Να αγωνιστούμε για μια μεγάλη αλλαγή για την νεολαία, για το πανεπιστήμιο, για τη χώρα

Mια συμβολή στη συζήτηση του Πανελλαδικού Διήμερου της Αριστερής Ενότητας

Από τους :

Μάγδα Γεωργουλοπούλου (Μαθηματικό ΕΚΠΑ)

Εύα Σοφουλάκη (Αρχιτεκτονική ΕΜΠ)

Βενετία Σταμοπούλου (ΑΣΟΕΕ)

Βασίλης Γεροδήμος (Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΑΠΘ)

Μάνος Στρατάκης (Βιολογικό Ηρακλείου)

Αχιλλέας Σκούρτας (Ιστορικό-Αρχαιολογικό Ρεθύμνου)

 Δημοσιεύεται στο ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, 21.3.15

Το 2015, αναμφίβολα, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες χρονιές των μεταπολιτευτικών χρόνων. Κι αυτό γιατί σημαδεύτηκε από την έκφραση της βαθιάς οργής της πλειοψηφίας του λαού απέναντι στους εκφραστές του μνημονιακού καθεστώτος σε συνδυασμό με την ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Η εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτέλεσε τομή και εναρκτήριο λάκτισμα για μια νέα φάση. Οι πρώτες κιόλας στιγμές αυτής της νέας, ιδιότυπης κατάστασης έδειξαν ότι κάθε προσπάθεια σύγκρουσης με την εποπτεία και τη διαρκή οικονομική και κοινωνική καταστροφή που ώς τώρα συντελούνταν στον τόπο, θα βρει τον λαό σύμμαχο και συμπαραστάτη.

Παράλληλα, έχει αρχίσει να γίνεται φανερό ότι η απεμπλοκή της χώρας από τα μνημονιακά δεσμά, δεν είναι μια στιγμή, η αλλαγή απλά μιας κυβέρνησης ή απλά μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων. Άλλωστε, το μνημονιακό καθεστώς δεν είναι μόνο οι χιλιάδες νόμοι που τσουβαλιάστηκαν σε fast track ψηφοφορίες. Είναι και το ντόπιο πολιτικό σύστημα, η διαφθορά και η νοοτροπία που εκείνο προώθησε, τα ΜΜΕ, το κουρέλιασμα της δημοκρατίας στον τόπο, αλλά και η επιτροπεία που έχει επιβληθεί στη χώρα .Κάθε προσπάθεια για να περάσει ο τόπος σε μια νέα σελίδα, καλείται σήμερα να αναμετρηθεί με την ανατροπή και τροποποίηση όλων των παραπάνω όρων. Και είναι φανερό ότι, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις ενός φορέα ή μιας κυβέρνησης, αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να περατωθεί χωρίς τεράστιους λαϊκούς αγώνες και ένα μεγάλο ρεύμα που θα απαιτεί να αλλάξει σελίδα στον τόπο.

H Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε

Από την ομάδα σύνταξης του κυπριακού περιοδικού ΕΝΩΣΙΣ

1η Απριλίου 1955 : Έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Την 1η Απριλίου επέλεξε ο υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας, Φίλιπ Χάμοντ, για να επισκεφθεί τα κατεχόμενα και τον Ντερβίς Έρογλου. Κανονικά αυτό δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει. Τη μέρα κατά την οποίαν όλοι (σχεδόν) σκεφτόμαστε ξανά τη βρετανική πολιτική στην Κύπρο, τη μέρα που μνημονεύουμε τους ήρωες της ΕΟΚΑ  και καταριόμαστε ξανά τους Βρετανούς και τους πολέμιους του αγώνα του 55-59, ο Χάμοντ θα επισκεφθεί την κατεχόμενη Κύπρο. Λογικό. Είναι ξεκάθαρο, ακόμα και στους αγγλοτραφείς, ότι οι Βρετανοί δεν θέλουν εταίρους στη Μεσόγειο, αλλά υπηκόους. Μας δουλεύουν ποικιλοτρόπως κι εμείς υποβάλλουμε τα σέβη μας, ωσάν να ζούμε ακόμα στο 1878. Θεωρούμε πως οι Άγγλοι είναι ένα πολιτισμένο έθνος, καλύτερο από το οθωμανικό, και σκοπό έχει να μας προσφέρει απλόχερα την ελευθερία μας. Την 31η Μαρτίου, ο κ. Χάμοντ πρόκειται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Γιαννάκη Κασουλίδη, πριν κάνει τη «μεγάλη του έξοδο» προς τα κατεχόμενα. Οι Βρετανοί συνεχίζουν στο τέμπο της αποικιοκρατίας. Τρανό παράδειγμα, η αντίδρασή τους μετά τις συμφωνίες με τη Ρωσία

«Νein» η Μέρκελ, «τρόλειν» οι Ρώσσοι

Το γραφείο  της γερμανίδας καγκελαρίου ανακοίνωσε  ότι η κ. Μέρκελ αποφάσισε να μην παραστεί στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στη Μόσχα στις αρχές Μαΐου, λαμβάνοντας υπόψη τη στάση της ρωσσικής κυβέρνησης μετά την υπογραφή της «Συμφωνίας Μινσκ 2» για εκεχειρία στην Ουκρανία….

Αυτή «nein» , οι άλλοι «Τρόλειν»…  «Τρόλειν» είναι το απαρέμφατο το «τρολάρω» (!), ρήματος που  υπάγεται στην  ομοταξία (!) των ρημάτων μπλόφας .
  Το «nein»  της Άνγκελα Μέρκελ στην πρόσκληση του Πούτιν  να παραστεί στις εκδηλώσεις της 9ης Μαΐου για την 70ή επέτειο της σοβιετικής νίκης επί της ναζιστικής  Γερμανίας,  σοκάρισε τον Ρώσσο Πρόεδρο.  Όμως ο «ο Πούτιν δεν σηκώνει πουτινιές», που λέει και ο Δημοσθένης Λιακόπουλος, μπροστάρης της πωλητικής βιβλίων με νέα κόλπα : Το αποτέλεσμα ήταν να  ξεκινήσει μια διαδικτυακή εκστρατεία... συγχαρητηρίων προς την γερμανίδα καγκελάριο. 

Ο Βαντίμ Ρασκίν, πουτινιστής κατά τα φαινόμενα και γιατρός από την πόλη Νοβοκουζνέτσκ, πρότεινε από την προσωπική του σελίδα στο Facebook  την αποστολή συγχαρητηρίων στην Άνγκελα Μέρκελ για την Ημέρα της Νίκης». Και επί πλέον συμπλήρωσε την ανάρτησή του με την... διεύθυνση της γερμανίδας καγκελαρίου προκειμένου να σταλούν οι επιστολές .

