ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Όταν η συζήτηση αναφέρεται στο εάν θα σε εκτελέσουν με τουφεκισμό, αποκεφαλισμό ή θανατηφόρα ένεση, η απώλεια της ψυχραιμίας φαίνεται αναπόφευκτη. Όμως οι προθέσεις των άλλων δεν είναι τετελεσμένα γεγονότα. Είναι μόνο προθέσεις.Το τελικό γίγνεσθαι εξαρτάται και από τη δική σου δράση.
Σε αυτή τη χώρα έχουμε παρακολουθήσει όχι λίγα επεισόδια απώλειας ψυχραιμίας και υστερίας. Κάποτε με το Τσερνομπύλ, κάποτε με τις πυρκαγιές των δασών, κάποτε με τη γρίπη, κάποτε με ορισμένες φάσεις των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τα «παιδιά κάποιας ηλικίας» θα πρέπει να θυμούνται τις μεγάλες καταναλωτικές εφόδους στα σουπερμάρκετ, σε συγκεκριμένες φάσεις της ιστορίας του τόπου.
Σήμερα οι διεθνείς «δοσάδες» μηχανεύονται την κατά το δυνατό ταχύτερη εξόφληση του ελληνικού χρέους, έστω και αν αυτό σημαίνει οικονομική καθίζηση και παραγκωνισμό των μεγάλων θεμάτων ποιότητας ζωής.Και αυτοί μεν τη δουλειά τους κάνουν, διαπραγματευόμενοι με δυνάμεις ιστορικά υπεύθυνες για την κατασπατάληση πόρων και την ιδιοποίηση των ασφαλιστικών εισφορών - από την εποχή του Κολοκοτρώνη και εντεύθεν..... Όμως υπάρχουμε κι εμείς οι εργαζόμενοι, ο λαός . Που μπορούμε να παρέμβουμε στην υπόθεση της «δοσολογίας» των δόσεων. Που μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτή την αδιέξοδη «ομοιοπαθητική» θεραπεία της κρίσης δια της μεγαλύτερης κρίσης (!)και να διαμορφώσουμε ένα σχέδιο εξόδου.....
Λοιπόν, «θαρσείν χρη». Να αναθαρρήσουμε. Να συνεγείρουμε τον ενδότερο τσαμπουκαλή εαυτό μας.Να ανασύρουμε εκείνο το παραδοσιακό κοίτασμα φιλότιμου και αγωνιστικότητας, που διαθέτει η ελληνική ψυχή.
Γιάννης Σχίζας