Η Νομισματική Πολιτική και το Εθνικό Νόμισμα

του Σπύρου  Στάλια, οικονομολόγου ΜΑ, Ph.D

Η πλήρης άσκηση της Νομισματικής Πολιτικής και της Δημοσιονομικής Πολιτικής από μια Κυβέρνηση, είναι αυτή που καθιστά ένα κράτος επικυρίαρχο. Η Ελλάδα, από την στιγμή της εισόδου της στην ευρωζώνη έπαψε να είναι επικυρίαρχη. Δεν ασκεί νομισματική πολιτική, και λίαν περιορισμένα ασκεί την δημοσιονομική πολιτική.

Αυτή είναι και η πραγματική αιτία της κατάρρευσης της, και η αιτία που τα προγράμματα της λιτότητας είναι μάταια και την οδηγούν σε μακροχρόνια συντριβή.

Είναι κάτι, που οι τυφλοί από αγραμματοσύνη και δουλικότητα πολιτικοί προς τους τραπεζίτες, δεν μπορούν να αντιληφτούν. Νομίζουν ότι μόνο με την εισοδηματική πολιτική, εξευτελιστικούς μισθούς και μεροκάματα, θα αντιμετωπίσουν την κρίση. Είναι οικονομικά, τουλάχιστον ανιστόρητοι.

Τι σημαίνει Νομισματική Πολιτική. Με τον όρο  νομισματική πολιτική εννοείται η πράξη έκδοσης νομίσματος και ο καθορισμός των επιτοκίων, από την Κεντρική Τράπεζα. Η καρδιά της νομισματικής πολιτικής είναι ο καθορισμός επιτοκίων.

Μα θα μπορούσε να πει κάποιος, μα το ίδιο δεν κάνει και η ΕΚΤ; Ασκεί την νομισματική πολιτική στην ευρωζώνη. Καθορίζει το βασικό επιτόκιο της ευρωζώνης. Η απάντηση είναι ναι.

Η διαφορά είναι ότι έχει άλλους στόχους η ΕΚΤ και άλλους στόχους ένα εθνικό κράτος όταν καθορίζουν τα βασικά επιτόκια. Στόχος της ΕΚΤ, είναι η προστασία της αξίας του ευρώ, ενώ ενός εθνικού κράτους ο στόχος είναι  πλήρη απασχόληση, ανθρωπίνων και υλικών πόρων.

Η γλώσσα του Τσίπρα λανθάνουσα λέει την αλήθεια

 Γράφει αναγνώστης ιστότοπου :

Αγαπητό Fimotro,
Δεν χρειάζονται πολλές αναλύσεις για να αποδειχτεί η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο σε ιδεολογικό, αλλά και σε οργανωτικό επίπεδο. Αρκεί κάποιος να παρακολουθήσει δηλώσεις... 
και ομιλίες του Τσίπρα. Όπως σήμερα, που σε ομιλία του στη συνδιάσκεψη, είπε: "αρκετά πια με τους σταρ και τα σταριλίκια. Όποιος έρχεται και μου ζητάει συμμετοχή σε εκλόγιμη θέση, δεν θα την έχει".
Φυσικά, πολλοί συμφωνούν με την ουσία της δήλωσης. Όμως, μέχρι τώρα, στον ΣΥΡΙΖΑ πάντα αποφάσιζε επιτροπή εκλεγμένη για τους υποψήφιους. Με τη δήλωση αυτή, ο Τσίπρας επιβεβαιώνει την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε  αρχηγικό κόμμα. Ακόμα και σε εκλογές που θα γίνουν με λίστα, ένα αριστερό κόμμα (πρέπει να) ακολουθεί συλλογικές διαδικασίες.
Όλο και περισσότερο το κόμμα μεταλλάσσεται. Από τις τρεις λέξεις του ονόματός του, ήδη η μία (Ριζοσπαστική) είναι κενό γράμμα. Νομίζω πως και η τρίτη (Αριστερά) έγινε το ίδιο.
Ευχαριστώ.
Δημήτρης Μαρκάκης

Χ@ΣΕ ΜΑΣ ΡΕ «ΣΥΝΤΡΟΦΕ»!

 To παρακάτω άρθρο του ΚΑΡΤΕΣΙΟΥ είναι αξιοδιάβαστο αν και  ελαφρώς μπαγιάτικο, ως αναφερόμενο στην μεγάλη νύχτα της διαπραγμάτευσης (12-13 Ιουλίου)….  

    Υπάρχουν γιατροί που μπαίνουν για 3ήμερη εφημερία σε νοσοκομείο και δεν κλείνουν μάτι. Υπάρχουν εργάτες που χτυπάνε συνεχόμενα δωδεκάωρα στα καμίνια και τρέμει το φυλλοκάρδι τους μη γίνει η στραβή και δεν ξαναγυρίσουν σπίτι τους. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σκυμμένοι δουλεύοντας χαμαλίκι από το ξημέρωμα ως τη νύχτα. Οπότε χέσε μας ρε Τσίπρα με το ηρωικό σου 17ωρο διαπραγματεύσεων :  Μια φορά το έκανες και θα μας το χτυπάς για ολόκληρη ζωή.

     Υπάρχουν μακροχρόνια άνεργοι σακατεμένοι από την κατάθλιψη, καταστηματάρχες που συλλέγουν μύγες, έμποροι που πεταλώνουν ψύλλους, απλήρωτοι επί μήνες εργαζόμενοι, δανειολήπτες έτοιμοι για την κρεμάλα που έχουν να κλείσουν μάτι από την αγωνία και το άγχος 1.865 νύχτες, 865 νύχτες, 65 νύχτες ή μόνο 2 νύχτες γιατί είναι φρέσκοι στην απόγνωση του τίποτα που φέρνουν τα μνημόνια. Οπότε χέσε μας ρε Τσίπρα με το ηρωικό σου 17ωρο διαπραγματεύσεων που έκανες μαζί με τον Τσακαλώτο. Γελάει η κούραση μαζί σου.

    Τι έχεις να πεις σε όλους αυτούς ρε «σύντροφε»; Ότι κουράστηκες 17 ώρες και το καλύτερο που μπόρεσες να κάνεις είναι να φέρεις ένα ακόμη Μνημόνιο; Κι ότι είσαι υπερήφανος γι’ αυτή τη συμφωνία;

     Αν κάτι ξεχώριζε τον Τσίπρα από τους υπόλοιπους, ήταν ότι δεν διέθετε τον κυνισμό και την αλαζονεία των προηγούμενων. Να όμως που πρόλαβε κι αυτός ν’ αλλάξει στα γρήγορα. «Όποιος θέλει να πενθήσει έχει το δικαίωμα να πενθήσει. Εμείς προχωράμε μπροστά» είπε ο Τσίπρας μιλώντας στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι είστε εσείς που προχωράτε μπροστά ρε Τσίπρα; Και ποιοι είναι αυτοί που τους επιτρέπεις να πενθήσουν; Λίγη ντροπή ρε!

     Λες κατάμουτρα σ’ έναν λαό που σε στήριξε, τον ξεγέλασες, του υποσχέθηκες λαγούς με πετραχήλια και τον φόρτωσες μ’ ένα ακόμη Μνημόνιο ότι, άμα θέλει να πενθήσει, ας πενθήσει κι εσύ στ’ αρχίδι@ σου; Πώς την έχεις δει μωρέ; Πού είναι μια γαμημένη συγγνώμη σε όλο αυτό που έκανες;

Διαμάχη 50 ετών και κούφια συνθήματα 7 μηνών

Του Δημήτρη Τσιόδρα*

Tον Ιανουάριο του 1965 ο εκπρόσωπος της Γαλλίας στην Κομισιόν Robert Marjolin διακήρυσσε ότι «η νομισματική ένωση είναι μια αναπόφευκτη υποχρέωση». H Βundesbank υποδέχθηκε την ανακοίνωση με περιφρόνηση. Το ίδιο και η Κεντρική Τράπεζα της Ολλανδίας. Η σκληρή αντιπαράθεση άρχισε.

Γερμανοί, Ολλανδοί και Ιταλοί οικονομολόγοι και κεντρικοί τραπεζίτες τάσσονταν υπέρ ενός σκληρού νομίσματος και μιλούσαν για κοινές οικονομικές πολιτικές με σταθερές ισοτιμίες, που θα οδηγούσαν σε σύγκλιση τιμών, μισθών και φορολογικών συστημάτων και σε κοινό πλαίσιο για τους προϋπολογισμούς, τον εσωτερικό ανταγωνισμό και το διεθνές εμπόριο.

Ελλείμματα κι ελλειμματικά ισοζύγια στις πιο αδύναμες χώρες έπρεπε αμέσως να διορθωθούν. Στον αντίποδα οι εκπρόσωποι της Γαλλίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου στην Κομισιόν υποστήριζαν ότι τα ελλείμματα στο ισοζύγιο αφορούν και τις χώρες που έχουν έλλειμμα και αυτές με πλεόνασμα κι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται νομισματική παρέμβαση με τη χρησιμοποίηση συναλλαγματικών αποθεμάτων που θα δίνει τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις να έχουν τα κατάλληλα εργαλεία για τον ισοσκελισμό προϋπολογισμών και τη βελτίωση των εισοδημάτων.

Σήμερα, μισό αιώνα αργότερα, η διαμάχη για το νόμισμα και τη μορφή της Ε.Ε. συνεχίζεται και βασικά θέματα στον πυρήνα τους παραμένουν ίδια.

Ακούγοντας λοιπόν τον Αλ. Τσίπρα να λέει ότι η συζήτηση για τον χαρακτήρα της ευρωζώνης τέθηκε στο τραπέζι αυτό το εξάμηνο που ήταν εκείνος πρωθυπουργός, συμπεραίνεις ή ότι αγνοεί την Ιστορία ή ότι πρόκειται για την προσφιλή του φθηνή προπαγάνδα.

Γιατί δεν πιστεύω τα περί Μητρόπουλου

Πρώτον, η εξουσία είναι πρωτίστως μνησίκακη και  δευτερευόντως  οπορτουνιστική, όταν η εξωτερίκευση και υλοποίηση της μνησικακίας δεν την βολεύει.

Δεύτερον, οι κατά καιρούς αντιμνημονιακές «νότες» του Αλέξη Μητρόπουλου, είχαν αφενός σημειωθεί και αφετέρου είχαν προϊδεάσει το νοήμον κοινό για τα επερχόμενα. Ο Μητρόπουλος για την ηγετική ομάδα ήταν «καρφί» - άρα έπρεπε να τιμωρηθεί.

Τρίτον, η «σύμπτωση» της επιχειρούμενης άρσης της βουλευτικής ασυλίας του Μητρόπουλου με την προεκλογική περίοδο παραείναι σύμπτωση : Στην πραγματικότητα είναι τιμωρία τοις μετρητοίς, εκεί, μπροστά στο πολιτικό ταμείο.

Τέταρτον, το νέο  και μάλιστα πολλαπλό  «καρφί» του Μητρόπουλου, δηλαδή το ότι ο Παναγιώτης Νικολούδης του αποκάλυψε ότι κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσαν την εναντίον του εισαγγελική παρέμβαση για να προωθήσουν στη συνέχεια τον Σπίρτζη στη θέση του, θα ήταν  ιδιαίτερα αποτελεσματικό, μέσα σε συνθήκες κινηματικής και πολιτικής ανάτασης. Και έτσι πάντως που έχουν τα πράγματα, τους πονάει…

Πέμπτον, ο Μητρόπουλος δήλωσε  στην Πανελλαδική Διάσκεψη του κόμματος ότι η υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «πολεμήσιμη» - κι αυτός ο λόγος(καθόλου αισιόδοξος) που διέρρευσε από την οδοντοστοιχία του  (έρκος οδόντων…) είναι ένα είδος αυτογκόλ. Ή  ένα ακόμη «καρφί» της ηττοπάθειας που διακατέχει τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ :  Μπορεί οι θεραπαινίδες των δημοσκοπήσεων να του αερίζουν τα απαυτά του, αλλά ο τρόμος μιας νέας ανεπιθύμητης επιτυχίας – δίκην 5^ης Ιουλίου – ενδέχεται   να τον στοιχειώνει.

Τι εννοώ με αυτό; Απλούστατα , αναρωτιέμαι: Μήπως  και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ  προτιμά  μια θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τον ολικό εξευτελισμό του εφαρμοστή μνημονιακών ρυθμίσεων; 

Η Ριζοσπαστική Πολιτική Οικολογία στη φάση του «Αριστερού» μνημονίου…

  

Η εποχή των μεγάλων αγώνων κατά της  αποικιοποίησης του ευρωπαϊκού Νότου,  κατά των ιμπεριαλιστικών εξορμήσεων  σε χώρες   της «περιφέρειας» όπως η Συρία ή η Ουκρανία, κατά της υπερεκμετάλλευσης και λεηλασίας  της αφρικανικής ηπείρου από  ομίλους εταιρειών , κάνει πολλούς να θεωρούν την ριζοσπαστική  οικολογία  ως  δραστηριότητα πολυτελείας,   πολύ «πρωτοποριακή» για να εισακουσθεί ,  με προτάσεις  «συμπαθητικές» αλλά περιθωριακές στις συνθήκες  των μεγάλων λαϊκών αγώνων.  Ακόμη και η οικολογία που αντιστέκεται στα εγκληματικά σχέδια  των «διατλαντικών συμφωνιών» (ΤΤΙΡ), στην εισβολή των μεταλλαγμένων, στην ιδιωτικοποίηση του γενετικού υλικού της γεωργίας, στην  «ευθανασία» της  ποιοτικής αγροτικής παραγωγής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, φαίνεται   απλή «άρνηση» ,  χωρίς  εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο.

 Από την άλλη πλευρά αυτό που θεωρείται ότι  διασώζεται είναι η πολιτικά ευνουχισμένη οικολογία των τεχνικών και διαχειριστών επιμέρους θεμάτων . Είναι   οι   «Πράσινοι» διεκπεραιωτές πολιτικών θελημάτων,     ετερόφωτοι συνήθως και εξαρτημένοι από τους Γερμανούς Πράσινους , με  απολύτως συντηρητικές θέσεις σε μείζονα ζητήματα για  τη χώρα μας  και τη νέα ευρωπαϊκή κατάσταση . Είναι  οι δυνάμεις που ούτε βλέπουν ούτε υποδεικνύουν κάποια  ριζική διέξοδο από το σύστημα της αλλοτρίωσης, της καταστροφής της φύσης, της καταβύθισης της ποιότητας ζωής :  Οι δυνάμεις  που  συνήθως συναθροίζονται στο «εκσυγχρονιστικό» στρατόπεδο και  που προσαρμόζονται παθητικά  στα δρώμενα της Νέας Τάξης. 

Όμως παρά τις παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, παρά την αποδυνάμωση των αγώνων ποιότητας ζωής και την ιδεολογική ένδεια που βιώνει η χώρα μας  σε συνθήκες κυριαρχίας του  οικονομισμού , η ριζοσπαστική οικολογία μπορεί να αναδεικνύει προτάσεις  ανατρεπτικές αλλά και εναλλακτικές. Μπορεί να λειτουργεί όχι σαν «επιτελείο σοφών» αλλά σαν ρεύμα με   διάφορες   συλλογικότητες και ομαδοποιήσεις,   αναδεύοντας συστηματικά και επικαιροποιώντας    θέσεις κατατεθειμένες. Θέσεις  με ιστορική διαδρομή, γειωμένες στη κοινωνία και στα απελευθερωτικά προτάγματά της.

Ενδεικτικά μπορούμε να προσδιορίσουμε κάποιες από αυτές  :

-      -  Είναι η νέου τύπου οικοανάπτυξη, με στοιχεία μεγέθυνσης αλλά και σύμπτυξης της οικονομίας,   αντίστοιχα εκεί όπου επιβάλλουν οι ανάγκες της κοινωνίας.

-        Είναι η  οικονομία «χαμηλών εισροών και χαμηλών εκροών», με περιορισμό της εκμετάλλευσης  παρθένων πρώτων υλών και με ελαχιστοποίηση των αποβλήτων.

ΕΙΔΥΛΛΙΟ ΣΥΡΙΖΑ- ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ, αντιδράσεις Ραχήλ και Ζωής

ΠΗΓΗ : ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ….

Μόλις πριν λίγες ημέρες αναφέραμε και σχολιάζαμε το «ειδύλλιο» που έχει αναπτυχθεί μεταξύ του αμαρτωλού συγκροτήματος και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στην ανάρτηση που τιτλοφορούσαμε:  «Γιατί ο ΔΟΛ "πουλάει" εκδούλευση στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ».

Σήμερα βλέπει το φως της δημοσιότητας το έγγραφο της διαύγειας –που φέρνει τις υπογραφές του Υπουργού Αριστείδη Μπαλτά και του Αναπληρωτή Υπουργού Νικόλαου Ξυδάκη- με το οποίο κυβέρνηση .μια μέρα πριν την ανακοίνωση των πρόωρων εκλογών εγκρίνει  επιχορήγηση 600.000 ευρώ στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Το θέμα σχολίασε και η βουλευτής Ραχήλ Μακρή στην  συνεδρίαση της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας δηλώνοντας ότι  «Είμαι υποχρεωμένη ως εκπρόσωπος των πολιτών να καταγγείλω ότι –η κυβέρνηση- στις 20 Αυγούστου υπέγραψε χρηματοδότηση στο Μέγαρο Μουσικής, ύψους 600.000 ευρώ. Γνωρίζουμε όλοι ότι ιδιοκτήτης του είναι ο κ. Ψυχάρης που ταυτόχρονα είναι ιδιοκτήτης και εκδοτικού συγκροτήματος και συγκεκριμένων εφημερίδων στις οποίες βλέπω σήμερα διαθριαμβευτικά  δημοσιεύματα υπέρ του πρωθυπουργού της χώρας και στελεχών  και υπουργών.

