Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

Νομίζουν ότι οι εντυπώσεις που έχει αποθέσει το ναζιστικό ολοκαύτωμα στους πολίτες με δημοκρατική συνείδηση, ή οι εντυπώσεις από τους άδικους ιστορικούς διωγμούς των Εβραίων στην Ισπανία, στη Ρωσία των αρχών του 20ου αιώνα και αλλού, θα παραμένουν για πάντα ενεργές και «αειφορικές». Νομίζουν ότι ο πολιτισμένος κόσμος θα είναι διαρκώς σε απολογητική στάση λόγω της κακομεταχείρισης της εικόνας του Εβραίου από τον Σαίξπηρ στον «Έμπορο της Βενετίας». Nομίζουν ότι θα καλύπτονται για πάντα πίσω από τη διεθνή πολιτιστική συνεισφορά των "Εβραίων της διασποράς" - του Αλβέρτου Αϊνστάίν, του Ερίκου Χάϊνε, του Αρθούρου Ρουμπινστάϊν και τόσων άλλων.. Παραγνωρίζουν όμως το ότι οι ιστορικές πρακτικές είναι συμψηφήσιμες, ότι η εικόνα του ιστορικού θύματος αποδυναμώνεται στο βαθμό που αυτός γίνεται θύτης.

Το κράτος του Ισραήλ υπονομεύει το ίδιο το Ισραήλ, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αμυνόμενο χρησιμοποιεί πλεονάζουσα βία. Όταν δεν αρκείται σε μια απλή διεθνή αδικοπραγία όπως αυτή που έκανε παρεμβαίνοντας στα διεθνή ύδατα, εκτός της σφαίρας της αρμοδιότητάς του, εναντίον του στόλου της Ελευθερίας, αλλά προχωρεί σε δολοφονική επίθεση. Όταν προσβάλλει τη νοημοσύνη της δημοκρατικής κοινής γνώμης, προβάλλοντας γελοίες δικαιολογίες γι αυτή την επίθεση. Όταν το ίδιο επιβάλλει τον παράνομο αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας

Το Ισραήλ δεν σώζεται από τις διεθνείς λυκοφιλίες του, σήμερα με την Ελλάδα όπως εχτές με την Τουρκία. Δεν σώζεται από τις συμμαχίες με τους εχθρούς των εχθρών του. Η θέση του θα είναι στο διηνεκές εντός του λάκκου των λεόντων, σαν μια παρανοϊκή επιβίωση, κατ’ ευφημισμόν ζωή.....

Η ΤΡΕΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ....

........Όμως πηγαίνει στα γήπεδα – αν κρίνει κανείς από τα ιδεολογήματα επιφανών και αφανών παραγόντων του αθλητισμού. Πολλά από τα οποία έχει φιλοξενήσει ο εν όψει ιστότοπος : Όπως λόγου χάρη εκείνο ενός ΠΑΟΚτζη , αποφασισμένου να κόψει το πέος του(!) για χατήρι της αγαπημένης του ομάδας (!) – σύμφωνα με φωτογραφία που αναρτήθηκε στη δεξιά στήλη ....Η επιθετικότητα των «φίλαθλων» κύκλων, οι βανδαλισμοί των «θυρών» , η κακοποίηση τοίχων και σημάτων της τροχαίας, η αξίωσή τους να είναι μονίμως νικητές και τροπαιοφόροι, το περιφερόμενο μίσος τους από πόλη σε πόλη και από γήπεδο σε γήπεδο, ανήκει αναμφίβολα στην αρμοδιότητα της ψυχιατρικής. Και τούτο γίνεται αντιληπτό από κάθε νοήμονα άνθρωπο – ιδιαίτερα μάλιστα όταν δεν είναι βουλευτής και επομένως δεν έχει συμφέρον να ψηφίζεται από τους Χ ή Ψ ομοϊδεάτες.....
Πρόσφατο θύμα της «φίλαθλης» επιθετικότητας ήταν η Λαμία, με «αντίπαλα μέρη» ΠΑΟΚτζήδες και ΑΕΚτζήδες, που προξένησαν ζημιές και αποδιοργάνωση στην πόλη. Αλήθεια, γιατί να την πληρώνουν οι πόλεις της περιφέρειας, και γιατί να μην προγραμματίζονται παιχνίδια «στου διαόλου τη Μάννα» - φερ’ ειπείν στο Καϊμακτσαλάν ή στη Γαύδο; Όπου τουλάχιστον οι επεμβάσεις και τα συνθήματα πάνω στις διάφορες επιφάνειες θα είναι λιγότερο βλαπτικές – όπως λ.χ το σύνθημα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΛΟΓΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ , σε μια μακρινή περιοχή της Πελοποννήσου, κοντά στο Λεωνίδιο....
Δε θέλω να ισοπεδώσω τους πάντες και να ταυτίσω τους χούλιγκανς με τους υγιείς - εκτός εισαγωγικών φιλάθλους : Θέλω να πω ότι πρέπει να σταματήσουν οι παράγοντες του πολιτικού συστήματος τα χαϊδολογήματα, ακόμη και οι προς τις ομάδες επιδοτήσεις - όπως είχε δηλώσει παλιότερα, σε μια φωτεινή αναλαμπή του, ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Να αντιμετωπισθεί σοβαρά το «φίλαθλο» φαινόμενο και να αντικατασταθούν οι αβλαβείς γενικότητες ή οι ηθικοπλαστικές παραινέσεις της πεντάρας, από βαθύτερες αναλύσεις και μέτρα...

ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Στην Πορτογαλία τα μέτρα λιτότητας προκαλούν διαδηλώσεις ρεκόρ, με 300.000 ανθρώπους. Στην Γαλλία οι εξαγγελίες για το νέο συνταξιοδοτικό καθεστώς επιφέρουν τσουνάμι διαμαρτυρίας. Στην Ιταλία και στην Αγγλία οι περικοπές δαπανών ξεσηκώνουν τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ανάλογα τρέχουν και στην Ισπανία, όπου οξύνεται η ανεργία αλλά το κράτος συνεχίζει το «χαβά» του - ασκώντας περιοριστική πολιτική και συρρικνώνοντας ακόμη περισσότερο την αγορά.


Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιτίθενται στο «κόστος εργασίας», δηλαδή στους μισθούς και στα άλλα στοιχεία που συνιστούν το γενικότερo εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως είναι η αποζημίωση λόγω απόλυσης, το «εφάπαξ», το επίδομα ανεργίας. Με το τρόπο αυτό υποτίθεται ότι ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών, όμως ταυτόχρονα μειώνουν την εγχώρια αγοραστική δύναμη και υποχρεώνουν τις επιχειρήσεις να λειτουργούν με μικρότερες κλίμακες παραγωγής - πράγμα που σε πολλές περιπτώσεις μεταφράζεται σε ακριβότερα προϊόντα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενεργούν εν τέλει μονεταριστικά, παλαιοκαπιταλιστικά, υπερ και όχι κατά της κρίσης ! Λειτουργούν με τη λογική της μπακαλίστικης εικόνας «ο πωλών τοις μετρητοίς- ο πωλών επί πιστώσει», με τη λογική που ο μοιραίος Πρόεδρος Χούβερ των Ηνωμένων Πολιτειών (1928-1932) πρόβαλε ως διέξοδο από την κρίση του 1929 - Οικονομία, σύνεση, λιτότητα ! – μέχρι να αντικατασταθεί από τον Ρούσβελτ....

Παράδοξο, αλλά απολύτως πραγματικό : Σήμερα οι αγώνες των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αναπληρώνουν την ελλείπουσα ευφυϊα των ηγεμονικών παραγόντων της ΕΕ, που αδυνατούν να συλλάβουν την ανάγκη της περιφρούρησης των διαστάσεων της ευρωπαϊκής αγοράς. Των παραγόντων που προκαλούν σε όλες τις χώρες ένα «βαρομετρικό χαμηλό», έναν «οικονομικό χειμώνα», ιδιαίτερα μάλιστα βαρύ για την Ελλάδα, γνωστό θύμα της διεθνούς τοκογλυφίας και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο πολιτικός αγώνας που μπορούμε να κάνουμε είναι σημαντικός , για τη δραστική παρέμβαση του ευρωπαϊκού δημόσιου τομέα , για την ανακοπή της ύφεσης . Όμως επίσης σημαντικός είναι και ο αγώνας που μπορούμε να κάνουμε στη χώρα μας σαν καταναλωτές. Σαν άνθρωποι που δεν καλύπτονται από την ανωνυμία του πελάτη σούπερμάρκετ, που μπορούν να θυσιάσουν κάτι για την ολότητα αντί να ακολουθήσουν την διαλυτική λογική «ο Σώζων εαυτόν σωθήτω»....
Σε όλη αυτή τη δυσοίωνη κατάσταση, είναι πραγματικά ευχάριστο το να ανθούν πρωτοβουλίες υποστήριξης της εγχώριας παραγωγής. Πολλές από τις οποίες έχουν ήδη προβληθεί στον παρόντα ιστότοπο, ανεξάρτητα από τους φορείς που είχαν τη σχετική ιδέα.

Χωρίς λοιπόν να βάζουμε τους εαυτούς μας πάνω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και βιώνοντας αυτό το ιδιόμορφο καθεστώς εθνικής άμυνας απέναντι στην έφοδο του ληστρικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, αντλούμε - από τον δικτυακό τόπο panattiko@googlegroups.com - ένα κείμενο που συνέταξε ο οικονομολόγος Κωνσταντίνος Μαυρίκος :

«...... Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!! Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους: a.. Αντί για τυρί gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ. b.. Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα. c.. Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Kraft, Βεργίνα ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά. d.. Αντί για μακαρόνια Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα. e.. Αντί για .. προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά. f.. Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπος). g.. Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα, ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ. h.. Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά. i.. Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ. j.. Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!! k.. Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ. Δείτε τις επιπτώσεις τους: 1.. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!! 2.. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς. Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες oικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!! Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον!!! Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100,000-150.000 συμπατριωτών μας!!! Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.

Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!! NA ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΠΑΝΤΟΥΑγοράστε μόνο Ελληνικά προϊόντα τα οποία θα ξεχωρίζετε από τον αριθμό στο BAR CODE....TA EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ 520

ΚΑΘΕ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΜΕΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ

EUROVISION

Αυτός ο καλλιτεχνικός συρφετός με τα έξαλλα φωτιστικά , το γκομεναριάτο και τους κραδαίνοντες σημαίες οπαδούς σε ένα κλίμα kourafexalorum, ανέκαθεν μου φαινόταν κακόγουστος. Εύρισκα την υπόθεση αποπροσανατολιστική όσον αφορά την καλλιτεχνική ποιότητα τραγουδιστών και τραγουδοποιών, καθώς τα σκηνικά και ο συνολικός βαβουροπερίγυρος «παρασιτούσε» πάνω στα στοιχεία που έπρεπε σαφώς να προέχουν και να κρίνονται...Γι αυτό αισθάνθηκα έκπληξη όταν ένα σχήμα μικρών πολιτιστικών επιδόσεων όπως οι «Οικολόγοι Πράσινοι», έβγαλαν ανακοίνωση σχετικά με την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION. Μια ανακοίνωση που «μέτραγε τα λόγια της» και για τούτο το λόγο ήταν άξια προσοχής. Είπαν λοιπόν οι ΟΠ :

Παρά το σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε αντίθετοι στις περικοπές στον τομέα του πολιτισμού. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, προέχει η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η προστασία του Ελληνικού τοπίου, η ανάδειξη της σύγχρονης δημιουργικότητας και πνευματικότητας, ως αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού πλούτου, κοινής κληρονομιάς όλης της Ηπείρου.
Το ερώτημα όμως που τίθεται, είναι κατά πόσο ο ετήσιος διαγωνισμός της Eurovision αποτελεί όντως στοιχείο πολιτισμού και τι πρόσωπο προβάλλει για τη χώρα μας.
Χώρες με ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα, όπως η Ιταλία, έχουν πάψει από χρόνια να συμμετέχουν.
Ακόμη και από τη σκοπιά της μουσικής βιομηχανίας, ο διαγωνισμός ελάχιστα έχει συμβάλει στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνικών ονομάτων με ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Η λαμπερή του βιτρίνα συνδέεται μάλλον με τις αξίες ενός κακόγουστου καταναλωτισμού που αποτελεί μέρος της κρίσης, παρά με οποιαδήποτε δημιουργία, έστω και εμπορική.
Όλα αυτά αποκτούν και πρακτική σημασία, όταν τα λίγα λεπτά της συμμετοχής μας πληρώνονται με δημόσιο χρήμα και κοστίζουν κατά μέσο όρο στην ελλειμματική Ε.Ρ.Τ. πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ κάθε χρόνο, σχεδόν 20% του ετήσιου ελλείμματός της για το 2008. Ακόμη κι αν φέτος το ποσό μειώθηκε σε «μόλις» 600.000 ευρώ, και πάλι αποτελεί πρόκληση όταν παραμένουν για πολλούς μήνες απλήρωτοι από την Ε.Ρ.Τ. οι παραγωγοί των ραδιοτηλεοπτικών της εκπομπών και όταν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας πλήττεται από την οδυνηρή λιτότητα.
Αξίζει επίσης να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσο η συμμετοχή του κοινού στην τηλεφωνική ψηφοφορία κοστίζει στην Ελλάδα σχεδόν 10 φορές περισσότερο από ό,τι στη Γερμανία (1,20 ευρώ έναντι 0,14). Αν οι σχετικές καταγγελίες είναι βάσιμες, τότε η Eurovision δε συμβολίζει μόνο την έκπτωση του πολιτισμού μας αλλά και την αποθέωση της αδιαφάνειας και της κερδοσκοπίας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε η φετινή συμμετοχή στη Eurovision να είναι η τελευταία για τη χώρα μας: Όχι μόνο ως περικοπή δαπανών, αλλά και ως μέτρο βελτίωσης της διεθνούς μας εικόνας, ως πρωτοβουλία για ένα πιο ουσιαστικό πλησίασμα των Ευρωπαϊκών πολιτισμών.

ΤΗΣ ΨΥΤΤΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ Ο ΧΑΒΑΣ....

Ήμουνα νιος και γέρασα...Και συνέχισα να ακούω και να ξανακούω το τροπάρι της αντιμετώπισης του υδατικού προβλήματος της Αττικής με την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων της Ψυττάλειας.... Το θυμάμαι - απαράλλακτο όπως κάθε Πάσχα το «Χριστός Ανέστη εκ Νεκρών» - από τη δεκαετία του 80, από τους Οικολόγους Εναλλακτικούς του 1989, από την «Νέα Οικολογία» και την «Οικοτοπία» και τελευταία το «Οικολογείν» - με ένα κείμενο του βουλευτή Μανώλη Στρατάκη...Και τώρα έρχεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, να προωθήσει την υπόθεση της «Ανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης επεξεργασμένων λυμάτων από τη Ψυττάλεια» (Μη μαδάτε τη Μαργαρίτα, 28.5.2010). Μακάρι, χίλιες φορές μακάρι !
Λέει λοιπόν το ΥΠΕΚΑ :
«Τα μέτρα και οι δράσεις για την εξοικονόμηση νερού συνιστούν βασικές προτεραιότητες στο πλαίσιο μιας συνετής διαχείρισης των υδατικών πόρων που λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις από τον αυξανόμενο κίνδυνο της λειψυδρίας και της ξηρασίας.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων προωθείται και η επαναχρησιμοποίηση ανακτημένου νερού, μετά από κατάλληλη επεξεργασία λυμάτων, όπου αυτό είναι εφικτό και υπό τις προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Δυστυχώς μέχρι τώρα στην Ελλάδα οι δυνατότητες ανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων λυμάτων δεν έχουν αξιοποιηθεί. Σημαντική είναι η ευθύνη της Πολιτείας η οποία όχι μόνον δεν στήριξε σχετικές πρωτοβουλίες αλλά ούτε καν δημιούργησε το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο. Το ΥΠΕΚΑ προσπαθεί να καλύψει το κενό με συστηματικό τρόπο και συγκεκριμένες δράσεις:

• Έχει ήδη σχεδόν ολοκληρωθεί η επεξεργασία Κοινής Υπουργικής Απόφασης που θεσπίζει όρους και τα μέτρα για ασφαλή επαναχρησιμοποίηση των λυμάτων. Η έκδοση της ΚΥΑ, που αναμένεται εντός των επόμενων δύο μηνών, αποτελεί καθοριστική προϋπόθεση για την προώθηση έργων επαναχρησιμοποίησης στη χώρα.

• Έχουν εξασφαλισθεί πόροι, από το ΕΠΠΕΡΑΑ για δράσεις επαναχρησιμοποίησης.

• Ειδικότερα για το λεκανοπέδιο της Αττικής, αξιοποιώντας τις μελέτες που κατά καιρούς έχουν εκπονηθεί, το ΥΠΕΚΑ έχει θέσει ως μεσοπρόθεσμο στόχο την ανάκτηση και αξιοποίηση για άρδευση, αστικές και βιομηχανικές χρήσεις 80.000-100.000 m3/ημέρα, από τους υφιστάμενους και υπό κατασκευή βιολογικούς καθαρισμούς της περιοχής.

Άμεσα, με πόρους του ΕΠΠΕΡΑΑ, προωθεί την ανάκτηση και επαναχρησιμοποίηση περίπου 20.000 m3/ημέρα από την Ψυττάλεια. Η δράση περιλαμβάνει την κατασκευή και λειτουργία μονάδας προχωρημένης επεξεργασίας μέρους των δευτεροβάθμιων εκροών του βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας και της υποδομής για τη μεταφορά και διανομή του ανακτημένου νερού στη Σαλαμίνα και το παραλιακό μέτωπο της Αττικής, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε νερό για άρδευση και αστικό πράσινο, ενώ εξετάζεται και η σκοπιμότητα διοχέτευσης μέρους του ανακτημένου νερού στο Ποικίλο Όρος. Η ολοκλήρωση των σχετικών μελετών και η δημοπράτηση των έργων αναμένονται εντός του 2010, με στόχο την ολοκλήρωση των έργων στα μέσα του 2012.

--

HOMO SKOUPIDOFILUS

Η «σκουπιδοφιλία» είναι μια μορφή ψυχολογικής διαταραχής, ανάλογη με την νεκροφιλία, την παιδοφιλία κλπ., η οποία απαντάται συνηθέστατα σε χώρες και περιοχές με γκλαμουροειδείς μεν επιδιώξεις (ακριβά σπίτια, στιλβωμένα τζιπ, μαγαζιά, βιτρίνες κλπ), που όμως δεν έχουν την πιο στοιχειώδη νοικοκυρίστικη λογική για να αντιμετωπίσουν την δυσμορφία και δυσλειτουργία του ευρύτερου χώρου.. Η σκουπιδοφιλία αναπτύσσεται ιδιαίτερα σε περιβάλλοντα «όξινα», όταν λόγου χάρη οι διανοούμενοι ονοματίζουν τις εκτιθέμενες ιδέες τους DESTROY ATHENS ή ABSOLUTE REALISM (Απόλυτος Ρεαλισμός) - στην περίπτωση που θέλουν να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας σε διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα όπως η Μπιεννάλε της Βενετίας...Εξ άλλου η «σκουπιδοφιλία» είναι συγγενής διαταραχή με την «ασχημολαγνεία» και «βανδαλοφιλία», σε περιπτώσεις χρονίας υποτροπής και έκθεσης σε υψηλά μικροβιακά φορτία τύπου «Proodeftikus Enohikus Anefthinus».

Ιδού μια ειδική περίπτωση δημοτικής σκουπιδοφιλίας, στο δάσος Προφήτη Ηλία της Λαμίας, όπως την παρουσιάζει ο Γιάννης Κούτσικος, μέλος της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας :


«Είναι πεταμένα ανάμεσα στα πεύκα ό,τι δεν μπορεί να φανταστεί κανείς: Από παλιές οικιακές συσκευές, στρώματα, καρέκλες, πλαστικά τραπέζια, χρώματα, τενεκέδες, χαλιά, ξύλα, μπάζα και γενικά κάθε λογής σκουπίδια μέχρι και νεκρά ζώα. Εικόνες που θίγουν την αξιοπρέπειά μας ως κατοίκων της Λαμίας και που απειλούν την υγεία μας. Μιλάμε για ανεξέλεγκτη χωματερή στο κεφαλάρι της πόλης, μέσα σε μια πανέμορφη περιοχή, που θα μπορούσε να είναι χώρος αναψυχής και χώρος επισκέψιμος.Είναι όμως και επικίνδυνο, γιατί μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε εστία πυρκαγιάς τη θερινή περίοδο. Ξέρουμε όλοι μας ότι οι παράνομες χωματερές αποτελούν τον πρώτο κίνδυνο για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού. Γι’ αυτό παρακαλούμε και την Πυροσβεστική Υπηρεσία Λαμίας να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία...».

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

Για το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών στο «συνεταιρίζεσθαι» και επομένως για το δικαίωμά τους να αποφασίζουν για τα μεγέθη των διοικητικών δομών – κοινότητα, δήμος, περιφέρεια κλπ – έχουμε αναφερθεί και σε παρελθούσα ανάρτηση, στη δεξιά στήλη αυτού του ιστότοπου. Η διαμαρτυρία των πολιτών όσον αφορά το δομικό αυτό ζήτημα «συνευρίσκεται» και με άλλα στοιχεία εναντίωσης στον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», όμως το συγκεκριμένο "γονιδιακό" στοιχείο δεν πρέπει να υποβαθμίζεται στη προσοχή μας και να περνάει σαν ένα μεταξύ πολλών. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο «Καλλικράτης» θα έπρεπε να είναι συναινετικός, να «σπεύδει βραδέως», να επιτρέπει στους πολίτες και τα κόμματα να συνδιαλέγονται πιο ψύχραιμα. Ακολουθεί η ανακοίνωση σειράς Δημοτικών και Συνδικαλιστικών Κινήσεων, που κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον δήμαρχο Ελληνικού Χρήστο Γκορτζίδη :


Η κυβέρνηση προχωρά στην ψήφιση του ν/σχ «Καλλικράτης» με τη μέθοδο του αποφασίζομεν και διατάσσομεν απέναντι στις τοπικές κοινωνίες, ολοκληρώνοντας τους νόμους και τα μέτρα του προγράμματος σταθερότητας, που συνδιαμόρφωσε με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ. Ο «Καλλικράτης» θα οδηγήσει τη σημερινή ανάπηρη δημοκρατικά, υποχρηματοδοτούμενη οικονομικά και έκθετη στις αγοραίες πολιτικές και τα ιδιωτικά συμφέροντα αυτοδιοίκηση, σε πλήρη κατάρρευση. • Με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς σταθερούς πόρους και την περιστολή ήδη των κεντρικών αυτοτελών πόρων, οι κοινωνικές υπηρεσίες και τα έργα στους τομείς της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της στήριξης των «ευπαθών» κοινωνικών ομάδων, του περιβάλλοντος κ.λπ., θα περικοπούν δραστικά, ή /και θα καταργηθούν για τους χρεωμένους δήμους. • 35.000 εργαζόμενοι θα απολυθούν αμέσως και η εργασία των υπολοίπων θα είναι επισφαλής και υποκείμενη σε πολιτικές πιέσεις.• Η διοικητική αναδιάρθρωση, χωρίς τη διασφάλιση των 4+1,8 δις ευρώ που απαιτούνται σύμφωνα με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ για την υλοποίησή της, χωρίς καμιά προετοιμασία και χωρίς τον απαιτούμενο χρόνο ανασυγκρότησης των υπηρεσιών, θα οδηγήσει σε λειτουργικό χάος σε βάρος των δημοτών και των εργαζομένων.• Οι έννοιες της αυτο-διοίκησης, της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών πλήττονται βάναυσα με τους υπερμεγέθεις δήμους, που λειτουργούν συγκεντρωτικά και αδιαφανώς, στη βάση του πρωθυπουργοκεντρικού μοντέλου, με την ανυπαρξία αποφασιστικών θεσμών εσωτερικής αποκέντρωσης, με το ληστρικό πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και την αντισυνταγματική περιστολή του δικαιώματος του εκλέγεσθαι. Για όλα αυτά απορρίπτουμε το ν/σχ «Καλλικράτης». Ζητάμε να αποσυρθεί, να ανασταλεί η όποια διοικητική μεταρρύθμιση για μια τετραετία και να ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος από τις τοπικές κοινωνίες. Καμιά αλλαγή του γεωγραφικού χάρτη χωρίς τη δεδηλωμένη αποδοχή τους (δημοψήφισμα ).Σ’ αυτό τον αγώνα μας εμπνέει ο Δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης. Η Δημοτική Συνεργασία για το Ελληνικό υλοποίησε ένα υποδειγματικό πρότυπο δημοτικής αρχής, με χρηστή διαχείριση, διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία. Σε εποχές λιτότητας και περιστολής της κρατικής χρηματοδότησης, ο Δήμος Ελληνικού προσέφερε στους δημότες υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και έργων με τα χαμηλότερα δημοτικά τέλη σε όλη την Ελλάδα και χωρίς δικές τους δαπάνες ( τροφεία κ.λπ.) . Ταυτόχρονα η Δημοτική Αρχή του Ελληνικού, στο όνομα όλου του λαού της Αττικής και με τη συμμετοχή του, διαφύλαξε τον χώρο του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού, αποτρέποντας τα σχέδια οικοδόμησής του, και προχώρησε στην απόδοση σε δημόσια χρήση μεγάλου μέρους της παραλίας του Ελληνικού, που λυμαίνονταν ιδιωτικά συμφέροντα. Σήμερα ο δήμαρχος Χρήστος Κορτζίδης, με το έσχατο μέσο αγώνα - την απεργία πείνας - από τη μια, πρωτοπορεί στον αγώνα κατά του «Καλλικράτη» και, από την άλλη, διεκδικεί τα αυτονόητα για τον Δήμο Ελληνικού: να μην καταργηθεί, να δοθούν οι οφειλόμενοι από το κράτος πόροι και η διαχείριση της παραλίας στο Δήμο. Είμαστε στο πλευρό του ! Ο αγώνας είναι κοινός.

Δημοτική Κίνηση «Ανοιχτή Πόλη», Δημοτική Κίνηση Πειραιά «Το Λιμάνι της Αγωνίας», Δημοτική Κίνηση «Ανάπλαση Περιστερίου», Δημοτική Κίνηση «Στροφή Νέας Σμύρνης», Δημοτική Κίνηση Αγ. Αναργύρων «Ανοιχτή Πορεία Δράσης», Δημοτική Κίνηση «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου», Δημοτική Κίνηση «Άνω Κάτω στο Καλαμάκι», Δημοτική Κίνηση «Αριστερή Όχθη Νέας Ιωνίας», Δημοτική Κίνηση Καματερού «Έξοδος», Δημοτική Κίνηση «Αριστερό Σχήμα Ιλίου», «Δημοτική Κίνηση Πολιτών Καλλιθέας», Δημοτική Κίνηση «Δημοτική Συνεργασία για το Ελληνικό», Δημοτική Κίνηση «Ενεργοί Πολίτες Αρτέμιδος», Νομαρχιακή Κίνηση «Ενεργοί πολίτες στην Υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά», Δημοτική Κίνηση «Ηράκλειο η επόμενη μέρα», Κίνηση Πολιτών Γέρακα «Για μια Άλλη Πόλη», Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου «Κόντρα στον Καιρό», Δημοτική Κίνηση Χαϊδαρίου «Πολίτες σε δράση», Δημοτική Κίνηση «Κερατσίνι - Ανθρώπινη πόλη», Δημοτική Κίνηση Νίκαιας «Κόντρα στο Ρεύμα», Δημοτική Κίνηση Κορυδαλλού «Πάμε Αλλιώς», Δημοτική Κίνηση «Ταύρος Πόλη να ζεις», Δίκτυο Πολιτών Χολαργού, Δημοτική Πρωτοβουλία «Στάση Βύρωνα», Δημοτική Κίνηση Αργυρούπολης « Για μια Άλλη Πόλη», Δημοτική Κίνηση Γαλατσίου « Πολίτες σε Δράση», Δημοτική Κίνηση «Συνεργασία Πολιτών Αγίας Παρασκευής», Δημοτική Κίνηση Βριλλησίων «Δράση για μια άλλη Πόλη», «Πρωτοβουλία Δημοτών, Παπάγου» (Χριστίνα Πολυκαλά), Δημοτική Κίνηση Αγίου Δημητρίου «ΜΕΤΕΧΩ», Δημοτική Κίνηση Ηλιούπολης « ΗΛΙΟΥ - πόλις, Ανθρώπινη Πόλη», «Πρωτοβουλία Πολιτών Αλίμου», «Αυτόνομη Συνδικαλιστική Κίνηση Εργαζομένων ΟΤΑ», «Συσπείρωση Εργαζομένων Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης», «Ενωτική Πρωτοβουλία Εργαζομένων Περιφέρειας Αττικής»

ΑΝΤΙΠΥΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Με αφορμή την πρόσφατη συμφωνία Ρωσίας - Τουρκίας για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου ενέργειας στο Άκκουγιου της Τουρκίας, το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου (ΑΠΜ)και άλλοι φορείς οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Δευτέρα, 31 Μαϊου 2010, στις 6 μμ, έξω από την πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα, Βασιλέως Γεωργίου Β΄ 8, πολύ κοντά στη συμβολή της με την οδό Ρηγίλλης.
Για την υπόθεση αυτή το ΑΠΜ έχει τονίσει, σε πρόσφατη ανακοίνωσή του, τη διεθνή ευθύνη που υπέχουν οι χώρες έναντι των γειτονικών τους χωρών αλλά και όλης της ανθρωπότητας, σχετικά με επικίνδυνες και ρυπογόνες δραστηριότητες στο εσωτερικό τους. Περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, στα πυρηνικά η αρχή της ανεξέλεγκτης εθνικής κυριαρχίας πρέπει να υποχωρεί ενώπιον της διεθνούς ευθύνης και της διεθνούς νομιμότητας.
Η πυρηνική συμφωνία μεταξύ Ρωσσίας και Τουρκίας αποτελεί κόλαφο εναντίον αυτών που «παραμυθιάζονταν» με τις ιδέες της αλληλεγγύης «ομοδόξων λαών» - Ρωσσικού και Ελληνικού – καθώς αποδεικνύει την κυριαρχία της πολιτικής του συμφέροντος και της ισχύος στις διεθνείς σχέσεις.
Για την αναβίωση του σχεδίου εγκατάστασης πυρηνικού αντιδραστήρα στο Άκκουγιου της Τουρκίας, εξέδωσαν ανακοίνωση οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, ενώ ερώτηση προς την Υπουργό περιβάλλοντος(21.5.2010) κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ :
«Η πρόσφατη ρωσοτουρκική συμφωνία για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας προκαλεί εύλογη ανησυχία ......Το Ακούγιου, στα παράλια της Μεσογείου στη Νοτιοανατολική Τουρκία, βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή, σε απόσταση μόλις 25 χιλιομέτρων από το ρήγμα Ετζεμίς, που έχει προκαλέσει σεισμούς μεγάλης ισχύος. Τυχόν διαβεβαιώσεις για αντισεισμικές προδιαγραφές θα είναι αναξιόπιστες, δεδομένου ότι στην περίπτωση πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να υπάρξει ασφαλής πρόβλεψη κινδύνου από σεισμούς. Επιπλέον, υπάρχει κίνδυνος να μολυνθεί η θάλασσα από διαρροή ραδιενεργών στοιχείων. Ο κίνδυνος για μόλυνση της Μεσογείου ενισχύεται από την πιθανή ανάγκη μεταφοράς των αποβλήτων του εργοστασίου. Αλλά και η ίδια η αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς δεν μπορούν να αποφευχθούν διαρροές ραδιενεργών στοιχείων που μολύνουν το έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα.
Προ δεκαετίας αποτράπηκε η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου έπειτα από διαμαρτυρίες πολιτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων τόσο στην Τουρκία όσο και σε άλλες χώρες.
Ήδη το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου, με έδρα τη Ρόδο που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Ακούγιου, επιστημονικοί φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις και δίκτυα, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, έχουν εκφράσει την ανησυχία τους και έχουν ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση να κάνει τις αναγκαίες ενέργειες για να αποτραπεί η κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου».
Υπογράφουν οι βουλευτές Αλέξης Τσίπρας, Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, Θοδωρής Δρίτσας, Ηρώ Διώτη,Φώτης Κουβέλης,Τάσος Κουράκης,Μιχάλης Κριτσωτάκης, Παναγιώτης Λαφαζάνης,Θανάσης Λεβέντης,Βασίλης Μουλόπουλος,Δημήτρης Παπαδημούλης,Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός

Η ΑΘΗΝΑ ΕΑΛΩ

Εδώ χρειάζεται άμεση αποτύπωση και δήλωση της κατάστασης του Αθηναϊκού Κέντρου, εδώ χρειάζονται βροντερές κραυγές, καταγγελίες και σήματα συναγερμού προς κάθε κατεύθυνση. Εδώ χρειάζεται γλώσσα σκληρή, κριτική και αυτοκριτική, μακριά από κάθε «προοδευτικό» κομφορμισμό. Εδώ χρειάζεται να λέμε «τα σύκα σύκα», την οδό Μενάνδρου άντρο συγκρουόμενων συμμοριών, την οδό Τοσίτσα κέντρο διακίνησης ναρκωτικών, την πλατεία Βικτωρίας και την οδό Πατησίων κέντρο του ελεγχόμενου από ξένες μαφίες παραεμπορίου - τη στιγμή μάλιστα που το κράτος είναι έτοιμο να επιβάλλει ταμειακές μηχανές ακόμη και σε ζητιάνους !

Και όμως, στη θέση της οφειλόμενης κραυγής έρχεται ένας ψίθυρος και στη θέση της de profundis καταγγελίας έρχονται οι «καλοί τρόποι» - σα να βρίσκεσαι στο γήπεδο και να αποδοκιμάζεις τον διαιτητή που σφύριξε πέναλτυ εις βάρος της ομάδας σου σιγομουρμουρίζοντας «ΑΝΤΕ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΟΥ ΡΕ ΔΙΑΙΤΗΤΗ », ή στέλνοντας με το λαπτοπ σου emails διαμαρτυρίας στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία...

Αυτή είναι η περίπτωση του κατά τα άλλα ευφάνταστου βουλευτή Μίμη Ανδρουλάκη, που απευθύνει ερώτηση προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλο Γερουλάνο υπό την άκρως σοφτ επικεφαλίδα «Καλύτερη τουριστική αξιοποίηση του κέντρου της Αθήνας ». Λέει λοιπόν ο Βουλευτής στον Υπουργό :

