ΜΙΞΕΡ Ή ΟΣΜΩΣΗ;

Η ιδέα μιας «μεταεθνικής» ή «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές της εποχής μας. Πολλοί φαντασιώνουν ότι η συνεύρεση των λαών σε έναν γεωγραφικό χώρο θα άρει τις διαφορές μεταξύ τους και θα οδηγήσει «τελικά» στο μεγάλο, ενιαίο και απελευθερωτικό μέτωπο των «καλών» εναντίον των «κακών». Οι ίδιοι υποβαθμίζουν τα μεταξύ των λαών σημεία τριβής, τις εκατέρωθεν ιδεολογικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές στάσεις , που αποτέλεσαν συνεκτική ύλη διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών σχηματισμών και οδήγησαν σε πολέμους . Θεωρούν ως συμβιώσιμες τις απόψεις ενός Μουσουλμάνου υπέρ της πολυγαμίας με αυτές ενός μονογαμικού Χριστιανού, την αποδοχή του σώματος από ορισμένες ανατολικές κουλτούρες και τον πουριτανισμό από άλλες. Θεωρούν ότι η «κουλτούρα» της πατρικής εξουσίας, της ανδροκρατίας, της «ομοφοβίας», της δογματικής «παιδείας εξ αποκαλύψεως», της γεροντοκρατίας, της μεταφυσικής, μπορεί να συμβιώνει ειρηνικά με τη «κουλτούρα» της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης,του ελεύθερου ερωτισμού, της ισότητας των φύλων και των γενεών, του άνευ όρων και ορίων κριτικού πνεύματος.
Αφενός το κεφάλαιο, που ενδιαφέρεται διακαώς για τον εφεδρικό στρατό εργασίας ενώ το ίδιο μπορεί να κατοικοεδρεύει σε καλώς φυλασσόμενες «ιδιωτικές πόλεις» , και αφετέρου ένα κομάτι της Αριστεράς, που επιδιώκει την στρατολόγηση των παριών , αποτελούν τις κύριες προωθητικές δυνάμεις της νέας ουτοπίας. Μιάς ουτοπίας που παραμερίζει με «ανθρωπιστικές» κορώνες την προβληματική για τη συμβατότητα λαών και πολιτισμών, που αντιπαρέρχεται την έννοια της «φέρουσας ικανότητας» ενός γεωγραφικού και κοινωνικού χώρου, που δέχεται ευχαρίστως την αναδιανομή του εθνικού δημόσιου χώρου (υποδομές, συστήματα πρόνοιας, προστασίας κλπ) προς όφελος ξένων πολιτών, χωρίς προηγουμένως να έχει αντλήσει τη συναίνεση της εγχώριας κοινωνίας.
Αντίθετα προς αυτή τη συμπαράταξη ιδεολογημάτων και συμφερόντων και την τοποθέτηση των λαών σε μίξερ με στόχο την άντληση ενός ενιαίου πολιτιστικού πολτού, είναι η λογική της ήπιας συσχέτισης λαών και πολιτισμών : Είναι η λογική της «όσμωσης», της σταδιακής συνάντησης του «ξένου» με το «εγχώριο» στοιχείο,της καταγγελίας των «αυτοκρατορικών» σχημάτων καπιταλιστικής ή Σταλινικής χροιάς που προτείνονται ως οικουμενικές λύσεις. Η λογική της υπεύθυνης σχέσης με τον τρίτο κόσμο αντί της ιδιοτελούς μεταφοράς του στα πλαίσια του πρώτου κόσμου....


Υ.Γ.1
Ά, ξέχασα να πω τη στερεότυπη εισαγωγική – απενοχοποιητική έκφραση «Εγώ δεν είμαι εθνικιστής....αλλά πιστεύω ότι....» , ή κάτι αντίστοιχο «εγώ δεν είμαι ρατσιστής και ξενοφοβικός, αλλά νομίζω πως......» κλπ.κλπ.Με συγχωρείτε, δεν θα το ξανακάνω....
ΥΓ.2
Έπεται αξιολόγηση διαφόρων απόψεων για το νομοσχέδιο περί μετανάστευσης.. Αναμείνατε στο ιντερνέτ σας.....

Y.Γ.3

Η φωτογραφία είναι μάλλον της Μαρίας Ολυμπίου(Κύπρος), και μάλλον από τον Λίβανο. Οπωσδήποτε πάντως δεν είναι δική μου...