Η “ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ” ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΕΠΕΝΔΥΣΗ”

- Κύριε Λαφαζάνη θα είναι έτοιμη για τις εκλογές η «Λαϊκή Ενότητα» σε πανελλαδικό επίπεδο και πού θα βάλει το δικό της πήχη;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η «Λαϊκή Ενότητα» γεννήθηκε πρόσφατα, σχεδόν ταυτόχρονα με την παραίτηση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα η οποία έγινε για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Πρέπει να κάνουμε πολλά πράγματα και σε χρόνο μηδέν για να δώσουμε τη μάχη των εκλογών. Πιστεύω , όμως, ότι , παρά τους αφόρητους χρονικούς περιορισμούς, θα τα καταφέρουμε και θα πάμε καλά. Δεν συνηθίζω να βάζω στον εαυτό μου κάποιο πήχη στις εκλογικές μάχες. Η προσπάθειά μας είναι αυτονόητη. Επιδιώκουμε να πετύχουμε το μέγιστο δυνατό ποσοστό. Και θα πετύχουμε υψηλό ποσοστό. Το αποτέλεσμα της «Λαϊκής Ενότητας» θα είναι η ευχάριστη θετική δημοκρατική έκπληξη των εκλογών.

- Υπάρχει χώρος για ένα ακόμα «αριστερό αντιμνημονιακό κόμμα» και ποιες θα είναι οι διαφορές σας από άλλα κόμματα όπως ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η «Λαϊκή Ενότητα» δεν είναι κόμμα με την παραδοσιακή έννοια. Είναι ένα μέτωπο αριστερών προοδευτικών δυνάμεων με αδιαπραγμάτευτο αντιμνημονιακό δημοκρατικό προσανατολισμό. Πιστεύουμε ότι η «Λαϊκή Ενότητα» θα είναι η κατεξοχήν δύναμη που θέτει ως προτεραιότητα την ακύρωση όλων των μνημονίων και ειδικότερα του τρίτου μνημονίου που συνομολόγησε η κυβέρνηση Τσίπρα. Οι διαφορές μας με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπαρκτές αλλά δεν είναι της ώρας να τις αναλύσουμε, ούτε να τις λύσουμε. Αυτό που, όμως, χρειάζεται αυτές τις στιγμές είναι να υπάρξει μεγάλη συμπαράταξη ανάμεσα στη «Λαϊκή Ενότητα» , το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλες τα αριστερές προοδευτικές δυνάμεις με άμεσο στόχο να ακυρώσουμε μια ώρα αρχύτερα τα μνημόνια και να εφαρμόσουμε ένα ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα διεξόδου και ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνίας. Σήμερα οι κρίσιμες περιστάσεις απαιτούν ένα παλλαϊκό πανδημοκρατικό μέτωπο που θα κάνει τα μνημόνια και την ξένη κηδεμονία παρελθόν, βάζοντας τη χώρα σε τροχιά ανεξαρτησίας και προοδευτικής ανάπτυξης.

Αυτόνομη κάθοδος αγροτικού κόμματος

OIKONIKH : Σύμφωνοι σε όλα. Αλλά γιατί αυτόνομη κάθοδος;

Γράφει ο Βάκης

Τσιομπανίδης, πρόεδρος ΑΚΚΕΛ : .

«Το ΑΚΚΕΛ έχοντας βαθύτατο αίσθημα της ευθύνης απέναντι στον αγροτικό κόσμο, στην έκτακτη συνεδρίαση στην Βέροια αποφάσισε να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο της αυτόνομης καθόδου στις εκλογές και όχι τον εύκολο των συνεργασιών. Το ξέρουμε καλά πως είναι τεράστιο το εγχείρημα καθώς και το κόστος (οικονομικό-προσωπικό). Θα χρειαστούμε κατά αρχάς ανθρώπους με όρεξη και δύναμη, ανθρώπους με αγάπη για τον κλάδο μας και προβληματισμό για το μέλλον της πατρίδας και το αύριο των παιδιών μας. Ανθρώπους όχι απαραίτητα προβεβλημένους μα άξιους στην κοινωνία και στον χώρο της δουλειάς τους. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που γνωρίζουμε καλά πως θα αντιμετωπίσουμε είναι το οικονομικό. Δεν χρηματοδοτούμαστε από πουθενά, δεν έχουμε σπόνσορες και χορηγούς και ως γνωστών τα οικονομικά των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα φρόντισαν κάποιοι να είναι υπό του μηδενός. Θα χρειαστούμε βοήθεια από όλους σας, όποια και αν είναι αυτή, από την εκτύπωση των ψηφοδελτίων, την μεταφορά τους σε όλη την Ελλάδα που θα προσπαθήσουμε να την κάνουμε με τα αγροτικά μας αυτοκίνητα καθώς και την διάδοση της ιδέας, μιας και γνωρίζουμε πως τα μεγάλα και διαπλεκόμενα ΜΜΕ δεν πρόκειται ποτέ να προβάλουν τις θέσεις μας.

Το ΑΚΚΕΛ δεν είναι συστημικό πολιτικό κόμμα, είναι η τελευταία ελπίδα επιβίωσης του πρωτογενούς τομέα, είναι το μέσο εκπροσώπησης του αγροτικού κόσμου στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Σήμερα ο αγροτικός κόσμος δέχεται μια καταστροφική επίθεση από το 3ο μνημόνιο Καμμένου-Τσίπρα

Αποχωρούν από το Τμήμα Οικολογίας, Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόσφατη υπογραφή του 3ου, κατά σειρά, μνημονίου από την κυβέρνηση και η υπερψήφισή του από τη βουλή από κοινού με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, συνιστά πλήρη αντιστροφή του πολιτικού πλαισίου και των στόχων επί των οποίων συγκροτήθηκε και έδρασε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα 11 χρόνια.

Ταυτόχρονα, η επαναλαμβανόμενη πλήρης απαξίωση της συλλογικής λειτουργίας και των συλλογικών διαδικασιών του κόμματος από την ηγετική ομάδα του κυβερνητικού επιτελείου με τελευταία την αιφνιδιαστική παραίτηση της κυβέρνησης και τη συνακόλουθη προκήρυξη πρόωρων εκλογών, χωρίς οποιαδήποτε διαδικασία/απόφαση του κόμματος, σε αντίθεση με την πρόσφατη απόφαση της Κ.Ε. για έκτακτο συνέδριο –που εισηγήθηκε ο ίδιος ο πρόεδρος-, μας υποχρεώνουν να αποχωρήσουμε από τη γραμματεία και το τμήμα επισημαίνοντας ότι:

Η συνέχιση και η εφαρμογή των σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών ακραίας λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης που αποτελούν τις πολιτικές διεξόδου του κεφαλαίου και των κυρίαρχων ελίτ (εγχώριων και διεθνών) από την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν, μετακυλίοντας τα βάρη στην κοινωνική πλειοψηφία, βρίσκεται στον αντίποδα της Αριστεράς και των κοινωνικών συμφερόντων για τα οποία μάχεται και εκπροσωπεί.

Η διαρκής ακύρωση της λειτουργίας του κόμματος σε κάθε συλλογική του λειτουργία, έκφραση και όργανο καθιστά πλέον αδύνατη τη συμμετοχή και τη συμβολή μας στο Τμήμα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνάντηση Δημοκρατικών- Πατριωτικών δυνάμεων

​Τρίτη 1^η Σεπτεμβρίου, 7:30 μ.μ.

Ξενοδοχείο ΣΤΑΝΛΕΫ, Πλατεία Καραϊσκάκη [Μετρό ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ] (τηλ. 210 5241611)

Όλοι εμείς - αγωνιστές και συλλογικότητες - του αντιμνημονιακού, δημοκρατικού πατριωτικού χώρου,  που συναντηθήκαμε στο κίνημα των Πλατειών

από το 2011 και μετά, που αγωνιστήκαμε ενωτικά τα τελευταία χρόνια για

την ανάκτηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, που επιμένουμε να αρνούμαστε την υλοποίηση των τριών

μνημονίων,  είναι η ώρα να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας σε ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ,

αξιόπιστο και ανατρεπτικό. Για τον σκοπό αυτόν και εν όψει των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και το νέο τοπίο μετά την δημιουργία

της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, καλούμαστε όλοι να διαβουλευθούμε για τις επόμενες πρωτοβουλίες μας ώστε να εκφρασθεί ισότιμα και

δημοκρατικά η θέληση του 62% του Ελληνικού Λαού, που ψήφισε ΟΧΙ στις 5 Ιουλίου.

Δεν υπάρχουν περιθώρια να λείψει κανείς  από μας !

