να δοθεί με «ευπρεπείς» νότες διαμαρτυρίας, με συμμετοχές σε στημένους διαλόγους, με επιχειρήματα διαπνεόμενα από το πνεύμα της Βαρώνης Σταφ. Δεν μπορεί να δοθεί από αριστερούς φλούφληδες που στη μια άκρη του μιαλουδακίου τους κρατάνε και την προοπτική κάποιας συνδιαχείρισης (λέγε συνπλιατσικολογίας) του κράτους.
Διαβάζοντας παλιά το έργο του Έλντριτζ Κληβερ «Ψυχή στον πάγο», έμαθα ότι στην Αμερική, πριν τον εμφύλιο πόλεμο, όταν το κίνημα της χειραφέτησης των μαύρων βρισκόταν σε εξέλιξη, μερικοί λευκοί «συμπαθούντες»κατά τα άλλα του κινήματος, σχολίαζαν τους μαύρους για την αγραμματοσύνη τους, τους κακούς τρόπους που είχαν και άλλα ανάλογα. Τότε κάποιοι νοήμονες άνθρωποι τους απάντησαν : ΖΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ….
Έτσι και σήμερα : Ο λαός έχει χτυπηθεί αλύπητα και αναίσχυντα, έχει βυθισθεί στη μεγαλύτερη οικονομική και συναισθηματική ύφεση μετά τη περίοδο της γερμανικής κατοχής, και κάποιοι του ζητάνε να αντιδρά με καλούς τρόπους, χωρίς να κάνει – εδώ κι εκεί- κάποια ατοπήματα…..
Μας διαπαιδαγωγεί λοιπόν ο Νίκος Γεωργιάδης στο Athens Voice περί του ότι «Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΜΕΣΑ» (3.3.2011), καταγγέλλοντας τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στα σπίτια πολιτικών και άλλα αντιπολιτευτικά ανάλογα, ακόμη και την "αριστερ0σύνη" που παράγει θέαμα και εξαρτάται από αυτό….Όμως νομίζω ότι έχει διαλέξει λάθος χωροχρόνο για να εκφράσει τον αντιμακιαβελισμό του : Είναι σαν να βρίσκεσαι στην εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου και να καταγγέλλεις τους αντιφασίστες γιατί πυροβολούν τους Γερμανούς, τη στιγμή που οι δεύτεροι βομβαρδίζουν, πολυβολούν, βυθίζουν, καίνε…
Όχι κύριε, η απάντηση στο Μνημονιακό φασισμό δεν μπορεί να δοθεί με «ευπρεπείς» νότες διαμαρτυρίας, με συμμετοχές σε στημένους διαλόγους, με επιχειρήματα διαπνεόμενα από το πνεύμα της Βαρώνης Σταφ. Δεν μπορεί να δοθεί από αριστερούς φλούφληδες που στη μια άκρη του μιαλουδακίου τους κρατάνε και την προοπτική κάποιας συνδιαχείρισης (λέγε συνπλιατσικολογίας) του κράτους.
Διαβάζοντας παλιά το έργο του Έλντριτζ Κληβερ «Ψυχή στον πάγο», έμαθα ότι στην Αμερική, πριν τον εμφύλιο πόλεμο, όταν το κίνημα της χειραφέτησης των μαύρων βρισκόταν σε εξέλιξη, μερικοί λευκοί «συμπαθούντες»κατά τα άλλα του κινήματος, σχολίαζαν τους μαύρους για την αγραμματοσύνη τους, τους κακούς τρόπους που είχαν και άλλα ανάλογα. Τότε κάποιοι νοήμονες άνθρωποι τους απάντησαν : ΖΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ….
Έτσι και σήμερα : Ο λαός έχει χτυπηθεί αλύπητα και αναίσχυντα, έχει βυθισθεί στη μεγαλύτερη οικονομική και συναισθηματική ύφεση μετά τη περίοδο της γερμανικής κατοχής, και κάποιοι του ζητάνε να αντιδρά με καλούς τρόπους, χωρίς να κάνει – εδώ κι εκεί- κάποια ατοπήματα…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου