ΗΘΙΚΗ ΗΤΤΑ

Οι πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά το «Στολίσκο της Ελευθερίας» και τη συμπεριφορά της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης, κατέληξαν σε μια ηθική και πολιτική ήττα της Κύπρου και της Ελλάδας.
Πως να υποστηρίξει κανείς το δικαίωμα της Ελλάδας στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια, πως να ζητήσει την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και την αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας στον ευρύτερο χώρο, όταν δεν αξιώνει την εφαρμογή αυτής της νομιμότητας στην περίπτωση του Ισραήλ; Όταν η ελληνική κυβέρνηση μίλησε απλώς για «υπέρμετρη βία» του Ισραήλ έναντι των ακτιβιστών , τη στιγμή που η άσκηση αυτής της βίας ήταν σαφώς πειρατική και στην ολότητά της παράνομη; Όταν η Κύπρος καταστρατηγεί το δικαίωμα στην ελεύθερη διακίνηση προσώπων και ανοίγει η ίδια το δρόμο για την αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους από τους Άραβες;
Με ποιά μούτρα Ελλάδα και Κύπρος θα διεκδικούν την υλοποίηση του διεθνούς δικαίου στο μέλλον;
Μήπως δοκιμάζοντας την οπορτουνιστική πρόσδεσή τους με μια χώρα που έχει επανειλημένα αποδοκιμασθεί από τη διεθνή κοινότητα για τις πολιτικές της;
Μήπως αλλάζοντας τη στρατηγική πρόσδεση της Ελληνικής και Κυπριακής πολιτικής στη διεθνή νομιμότητα και επιχειρώντας ένα είδος «ρεάλ πολιτικής», που έχει δρέψει επανειλημένα πικρούς καρπούς ;
ΥΓ

Η τουρκική συμμετοχή στο "Στολίσκο της Ελευθερίας" και η τυχούσα προώθηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής μέσω αυτού, δεν έχει τη παραμικρή σχέση με την ελληνοκυπριακή συμπεριφορά, που θα όφειλε να έχει κρυστάλλινη καθαρότητα και σαφήνεια έναντι όλων των μερών...Ντροπή στις δυο κυβερνητικές ελίτ, που κινήθηκαν στα ιδεολογικά πλαίσια της παράδοσης του Οτσαλάν στον Οθωμανισμό...