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ - ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

             

«Έως πότε η ξένη ακρίδα,

έως πότε σκληρός Βαυαρός

θα ρημάζει τη δόλια πατρίδα

εγερθείτε αδέλφια, καιρός»

«Η ακρίδα»

(λαϊκο-αντιστασιακό τραγούδι της εποχής του Όθωνα,

ενάντια στη βαυαρική καταπίεση)

          Με ευθύνη και πρωτοβουλία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ολοκληρώθηκε με ιδιαίτερη βιαιότητα, η μνημονιακή μεταμόρφωσή του, με πιο παραδοσιακούς όρους, η οργανική αστικοποίησή του, την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου 2015. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Υπήρχε ουσιαστικά ως ενδεχόμενο ήδη από την προεκλογική περίοδο του Ιουνίου 2012 (Πρόγραμμα  Αθηναϊδας), οικοδομήθηκε μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες ενιαιοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012-2013, με αποκορύφωμα το Συνέδριο τον Ιούλιο 2013 και εγγράφηκε στο ανύπαρκτο κυβερνητικό πρόγραμμα εν όψει των εκλογών της 25^ης-1- 2015, όπως αποτυπώθηκε λίγες ημέρες πριν στην παρωδία του Διαρκούς Συνεδρίου. Συντρόφισσες και σύντροφοι που διατύπωναν ενστάσεις ή εναλλακτικές απόψεις για μια άλλη πορεία, είτε απομονώνονταν στη θεσμική εσωκομματική αντιπολίτευση, είτε περιθωριοποιούνταν με ενέργειες του γραφειοκρατικού κεντρικού κομματικού μηχανισμού.

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012-2015, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά καθορίστηκε από την αντιφατική γραμμή καταγγελίας του μνημονίου εντός ευρωζώνης. Μια γραμμή ευρωπαϊστικού ρεφορμισμού που συνοδευόταν από την απαραίτητη σοσιαλδημοκρατική γραμμή αντιλιτότητας.

Η Νάντια Βαλαβάνη με τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

«…..το μέτωπο να εκφράσει το όλον ΟΧΙ …»

Σήμερα το μεσημέρι η βουλευτίνα  Β’ Αθηνών Νάντια Βαλαβάνη συναντήθηκε στη Βουλή με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον Δημήτρη Στρατούλη. Μετά τη συνάντηση έκανε στους δημοσιογράφους την ακόλουθη δήλωση:

«Συμπαρατάσσομαι με την προσπάθεια συγκρότησης του πλατιού εκλογικού μετώπου  της Λαϊκής Ενότητας  ενάντια στις πολιτικές που πέντε χρόνια τώρα καταστρέφουν το λαό και τη χώρα  και τσιμεντάρει σήμερα το Τρίτο Μνημόνιο.

Αυτό το Μέτωπο χρειάζεται να εκφράσει το «όλον» ΟΧΙ, δηλαδή όλους τους Έλληνες πολίτες που, και με τους φόβους με τις αμφιβολίες τους, έκαναν το μεγάλο ριζοσπαστικό άλμα  στις 5 Ιουλίου.

Πρέπει να εκφράσει τους χιλιάδες ανένταχτους αριστερούς, πατριώτες και δημοκράτες, που με τεράστια αυτενέργεια  και ανιδιοτέλεια μπόρεσαν να σφραγίσουν με τέτοιο συγκλονιστικό τρόπο και να δώσουν αυτό το ΟΧΙ  στις πιο δύσκολες συνθήκες  στην εκλογική ιστορία του κόσμου, με κλειστές τράπεζες..

Και πρέπει να συγκροτηθεί με τις πιο πλατιές, συλλογικές, δημοκρατικές, έντιμες διαδικασίες,  με μεγάλο σεβασμό  στις απόψεις  όλων των δυνάμεων και των προσωπικοτήτων που το απαρτίζουν. Και αυτός ο σεβασμός και οι πλατιές, συλλογικές, δημοκρατικές, έντιμες διαδικασίες  πρέπει να εκφραστούν επίσης στον τρόπο συγκρότησης των ψηφοδελτίων, που είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη από τη στιγμή που δεν υπάρχει  ο σταυρός, αλλά πρόκειται για λίστες. Και βέβαια πρέπει να υπάρχει  όσο το δυνατόν συλλογικότερη εκπροσώπηση.

Είναι φανερό επίσης ότι χρειάζεται ένα απλό, ρεαλιστικό και ριζοσπαστικό πρόγραμμα, το οποίο θα μπορέσει να εξηγήσει το πως θα γίνει δυνατό να υπάρξει μια πραγματική, σημαντική και μεγάλη αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή μετά τις εκλογές,  τέτοια που να εξασφαλίζει όρους, τουλάχιστον σε μια επόμενη φάση,  διαφυγής από τη φυλακή των Μνημονίων και αποκατάστασης της ελπίδας  και της  ανάτασης  που γνωρίσαμε τους πρώτους μήνες  μετά το Γενάρη. Αυτές  που έκαναν τα πάντα δυνατά, γιατί τα πάντα  μπορούν να είναι ανοιχτά και δυνατά. Και είναι στο χέρι όλων μας να γίνουν έτσι.»

Αθήνα, 28.8.2015

Γιόσκα Φίσερ: «Η Ευρώπη χρειάζεται τη μετανάστευση»

Του Τάσου  Τσακίρογλου

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :  Η «Ευρώπη» του μεγάλου κεφαλαίου  προφανώς χρειάζεται φθηνότερη εργατική δύναμη για μεγαλύτερα κέρδη, κι αυτό (που αποκρύπτεται επιμελώς από τους επαγγελματίες φιλάνθρωπους)  μπορεί να διασφαλισθεί μόνο με την παρουσία  μειοδοτών στην αγορά εργασίας – συνηθέστατα μεταναστών. Το να είναι κανείς εναντίον της μετανάστευσης, και επομένως εναντίον των αιτίων που την υποδαυλίζουν όπως  οι ληστρικές επιδρομές στρατιωτικού και οικονομικού τύπου στην περιφέρεια της Ευρώπης,  δεν σημαίνει ότι είναι κατά των μεταναστών – όπως το να είναι κατά της ανεργίας δεν σημαίνει ότι είναι κατά των ανέργων !

Εννοείται  ότι πρέπει να παρακάμπτουμε  τις σαχλαμάρες περί δημογραφικής γήρανσης της Ευρώπης : Η Ευρώπη και με γηραιότερο (αλλά και  ωριμότερο και  τεχνολογικά πιο ενήμερο ) πληθυσμό μπορεί να έχει αυξανόμενη παραγωγικότητα και πλεόνασμα πόρων, ώστε να χρηματοδοτεί τις προνοιακές της ανάγκες …

Σχετικά δες Γεράσιμου Σκλαβούνου, «Ο εφεδρικός βιομηχανικός στρατός, η μετανάστευση και η παγκοσμιοποίηση»

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/08/blog-post_98.html

ΤΑΣΟΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ

Το βάθος της συζήτησης που έχει ξεκινήσει πανευρωπαϊκά, αλλά και στο εσωτερικό της Γερμανίας, για το θέμα της μετανάστευσης και των προσφύγων αναδεικνύει χθεσινό άρθρο του Γερμανού πρώην υπουργού Εξωτερικών και ηγέτη του κόμματος των Πράσινων για δύο δεκαετίες, Γιόσκα Φίσερ, στον ιστότοπο Project Syndicate.

Ο Γερμανός πολιτικός κάνει μια ανασκόπηση της μαζικής μετανάστευσης και προσφυγιάς από την Ευρώπη για αιώνες, εξαιτίας των πολέμων, της πείνας και της φτώχειας, φαινόμενα τα οποία έστειλαν εκατομμύρια ανθρώπους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού αλλά και στην Αυστραλία. Κάνει δε ιδιαίτερη αναφορά στον εικοστό αιώνα και στα φαινόμενα του ρατσισμού, των διώξεων και της πολιτικής καταπίεσης.

Σήμερα, λέει ο Φίσερ, η Ευρώπη είναι από τα πλουσιότερα μέρη του κόσμου και οι Ευρωπαίοι έχουν ξεχάσει τα δεινά που πέρασαν.

Fucking History

Tου Μηνά

Το σημείωμα είναι σύντομο κι αφορά τη  συνέντευξή του  στο κανάλι Alpha. Αυτό επέλεξε για την πρώτη συνέντευξη μετά την παραίτησή του, θέλοντας να δείξει ότι  συνεχίζεται ο ανελέητος αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ κατά των ολιγαρχών.

Τον άκουσα πολύ προσεχτικά. Επειδή υπήρξαν ουκ ολίγες στιγμές που με έπιασαν νευρικά γέλια, ξαναέβαλα το βίντεο για να βεβαιωθώ ότι όντως έτσι τα είπε.

Λοιπόν… Άκουσα να λέει τρεις φορές πως έχει τη συνείδησή του ήσυχη. Ότι το δικό του Μνημόνιο είναι καλύτερο από τα προηγούμενα και πως «με τις μάχες του ανέδειξε την Ελλάδα».

Ότι από τις 12 Ιουλίου είχε αποφασίσει να πάει σε εκλογές, αφού πρώτα ψήφιζε τα μέτρα. Παρεμπιπτόντως, την ίδια ακριβώς ώρα ο υπαρχηγός του και άλλοι διατυμπάνιζαν πως η κυβέρνηση έπεσε «εκ των έσω».

Άκουσα να λέει ξανά πως νιώθει «υπερήφανος που δεν προτίμησε τον ηρωικό χορό του Ζαλόγγου, αλλά τον συμβιβασμό».

Αυτή τη φορά μάλιστα προχώρησε παραπέρα. Γ@μησε κι άλλο κομμάτι της ιστορίας του λαού μας. Είπε επί λέξει: «Πολλές φορές τα ΟΧΙ στην ιστορία έχουν οδηγήσει σε εξελίξεις υπαναχώρησης. Το ΟΧΙ του 1940 ακολούθησε μια τετράχρονη κατοχή.»

Όσοι είχαν παππούδες που πολέμησαν το ’40, όπως εγώ, ξέρω τι ένιωσαν. Πρώτη φορά ένιωσα την ανάγκη να θέλω να ρίξω μπουνιές σε άνθρωπο. Όχι φτύσιμο. Όχι βρίσιμο. Μπουνιές στα μούτρα! Και κατάλαβα την αληθινή σημασία της έννοιας «χαμαιλέων».

Ο εφεδρικός βιομηχανικός στρατός, η μετανάστευση και η παγκοσμιοποίηση

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ  

ΠΗΓΗ  ΙΣΚΡΑ

Ο Αμερικανός καθηγητής Μάικλ Χάντσον, σε πρόσφατη (19/7/2015) συνέντευξη του στην "Εφημερίδα των Συντακτών", που αναρτήθηκε και στην Iskra, εκτίμησε πως αποτέλεσμα και τελικά στόχος του νέου προγράμματος λιτότητας στην Ελλάδα, είναι να εξαναγκασθεί σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού της να μεταναστεύσει. Έτσι θα ασκηθεί πίεση στους μισθούς στην Γερμανία και τις άλλες χώρες να κατεβούν προς τα κάτω. "Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης", πρόσθεσε. "Ένας διευρωπαϊκός πόλεμος", συμπλήρωσε, "είναι η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας που επιβάλλεται στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες".  

Αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο φαινόμενο μαζικής μετανάστευσης και ταξικών/διευρωπαϊκων πολέμων, ούτε το πρώτο, σε μια ΕΕ που διατείνεται πως ιδρύθηκε ακριβώς για να αποτρέψει τους πολέμους. Ήδη οι χώρες της Ανατ. Ευρώπης έχουν αποδεκατιστεί και έχουν περιορισμένη εθνική κυριαρχία, με άλλου τύπου μνημόνια. Η Βουλγαρία τα τελευταία 25 χρόνια έχει στερηθεί 2 εκατ. παιδιά της, η Ρουμανία 3,5 εκατ. Η Λετονία έχασε το 20% του πληθυσμού της, λέει ο Χάντσον. Και οι μισθοί διατηρούνται χαμηλότατα γιατί δεν γίνονται επενδύσεις, μιας και η εσωτερική ζήτηση είναι χαμηλή. Μ' αυτές τις χώρες θέλει να μας εξομοιώσει η τρόικα, όπως θρασύτατα διακήρυξε ο Τόμσεν, όσον αφορά τους μισθούς αρχικά. Και έπεται συνέχεια.

Οι προβλέψεις για τα επόμενα είκοσι χρόνια, είναι ότι οι χώρες των Βαλκανίων, η Ουγγαρία, η Μολδαβία, η Ουκρανία, οι Βαλτικές χώρες, θα χάσουν από 33% ως 48% του πληθυσμού τους, λόγω μετανάστευσης και υπογεννητικότητας. Η νεοαποικιοκρατία εντός Ευρώπης είναι ιδιόρρυθμη. Δεν αποικίζουν οι μητροπόλεις, αλλά αποικίζονται από τις νεοϋποτελείς χώρες που αναπληρώνουν τα κενά λόγω υπογεννητικότητας και εκεί, με έναν νέο εφεδρικό βιομηχανικό στρατό. Έτσι οι νεοϋποτελείς χώρες χάνουν κάθε ικμάδα για την παραγωγική και εθνική τους ανασυγκρότηση. Κράτη παρίες, χώρες παρίες, έθνη παρίες, αφημένα σε ένα καθοδικό σπιράλ προς την πλήρη εξουθένωση.

Εκλογές εναντίον Δημοκρατίας!

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στενοχωριέται κανείς να πρέπει να γράψει αυτά τα πράγματα. Για κάθε πατριώτη ‘Ελληνα είναι οδυνηρό (και όχι πάντα εντελώς ακίνδυνο) να ανατμήσει την τραγική πραγματικότητα που βιώνουμε, να βγάζει τη μάσκα από τα γεγονότα και τους ανθρώπους, να απομυθοποιεί πολιτικούς και οντότητες που τις πίστεψε ένας ολόκληρος λαός ή και ο ίδιος. Αλλά ποιος άλλος δρόμος υπάρχει; Μας έχουνε πάρει σχεδόν τη χώρα. Τουλάχιστο να σώσουμε το μυαλό μας. Μόνο αν έχουμε το θάρρος να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, μπορούμε και να την πολεμήσουμε.

Η ελληνική τραγωδία αυτού του καλοκαιριού συνιστά βαρύ πραξικόπημα κατά της θέλησης του ελληνικού λαού και μεγάλο θρίαμβο της Αυτοκρατορίας. Οι εκλογές δεν είναι παρά ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα πραξικοπημάτων κατά της δημοκρατίας στην Ελλάδα, που ακολούθησαν το δημοψήφισμα.

Πρώτα υπογράφεται η συμφωνία παρά την εντολή του ελληνικού λαού, αλλά και παρά τη γνώμη των εκλεγμένων οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά περνάει μια απίθανη νομοθεσία εκατοντάδων σελίδων, που κανείς δεν πρόλαβε ούτε καν να διαβάσει, με εξευτελιστικές διαδικασίες, από μια παρωδία Βουλής. Τώρα, αφού έγιναν όλα αυτά, επιχειρείται δια των εκλογών, σε συνθήκες απόλυτου σοκ, σύγχυσης, πένθους και αποπροσανατολισμού του ελληνικού λαού, που προκλήθηκε από τις ενέργειες της ηγεσίας του, κατάλληλα χειραγωγούμενης, φοβούμεθα, από τους ξένους, να «επανερμηνευθεί» το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Συνταγή επιβίωσης για ένα βραχώδες ακρωτήριο μακριά από τις Βρυξέλλες

Συντάκτης : Archaeopteryx

Είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν είμαστε μια πλούσια χώρα, αλλά κάθε χώρα, που θέλει να είναι χώρα, μπορεί και πρέπει να πατάει στα πόδια της. Για να πατήσουμε στα πόδια μας πρέπει να είμαστε, πάνω από όλα ενωμένοι, και όχι διχασμένοι και διχαζόμενοι από υπαλλήλους τρίτων.

Αρνούμαι να είμαι το επιδοτούμενο ανδράποδο περίεργων που ασχολούνται με το πόσο γάλα θα μας πουλήσουν. Προτιμώ να μην έχω γάλα. Προτιμώ να έχω λιγότερο, ακριβότερο, σπανιότερο, δεν με νοιάζει, γάλα, αλλά όχι να εκβιάζομαι γι αυτό. Έλεος... Παράγουμε και εμείς γάλα, εάν ξυπνήσουμε από την αποχαύνωση.

Η "Ευρώπη" μπορεί να είναι μια χαρά για αυτούς που την σχεδίασαν, αλλά, εμάς, απλά μας έχει διαλύσει. Έχει διαλύσει ηθικά, μας έχει στερήσει κάθε έννοια οικονομικής αυτονομίας, κάθε έννοια αξιοπρέπειας και το έκανε με μίζες, παροχές, και "πακέτα" που ροκάνισαν αυτοί που υποστηρίζουν αυτή την απίθανη ανισορροπία.

Η γεωγραφική και ιστορική μας θέση δεν αλλάζει. Η γεωπολιτική μας θέση δεν αλλάζει, ακόμα κι αν είναι μειωμένη σήμερα σε σχέση με άλλες εποχές.

