ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ

Αρχές του Οκτώβρη 2010, θα τρέχουν και δε θα προλαβαίνουν οι φίλοι της Πάρνηθας, για την υποστήριξη δύο δικαστικών ενεργειών στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αφενός το «Παναττικό Δίκτυο Κινήσεων πόλης και Ενεργών Πολιτών», που ζητεί ακύρωση απόφασης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, με την οποία εξαιρούνται από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα που έχουν παραχωρηθεί στο Καζίνο. Και αφετέρου 93 πολίτες, που αντιτίθενται στη δημιουργία «Τεχνόπολης» στην περιοχή Αφιδνών… Οι δύο υποθέσεις έρχονται ως συνέπεια προσφυγής των « «Εθελοντών Δασοπροστασίας Αττικής» (Ε.ΔΑΣ.Α),μιας «κορακοζώητης» οργάνωσης φυσιολατρών που ασχολήθηκε με τη πυροπροστασία του βουνού τις δυο τελευταίες δεκαετίες…Και η οποία ζήτησε ( 27.8.2010) και πέτυχε από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών την προσωρινή διακοπή των εργασιών που γίνονταν στη περιοχή του Καζίνο. Ας σημειωθεί ότι η «Παρέμβαση για την Πάρνηθα» οργανώνει ξενάγηση-διαμαρτυρία στις 3.10.10, ώρα 11 πμ, στη διασταύρωση Φλαμπούρι- Καζίνο….. (Επικοινωνία 6979145366, 6973214771, 6932 638523 prosanatolismoi@hotmail.com"com)

Στην οπτική των παλιών οδοιπόρων και φυσιολατρών, που χρησιμοποίησαν την Πάρνηθα για πολλά χρόνια σαν προπονητικό πεδίο μέχρι να «βγουν στο κλαρί» και να επεκτείνουν τη δράση τους στον ελληνικό και διεθνή ορειβατικό χώρο, το βουνό έχει υποστεί μια δραματική υποβάθμιση μετά τη πυρκαγιά του 2007 : Τη πυρκαγιά που μάλλον βοήθησαν οι «κοτσάνες» των επιφορτισμένων με την κατάσβεσή της, οι οποίοι ,ως νέοι επιθεωρητές Κλουζώ, κατάφεραν να την φέρουν από τα Δερβενοχώρια μέχρι το λεκανοπέδιο εντάσσοντας τις καμένες εκτάσεις στο οπτικό πεδίο των Αθηναίων. Απανθρακώθηκαν εκτάσεις 56 τετρ.χιλιόμετρων, που δεν είναι λίγες, αν λάβει κανείς υπόψη τις γραφικότητες που χάθηκαν, έστω και αν η Πάρνηθα διαθέτει έναν υπόλοιπο δασικό χώρο μεγαλύτερο από 350 τετρ. χιλιόμετρα.

Αυτό το βουνό ήταν ανέκαθεν ένας θύλακας μεσευρωπαϊκού δασικού οικοσυστήματος στο μεσογειακό περιβάλλον, μια καλλονή που συναντούσες απροσδόκητα και που δύσκολα σε έπειθε ότι ανήκε στην Αττική…Όμως η ψυχαγωγική και οικολογική σημασία του ελάχιστα κατανοήθηκε από τους διαχειριστές των περιβαλλοντικών ζητημάτων – και όχι μόνο. Ο οικισμός των Θρακομακεδόνων αναρριχήθηκε για τα καλά στα απότομα σημεία της περιμέτρου του, η «Ιπποκράτειος Πολιτεία» αυτοανακηρύχθηκε ως μη δασική έκταση παραβιάζοντας τη στοιχειώδη λογική, ενώ πολλές εγκαταστάσεις έγιναν χωρίς το πνεύμα λιτότητας και προσαρμογής στο χώρο – ως όφειλαν. Η μοναδική αναλαμπή φιλικής συμπεριφοράς ιδιωτών προς την Πάρνηθα, ήταν η στάση της Εταιρείας ΗΥΑΤΤ το 2005, που πρόσφερε πανηγυρικά ένα ποσό στο Δασαρχείο Πάρνηθας για αναδασώσεις : Τελικά όμως φαίνεται ότι «ξανασκέφθηκε το θέμα» και αποφάσισε να συνεχίσει τις επεμβάσεις στο χώρο, κατά τα εταιρικά ειωθότα…

Το ξενοδοχείο Μον Παρνές, που εγκαινιάσθηκε το 1961 επί εποχής του Καραμανλή του πρεσβύτερου, εγκαθίδρυε μια ιδιαίτερη χωροταξία του τζόγου, σε μια εποχή όπου το τυχερό παιχνίδι δεν έχαιρε μεγάλης κοινωνικής εκτίμησης…Το ξενοδοχείο είχε το πνεύμα της εποχής, ήταν θρασύ και παράταιρο με τον περίγυρό του, απείχε δε παρασάγγες από τις συλλήψεις μεταγενέστερων ορεινών κατασκευών(καταφυγίων, χιονοδρομικών σαλέ κλπ) , που είχαν μια διάθεση προσαρμογής στο δασικό χώρο.. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι είχε σχεδιασθεί από τον ακαδημαϊκό Παύλο Μυλωνά,που έβρισκε μάλιστα τη θέση του «συναρπαστική»…

Το "ηθικόν δίδαγμα" είναι προφανώς ότι η «αειφορική αθλιότητα» υπερίσχυε ανέκαθεν του πνεύματος αειφορίας. Η πιθανότητα της διεκδίκησης του τζόγου από άλλες επιχειρήσεις αλλαχού εγκαταστημένες θα ήταν «μια κάποια λύσις» και θα «νοιώθοταν» - θα λέγαμε στη Καβαφική διάλεκτο. Λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι σε γειτονικές χώρες όπως η Βουλγαρία, τα καζίνο θυμίζουν σούπερ μάρκετ που εγκαθίστανται όπου βολεύει – χωρίς να απαιτούν περιβάλλον «εθνικού δρυμού» ή «μητροπολιτικού πάρκου» για τη δημιουργία και λειτουργία τους…