H απεξάρτηση της δασοπροστασίας από την επικαιρότητα και η διαμόρφωση μιας διαχρονικής και "δι-εποχιακής"(!) στρατηγικής για την σωτηρία των δασών, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθεί κανείς σε διάφορους πολιτικούς διαφόρων αποχρώσεων - πρασινωπούς ή βαθυπράσινους ή οποιουδήποτε άλλου χρώματος... Ευτυχώς όμως υπάρχουν επιστήμονες με πάθος και ενδιαφέρον γι αυτή την υπόθεση, που αναφέρονται στο πρόβλημα , ακόμη και όταν έχουν στεγνώσει τα κροκοδείλια δάκρυα των ενεργεία ή δυνάμει διαχειριστών του περιβάλλοντος .
Αντιγράφω από μια αλληλογραφία μεταξύ του Προέδρου του ΤΕΙ Κρήτης Ευάγγελου Καπετανάκη και του ΔΣ των "Γεωπόνων του Κόσμου" υπό τους Σταμάτη Σεκλιζιώτη (Πρόεδρος) και Κώστα Τάτση (Γραμματέας) : Ο πρώτος μιλάει - με αφορμή την πυρκαγιά στο φοινικόδάσος Πρέβελη της Κρήτης, για την ανάγκη να σταματήσει "η προστασία να είναι σχεδόν προσποίηση και η ‘αξιοποίηση’ ας προσανατολισθεί στη οργανωμένη διακριτική περιορισμένη επίσκεψη όταν και όπου ενδείκνυται, με κριτήρια αναγέννησης και βιωσιμότητας".
Οι δεύτεροι δηλώνουν την επιμονή τους "στη διατήρηση του ενδιαφέροντος μέχρι το επίπεδο "ευαισθητοποίησης των υπευθύνων" και της "ουσιαστικής εμπλοκής (των επιστημόνων) σε διαδικασίες και δράσεις". Όλα αυτά προκαλούν το σκεπτικισμό τμημάτων της κοινής γνώμης, και κάποιοι φέρνουν στο νου τους στίχους του Σεφέρη - "λόγια για λόγια, κι άλλα λόγια;" Όμως χωρίς αυτά τα συγκεκριμένα λόγια αυτών των συγκεκριμένων ανθρώπων,θα ήμασταν σε σαφώς χειρότερη θέση...
Αξίζει λοιπόν να δώσουμε τη προσοχή μας σε πρωτοβουλίες που παράγουν "λόγια" - αλλά λόγια που είναι διεγερτικά και παραγωγικά - όπως αυτή του περιοδικού "ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου