Από το βήμα αυτού του ιστότοπου έχω
καταγγείλει όλες τις εξοντωτικές αγωγές, δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, που επακολούθησαν τη διατύπωση πολιτικής άποψης ή την κριτική πολιτικών προσώπων με αφορμή ή αιτία την
κοινωνική τους δράση. Πρόσφατα μάλιστα το επίδικο θέμα ήταν η αγωγή του ΥΠΕΞ
Νίκου Κοτζιά, για το οποίο έκανα σχετική ανάρτηση επιβεβαιώνοντας ορισμένες θέσεις, που κάποιοι γνωστοί θεσιθήρες ουδέποτε
φιλοξένησαν στο μυαλουδάκι τους.
Ο Πάνος Καμμένος είναι σύμμαχος, είναι
σημαντικός συντελεστής του αντιμνημονιακού κινήματος, ανήκει σε εκείνο το
κομμάτι της έντιμης πατριωτικής Δεξιάς που πονάει για το χάλι αυτής της χώρας. Τον έχω υποστηρίξει πολλές
φορές, έχω αναφερθεί στη δράση του, και χωρίς να έχω μιλήσει ποτέ μαζί του, σχεδόν
αισθάνομαι φίλος του .Όμως η αλήθεια είναι φιλτέρα και στη συγκεκριμένη περίπτωση η προσφυγή σε
μια εξοντωτική αγωγή αντί προσφυγής στη ποινική
δικαιοσύνη, συνιστά μεγάλο ατόπημα.
Κατανοώ απολύτως τον εκνευρισμό του από τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς του
Πετρουλάκη, κατανοώ τη διαβολή που έχει
σαν στόχο τη διάσπαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ,
κατανοώ το “αριστερηλήκι” των μνημονιακών γαιοσκωλήκων με στόχο τη συγκεκριμένη συγκυβέρνηση, κατανοώ
τη χρήση αληθειών τινών με στόχο τη σύνθεση μιας ολικής μπαρούφας. Όλα
αυτά όμως μπορούν και πρέπει να τιμωρηθούν με τον δημόσιο έλεγχο στα αρμόδια δικαστήρια – αυτά δηλαδή
που δεν «κοστολογούν» ηθικές βλάβες αλλά δια μέσου των ποινών επιβάλλουν κυρώσεις και
απαξιώνουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ ΣΤΟ PROTAGON ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΜΜΕΝΟΥ
«H
συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν κάρφος στο μάτι των
κομμάτων που τη στήριξαν. Ουδέποτε ξέπλυναν την ντροπή εκείνη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ,
αλλά και η ΔΗΜΑΡ αργότερα, που υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με τον γνωστού
φιλοχουντικού και τραμπούκικου παρελθόντος κ. Βορίδη. Όπως ήταν φυσικό όλοι οι
αριστεροί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, επί μία τριετία άρχιζαν και
τέλειωναν κάθε σκέψη τους με την αναφορά στο όνειδος αυτό. Και δικαίως. Το
κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ήταν ένα τυπικό ακροδεξιό εθνολαϊκίστικο κόμμα που οι
θέσεις του για το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα, τα θέματα της κοινωνίας και
τον ρόλο της εκκλησίας, λογικά θα έκαναν κάθε αριστερό να ανατριχιάζει.
Ο κ. Καμένος και το δικό του κόμμα έχουν
ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι βγαλμένος από την ίδια μήτρας της έξαλλης
εθνολαϊκίστικης ακροδεξιάς με κάπως πιο εμπλουτισμένο ρεπερτόριο με
αεροψεκασμούς, υδατάνθρακες και οπερετικές αλληλοδωροδοκίες σε μοντάζ
Λαζόπουλου. Επιπλέον, ο ίδιος ο αρχηγός, παρά το φλογερό ταμπεραμέντο του δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις
για τις οff shore εταιρείες και το αδήλωτο κότερο που του καταλογίζουν.
Θα περίμενε λοιπόν εύλογα κανείς, όλοι οι αριστεροί δημοσιολόγοι να υποδέχονταν
με την ίδια φρίκη τη συμμετοχή του κόμματος των ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση, και
μάλιστα της πρώτη φορά αριστεράς, όπως είχε συμβεί και με το ΛΑΟΣ. Αμ δε. Άκρα
του τάφου σιωπή. Όσο ακούγαμε τρία χρόνια για τον διορισμό του κ. Βορίδη από
τον Παπαδόπουλο, άλλο τόσο δεν ακούσαμε τώρα για τους λόγους και τα βιβλία που
έγραφε ο Γεωργαλάς για τον κ. Καμμένο. Ούτε καν από εκείνους τους πιστούς στον
Ανδρέα παλιούς Πασόκους, τώρα ΣΥΡΙΖΑ - λησμόνησαν ότι του είχε αφιερώσει το
πρώτο του βιβλίο δείχνοντάς τον ως αρχηγό της 17 Νοέμβρη.
Ο κομματικός πατριωτισμός, δυσάρεστη
έκπληξη κυρίως για τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, και η παράνοια του αντιμνημονιακού
μετώπου, έχει μέχρι στιγμής βυθίσει σε βαθιά σιωπή τους πάλαι ποτέ
αδέκαστους τιμητές της ακροδεξιάς. Και αυτό είναι το λιγότερο. Ενώ ο κ.
Καρατζαφέρης αρκείτο στον ανώδυνο ρόλο του τηλεοπτικού κονφερασιέ της κυβέρνησης
εκείνης, ο κ. Καμμένος σέρνει το χορό στην παραχάραξη της αριστερής
φυσιογνωμίας της τωρινής. Ποτέ άλλοτε δεν θυμάμαι τόσο άμεσα να έχει
επαληθευθεί η αθάνατη ρήση του Χατζηδάκι «όταν το πρόσωπο του τέρατος δεν σε
τρομάζει έχεις αρχίσει να του μοιάζεις». Δυστυχώς, για όλους μας, έχουν αρχίσει
να του μοιάζουν.
Το
κόμμα που ήταν κατά των παρελάσεων και ξιφουλκούσε κατά του κ. Αβραμόπουλου που τις επανέφερε
είναι έτοιμο να διοργανώσει ένα εθνικολαϊκό φουστανελοκίτς τερατούργημα
χουντικών προδιαγραφών στο Σύνταγμα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου. Η Πολεμική Αρετή
των Ελλήνων στο Καλλιμάρμαρο ξαναζεί και κανείς αριστερός πολιτικός ή
δημοσιογράφος δεν άρθρωσε αντίρρηση.
Η πρώτη φορά αριστερή Πρόεδρος της
Βουλής επισκέπτεται το Πεντάγωνο και επιθεωρεί με ύφος στρατάρχη άγημα παρέα με
τον υπουργό -τι δουλειά έχει ένας Πρόεδρος της Βουλής εκεί πέρα; Ποια ακριβώς
ήταν η σκοπιμότητα να ενημερωθεί για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων επί τόπου
η άσχετη με το αντικείμενο πολιτειακή παράγων, πλην του τηλεοπτικού μιλιταριστικού
ταρατατζούμ; Εδώ δεν περιμέναμε αντιδράσεις, η κ. Κωνσταντοπούλου είναι ιερό
δισκοπότηρο της αριστερής δημοσιογραφίας.
Η πρώτη φορά αριστερή Περιφερειάρχης
Αττικής πετά με τον φουσκωμένο σαν διάνο ένστολο υπουργό, με άψογο στρατιωτικό
στιλ και η ίδια- τι δουλειά έχει ένας Περιφερειάρχης σε αυτό το σόου; Ουδείς
αριστερός αναρωτήθηκε.
Ο πρώτη φορά αριστερός αναπληρωτής
υπουργός Εθνικής Άμυνας ετοιμάζει, για πρώτη φορά μετά τη Χούντα, σχέδιο
εθνικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών από τον στρατό -αρκετά είχαν αφεθεί τα
παιδιά μας ανυπεράσπιστα στο ανθελληνικό μένος της κ. Ρεπούση. Μούγκα η
αριστερή ευαισθησία.
Τα φλογερά εθνικιστικά και αντιευρωπαϊκά
παραληρήματα του κ. Καμμένου αντανακλούν και χρεώνονται σε όλη την Κυβέρνηση-
αυτός δεν κάθεται στα αυγά του σαν τον κ. Καρατζαφέρη. Άνοιξε βεντέτα με τον
Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έδωσε τον τόνο στην κήρυξη του ψυχρού πολέμου εναντίον της Γερμανίας-
μια χαρά στρώνουμε το έδαφος για να πάμε να ζητήσουμε λεφτά, τη στιγμή που
εκείνος απτόητος απολαμβάνει τον ρόλο του παίζοντας πόλεμο στο Αιγαίο με Απάτσι
και φρεγάτες. Μέχρι και η τέως προστατευόμενή του κ. Ραχήλ Μακρή αναρωτήθηκε αν
κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να ξοδεύει τα λεφτά μας σε οπερέτες. Δυστυχώς
κάνει. Την κυβέρνηση σαν τα μούτρα του».