ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ

TOYOTA COWROLLA είναι μια κωμική παρέκκλιση από την ονομασία γνωστής μάρκας αυτοκινήτων , της TOYOTA COROLLA. To «COWROLLA» εισάγει την έννοια της αγελάδας(COW), σε ένα όχημα που διαθέτει την ταχύτητα πολλών μαζί αγελάδων…..

Αν ζούσε σήμερα ο Καραγκιόζης, σίγουρα θα χρησιμοποιούσε σε κάποιο σημείο της γης ένα όχημα όπως η εικονιζόμενη COWROLLA .Γιατί ο Καραγκιόζης εκπροσωπούσε ιδιαίτερα το λαϊκό κιτς στον διαρκή αγώνα για την αντιμετώπιση των βιοτικών προβλημάτων .. Δεν ήταν ένας κοινός λαϊκός άνθρωπος, αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν επαναστάτης, εξεγερμένος ή λόγιος. Ήταν αυτοφυής βιοπαλαιστής με όλη τη σημασία του όρου, γειωμένος στη κατάσταση του οθωμανικού συστήματος – όπου ευδοκιμούσε ο αυταρχισμός, η γλυψιματοκρατία, η περιφρόνηση των αδυνάτων από τους ισχυρούς.. Μέσα από το λόγο του κατανοούσε κανείς την ανατολίτικη τάξη πραγμάτων και ό,τι αυτή σήμαινε για τους παρίες της εποχής.

Έτσι ήταν περίπου ο «ορίτζιναλ» καραγκιόζης, των παιδικών μας χρόνων, τότε που στις γειτονιές στήνονταν πρόχειρες σκηνές από μικρούς και μεγάλους σκηνοθέτες και παίζονταν διάφορα επεισόδια από τη διαδρομή του ήρωα μέσα στο χώρο – που μπορούσε να είναι κάπου στην Ανατολία ή σε κάποια βαλκανική περιοχή. Σύμφωνα με τους ειδήμονες οι φιγούρες του Θεάτρου Σκιών έρχονταν από το βάθος της Ασίας και από πολύ παλιά, όμως αυτά ήταν ψιλά γράμματα για τον παιδόκοσμο των δεκαετιών 50-60, που διασκέδαζε με τις αυθεντικές σκηνές του Καραγκιόζη. Τότε οι φιγούρες κατασκευάζονταν από τους ίδιους τους καραγκιοζοπαίκτες, οι οποίοι εν τέλει μοχθούσαν στο να αναπαριστούν τις φωνές των προσώπων του έργου – του Βεληγκέκα, του Χατζηαβάτη,του Κολητηριού. Το σκηνικό ήταν ταξικό – με το σαράϊ αφενός και τη καλύβα του Καραγκιόζη αφετέρου – όμως οι αντιπαλότητες εκφράζονταν υπαινικτικά και επιλεκτικά. Και προπάντων με χιούμορ.

Στη συνέχεια το είδος άρχισε να περνά σε κρίση και να απειλείται με εξαφάνιση, μέχρι που ήλθαν οι διασκευές του . Τότε εμφανίστηκε « Ο Καραγκιόζης στο διάστημα», ο Καραγκιόζης στο πρωτάθλημα πυγμαχίας, ο Καραγκιόζης στη Μύκονο, και πάει λέγοντας . Πολλοί και διάφοροι επιδόθηκαν σε αυτές, κυρίως για παιδικές χρήσεις. Η υπόθεση όμως του Θεάτρου Σκιών έφτασε να πάρει και σοβαρότερες διαστάσεις: Του λόγου το αληθές θα μπορούσε να βεβαιώσει το συνάφι των οικολογούντων και ακτιβιστών για το περιβάλλον, όπου για πολλά χρόνια, ο καραγκιοζοπαίχτης Ιάσων Μελισσηνός οργάνωνε κωμικές παραστάσεις μοντάροντας τον ανατολίτη ήρωα με τα τουρκοειδή χαρακτηριστικά του, με ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Ο Καραγκιόζης εδώ ήταν συμπαραστάτης αυτών που έλεγαν ΟΧΙ σε διάφορες κατασκευές, στην Ολυμπιάδα, στο Μαραθώνα, στο Καζίνο του Φαλήρου κλπ. Χάρις στον Μελισσηνό και στις εμβόλιμες ατάκες του, σπάγαμε πολύ πλάκα. Και διαπιστώναμε ότι ο συνδυασμός ενός αραχνιασμένου ήρωα με σύγχρονα θέματα, εμπεριείχε μεγάλα φορτία κωμικού στοιχείου….

Και τώρα λοιπόν ήλθε η απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ, που αναγνώρισε την τουρκικότητα του ήρωά μας. Εμένα η υπόθεση με στενοχώρησε τόσο όσο θα με στενοχωρούσε η αναγνώριση της αγγλικότητας του Τζέημς Μποντ ! Παρ’ όλα αυτά κι εγώ αναρωτήθηκα για το ρόλο των γραφειοκρατών του διεθνούς οργανισμού, που υποτίθεται ότι μπήκαν στο κόπο να κάνουν ιστορική έρευνα μέχρι να φτάσουν στην ταυτοποίηση του Καραγκιόζη «προς όφελος» της τουρκικής πλευράς : Μήπως από εδώ και πέρα θα αντιμετωπίζουμε τα ιστορικά ζητήματα οποιασδήποτε κλίμακας με προσφυγές σε «αρμόδιες επιτροπές»;

Πρόσφατα, μια τέτοια «επιτροπή ειδικών» όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας, αποφάνθηκε υπέρ της ….ανυπαρξίας του Βασκικού Έθνους. Η αντίδραση στο «καπέλωμα» του Συνταγματικού Δικαστηρίου δόθηκε αμέσως την επόμενη ημέρα της απόφασης, από 1,5 εκατομμύρια Βάσκους διαδηλωτές στη Βαρκελώνη. Στην περίπτωση βέβαια του Καραγκιόζη η υπόθεση δεν άξιζε ένα τέτοιο κόπο, όμως αυτό δεν σήμαινε και το ότι θα έπρεπε να παραγνωρίζουμε τα καραγκιοζιλίκια της όποιας γραφειοκρατίας…..