Δεν ήταν ποτέ ένα διάσημο ποτάμι όσο τα ποτάμια που ρέουν δια μέσου άλλων πόλεων, όπως ο Σηκουάνας στο Παρίσι, ο Τίβερης στη Ρώμη ή ο Δούναβης στη Βουδαπέστη - και για την ακρίβεια δεν ήταν καν ποτάμι, αλλά χείμαρος. Όμως είχε δεθεί με τη ζωή της Αθήνας, καθώς το ίδιο το όνομά του είχε θεωρηθεί ως πελασγικής προέλευσης, όπως τα τοπωνύμια Υμηττός, Λυκαβηττός, κλπ. Όταν η Νάνα Μούσχουρη τραγουδούσε το "πως τον λεν τον ποταμό" ο Ιλισσός παρέμενε ακόμη στη κατάσταση του χειμάρου, όμως η δεκαετία της αντιπαροχής, των μπαζωμάτων και των πρώτων δρόμων ταχείας κυκλοφορίας - επί Καραμανλή του πρεσβύτερου - τον ήθελε στη κατάσταση του υπονόμου... Έτσι διαμορφώθηκε η οδός Καλιρρόης, ενώ η Αθήνα στερήθηκε ένα φυσικό κλιματιστικό και μια νότα διαφορετικότητας μέσα στη χασμωδία του τετραγωνισμού,της τσιμεντοποίησης, της ορθογωνιοποίησης των μορφών. Ο Τρίτσης είχε κατηγορήσει γι αυτό τον Καραμανλή - αλλά η ζημιά πλέον είχε γίνει...
Σήμερα υπάρχουν ορισμένα κομάτια του Ιλισσού, που αν δεν στοιχειοθετούν κάποια ελπίδα "επανασύνθεσης" του ποταμού ως τις εκβολές του στον Φαληρικό, τουλάχιστον προσφέρουν τη δυνατότητα της μερικής "αναστήλωσης" κάποιων λειτουργιών του. Έτσι οργανώθηκε ένας καθαρισμός της κοίτης του Ιλισσού από εθελοντές στις 12.9.2010, ενώ προοβλέπεται να επαναληφθεί και άλλος στις 26.9.2010.
Η πρωτοβουλία πάρθηκε από τρεις συλλογικότητες (Πρωτοβουλία Πολιτών Μετς, Δίκτυο Μεσόγειος και Ελληνική Εταιρεία) και συσπείρωσε τον ενδιαφέροντα αριθμό των 80 περίπου ατόμων - σε μια εποχή μάλιστα που η αγανάκτηση και η θλίψη ενισχύουν τον ΔΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ (κατά την Τζιμυπανούσειον έννοια...) παρά τον ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ....
Ιδού και η συμπαθητική ανακοίνωση για την παρέμβαση των τριών οργανώσεων - παρέμβαση που θα ήταν πολύ καλό να παραμείνει "καθαρή" από προεκλογικές σκοπιμότητες :
Την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου πάνω από 80 άτομα ενώσαμε τις δυνάμεις
μας να διαφυλάξουμε τη φυσική και πολιτιστική μας κληρονομιά, πραγματοποιώντας τον πρώτο καθαρισμό της αρχαίας κοίτης του Ιλισσού.
Δυστυχώς αποτελεί εύκολη και κοινή διαπίστωση ότι πρόκειται για μια απαξιωμένη περιοχή με μπάζα και πολλά σκουπίδια όλων των ειδών . Παρ’ όλη την ιστορική σημαντικότητά της, δυστυχώς
δεν τυγχάνει της αναγνώρισης που της αξίζει.
Με την πολιτεία να έχει επιδείξει μέχρι σήμερα χαρακτηριστική αδιαφορία, χρειάστηκε το ενδιαφέρον και οι πρωτοβουλίες πολιτών και ΜΚΟ για να ξεκινήσουν κάποια πρώτα βήματα αναβάθμισης του χώρου.
Οι ΜΚΟ και οι Κινήσεις Πολιτών θέλουν να ευχαριστήσουν όλους όσους συμμετείχαν στον καθαρισμό του Ιλισσού και έδειξαν έμπρακτα τον ενδιαφέρον τους για τους ανοιχτούς χώρους πρασίνου και την πολιτιστική κληρονομιά που ολοένα και απαξιώνονται, δίχως καμία μέριμνα από την πολιτεία.
Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε το συνεργείο Πρασίνου, Κηποτεχνίας & Ηλεκτρολογικού και καθαριότητας του 2oυ Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων, που διευκόλυναν και συνέβαλαν στον καθαρισμό, με την κοπή και αποκομιδή ξερών κλαδιών και την τελική απομάκρυνση των σκουπιδιών.
Με την βοήθεια όλων καταφέραμε να καθαρίσουμε αρχικά την περιοχή ώστε να μοιάζει και πάλι ανθρώπινη και επισκέψιμη.
Δεν σταματάμε όμως εδώ, συνεχίζουμε των καθαρισμό για να δώσουμε ζωή σε αυτόν τον μαγευτικό τόπο του Ιλισσού.