Η συνταγή της επιβίωσης και της ανεξαρτησίας είναι απλή,

“Γιατί ζητάς την ψήφο μας, Αλέξη; Για να μας ξεσχίσετε, με την έγκριση μας;”

Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό από μία κρητικιά μετανάστρια 

ΠΗΓΗ : http://pergadi.blogspot.gr/

Η Νίκη Λατινάκη μια γυναίκα που μετανάστευσε από τα Χανιά στην Αγγλία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, απευθύνεται στον πρώτο πρωθυπουργό της Αριστεράς στην Ελλάδα, τον Αλέξη Τσίπρα. Του θέτει ερωτήματα και ζητά εξηγήσεις για τη συνθηκολόγηση αλλά και για τη μη τήρηση των υποσχέσεων που έδωσε στον ελληνικό λαό. Εκφράζει την αγανάκτησή της και αναρωτιέται γιατί κήρυξε εκλογές; 

Αλέξη,
Πριν λίγες μέρες διάβασα στο τοίχο ενός φίλου το εξής παραμύθι , που μου άρεσε και λέω να το κρατήσω στην μνήμη μου για να το λέω κι εγώ στα εγγόνια μου :
– Και πώς ήταν το 2015, γιαγιά;
– Τότε ψηφίζαμε συνεχώς, κούκλα μου....
– Και τι αποφασίζατε;
– Δεν αποφασίζαμε, γιατί αποφάσιζαν άλλοι για μας.
– Και τότε γιατί ψηφίζατε;
– Για να αποφασίσουμε.
– Τι να αποφασίσετε, αφού δεν αποφασίζατε εσείς!
– Ψηφίζαμε για να αποφασίσουμε ποιον θέλουμε να μην αποφασίζει.
– Κι αυτό λέγεται Δημοκρατία, γιαγιά ;
– Όχι αυτό είναι γενόσημο. Λέγεται “σε κάλπες να βρισκόμαστε”…

Τι λες, Αλέξη :  δεν είναι πολύ επίκαιρο;
Σαν ένας καλός παραμυθάς που είσαι , σίγουρα θα σου αρέσει.

Ρεζίλης ή ρεζίληδες ή τρίτον τι;

Προ ημερών γράφαμε για το διεθνές ρεζίλι που είχε διαφανεί από την αφαίρεση της φωτογραφίας των  Τσίπρα – Ιγκλέσιας  από το Twiter  με πρωτοβουλία του δεύτερου, επικεφαλής των  Ισπανών Podemos.. .

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/08/blog-post_46.html

Ως γνωστον, μια φωτογραφία κάνει χίλιες λέξεις,  οι οποίες  μάλιστα πολύ δύσκολα μπορούν να διασκεδάσουν μια αρνητική εντύπωση. Και οι λέξεις που ακολούθησαν αφενός την αφαίρεση της φωτογραφίας και αφετέρου  τα σχόλια του κοινού – μεταξύ των οποίων και του παρόντος ιστότοπου – άφησαν ορισμένα κενά, που δυσκολεύουν όσους θα ήθελαν   να ανακαλέσουν ως αβάσιμο το  συγκεκριμένο «ρεζίλεμα» του  Τσίπρα.

Πρώτον, αφαιρέθηκε  ή δεν αφαιρέθηκε η φωτογραφία των δυο;

Δεύτερον, είναι το  ισπανικό κόμμα  υπέρ του  Τσίπρα   ή μήπως και αυτή η σύμπλευση με τον Τσίπρα είναι  δηλωτική μιας νέου τύπου χαζοχαρούμενης   ηγεσίας,  που νομίζει ότι με πορδές θα αντιπαραταχθεί στον πόλεμο δηλητηριωδών αερίων εκ μέρους της ευρωζώνης;

Τρίτον, μήπως η ισχυρή αντίρρηση  εναντίον του Τσίπρα από την  ισπανική «Αντικαπιταλιστική Αριστερά» (που αυτοδιαλύθηκε για να ενταχθεί στους Podemos), είναι κάτι παραπάνω από ισχυρή αντίρρηση  εσωκομματικής αντιπολίτευσης– δηλαδή   μήπως είναι πλειοψηφική βούληση εντός του συνολικού Ισπανικού κόμματος;

Μια οφειλόμενη παραίτηση από την Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ Πολιτικής Αεροπορίας

Του  Γιάννη Σχίζα*

Ήμουν μέλος της Οργάνωσης Μελών  ΣΥΡΙΖΑ της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας,  πριν αυτή ονομασθεί «ΟΜ»: Τότε τη λέγαμε «επιτροπή αγώνα» και οι δράσεις μας είχαν στοιχεία πολιτικής λάντζας, ως «χειροποίητες» και  ελάχιστα ελκυστικές για καριερίστες και θεσιθήρες κάθε είδους. Πάντως με άλλους συντρόφους φέραμε την ευρεία  Αριστερά στους εργασιακούς χώρους της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και στη Κεντρική Υπηρεσία – όπως ελπίζω να θυμάται η Ρένα Δούρου, η Εύη Καρακώστα, ο Γιάννης Θεωνάς, η Χαρά Καφαντάρη, ο Βασίλης Ασημακόπουλος, η Μαρία Καραμεσίνη, ο Ηλίας Νικολόπουλος και άλλοι : Για πρώτη φορά από συστάσεως του νέου ελληνικού κράτους…..

Μετά σύντομο ενεργό βίο, η  ΟΜ  ΣΥΡΙΖΑ  ΥΠΑ πέρασε στη φάση  του παραγκωνισμού και της τεχνητής αχρήστευσης: Δηλαδή σε καταστάσεις ευρείας εφαρμογής, που αναγνώρισε  μέχρι και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σε ομιλία του στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, τον Δεκέμβρη του 2014.

Προηγουμένως, το 2014, είχε μεσολαβήσει μια απίστευτα αντιδημοκρατική παράκαμψη  της Αθηναϊκής Δημοτικής Κίνησης «Ανοιχτή Πόλη» και  της Περιφερειακής Παράταξης ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, στην οποία συμμετείχε ο υποφαινόμενος το 2010 ως υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης : Και τα δυο σχήματα καταλύθηκαν  βιαίως και παρά πάσα δεοντολογία, με απόφαση  της ηγετικής ομάδας.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/05/blog-post_46.html

Όλο το διάστημα της ύπαρξης της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΑ, σημείωσα την αστάθεια και τον ευκαιριακό χαρακτήρα  της λεγόμενης «καθοδήγησης». Η λειτουργία  συντονισμού των ΟΜ  με τις  «κεντρικές» πολιτικές στοχεύσεις του κόμματος    ήταν αυτή ενός συμβατικού  σχήματος, που δεν μπορούσε  να εμπνεύσει ενθουσιασμό στα μέλη , ενώ επίσης αδυνατούσε να οργανώσει έναν  (αμφίδρομο) «μεταβολισμό»  κριτικής μεταξύ κομματικής   βάσης και ΚΕ.

Όλα αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεωρηθούν μειονεκτήματα μιας συγκεκριμένης φάσης, στην οποία πρώτιστο καθήκον ήταν η αντιμετώπιση της ολομέτωπης μνημονιακής επίθεσης.  Και πράγματι, αρκετοί ανεχτήκαμε αρκετά ,  πιστώνοντας με την ανοχή μας την ηγετική ομάδα και  προτάσσοντας τα μεγάλα προβλήματα του λαού και της χώρας.   Όμως  η  εγκληματική και αντεθνική παραχώρηση των 14 περιφερειακών  αεροδρομίων από τους αριστερούς Μυγχάουζεν, η  πρωτοφανής πολιτική απατεωνιά της παράκαμψης του ΟΧΙ της 5^ης Ιουλίου σε χρόνο dt , η ολική υποταγή στις επιδιώξεις της μνημονιακής ευρωαποικιοκρατίας, δεν αφήνουν  κανένα περιθώριο δισταγμού.

Αποχωρώ από τον ΣΥΡΙΖΑ και καλώ όλους τους συναδέλφους ,  Δημοκράτες, πατριώτες, αριστερούς ή εν γένει νοήμονες ανθρώπους του χώρου μας,  να σκεφθούν ότι η ανοχή της πολιτικής απάτης   αποδομεί το μέλλον της χώρας.

Να τιμωρήσουν αμείλικτα  την παρασπονδία και το ψέμα της νεόπλουτης  πολιτικής ομάδας,   που εισέπραξε αλλά δεν σεβάστηκε την πολιτική εκτόξευση  από το 4% στο 36%.....

*Υποψήφιος βουλευτής το 2012 με τη συνιστώσα των Οικολόγων Ριζοσπαστών

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/04/blog-post_29.html

Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ μέχρι τον Ιούλιο του 2013

Όταν η Ε.Ε. δημιουργεί πρόσφυγες…

του Πέτρου Κατσάκου

Για τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στη Συρία ευθύνες έχουν όλοι όσοι υπέγραψαν το 2011 την απόφαση για το εμπάργκο και έναν χρόνο αργότερα διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις με τη Δαμασκό συμμετέχοντας παράλληλα στον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό των περίφημων «Φίλων της Συρίας», σε συνεργασία με χώρες που απλώς εποφθαλμιούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Ήταν 2011 όταν η Ε.Ε. επέβαλε εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Συρία με σκοπό μια «άμεση επίπτωση» στην ικανότητα του καθεστώτος να χρηματοδοτεί την καταστολή των διαδηλώσεων ενάντια στην κυβέρνηση Άσαντ. Σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις των Ευρωπαίων ηγετών, «οι πωλήσεις πετρελαίου είναι μια πολύ κρίσιμη πηγή εισοδήματος και ξένου συναλλάγματος για το καθεστώς Άσαντ» και με την απόφασή τους για την επιβολή εμπάργκο επιχείρησαν να αυξήσουν την πολιτική και οικονομική πίεση που θα οδηγούσε στην πτώση της κυβέρνησης.Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία, σε συνεργασία και συντονισμό με τις ΗΠΑ πάγωσαν-δέσμευσαν τους λογαριασμούς καταθέσεων Σύρων πολιτών κι επιχειρήσεων στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να διαλύσουν την οικονομία της χώρας. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εκατομμύρια πολίτες βυθίστηκαν στη φτώχεια, με τον πληθωρισμό να ανεβαίνει στα ύψη και τις τιμές των τροφίμων να κινούνται ανεξέλεγκτα δημιουργώντας ένα καθεστώς μαύρης αγοράς για είδη πρώτης ανάγκης.

Ποιό είναι το επίδικο ζήτημα των εκλογών που έρχονται;

Toυ Δημήτρη Καζάκη

"Δεν γνωρίζουμε τι θα επικρατήσει στην πράξη στη λογική της νεοσύστατης Λαϊκής Ενότητας. Θα επικρατήσει η λογική της κομματικής στρούγκας, ή της ανοιχτής πολιτικής συνεργασίας; Το ΕΠΑΜ πάντως θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα συνεννόησης στα πλαίσια που προαναφέραμε για τη δημιουργία μιας ευρύτατης Συμμαχίας με δυνατότητες διεμβολισμού και ανατροπής των σχεδιασμών της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας"

Το δημοψήφισμα της 7ης Ιουλίου με το αναπάντεχο - ακόμη και για την κυβέρνηση του Τσίπρα - ΟΧΙ του 61,3% εξακολουθεί να βαραίνει το πολιτικό σκηνικό. Έφερε στην επιφάνεια πέρα από κάθε αμφιβολία το βαθύ και αγεφύρωτο ρήγμα που υπάρχει ανάμεσα, αφενός, στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και, αφετέρου, στο σύνολο του επίσημου πολιτικού και κομματικού συστήματος. Όπως αυτό τουλάχιστον εκφράζεται στην τωρινή Βουλή.

Κανένα από τα κόμματα που αναδείχθηκαν στη Βουλή στις 25 Ιανουαρίου δεν εκφράζει το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Ο Τσίπρας δεν πέρασε ούτε ένα εικοσιτετράωρο από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και το πούλησε, ταυτιζόμενος με το ΝΑΙ. Το ΚΚΕ δεν τόλμησε καν να ταχθεί με το ΟΧΙ εξαρχής. Ενώ η ΧΑ δεν τολμά ούτε καν να αμφισβητήσει ευρώ και ΕΕ, που αμφισβήτησε ευθέως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού εν μέσω μιας καταγαιστικής εκστρατείας τρομοκρατίας. Απλά αναπολεί το "εθνικιστικό κράτος" της χούντας και των πιο αιματοβαμένων περιόδων εμφύλιου σπαραγμού του ελληνικού λαού. Το όνειρό της είναι να οδηγήσει ξανά στην αλληλοσφαγή τον αδερφό με αδερφό.

Η Βουλή λοιπόν μετά το δημοψήφισμα είχε χάσει κάθε ουσιαστική και τυπική νομιμοποίηση με τουλάχιστον το 61,3% του λαού προδομένο και χωρίς πολιτική εκπροσώπηση. Η απαίτηση "καμιά συμφωνία με τους δανειστές σε βάρος του λαού και της πατρίδας", ακόμη κι αν χρειαστεί να φύγουμε από το ευρώ και την ΕΕ, η οποία κυριάρχησε στο δημοψήφισμα, απαιτεί μια ριζικά διαφορετική διακυβέρνηση της χώρας. Απαιτεί μια άλλη Βουλή.

Kεντροαριστεροδεξιότητες

Σπανίως παραδέχομαι τον Ε. Βενιζέλο για τα καμώματά του, τώρα όμως είναι  στιγμή να το κάνω :  Ο Ε. Βενιζέλος διαμαρτυρήθηκε στην επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ  Φώφη Γενηματά για τις διαβουλεύσεις με τον  κ.Παπανδρέου, που έστησε τον Ιανουάριο του 2015 ένα προσωποπαγές κόμμα – εντός ημερών! – και με το οποίο  κατάφερε να μειώσει τα ποσοστά του «Βενιζελικού» ΠΑΣΟΚ, χωρίς να επωφεληθεί ο ίδιος….

Θα μου πει κάποιος, «εσένα τι σ’ ενδιαφέρει η έναντι τρίτου προσώπου προδοσία του  ΓΑΠ, τον οποίο  ανεβοκατέβαζες ως Παπανδρέου-Τσολάκογλου»;

Με ενδιαφέρει και με παραενδιαφέρει, ως δείγμα πολιτικού «πολιτισμού» μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία θα έπρεπε να κυρώνει κάποιες  πράξεις με διαρκή περιφρόνηση. Με ενδιαφέρει και με παραενδιαφέρει, γιατί αν και τελείται σε αντίπαλο στρατόπεδο, είναι κάτι δηλωτικό κοινωνικοπολιτικής  ανοχής στην πολιτική παρασπονδία .

Με ενδιαφέρει γιατί αυτό τον κύριο, τον πολιτικά, ηθικά και ποινικά υπόλογο, συνάντησε χωρίς να ντραπεί και «ο δικός μας», Αλέξης Τσίπρας : Για να συζητήσουν επί  δυόμισι ώρες σε εγκάρδιο ύφος, φωτογραφιζόμενοι αντιστοίχως.

Οι ειδήσεις αναφέρουν ότι  συνεχίζονται «….με πυρετώδεις ρυθμούς οι διεργασίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών για το ενδεχόμενο κοινής καθόδου στις εκλογές μέσω ενός ενιαίου ψηφοδελτίου που θα αποτυπώνει τη συνένωση των κατακερματισμένων μέχρι σήμερα δυνάμεων του χώρου της Κεντροαριστεράς».

Πολλοί θα επιχειρήσουν να μεταφέρουν  τη δημόσια συζήτηση σε αιθέρια ιδεολογικά πεδία – κεντροαριστερά, κεντροδεξιά, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Όμως η επιδιωκόμενη απόδραση από το κεντρικότερο όλων θέμα – δηλαδή την μνημονιακή αποικιοποίηση της χώρας – δεν θα τους «κάτσει»…

Δήλωση Κώστα Ζαχαριά : Δεν κατεβαίνει στις εκλογές

Η ψήφιση των προαπαιτούμενων και της συμφωνίας για το 3ο μνημόνιο από τη Βουλή, συνδέθηκε με ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, προκήρυξη εκλογών και βαθειά διάσταση στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αναγνωρίζοντας ότι η συμφωνία ήταν προϊόν εκβιασμού της Κυβέρνησης, την καταψήφισα, πιστεύοντας ότι θα οδηγήσει στην όξυνση της κοινωνικής κρίσης, την αύξηση της ανεργίας, τη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και εξαθλίωση των πιο ευάλωτων στρωμάτων, τη μαζική μετανάστευση των νέων μας, θα επιβάλλει καθεστώς επιτροπείας στη διακυβέρνηση, φίμωση στο Κοινοβούλιο και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας.

Πιστεύω ότι η μόνη θετική διέξοδος για τη χώρα, είναι η ανάληψη της ευθύνης από την Κυβέρνηση για ρήξη με ότι μας εγκλωβίζει στο φαύλο κύκλο της υποτέλειας, των μνημονίων, της κοινωνικής αδικίας. Σ’ αυτή την πορεία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συμβάλλει με προγραμματικές θέσεις, συζητώντας σε έκτακτο συνέδριο με τα απλά κομματικά μέλη, στηριζόμενος στην παλλαϊκή βάση του ΟΧΙ του πρόσφατου δημοψηφίσματος, ανταποκρινόμενος στις ανάγκες της κοινωνίας. Η ηγετική μας ομάδα προχώρησε διαφορετικά και δεν διαφύλαξε την ενότητα της συλλογικότητάς μας.

Όσο με αφορά, δεν θα είμαι υποψήφιος βουλευτής στις επικείμενες εκλογές. Μένω γυμνός και εκτεθειμένος στον Αρκαδικό λαό, τους συντρόφους μου, τους απλούς πολίτες και ψηφοφόρους. Για όσα υπερασπίστηκα και προσπάθησα, για τις αστοχίες, τις ανακολουθίες και τις διαψεύσεις. Παραμένω στο δρόμο της Αριστεράς με την ελπίδα συνάντησης στους αγώνες για τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.

Τρίπολη 25-8-2015

Κώστας Ζαχαριάς

βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ

Silver alert :Μπορείτε να βοηθήσετε;

ΠΡΟΛΟΓΟΣ :

Παρ’ όλα όσα τραγικά συμβαίνουν – στους ανθρώπους, στο χώρο,  στη φύση – οι μαχητές εναντίον των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές διατηρούν το γέλιο  τους, όπως επίσης την αίσθηση του γελοίου. Απόδειξη η εν όψει χιουμοριστική φωτοσύνθεση, απόδειξη  το ότι τραγουδούσαν το «νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» όταν τα δακρυγόνα έπεφταν “σύννεφο”, κατά τη διάρκεια της τελευταίας διαδήλωσης : Θυμίζοντας κάπως   τον Σπαρτιάτη Διηνέκη του κλαμπ των 300, ο οποίος απάντησε στους απεσταλμένους του Ξέρξη που  απειλούσαν με βέλη τόσο πυκνά ώστε να  σκιάσουν τον ήλιο : «Τότε θα πολεμώμεν υπό σκιάν».

Ωραίο το χιούμορ το δικό μας, αλλά και το χιούμορ των άλλων πρέπει να γίνεται σεβαστό :Όταν ο υποφαινόμενος ανάρτησε στο φατσοβιβλίο την ακροστοιχίδα Σ.Κ.Ο.Υ.ΡΙ.Ε.Σ (Σηκωθείτε Κινητοποιηθείτε Ομαδοποιηθείτε Υποστηρίξτε Ριζοσπαστικούς Εξεγερσιακούς Σαματάδες) ένας "εισοδιστής" φρόντισε να την εξαλείψει ! Δεν ξέρω την ειδική ενόχληση  που προξένησα σε κάποιον ή κάποιους, πιθανότατα από τα κολλημένα ένσημα των συμμετοχών μου σε αυτό τον μαραθώνιο αγώνα κατά του χρυσού θανάτου. Έτσι όμως ή αλλιώς, εγώ θα συνεχίσω να παρεμβαίνω εκεί που θεωρώ χρήσιμη και διασκεδαστική την παρέμβασή μου. ΓΙΑΝΝΗΣ  ΣΧΙΖΑΣ

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ περι Silver alert

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, μόλις ανακοινωνόταν μια διαδήλωση και πορεία ενάντια στην καταστροφή των Σκουριών, χωρίς χρονοτριβή εξέδιδαν πύρινα δελτία τύπου και διετράνωναν το δίκαιο των αγωνιζομένων κατοίκων και την αλληλεγγύη τους προς αυτούς. Όταν στις Σκουριές γινόντουσαν επεισόδια, αμέσως, ακόμη και όταν ήταν σε εξέλιξη, έβγαιναν δημοσίως ακόμη και βουλευτές με μαλόξ στο πρόσωπο και τα καταδίκαζαν σε όλα τα προσκείμενα σε αυτούς ΜΜΕ, δηλώνοντας ότι όλα αυτά τα κάνει η κυβέρνηση, με μοναδικό σκοπό να τρομοκρατήσει το κίνημα.

Ιούλιος 1974 – Ιούλιος 2015: 41 χρόνια βορά των Επικυρίαρχων

Το λαϊκό αίσθημα του «Δεν Ξεχνώ» και του «ΟΧΙ» θα είναι οι μεγάλες παρακαταθήκες μας από ‘δω και πέρα, στον μεγάλο πόλεμο που δίνει η Ελλάδα και οι αξίες της με τις ανθρωποβόρες δυνάμεις της Δύσης ......

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ενώ συμπληρώνονται  41 χρόνια από την Κυπριακή Τραγωδία του 1974, όταν οι κατοχικές σημαίες καρφώθηκαν βίαια πάνω στο βιασμένο κορμί της Κύπρου, ο ελληνισμός αντιμετωπίζει ένα νέο πραξικόπημα και μια νέα κατοχή από τους ίδιους τους Επικυρίαρχους που οπλίζουν τους εισβολείς, τους «τρομοκράτες», είτε τους οικονομικούς δολοφόνους, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Από τότε μέχρι σήμερα, σωρεία ερευνών, εγγράφων και ντοκουμέντων, που συνέχεια έρχονται στο φως, αποκαλύπτουν ξεκάθαρα πόσο βαθειές ήταν οι ρίζες της «Μεγάλης Προδοσίας», που ξεκίνησε με την πρωτοφανή εθνοπροδοτική στάση των νατοϊκών «Ελλήνων» στρατιωτικών στον Αττίλα 1, τον Ιούλιο του 1974, και συνεχίστηκε με το επαίσχυντο «η Κύπρος είναι μακριά» των παλαιοκομματικών πολιτικών διαδόχων τους, στον Αττίλα 2, έναν μήνα μετά.

Σήμερα, ο Αττίλας είναι πάντα εδώ, αλλά και νέοι «βάρβαροι» μας απειλούν με τον απατηλό μανδύα των «εταίρων» και «ευρωπαϊστών».

Οι ίδιες εθνοπροδοτικές δυνάμεις, οι πολιτικοί του κατεστημένου της υποτέλειας και οι αξιωματικοί της νατοϊκής εξάρτησης στήριξαν το οικονομικό, μιντιακό και πολιτικό πραξικόπημα που ξεκίνησε στις αρχές Ιουλίου μετά την κήρυξη του Δημοψηφίσματος και πυροδότησαν οι ενέργειες και αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Εξ αιτίας τους, η εκπεφρασμένη βούληση του λαού παραχαράχτηκε, η δημοκρατία καταλύθηκε, το κοινοβούλιο θεσμοθετεί δέσμιο των «ευρωθεσμών», η κρατική περιουσία παραδίδεται αντισυνταγματικά στους δανειστές και η ιδιωτική στην λεηλασία των τοκογλύφων.

Μια νέα Ελλάδα είναι πιθανή !

Προγραμματισμένη Επίσκεψη Μελέτης πραγματοποίησαν μέλη της Ομάδας Πρωτοβουλίας για την Τοπική Ανάπτυξη στην Αγροτική Αττική, την Τρίτη, 18/8/2015, στην Αναπτυξιακή Καρδίτσας (ΑΝΚΑ ΑΕ, Μ. Αλεξάνδρου 34, ΚΑΡΔΙΤΣΑ, www.anka.gr) με σκοπό να δουν, με τους ίδιους τους επιτυχόντες αποτελέσματα, τις συνθήκες δημιουργίας Στρατηγικής για την Τοπική Ανάπτυξη. Η Επίσκεψη Μελέτης (study visit) μετατράπηκε σε Επίσκεψη Μάθησης (learning visit, και μάλιστα ενηλίκων) χάρις στην ένθερμη υποστήριξη του Γεν. Διευθυντή της ΑΝΚΑ κ. Βασιλείου Μπέλλη (6973999655), ο οποίος αφιέρωσε όλη του την ημέρα, και του Υπευθύνου υλοποίησης του Άξονα 4 του ΠΑΑ 2007-2013 (LEADER) κ. Παναγιώτη Ντανοβασίλη. Η κύρια επίδραση όμως ήταν η ανοιχτή καρδιά των ίδιων των τοπικών επιχειρηματιών, οι οποίοι μας έδειξαν ότι νοιάζονταν περισσότερο για τον τόπο και την κοινωνία πρώτα, πάντα μέσα σε ένα πλαίσιο αξιών, με ενδιαφέρον για την επιτυχία των στόχων της επιχείρησής τους.

Ανάμεσα στις 81 περίπου επιχειρήσεις που ωφελήθηκαν ευθέως από το πρόγραμμα LEADER στην περιοχή της Καρδίτσας, και κινητοποίησαν περίπου 10.000.000 Ευρώ, εντύπωση προκάλεσε ότι το τελικό κόστος των επενδύσεων ήταν μικρότερο των συνήθων «επενδύσεων», ιδιαίτερα εκείνων των «επιχειρηματικών επενδύσεων» που γίνονται με χρηματοδότηση από ξένα κεφάλαια.

Μοιάζει σαν τελικά, ότι η κοινωνία όλη «συνωμοτεί» για να διευκολύνει τους  τοπικούς ιδιώτες επιχειρηματίες, όταν μια επιχείρηση γίνεται για να καλύψει πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, συμπίπτει η επιχειρηματική δράση με το τοπικό κοινό συμφωνημένο όραμα για τοπική ανάπτυξη, συμφωνεί  η τοπική κοινωνία με τις μεθόδους και αξίες, αξιολογείται  η επένδυση με ανοικτές διαδικασίες από την τοπική κοινωνία, ελέγχεται από την τοπική κοινωνία και, το εξ ίσου σημαντικό, το κέντρο λήψης των αποφάσεων βρίσκεται εκεί, κοντά στην τοπική κοινωνία.