Η ρωσική ενημερωτική ιστοσελίδα PolitRussia προχώρησε την εκστρατεία ένα βήμα παραπέρα σχεδιάζοντας ειδικές καρτ ποστάλ και επιστολές  προς τη Μέρκελ. Το ωραιότερο όμως ήταν αυτό που γράφτηκε από την PolitRussia για την ιστορική οφειλή της ρωσσικής εργατικής τάξης :

«Είτε έρθει στη Μόσχα είτε όχι η Άνγκελα Μέρκελ, πιστεύουμε ότι είναι σωστό από καρδιάς να τη συγχαρούμε για την αργία της 9ης Μαΐου» !!!!!

 Γ.Σχ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση: δυο μήνες πέρασαν

«……….Επί δύο μήνες η κυβέρνηση καθημερινά «ανακαλύπτει» ….την πραγματικότητα του ιμπεριαλιστικού συστήματος, την πραγματική «υφή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζει λοιπόν πώς με «παραστάσεις» - ερωτήσεις κλπ - στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των κ.κ. Δ. Παπαδημούλη, Χρυσόγονου, Σ. Σακοράφα και Μανώλη Γλέζου, μπορεί να «εξημερωθεί» το θηρίο και ότι έτσι θα αλλάξει η «Ευρώπη……….»

του Λευτέρη Ριζά

       Ο Sigmund Freud  έγραφε ,σχετικά με μια τρίτη πηγή της θεμιτής βελτίωσης της θεωρίας της λίμπιντο, ότι από «τις παρατηρήσεις και θεωρήσεις μας για τη φυσική ζωή των παιδιών και των πρωτόγονων λαών..βρίσκουμε χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να συγκαταλεχθούν στο παραλήρημα μεγαλείου, δηλαδή σε μια υπερτίμηση της δύναμης των επιθυμιών και των ψυχικών τους πράξεων, την παντοδυναμία των λέξεων, μια τεχνική κατά του εξωτερικού κόσμου, τη «μαγεία», η οποία εμφανίζεται ως συνεπής εφαρμογή αυτών των προϋποθέσεων για παραλήρημα μεγαλείου»[1].  

       Διαβάζοντας ή ακούγοντας τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πριν, αλλά κυρίως μετά τις εκλογές, μπορεί να νομίσει κανείς ότι ο Φρόϋντ τα έγραφε γι αυτούς. Διακρίνει στην συμπεριφορά τους ένα «παραλήρημα μεγαλείου» - είμαστε η πρώτη αριστερή κυβέρνηση, ήρθαμε να σώσουμε την κοινωνία»[2] - συνοδευόμενο με μια υπερτίμηση της δύναμης των επιθυμιών τους και μια παντοδυναμία των λέξεων και φράσεων που χρησιμοποιούν[3]. Πάντοτε δε συνοδευόμενα με το αποστομωτικό, όπως νομίζουν, επιχείρημα ότι τους «ψήφισε ο λαός» - λες και τους προηγούμενους τους ψήφισαν εξωγήινοι. Να θυμηθούμε ότι κάποτε ο Κ. Καραμανλής και η ΝΔ του είχαν ψηφιστεί από το 54% (1974), ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ από το 48% (1981), ακόμα και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου στις εκλογές του 2009 εξασφάλισε ένα 44%. Να μην πούμε βέβαια ότι και ο Ρήγκαν, κι ο Κλίντον, κι ο Ομπάμα, κι ο Σαρκοζί, κι ο Ολάντ, κι η Μέρκελ, όπως προηγούμενα και ο Μπερλουσκόνι, κλπ είχαν ψηφιστεί από τους λαούς τους και μάλιστα με υψηλά ποσοστά.

O μαζικός εσωτερικός δανεισμός και οι τροϊκανές δόσεις δεν είναι λύση, αλλά παγίδα

“…Ανυπακοή τώρα, να βγούμε από το αδιέξοδο !….η απάντηση στον εκβιασμό είναι μια : επιστροφή στο εθνικό νόμισμα…"

Του ΝΕΣΤΟΡΑ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗ

Μέλους της ΟΜ  ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού

Τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τρόπους να χρηματοδοτήσει τόσο τις εσωτερικές της υποχρεώσεις όσο και τους δανειστές. Δεδομένου ότι όλοι παραδέχονται πως το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, είναι αυτονόητο πως η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Συνυπολογίζοντας πως βρισκόμαστε ήδη σε μία πορεία διαπραγμάτευσης, οι επιλογές για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις δεν είναι πολιτικά ουδέτερες, αλλά επηρεάζουν καθοριστικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε τι έγινε σε ανάλογες περιπτώσεις διαπραγματεύσεων, ώστε να μπορέσουμε να αντλήσουμε συμπεράσματα για το τι (δεν) πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Η περίπτωση της Κύπρου είναι ένα παράδειγμα από το οποίο οφείλουμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα.

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η Κύπρος είχε σοβαρό τραπεζικό πρόβλημα στο τραπεζικό της σύστημα ήδη από το 2010, το οποίο οξύνθηκε το 2011. Μη θέλοντας να γίνει ανακεφαλαιοποίηση από τον EFSF (η οποία θα συνοδευόταν από μνημόνιο), ο πρόεδρος Χριστόφιας αποφάσισε να εθνικοποιήσει την Λαϊκή Τράπεζα, προκαλώντας τη μήνη του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. Οι ανάγκες της εν λόγω τράπεζας ήταν τεράστιες (πολύ μεγαλύτερες από ότι είχαν υπολογίσει τα stress tests της εποχής) και έτσι το Κυπριακό Κράτος επωμίστηκε σημαντικές ζημιές.

Οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και την ΕΚΤ διήρκησαν συνολικά 14 μήνες, μέσα στους οποίους η Κύπρος προσπαθούσε εναγωνίως να καλύπτει τα χρέη της, τις εσωτερικές υποχρεώσεις της και την σταθερότητα του τραπεζικού της συστήματος, αποφεύγοντας όμως την υπογραφή σκληρού μνημονίου. Προκειμένου να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, αναγκάστηκε σε εσωτερικό δανεισμό από τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ η ρευστότητα του τραπεζικού της συστήματος γινόταν από τον ELA.

Επιστροφή στον ρεαλισμό ή στον παραλογισμό;

Της Θεοδώρας Τζάκρη

ΑΥΓΗ 29.3.15

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση σύσσωμη δίνουν αδιαμφισβήτητα μια σκληρή μάχη με στρατηγική και όραμα για να αποφύγουν την παγίδα στραγγαλισμού της οικονομίας που έχουν στήσει οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης, προκειμένου αφενός να καταστήσουν τη χώρα μας παράδειγμα προς αποφυγήν για όλες τις φυγόκεντρες αριστερές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, αφετέρου να αποδυναμώσουν την πολιτική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ και να πετύχουν μεσοπρόθεσμα το πολυπόθητο regime change με τους εγχώριους καλοθελητές. Ή εναλλακτικά, μια συγκυβέρνηση «καλοθελητών» και «ρεαλιστών».

Το ερώτημα, λοιπόν, που πλανάται είναι πώς και με ποιον τρόπο η χώρα μας θα ξαναγίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, με εθνική κυριαρχία αντί μιας διαρκώς εκβιαζόμενης αποικίας χρέους που είναι σήμερα. Η απάντηση είναι προφανώς μέσω της επιστροφής στον ρεαλισμό. Πώς ορίζεται όμως ο ρεαλισμός, μια έννοια που τόσο πολύ χρησιμοποιείται από τους δανειστές και μέρος του πολιτικού συστήματος; Ας προχωρήσουμε σε μια ευσύνοπτη κατηγοριοποίηση.

Ρεαλισμός είναι να ρυθμίσεις - μειώσεις ένα χρέος που δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετηθεί και φυσικά η αποπληρωμή του με τις τρέχουσες συνθήκες δεν είναι βιώσιμο σχέδιο για την ελληνική οικονομία.

Ρεαλισμός είναι να μειώσεις τους δυσβάσταχτους φόρους για τα φτωχά και μεσαία εισοδήματα που σήκωσαν όλο το βάρος της προσαρμογής και δεν μπορούν πλέον να πληρώνουν ή να ρυθμίζουν τις εξωπραγματικές οφειλές τους σε εκατοντάδες

Η Αρμενία αναγνώρισε τη Γενοκτονία Ελλήνων και Ασσυρίων

Το Εθνικό Κοινοβούλιο των Αρμενίων αναγνώρισε  στις 24.3.2015 τη γενοκτονία Ελλήνων και Ασσυρίων  από τους Οθωμανούς Τούρκους, μεταξύ των ετών 1915 και 1923. Ως γνωστόν η Γενοκτονία στοίχισε τη ζωή  750.000 Ασσυρίων, 500.000 Ελλήνων  και 1,5 εκατομμυρίου  Αρμενίων.

Το νομοσχέδιο, που προωθήθηκε από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έλαβε 117 θετικές ψήφους, 14 αποχές και καμία αρνητική ψήφο.

Ο επίσημος τίτλος του  ήταν : "Σχετικά με τη γενοκτονία των Ελλήνων και Ασσυρίων που διαπράχθηκε από τους Οθωμανούς μεταξύ των ετών 1915-1923.

Ο Έντουαρντ Σαρμαζάνοφ, από το Εθνικό Κοινοβούλιο  δήλωσε:

«… το Κοινοβούλιο υιοθετεί τέτοια ψηφίσματα σε πολύ σημαντικές περιπτώσεις. Με αυτό το πνεύμα προωθώντας το προσχέδιο ως διακήρυξη καταδίκης δείχνουμε στους Έλληνες και Ασσύριους και στη Διεθνή κοινότητα ότι το Εθνικό Κοινοβούλιο της Αρμενίας και όλες οι πολιτικές δυνάμεις προσδίδουν σπουδαιότητα στην καταδίκη της Γενοκτονίας εναντίον Ελλήνων και Ασσυρίων»

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΜΠΟΙ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ

Με αφορμή την απόφαση της περιφέρειας για τα Αστέρια Γλυφάδας

Του Θανάση Ηλιόπουλου*

Ας ξεκινήσουμε αντιγράφοντας….

«Αρχίζουμε να κτίζουμε νέα νοοτροπία…. στο πλευρό των πολιτών απέναντι στα οργανωμένα συμφέροντα. Με μια περιφέρεια-ανάχωμα στην τσιμεντοποίηση και την εκχώρηση δημοσίων υποδομών. Μια περιφέρεια που σχεδιάζει δημοκρατικά-συμμετοχικά… Διεκδικούμε την Αττική, χωρίς τη νοοτροπία του χθες. Βάζουμε τη δική μας σφραγίδα..Θέλουμε τις ακτές να τις διαχειρίζονται τα πιο άμεσα προς τους πολίτες αιρετά θεσμικά όργανα, που είναι η Α΄ και Β΄ βαθμού Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι τ.α ιδιωτικά συμφέροντα…».

 Τα παραπάνω βρίσκονται μεταξύ άλλων στα προγραμματικά κείμενα της παράταξης ΔΥΝΑΜΗ ΖΩΗΣ η οποία με επικεφαλής την κ. Δούρου βρίσκεται σήμερα στο τιμόνι της περιφέρειας Αττικής.    

Προφανώς, για όλα τα παραπάνω όσοι περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης υπερψήφισαν τη μελέτη για κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου στα Αστέρια της Γλυφάδας  δήλωσαν… άγνοια (αν πρόκειται απλώς περί άγνοιας και όχι περί δήθεν «άγνοιας») ή έλεγαν ψέματα ή απλώς τα θεωρούν «αντιμνημονιακές σάλτσες».  

 http://oikologein.blogspot.gr/2015/03/blog-post_9.html

http://oikologein.blogspot.gr/2015/03/blog-post_75.html

Αυτοί (μεταξύ άλλων)  είναι άλλωστε και  οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποίησαν οι αντιπεριφερειάρχες κ.κ. Καπάταης και Καραμάνος για να υπερθεματίσουν της απόφασής τους σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ» στις 22/3. 

Mέρκελ, σε πήρανε χαμπάρι....

O κόσμος το έχει τούμπανο…..Αυτή τη φορά  ο  αγγλικός Economist δημοσίευσε άρθρο με σκίτσο όπου  η Καγκελάριος της Γερμανίας κρατά στο χέρι της ένα περιστέρι το οποίο φέρει στο ράμφος του  κλαδί ελιάς. Μπορεί αυτό να είναι το σύμβολο της ειρήνης, όμως στη σκιά  στον τοίχο πίσω από την Μέρκελ, η εικόνα αλλάζει και εμφανίζεται με  έμβλημα του Τρίτου  Ράιχ. 

Το σκίτσο δημοσιεύεται στη στήλη «Καρλομάγνος», σε άρθρο με τίτλο «Κάτω από τη σκιά της Γερμανίας» και υπότιτλο «η Γερμανία συμβιβάζεται με έναν ακατάστατο κόσμο». Το νόημά του είναι απολύτως σαφές : Ο κόσμος καταλαβαίνει όλο και περισσότερο τις μύχιες σκέψεις της Μέρκελ πίσω από το θεαθήναι της ειρηνοποιού στην ευρωζώνη. Εξ άλλου, γι αυτό δεν μιλάγανε και κάποιοι δικοί μας για μερκελισμό;

Προς τι λοιπόν οι εκνευρισμοί για τα σκίτσα κατά του Σόϊμπλε και για το φωτομοντάζ Μέρκελ-Ναζήδων στην Ακρόπολη;

Να μια περίπτωση που η σιγή είναι χρυσός :  Δηλαδή η  σιγή αυτών  που  ξεχνάνε τι λεγόταν στην παλιά επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου και προσπαθούν να σερβίρουν μια από τα ίδια….. 

Σοφία Σακοράφα: Στόχος Βερολίνου και Ε.Ε. ο διασυρμός κυβέρνησης και λαού

         

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Μιχάλη Σιάχο

Από το «Δρόμο της Αριστεράς», 21.3.15

Πώς κρίνετε τη συμφωνία στο Eurogroup της 20^ήςΦεβρουαρίου;

Η συμφωνία αυτή είναι μέρος μιας μακράς διαπραγμάτευσης και μάλιστα όπως αναμέναμε, αλλά και προκύπτει από τα γεγονότα, σε συνθήκες ασφυξίας. Ζητούμενο λοιπόν, υπό αυτές τις συνθήκες, ήταν να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, χωρίς ταυτόχρονα να γίνουν εκπτώσεις στη λαϊκή εντολή την οποία λάβαμε. Το αποτέλεσμα ήταν να κερδηθεί ένα τετράμηνο με μια συμφωνία που έχει προβλήματα, αλλά δεν είναι η τελική. Η θέση μου, λοιπόν, δεν είναι ούτε πανηγυρική, ούτε επικριτική. Είναι θέση στήριξης της πολιτικής ταυτότητας της κυβέρνησής μας, συνυπολογίζοντας τον ανελέητο πόλεμο από εγχώρια και ευρωπαϊκά πολιτικά κέντρα, συνυπολογίζοντας ταυτόχρονα και τις προσδοκίες του λαού μας.

Μετά τη συμφωνία με σχόλιό σας στο Τwitter επισημάνατε ότι «ο λαός έδωσε εντολή για ακύρωση του Μνημονίου. Δεν έχουμε καμία πολιτική νομιμοποίηση για να πράξουμε το αντίθετο». Η συγκεκριμένη επισήμανση αφορούσε τη συμφωνία ή ήταν μια συνολικότερη προειδοποίηση από την πλευρά σας;

Αγωγή στη Δ. Κουτσούμπα έκανε η Α. Παναγιωταρέα, για ανάρτηση στο Facebook

AYΓH, 28.3.15

Αγωγή κατά του στελέχους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και περιφερειακής συμβούλου Αττικής με την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική», Δέσποινας Κουτσούμπα, κατέθεσε η Άννα Παναγιωταρέα, κατηγορώντας την για «συκοφαντική δυσφήμηση διά του τύπου»

Η δημοσιογράφος ζητά από τη Δέσποινα Κουτσούμπα το ποσό των 15.000 ευρώ ως αποζημίωση για αναρτήσεις της στην προσωπική της σελίδα στο facebook, που κατά την ενάγουσα αποτελούν « συστηματική προσπάθεια αποδόμησης και απαξίωσης του προσώπου μου καi της δουλειάς μου».

Πρόκειται για δύο αναρτήσεις με τις οποίες η αρχαιολόγος Δ. Κουτσούμπα ανέφερε μεταξύ άλλων ότι Α. Παναγιωταρέα είχε αναλάβει την ανάληψη γυρίσματος μικρού μήκους βίντεο προβολής των έργων ΕΣΠΑ, ρωτώντας να μάθει πότε ανέλαβε το έργο και πόσο πληρώνεται.

«Η δημοσιογράφος Άννα Παναγιωταρέα προβαίνει σε αγωγή εναντίον μου (που δεν είμαι δημοσιογράφος) κατηγορώντας με για "συκοφαντική δυσφήμηση διά του τύπου" για δημόσιο σχολιασμό μου που ποτέ δεν δημοσιεύτηκε στον τύπο...», σχολιάζει με νόημα η Δέσποινα Κουτσούμπα μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook.

«Μάλιστα η αγωγή εναντίον μου αναφέρει στην πρώτη σελίδα την ιδιότητά μου ως "επικεφαλής του Γραφείου Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ" (δεν έχουμε επικεφαλής, αλλά θα το παρακάμψω), κάτι που μου επιτρέπει να το θεωρήσω και ως πολιτική δίωξη.

Λαφαζάνης : Κανένας «θεσμός», κανένας εκβιασμός, κανένα δίλημμα

Εκεί που είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι η «Αριστερή Πλατφόρμα»  έσβησε  λόγω «κυβερνητικών καθηκόντων» - για να μην πούμε τίποτε σκληρότερο – ήλθαν  σαν ευχάριστη έκπληξη οι απόψεις που εξέφρασε ο Π.Λαφαζάνης στην οικονομική εφημερίδα «Κεφάλαιο» . Δεν πειράζει που τα είπε εκεί, αρκεί που τα είπε …..

Ο ηγέτης της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι είναι  μονόδρομος «η σκληρή αντιπαράθεση, αν όχι σύγκρουση, με τη γερμανική Ευρώπη και τους κατεστημένους κύκλους της ΕΕ»,  σημειώνοντας  μάλιστα ότι «επιδεικνύουν συμπεριφορά αδίστακτων ιμπεριαλιστών προς μια μακρινή αποικία τους».
Ο Π. Λαφαζάνης αμφισβητεί ότι η λύση που προσφέρεται από τους Θεσμούς είναι βιώσιμη για τη χώρα, ενώ, περιγράφει ως εκβιαστικά τα διλήμματα που θέτουν οι δανειστές, εγκαλώντας τους για σταγγαλισμό της οικονομίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κήρυξε τον πόλεμο στους φτωχούς

• ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
• Google +1  1  0

ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΔΙΟΜΗΔΗ

ΑΥΓΗ 27.3.15

• Η προσπάθεια διάλυσης του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη είναι στρατηγική επιλογή της γερμανικής ελίτ και θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο για να το πετύχει. Γι' αυτό οι ευρωπαϊκοί λαοί-, με πρώτο τον ελληνικό, που δέχεται αήθη επίθεση αυτή τη στιγμή, πρέπει να αντισταθούν και να παλέψουν για δημοκρατία και αξιοπρέπεια, καθώς ο ολοκληρωτισμός πλέον είναι προ των πυλών...

Μια τρομακτική αποκάλυψη έκανε ο δημοσιογράφος Paul Mason στο channel 4. Αποκάλυψε πως η Κομισιόν διά στόματος του Ντέκλαν Κοστέλο, διευθυντή στη Διεύθυνση Οικονομικών Υποθέσεων και μέλους της «πάλαι ποτέ» τρόικας, έστειλε επιστολή στο ελληνικό υπ. Οικονομικών και απαιτεί να μην ψηφιστούν από την Ελληνική Βουλή τα νομοσχέδια για την ανθρωπιστική κρίση και για τις εκατό δόσεις σε εφορία και ταμεία. Αναφέρει ουσιαστικά ότι εάν δεν ελεγχθούν και υποδειχθούν από τους χαρτογιακάδες της Ε.Ε. τα νομοσχέδια, θα θεωρηθεί ότι, η νόμιμα εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση, προχωρά σε μονομερείς ενέργειες, απειλώντας ουσιαστικά ότι αποτελεί παραβίαση της συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου και θα έχει συνέπειες.

Με αυτό το βέτο - εντολή - εκβιασμό η Ε.Ε. παραδομένη πλήρως στον σκληρό γερμανικό επεκτατισμό, κηρύσσει επίσημα τον πόλεμο στους φτωχούς και σε όσες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τολμήσουν να δώσουν οποιασδήποτε μορφής ανακούφιση στους «άθλιους» και κατατρεγμένους.

Παρ' όλο που σχεδόν το 20% των Ευρωπαίων πολιτών και σχεδόν το 35% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθεί να απαγορεύσει να δοθεί οποιασδήποτε μορφής ανακούφιση στους κατατρεγμένους. Και βέβαια απαγορεύει το δικαίωμα μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης να στηρίξει τα φτωχά στρώματα του λαού.

Νωρίτερα, ο πτυχιούχος Αγροτικής Οικονομίας Ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ απείλησε την Ελλάδα με σενάριο Κύπρου.

ΑΓΩΓΗ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ-ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Από το βήμα αυτού του ιστότοπου έχω καταγγείλει όλες τις εξοντωτικές αγωγές, δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, που  επακολούθησαν  τη διατύπωση πολιτικής άποψης ή την κριτική  πολιτικών προσώπων με αφορμή ή αιτία την κοινωνική τους δράση. Πρόσφατα μάλιστα το επίδικο θέμα ήταν η αγωγή του ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά, για το οποίο έκανα σχετική   ανάρτηση επιβεβαιώνοντας  ορισμένες  θέσεις,  που κάποιοι γνωστοί θεσιθήρες ουδέποτε φιλοξένησαν στο μυαλουδάκι τους.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/02/250000.html

Ο Πάνος Καμμένος είναι σύμμαχος, είναι σημαντικός συντελεστής του αντιμνημονιακού κινήματος, ανήκει σε εκείνο το κομμάτι της έντιμης πατριωτικής Δεξιάς που πονάει για  το χάλι αυτής της χώρας. Τον έχω υποστηρίξει πολλές φορές, έχω αναφερθεί στη δράση του, και χωρίς να έχω μιλήσει ποτέ μαζί του, σχεδόν αισθάνομαι φίλος του .Όμως η αλήθεια είναι φιλτέρα  και στη συγκεκριμένη περίπτωση η προσφυγή σε μια εξοντωτική αγωγή αντί προσφυγής στη  ποινική δικαιοσύνη,  συνιστά μεγάλο ατόπημα.

Κατανοώ απολύτως τον εκνευρισμό του  από τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς του Πετρουλάκη, κατανοώ τη διαβολή  που έχει σαν  στόχο τη  διάσπαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, κατανοώ το “αριστερηλήκι” των μνημονιακών γαιοσκωλήκων με στόχο τη συγκεκριμένη  συγκυβέρνηση, κατανοώ τη χρήση  αληθειών τινών  με στόχο τη σύνθεση μιας ολικής μπαρούφας. Όλα αυτά όμως μπορούν και πρέπει να τιμωρηθούν με τον δημόσιο  έλεγχο στα αρμόδια δικαστήρια – αυτά δηλαδή που δεν «κοστολογούν» ηθικές βλάβες αλλά δια μέσου των ποινών  επιβάλλουν κυρώσεις  και απαξιώνουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.

ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ  ΣΤΟ PROTAGON ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΜΜΕΝΟΥ

"Τι θα γίνει αν η Ελλάδα λανσάρει παράλληλο νόμισμα"...

Reuters: Πώς θα μπορούσαν να εισαχθούν ομόλογα για εσωτερική κατανάλωση, παράλληλα με το ευρώ...

Η Ελλάδα είναι μάλλον απίθανο να βγει από το ευρώ, είτε ...
εσκεμμένα είτε αθέλητα, όμως ίσως αναγκαστεί να εισαγάγει ένα εναλλακτικό μέσο πληρωμής, παράλληλα με το ευρώ, προκειμένου να πληρώσει ορισμένα εσωτερικά της έξοδα σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί σύντομα συμφωνία με τους εταίρους, σύμφωνα με αξιωματούχους της Ευρωζώνης που επικαλείται το πρακτορείο Reuters.

«Κάποια στιγμή, όταν η κυβέρνηση δεν θα έχει πια ευρώ για να πληρώσει μισθούς ή λογαριασμούς, μπορεί να ξεκινήσει να εκδίδει ομόλογα (IOUs) - χαρτιά δηλαδή τα οποία θα αναφέρουν ότι οι κάτοχοί τους θα λάβουν έναν Χ αριθμό ευρώ κάποια στιγμή στο μέλλον», δήλωσε κορυφαίος αξιωματούχος. «Τέτοια ομόλογα θα άρχιζαν μετά γρήγορα να ανταλλάσσονται στη δευτερογενή κυκλοφορία σε μεγάλη έκπτωση με πραγματικά ευρώ και θα γίνονταν 'νόμισμα', όποιο κι αν ήταν το όνομά του, που θα υπήρχε παράλληλα με το ευρώ», εξήγησε ο ίδιος.

Οικο-αγροτουρισμός, μια σύνθεση με πολύ νόημα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 28.3.15

Πολλοί αγνοούν την ύπαρξη  της ΣΟΓΕ – «Σχολής Οικολογικής Γεωργίας» – που εδρεύει στο κτήμα Αρβανίτη, στα Κιούρκα της Αττικής, ως ένα σεμινάριο μακράς διάρκειας , με ομιλητές ανθρώπους διαφόρων  γνώσεων. Εδώ το  ενδιαφέρον στοιχείο  δεν είναι  απλά  η  διακίνηση  εμπειρίας για μια γεωργία ήπια,  με ποιότητα προϊόντων, φιλική με τα νερά, τα εδάφη  και τη βιοποικιλότητα, αλλά  και  η δυνατότητα προβληματισμού για νέες συνθέσεις  παραγωγικών δραστηριοτήτων.

Από την εποχή του Άνταμ Σμιθ και του Ρικάρντο, η απόλυτη εξειδίκευση   γνώρισε μεγάλες δόξες. Μετά ένα και βάλε αιώνα, όταν ο Τσάρλυ Τσάπλιν στους «Μοντέρνους Καιρούς»  παρουσιάζε την καρικατούρα ενός εργαζόμενου εθισμένου να κάνει κινήσεις σα να βιδώνει μπουλόνια  εκτός εργασίας, η λογική της ακραίας εξειδίκευσης είχε αναχθεί σε κορυφαίο παραγωγικό ιδεολόγημα .

Το σκεπτικό αυτό  ενέπνευσε διαχωρισμούς πολλών ειδών,  από τη γεωργία μέχρι την πολεοδομία !  Κι ακόμη επέβαλε το ιδεολόγημα του πλήρως «εξειδικευμένου» ατόμου,   παρόχου γνώσεων και πληροφοριών από καθέδρας.

Εν όψει, έργο της Ντιάνας Γιαννακοπούλου

Προμελετημένο έγκλημα εναντίον Κυπριακής και Ελλαδικής οικονομίας

του Άθω Κοϊρανίδη*

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το τελευταίο Δελτίο Τύπου της Δεξαμενής Σκέψης “Θουκυδίδης” με αφορμή την δεύτερη επέτειο του Γιούρογκρουπ του Μαρτίου 2013. 

Το  δελτίο διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, ότι το κούρεμα καταθέσεων, το ξεπούλημα των εν Ελλάδι δραστηριοτήτων των κυπριακών τραπεζών και το φόρτωμα του ELA της Λαϊκής στην Τράπεζα Κύπρου ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για διάλυση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος και εξόντωση της κυπριακής οικονομίας.

Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού, που όπως διαφαίνεται από εσωτερικό έγγραφο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας («ΕΚΤ») εκπονήθηκε από το καλοκαίρι του 2012 από την ΕΚΤ και την Κομισιόν, προσέκρουε σε 2 τεράστιους σκοπέλους. 

Πρώτον, τη συστημικότητα του κυπριακού τραπεζικού συστήματος με αυτό της Ελλάδας (το οποίο είχε πρόσφατα ανακεφαλαιοποιηθεί από το μηχανισμό στήριξης ESM με 40 δις ευρώ), η οποία προκαλείτο από την παρουσία μεγάλου μέρους των δραστηριοτήτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα.   

Δεύτερον, την κατάσταση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος και των κυπριακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που με την εξαίρεση της Λαϊκής Τράπεζας,  δεν ήταν ιδιαίτερα άσχημη αφού συγκρινόταν ευνοϊκά με αυτή πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Προτάσεις των Ευρωπαίων Πράσινων για την Ελλάδα

Ένα το κρατούμενο  : Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι είναι «αρνητές πολεμικών επανορθώσεων» (Νότης Μαριάς, http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/03/o_21.html ) . Βεβαίως μπορούν  και μακάρι να αλλάξουν γνώμη, αλλά δεν μπορούν να τροποποιήσουν  το συγκεκριμένο  παρελθόν, όπως δεν μπορεί να  τροποποιήσει το παρελθόν   ο Κον Μπεντίτ, που έβγαζε στεναγμό ανακούφισης  τον Ιούνιο του 2012 μετά την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Σχετικά ο κοσμολόγος και φιλόσοφος Ευτύχης Μπιτσάκης θα μπορούσε  να  πει πολλά, περί της αντικειμενικής αδυναμίας ταξιδιού μέσα στο χρόνο….

Πέρα όμως από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα – που  προφανώς δεν είναι Καντιανή ηθικολογία αλλά χειροπιαστή διεκδίκηση, συντροφε   Αλέξη !   - υπάρχει το ζήτημα του χρέους. Οι Πράσινοι λοιπόν αναγνωρίζουν (14.2.15) την αδυναμία παραγωγής πρωτογενούς πλεονάσματος   3% το 2015 και 4,5% τα επόμενα χρόνια με στόχο την εξυπηρέτηση του χρέους,  και προτείνουν  στην όλη  διαπραγμάτευση τη  συνεκτίμηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων μιας οφειλέτριας χώρας στη διαδικασία εξυπηρέτησής  του   χρέους της….

Καλή η πρόταση, χιλιοειπωμένη βέβαια  από παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, αλλά κι αυτή πατάει σε ένα συσχετισμό δυνάμεων. Ουσιαστικά στη συζήτηση οι  Ευρωπαίοι Πράσινοι  κομίζουν δυο στοιχεία : Πρώτον, ένα  πρόγραμμα αποπληρωμής των τόκων μέσω πάταξης της φοροδιαφυγής των πλουσίων, και δεύτερον , ένα πράσινο (γιατί  ακριβώς το χρώμα;) σχέδιο Μάρσαλ ύψους 30 δις  για την επόμενη τριετία.

Και οι δυο οι προτάσεις  των Πρασίνων είναι «κώνωψ στο κέρατο βοός» - για να θυμηθούμε τον Αισώπειο μύθο :  Οι  μεν πλούσιοι της χώρας δεν είναι τόσο κορόϊδα για να τους βάλουν τόσο εύκολα χέρι, δεδομένου ότι πατάνε σε πολλές βάρκες και χώρες.  Τα δε  30  «μαρσαλιανά» δις προσκρούουν στο  νεοφιλελεύθερο   αξίωμα  των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών  αλλά  και δεν  μπορούν να αναστρέψουν τη σημερινή  κατάσταση, με το επίπεδο του χρέους να είναι  υπερδεκαπλάσιο  και βάλε….

Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους  έχει προταθεί από παλιότερα και είναι  μια σοβαρή υπόθεση, αν και οι εκτιμήσεις του Σταθάκη (21.1.14)  δεν είχαν βγάλει σημαντικές δυνατότητες ακύρωσης/αμφισβήτησης μεγάλου ποσοστού…Μακάρι ο νέος έλεγχος από την νέα κίνηση  Κωνσταντοπούλου να  αποδώσει σοβαρά αποτελέσματα, αλλά το θέμα είναι : Είναι υποχρεωμένοι νομικά και πολιτικά οι πιστωτές να αποδεχθούν αυτά τα αποτελέσματα;

  

 Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα αυτά; Μα φυσικά το ότι η  στάση των Ευρωπαίων Πρασίνων είναι στάση  ενός κεντρώου και  συμβατικού  πολιτικού σχηματισμού, που αδυνατεί να  προτείνει ριζοσπαστικές λύσεις – τις μόνες ικανές να διαφυλάξουν την ευρωπαϊκή συνοχή από τη γερμανική αποικιοκρατική βουλιμία.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ  ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

 Του Ρούντι Ρινάλντι

"Πρώτο βήμα μιας αναγκαίας αλλαγής γραμμής"

Ζούμε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές ως χώρα και ως δημοκρατικό, προοδευτικό εγχείρημα στο χώρο της Ευρώπης. Τα γεράκια της ευρωκρατίας προωθούν μεθοδικά το στραγγαλισμό μας, έχοντας στήσει παγιδεύσεις με δύο καθαρούς στόχους:
α) Την πλήρη ακύρωση του εγχειρήματος και άρα την άμεση παλινόρθωση του δανειακού/μνημονιακού καθεστώτος μέσω μιας μετατόπισης μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, που θα τον εξανάγκαζε σε πλήρη ματαίωση όλων των εξαγγελιών του και την εκβιαστική συνεργασία του με άλλες μνημονιακές δυνάμεις (Ποτάμι, Καραμανλική Ν.Δ., κάποια εκδοχή ΠΑΣΟΚ, τεχνοκράτες τραπεζών κ.λπ.).
β) Την άμεση πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και συνεπώς την επιβεβαίωση της τακτικής περί «αριστερής παρένθεσης».
Όπλο για την επιβολή της μνημονιακής τάξης είναι ασφαλώς η ρευστότητα και η δημιουργία κατάστασης πλήρους ακυβερνησίας στη χώρα.
Όταν στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και στην Κ.Ε. εγέρθηκαν φωνές για τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, το αντεπιχείρημα που εισέπραξαν ήταν πως έτσι η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο. Τώρα, κάθε μέρα που περνά, γίνεται φανερό πως ο χρόνος δεν κυλά ουδέτερα υπέρ της νέας κυβέρνησης, αλλά υπέρ των «πολιορκητών»

Ο Αριστείδης Μπαλτάς και ο Υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς

Με αφορμή την 25^η Μαρτίου, ο  Υπουργός Παιδείας απευθύνει   επιστολή στους μαθητές όπου και θέτει   ως αφετηριακό στοιχείο της  ελληνικής υπόστασης το πρώτο σύνταγμα της επαναστατημένης Ελλάδας….

Καταρχήν ***  ο υποφαινόμενος δεν αισθάνεται  τόσο κολακευμένος από την θέση της Ελληνικότητας στην επετηρίδα των λαών, εθνών, συλλογικοτήτων :  Εν τάξει, και τι έγινε δηλαδή, που η δική μας συλλογικότητα ανάγεται πιθανόν στην 2^η χιλιετηρίδα πΧ ,  ενώ  αυτή των Αμερικανών στα τέλη του 18^ου αιώνα; Το θέμα είναι τώρα τι γίνεται, που πάμε φούντο….

Κατά δεύτερο λόγο, η εμμονή κάποιων «δικών μας» ιστορικών  σε μιαν ανιστόρητη αντίληψη που τοποθετεί την ελληνική  εθνογένεση στην επανάσταση του 1821, είναι πραγματικά απαράδεκτη :  Η ελληνική συλλογικότητα υπάρχει δια μέσου της Ιστορίας, διασκορπισμένη, υποταγμένη, «με ξένες προσμίξεις», με απώλειες, αλλά πάντως υπάρχει. Οι Αγγλοσάξωνες το λένε :The Greek diaspora. Η συλλογικότητά μας δεν  έχει κράτος και πολιτειακή υπόσταση  επί αιώνες, μέχρι το 1821, είναι όμως υπαρκτή τουλάχιστον  όσο η συλλογικότητα των Ασσυρίων  : Ξέρετε, αυτή η συλλογικότητα που εξακολουθεί να υπάρχει, από το αυτοκρατορικό της  status του 7^ου πΧ αιώνα μέχρι σήμερα, στα όρη και στα λαγκάδια του Ιράκ-Ιράν.

Η ελληνικότητα υπάρχει σε κατάσταση «θραυσμάτων» σε  όλη τη διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και Τουρκοκρατίας. Όταν  ο θεατρικός συγγραφέας Δ. Βυζάντιος (1790-1853)αναφέρεται  στο έργο του «Βαβυλωνία»   σε διάφορους χαρακτήρες της απελευθερωμένης χώρας (Τούρκος, Αρβανίτης κλπ) δεν απέχει  από την αλήθεια πολύ, όμως πέρα από όλα αυτά υπάρχει η κεντρομόλος δύναμη  της ελληνικότητας. Η Ελλάδα πριν και επί Δ.Βυζάντιου έζησε χάνοντας Έλληνες αλλά και ελληνοποιώντας ξένους.

Ο Αριστείδης Μπαλτάς δικαιούται ως άτομο να υποστηρίζει την άποψη περί διακοπής της συνέχειας, κι εμείς δικαιούμαστε να λέμε το αντίθετο υποστηρίζοντας τη συνέχεια του Ελληνισμού -  χωρίς  φυσικά να καβαλάμε κανένα καλάμι «περιούσιου λαού».  Πρόβλημα όμως εγείρεται όταν ο Υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς  πλαγίως και «ανεπαισθήτως» νουθετεί τον μαθητόκοσμο με  μια  άποψη, που δεν είναι αποδεκτή από τη πλειοψηφία των μελετητών και διανοουμένων  αυτής της χώρας.


****  «Καταρχήν» και όχι «καταρχάς» κκ σοφολογιότατοι, που όλο και ξεφουρνίζετε κάποια επανεκτίμηση περί  γλωσσικής ορθότητας ….

Ευρώ : Ο φόβος και η φοβία

Είμαστε χώρα λωτοφάγων,  χώρα επιλεκτικής  μνήμης και επιλεκτικής αμνησίας.  Ξεχνάμε τις ονοματολογικές καινοτομίες του ΓΑΠ – μας γέμισε με νέους τίτλους Υπουργείων, «Κλιματικής Αλλαγής» και άλλα ηχηρά. Ξεχνάμε τον μπαμπά Ανδρέα Παπανδρέου  που μετονόμασε τους κυβερνητικούς ανασχηματισμούς σε «αναδομήσεις» και τη δήλωση λάθους σε “mea culpa”. Τώρα η μετονομασία των μνημονίων σε «θεσμούς»  απειλεί με απάλειψη κάποιες μνήμες και ανταποκρίνεται στην ανάγκη κάποιου   φιλοθεάμονος κοινού  για «τζάμπα νεωτερισμούς» - κατά πως  λέμε «τζάμπα μαγκιά» : Δηλαδή νεωτερισμούς  που έρχονται χωρίς πολιτικό κόστος, που  παρέχουν μιαν αίσθηση αλλαγής στην κοινωνία χωρίς να την  επιβαρύνουν .

 Όμως τα πράγματα πλέον έχουν στριμώξει, και δεν χρειάζεται  ούτε καν στοιχειώδης Μαρξισμός για να χαρακτηρίσει  κάποιος την νέα ονοματοθέτηση («οι θεσμοί») ως φετιχισμό .  Και με το πνεύμα  αυτό, να κακοχαρακτηρίσει διάφορους αριστερούς οικονομολογούντες  που ανέχονται  την  συγκεκριμένη ιδεολογική θολούρα στη θέση μιας διαυγούς και ευρύτερα αντιληπτής άποψης :  Αντί να πουν ευθέως  ότι οι «θεσμοί» είναι οι ίδιοι τύραννοι με άλλο όνομα.

Εναλλακτικό σχέδιο για την αναπόφευκτη ρήξη

Του Πάνου Κοσμά

Κατάρρευση τραπεζών και στάση πληρωμών: ο διπλός εκβιασμός και η απάντηση

Για έναν στοιχειωδώς προσεκτικό παρατηρητή είναι φανερό ότι τα βασικά όπλα εκβιασμού εκ μέρους των δανειστών είναι οι τράπεζες (απειλή κατάρρευσης όταν ο Ντράγκι κλείσει τη στρόφιγγα της παροχής ρευστότητας) και τα τοκοχρεολύσια (στάση πληρωμών του Δημοσίου προς τους δανειστές λόγω διακοπής της χρηματοδότησης… από τους δανειστές).

Στάση

Υπάρχουν απαντήσεις σε αυτές τις δύο βασικές απειλές, σε αυτά τα δύο θεμελιώδη όπλα εκβιασμού; Ασφαλώς και υπάρχουν! Για το ζήτημα της στάσης πληρωμών στα τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους, η απάντηση είναι ακριβώς η στάση πληρωμών! Το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Που μάλιστα έχει ισχυρά στοιχεία νομιμοποίησης ακόμη και με αστικούς όρους, αφού είναι οι δανειστές που προκαλούν συνειδητά τη χρηματοδοτική ασφυξία. Έχοντας έστω και μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, ο προϋπολογισμός μπορεί να καλύψει μισθούς και συντάξεις χωρίς τα δανεικά της τρόικας, οπότε από μια στάση πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου το πρόβλημα θα είναι κατ’ αρχάς όλο της άλλης πλευράς. Ύστερα από το ελληνικό «κανόνι», και μάλιστα εντός ευρώ, οι καπιταλιστικές αγορές θα αρχίσουν να τιμολογούν αλλιώς το αξιόχρεο της Ιταλίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, του Βελγίου, της ίδιας της Γαλλίας… Η ελληνική κυβέρνηση δεν χρειάζεται καν να διαγράψει μονομερώς το χρέος: αρκεί η στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια και η διατύπωση επίσημου αιτήματος για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους –η διαβρωτική για την Ευρωζώνη δύναμη από μια τέτοια στάση θα είναι τεράστια.

Η παρέλαση είναι συμβολισμός

Οι συμβολισμοί είναι  αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής μας και  της συλλογικής μας ταυτότητας. Οι παρελάσεις είναι τμήμα  αυτών των συμβολισμών, που κάθε άλλο παρά είναι περιττό  :  Γιατί σε ένα οικουμενικό status βίας , ανατροπής  συνόρων και έξωσης πληθυσμών, η δήλωση ετοιμότητας για την υπεράσπιση των εθνικών   δικαίων δεν είναι πλεονασμός ή φλυαρία ή κακόγουστη φιέστα.

Ναι επομένως σε αυτή τη δήλωση, υπό τον όρο  ότι  δεν  θα πριμοδοτεί εθνικά συμφέροντα -  που μπορεί να φθάνουν μέχρι την κατάληψη του Νέου Δελχί από ελληνικά στρατεύματα  ! -  αλλά εθνικά  δίκαια, με βάση τους κανόνες του ΟΗΕ, του ανθρωπισμού και του Διεθνούς Δικαίου.

Είμαι απολύτως εν γνώσει της κολοτούμπας ορισμένων παραγόντων  του βαθέως  ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά τα εθνικά θέματα.  Τους  έχω μάλιστα απολύτως  ικανούς να κάνουν rewriting (επαναδιατύπωση) της Ιστορίας (σταλινική τους τέχνη κόσκινο!) και να ισχυριστούν ότι «εμείς από ανέκαθεν αναδείξαμε  τα εθνικά ζητήματα  και blablabla»...

Σήμερα όμως το πρωταρχικό είναι   η  πανστρατιά για την υπεράσπιση της χώρας ως βιωμένου χώρου – ως Πατρίδας. Αφήνω λοιπόν στην άκρη τους θεσιθήρες και ιδιοτελείς όλων των χρωμάτων – κόκκινων, πράσινων και βαθυπράσινων. Και υποστηρίζω  ανεπιφύλακτα  την παρέλαση με τα νέα δημοκρατικά της σκηνικά, που θα έχω κι εγώ  την ευχαρίστηση να παρακολουθήσω .   

Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό, π.Β (προ Βερολίνου)

Του Γιάννη Μαύρου

Αγαπητέ Αλέξη,

Δεν θα δεχόμουν στη θέση σου την πρόσκληση-πρόκληση της Καγκελαρίου Μέρκελ, τη στιγμή που η Γερμανική Κυβέρνηση τηρεί απροκάλυπτα εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα και κορυφαίοι επιτελείς της επιδίδονται σε ιταμές δηλώσεις εναντίον μας, υποθάλποντας και παροξύνοντας το ανθελληνικό κλίμα που επικρατεί στη γερμανική κοινή γνώμη. Μια παρόμοια επίσκεψη θα απαιτούσε, εκτός από την αντιστροφή του τελευταίου, σοβαρή προετοιμασία και διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών προκειμένου να συμβάλλει ουσιωδώς στη γεφύρωση των μεταξύ μας διαφορών και την επίλυση των προβλημάτων που μας χωρίζουν. Δεν αναφέρομαι στη στάση της Γερμανίας στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για το χρέος και τη διέξοδο από την κρίση. Αυτά είναι πολιτικά θέματα που θα ‘πρεπε να συζητούνται  σε επίπεδο Συνόδου Κορυφής και όχι Eurogroup, όπως δυστυχώς έχουμε επιτρέψει. Αναφέρομαι στα διμερή και βέβαια πρωτίστως στο μέγιστο εθνικό θέμα μνήμης και χρέους, αυτό των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα. Είμαι ευτυχής και σε συγχαίρω που ανέδειξες το θέμα στις Προγραμματικές Δηλώσεις και επικροτώ τη στάση και τις πρωτοβουλίες της Προέδρου της Βουλής και του Υπουργείου Άμυνας. 

O Mηλιός , η αστρολογία και άλλες προοδευτικές δυνάμεις…

 Ο  Γιάννης Μηλιός με μια ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, το βράδυ της 18.3.15,  αποχαιρέτησε το τμήμα οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως αυτό δεν σήμαινε παραίτηση : Γιατί στην ουσία τον «παραίτησαν»   βάζοντας ως νέο υπεύθυνο Οικονομικής Πολιτικής της Πολιτικής Γραμματείας τον  Αλέκο  Καλύβη.

Σε ένα αστρολογικό ιστότοπο(!) διαβάζω ότι ο  Γιάννης Μηλιός είχε ασκήσει κριτική στην οικονομική Πολιτική της κυβέρνησης και σε άρθρο του είχε αφήσει σαφείς αιχμές για τον Γιάνη Βαρουφάκη, μετά τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στο Eurogroup , καθώς περιέγραφε τη διαπραγμάτευση ως «άλμα με δεμένα μάτια», έκανε λόγο για «στρατηγική υποχώρηση» στο θέμα της βιωσιμότητας του χρέους και ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση για υπερβολική ανάδειξη της «επικοινωνιακής διαχείρισης».

 Μάλιστα, έτσι πιθανόν να έχουν τα πράγματα, μόνο που ο Μηλιός ήταν ο θεωρητικός των διαπραγματεύσεων. Τώρα πιθανόν να κατάλαβε ότι το να συζητάς χωρίς πυγμή ή έστω χωρίς μπλόφα, δεν βγάζει πουθενά.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/02/blog-post_75.html

Όταν ο Μηλιός εξέφραζε τις αντιρρήσεις του,