ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝ, ΛΟΡΔΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ….

Δεν αντιλέγω, είναι ΛΙΓΟ ανίερο (όπως λέμε «λίγο πεθαμένος», λίγο «έγκυος» κλπ) το να ακούς το όνομα «Λόρδος Βύρων» και να πλανάται ο νους σου στην τρέχουσα «λόρδα» - τουτέστιν πείνα, σύμφωνα με λεξικογράφηση του SLANG.GR (κόβει λόρδα = πεινάω πολύ, συνήθως με αισθητά συμπτώματα στο στομάχι, γουργούρισμα κτλ)….Επίσης ανίερο είναι το να ακούς γι αυτή την ιστορική μορφή και συ να αναλογίζεσαι μια κωμωδία που παίχτηκε προ αμνημονεύτων ετών – το «Λόρδοι, λόρδα και φιλότιμο» - με εξαιρετικούς κωμικούς όπως ο Ντην Μάρτιν και ο Τζέρυ Λιούϊς και κάτι κουκλάρες όπως η Σίρλεϋ Μακ Λαίην και η Αννίτα Έκμπεργκ…Όλα όμως αυτά τα ανίερα σπάζουν το κλίμα της επισημότητας (ή επισημοφάνειας…) και σε προετοιμάζουν για ένα εγχείρημα ουσιαστικής οικείωσης με μια ιστορική φυσιογνωμία, που είχε και σάρκα και οστά και ευαισθησία και ερωτισμό….

Ο Λόρδος Βύρων (1788-1824) διέθετε τόσα προσόντα ώστε δεν ήταν δυνατό παρά να είναι φυσιολάτρης, δηλαδή ερωτευμένος μόνιμα με τις διαβατικές εικόνες και αισθήσεις που παρέχει η φύση. ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ : «Η φύση», και όχι ένας απλός περίγυρος, δυνητικά σκηνοθετημένος, «στημένος» και ανθρωποποίητος…
Ο Βύρων της 2ης δεκατίας του 19ου αιώνα θα συνοψίσει την αθηναϊκή κατάσταση με τους στίχους του «Τσάϊλντ Χάρολντ»: "Η Τέχνη, η Ελευθερία, η Δόξα σβήσανε - μα η φύση είναι πάντα ωραία»....Τα κείμενά του θα πιστοποιήσουν την παρουσία ενός ήπιου αττικού κλίματος , που έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στο έργο των λογοτεχνών, των ζωγράφων και των ταξιδευτών . Θα δώσουν νότες για τα μαγικά ηλιοβασιλέματα, τις χθόνιες πρωϊνές αύρες, το γλυκό ηχοτοπίο :

« Όποιος σ' είδε ωραία Αθήνα! - Σε μια δύση, στον αιώνα - Ετυπώθη στην ψυχή του η ονειρευτή σου εικόνα. - Σε λατρεύω. - Ας με χωρίζουν τόσοι χρόνοι και κοιλάδες - Και βουνά, κι ας με μαγεύουν οι χιλιόκαλες Κυκλάδες. - Συ ποτέ δεν είσαι ξένη στην περίλυπή μου Μούσα».

Σήμερα, το να κρατήσουμε αυτή την ανάμνηση δεν συνιστά κατανάλωση ενός ακόμη πνευματικού χαμαίμηλου – όπως είθισται να γίνεται με διάφορους ηλικιωμένους κυρίους και κυρίες…Αντίθετα, η ανάμνηση «μπορεί να είναι ανατρεπτική», κατά πως έλεγε ο Μάρραιη Μπούχτσιν, μπορεί να προτείνει έναν άλλο ορίζοντα και να υπερβαίνει τον «ρεαλισμό» της συγκυρίας.

Σήμερα χρειάζεται να κηρύξουμε «διατηρητέα» την ανάμνηση ενός έθνους υποταγμένου και εξαθλιωμένου, για να καταλαβαίνουμε ότι κάθε δοσολογία υποταγής οδηγεί σε αντίστοιχη εξαθλίωση…Να κηρύξουμε διατηρητέο τον φιλελληνισμό του Βύρωνα και των ομοίων του – που, εδώ που τα λέμε, χρειάζεται να τον έχουν ακόμη και πολλοί Έλληνες…Να φυλάξουμε τη μνήμη του Αττικού κλίματος και του Αττικού τοπίου, με την ελπίδα ότι κάποιες πολεοδομικές νεοπλασίες μπορούν να κάνουν κάτι στη νέα κατάσταση…
Προς την ίδια κατεύθυνση θα κινηθεί και η εκδήλωση της 22ας ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, στο Δήμο Βύρωνα το Σάββατο, ώρα 11 π.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημοτικού αναψυκτηρίου «ΑΣΤΡΑ» (δίπλα στα Θέατρα Βράχων), που οργανώνεται από τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ «ΜΠΑΪΡΟΝ» για το Φιλελληνισμό και τον Πολιτισμό. Θέμα της εκδήλωσης : «Ο Λόρδος Βύρων στην Αττική πριν 200 χρόνια».

Το πρόγραμμα έχει ως εξής :
11.00 :
Χαιρετισμοί από τον Δήμαρχο Βύρωνα κ. Ν. Χαρδαλιά, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον Πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών κ. Π. Ναθαναήλ

11.10 : Τιμητική αναφορά στην Ζακλίν ντε Ρομιγί, κορυφαία ελληνίστρια και φιλέλληνα, από την ιστορικό κ. Έλενα Πατρικίου

11.15 : Σύντομο χρονικό του πρώτου ταξιδιού του Λόρδου Βύρωνα στην Ελλάδα από τον Γ. Φερεντίνο, συγγραφέα, μέλος του Συμβουλίου του Συνδέσμου «Μπάϊρον»

11.20 : «Η Αττική Φύση στο έργο του Μπάϊρον». Εισήγηση από την κ. Ευγενία Κεφαλληναίου , Βυρωνίστρια συγγραφέα

11.35 : «Η ευχή και η κατάρα της Αθηνάς στον Μπάϊρον». Εισήγηση από τον Γιώργο Μπλάνα, ποιητή

11.50 : Παρεμβάσεις: Θανάσης Γιαπιτζάκης, Γιάννης Σχίζας, Ελένη Καρασαββίδου

12.00 : «Φέρνουμε τον Μπάϊρον στον 21ο αιώνα». Εισήγηση του Προέδρου του Συνδέσμου «Μπάϊρον» κ. Πάνου Τριγάζη.

12.15 : Συζήτηση

12.45 : Λήξη της εκδήλωσης με την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας