BIOΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΟ(Υ)ΛΕΥΣΗ….

Εννέα περιβαλλοντικές οργανώσεις (WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Καλλιστώ, MOm, Αρκτούρος και Αρχέλων) βρίσκουν ιδιαίτερα θετικό το σχέδιο νόμου «Προστασία της βιοποικιλότητας» που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση τη Δευτέρα 5 Ιουλίου από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής..

Οι οργανώσεις αυτές σημειώνουν ως σημαντικές τις ρυθμίσεις του Ν/Σ, όπως η ένταξη όλων των κατηγοριών προστατευόμενων περιοχών σε ενιαίο σύστημα, η απλοποίηση των διαδικασιών χαρακτηρισμού και η αποσαφήνιση των επιτρεπόμενων και απαγορευμένων δραστηριοτήτων και χρήσεων, η εναρμόνιση με τις τρέχουσες εξελίξεις για την ορθή διαχείριση και προστασία των περιοχών Natura 2000 και η θέσπιση ποινών για περιβαλλοντική υποβάθμιση . Ακόμη σημειώνουν τις ρυθμίσεις για τα σημαντικά και ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας, καθώς και τη θέσπιση αυστηρών περιορισμών για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση έργων σε προστατευόμενες περιοχές.

Από μια άλλη σκοπιά οι «Οικολόγοι Πράσινοι» ασκούν κριτική στο Ν/Σ , πριν απ’όλα λόγω του περιορισμένου χρονικού διαστήματος έκθεσής του στο δημόσιο διάλογο (μια εβδομάδα, 5-12.7.2010 !) Υποστηρίζουν οι ΟΠ :

"πολλά ερωτηματικά δημιουργεί το άρθρο στο οποίο προβλέπεται η αδειοδότηση και χωροθέτηση έργων σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές, κατά απόκλιση των υφιστάμενων ρυθμίσεων και διαταγμάτων, πριν από την έκδοση των νομοθετικών πράξεων χαρακτηρισμού των περιοχών αυτών. Το άρθρο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες και τις υπουργικές αποφάσεις ενσωμάτωσης τους στο εθνικό δίκαιο, ενώ αφήνει πολλές δυνατότητες για την εκτέλεση και κατασκευή έργων με μεγάλες επιπτώσεις υποβάθμισης των προστατευόμενων περιοχών.

Απορία προξενεί η δυνατότητα που παρέχεται ώστε Εθνικοί Δρυμοί και υγρότοποι Ραμσάρ να μπορούν να χαρακτηριστούν ως «περιφερειακά πάρκα». Κάτι τέτοιο υπονοεί χαρακτηρισμό με μειωμένη σημασία σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς. Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη δυνατότητα θα πρέπει να απαλειφθεί.

Ακόμη υποστηρίζουν οι ΟΠ :

Σε ότι αφορά τη δυνατότητα για την εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, είναι θετικό ότι γίνεται αναφορά σε «έγκριση περιβαλλοντικών όρων του σταθμού» ώστε να «διασφαλίζεται η διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου της περιοχής». Ελπίζουμε ότι η συγκεκριμένη διαδικασία θα γίνεται ξεχωριστά και επισταμένα για κάθε προστατευόμενη περιοχή και ότι θα κατορθώσει να αποτρέψει περαιτέρω υποβάθμιση της βιοποικιλότητας.

Αντίθετα με τα μάλλον επιεική σχόλια των 9 οργανώσεων και των «Οικολόγων Πρασίνων», το ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ ασκεί δριμεία κριτική στο Ν/Σ, που κατά τη γνώμη του

«θα έπρεπε να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα ενός Υπουργείου Περιβάλλοντος. Η χρονική καθυστέρηση και η απαράδεκτα βραχεία περίοδος διαβούλευσης επιβεβαιώνει τις, προφανείς από τον τίτλο του και μόνο, ισχύουσες ιεραρχήσεις» .

Λέει το ΔΙΚΤΥΟ :

Είναι κατ’αρχήν θετική η για πρώτη φορά αναφορά σε προστατευόμενα τοπία, επεκτεινόμενα και στη θάλασσα…..Δυστυχώς τα παράθυρα που ανοίγουν οι επισημαινόμενες εξαιρέσεις είναι πολλά και τεράστια καθιστώντας την όποια προστασία στην ουσία ανύπαρκτη.....ποιος καθορίζει κριτήρια και «τεκμηριώνει» ποιες είναι «ενδεχομένως επιβλαβείς δραστηριότητες» και ποια τα πλαίσια και η διαδικασία επιλογής εναλλακτικών;Ποια κριτήρια και ποιος φορέας αποφασίζει πότε και τι είναι «εθνικής σημασίας και επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος για την εθνική οικονομία»;

Ακόμη τι μπορεί να είναι τα «επαρκή αντισταθμιστικά μέτρα» όταν αναφερόμαστε σε κατ’εξοχήν ποιοτικές παραμέτρους; Για παράδειγμα αν μειωθεί ο πληθυσμός του σπιζαετού στις Κυκλάδες κατά λίγα άτομα, που ισοδυναμεί με εξαφάνιση, προτείνετε οικονομική αποζημίωση, και σε ποιον;

Τέλος αν πράγματι «επιχειρείται με ολοκληρωμένο τρόπο, η προστασία της βιοποικιλότητας ως εθνικού κεφαλαίου και κρίσιμης παρακαταθήκης της χώρας για το μέλλον» είναι προφανές ότι το παραπάνω ερώτημα για τον καθορισμό της εθνικής σημασίας είναι κομβικής σημασίας.

Τα παράθυρα φωτογραφίζουν δυστυχώς ήδη χωροθετημένα έργα ΑΠΕ (πρωτίστως αιολικά) και είναι τόσο μεγάλα που επιτρέπουν στα βαρύτερα ίσως μηχανήματα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ να εισβάλλουν στις πιο ευαίσθητες περιοχές. Με αυθαιρεσία και επιπολαιότητα η εγκατάσταση ΑΠΕ κρίθηκε ως ύψιστη εθνική προτεραιότητα, ενώ στην ουσία μπορούν να συνεισφέρουν μόνο σε μικρό ποσοστό στον περιορισμό των εκπομπών CO2. Είναι σαφές πως η συγκεκριμένη ρύθμιση φωτογραφίζει τις ήδη χωροθετημένες - και πολλές από αυτές ήδη αδειοδοτημένες - εγκαταστάσεις ΑΠΕ, κατά κανόνα αιολικών σταθμών, μέσα σε Προστατευόμενες Περιοχές του Δικτύου NATURA 2000. Άλλωστε δεν ξεχνάει κανείς πως o πρόσφατος Νόμος για την Επιτάχυνση της Ανάπτυξης των ΑΠΕ νομιμοποίησε την εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων παραγωγής αιολικής ενέργειας σε περιοχές του Δικτύου NATURA. Άραγε πως συμφωνεί αυτή η πολιτική επιλογή με την ρύθμιση του εν λόγω Ν/Σ να δοθεί «προτεραιότητα στην ενσωμάτωση αυστηρών μέτρων προστασίας της βιοποικιλότητας στις τομεακές πολιτικές για την οικιστική, αγροτική και αλιευτική πολιτική, τις μεταφορές, τη βιομηχανία, τον τουρισμό και την ενέργεια; Άραγε πώς από τη μία χρησιμοποιείται ο όρος «φέρουσα ικανότητα» για τον οικοτουρισμό όταν η ίδια παράμετρος αγνοείται και καταστρατηγείται πλήρως με τη χωροθέτηση αιολικών σταθμών εκατοντάδων MW στο νησιωτικό χώρο με μόνο στην ουσία κριτήριο τη συμ-φέρουσα ικανότητα των εγκαταστάσεων (για ολίγους) ;