«Η τουριστική όψη του κέντρου Αθήνας είναι αποκαρδιωτική, καθώς πέρα από τη μουντή ατμόσφαιρα και τα πεπαλαιωμένα κτίρια, υπάρχουν δεκάδες καταστήματα που είτε κλείνουν επειδή δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στην οικονομική κρίση, είτε λειτουργούν λίγες και συγκεκριμένες ώρες αδυνατώντας ουσιαστικά να προσφέρουν χρήσιμες υπηρεσίες. Ο επισκέπτης δεν απολαμβάνει το πλέγμα εκείνο των υπηρεσιών και των αγορών που προσφέρεται σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με μικρότερη ιστορία και φυσικό κάλλος.
Η τόνωση επομένως της κίνησης στο κέντρο της Αθήνας καθίσταται παραπάνω από αναγκαία. Καλύτερη χρήση του εξοπλισμού και των κτιρίων που έχουμε κληρονομιά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, προβλέψεις για ειδικές συγκοινωνίες και χώρους στάθμευσης για επισκέπτες, καλύτερη αστυνόμευση των δρόμων και πάταξη κάθε μορφής κλοπών και λαθρεμπορίου καθώς και περαιτέρω ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων είναι μόνο κάποια από τα βασικά βήματα που πρέπει να γίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης μικρά και σημαντικά έργα όπως πεζοδρομήσεις κι αποτελεσματικότερη καθαριότητα θα συμβάλουν και αυτά στη βελτίωση της εικόνας του κέντρου.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός : Προτίθεται άμεσα να καταθέσει ένα σχέδιο βελτίωσης της εικόνας του ιστορικού κέντρου, μέσω αξιοποίησης κτιρίων και υπηρεσιών αλλά και να πατάξει κάθε μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς που καθιστά το κέντρο της Αθήνας λιγότερο ελκυστικό για τους τουρίστες; Προτίθεται να υλοποιήσει ένα γενικότερο σχέδιο οικιστικής ανάπλασης των υποβαθμισμένων περιοχών του κέντρου της Αθήνας, με στόχο την αποφυγή της περαιτέρω απαξίωσής τους;

Ο συμπαθής Μίμης Ανδρουλάκης χρησιμοποιεί το εγχειρίδιο καλών τρόπων της βαρώνης Σταφ, τη στιγμή που η δημοκρατική κοινωνία απαιτεί σθεναρή και «ακομπλεξάριστη» στάση απέναντι στους καταληψίες του αθηναϊκού κέντρου. Από τους οποίους κάποιοι δικαιολογημένα αναζητούν «στέκια» και άλλες εστίες συνεύρεσης με τους ομοεθνείς ή ομόδοξους, χωρίς όμως να νομιμοποιούνται να παραβιάζουν τους κανόνες υγιεινής, αισθητικής, εμπορίου και συναλλαγών, που ισχύουν σε αυτή τη χώρα....

Τα παιδιά κάποιας ηλικίας, που δεν έχουν καταληφθεί από τη γλυκερή και εξωραϊστική των πάντων νοσταλγία, αλλά συγκρίνουν τις εικόνες του παρελθόντος με αυτές του παρόντος, αισθάνονται οπωσδήποτε θλίψη μπροστά σε αυτή την Αθήνα και σε αυτό το αθηναϊκό κέντρο : Που μπορεί να έχει διανθιστεί με τόσα όμορφα κτίρια και τόσες ωραίες επεμβάσεις, που έχει αισθητικά ξεμιζεριάσει σε σχέση με τα πενιχρά μορφώματα των σίξτις και των σέβεντις, πλην όμως έχει παύσει να είναι οικείο....

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΚΕΡΕΚΟΥ

Από τη στήλη ΑΣΤΡΑ, της Άσης Μπήλιου, ΒΗΜagazino της 31 Ιανουαρίου 2010

«Η υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Άντζελα Γκερέκου εκπροσωπεί το δυναμικό ζώδιο του Κριού, στο οποίο εκτός από τον Ήλιο της έχει και τον Ερμή που συμβολίζει τον τρόπο σκέψης. Δυναμισμός και αποφασιστικότητα είναι τα βασικά στοιχεία του πύρινου ζωδίου που ισορροπούνται στο ωροσκόπιό της και από τις θέσεις της Σελήνης στον Καρκίνοκαι του Άρη στο ίδιο υδάτινο ζώδιο. Έτσι, παράλληλα με τη μαχητική φύση του Κριού, έχει μια πιο θηλυκή, δεκτική πλευρά, που νοιώθει τις ανάγκες των άλλων και προσπαθεί να βοηθήσει. Ο Δίας στον Τοξότη, στη θέση της διακυβέρνησής του, προικίζει το άτομο με ένα ανήσυχο μιαλό και την ικανότητα να φιλοσοφεί τη ζωή του. Ο Κρόνος, στη θέση του επίσης στο ζώδιο του Αιγόκερω, δείχνει έντονες φιλοδοξίες στην επαγγελματική ζωή και άνοδο σε μια καριέρα ιεραρχικά δομημένη.Η κυρία Γκερέκου έχει αναλάβει σίγουρα ένα δύσκολο πόστο και μέσα στα επόμενα δύο χρόνια θα πιεστεί αρκετές φορές όχι μόνο από τις απαιτήσεις του έργου της αλλά και από τους ανταγωνιστές της. Ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος καθώς και ο Δεκέμβριος του 2010 θα δείξουν αν έχει τις αντοχές»

YΓ

Ορθώς διαβάσατε, η πρόβλεψη για την κυρία Γκερέκου δημοσιεύθηκε στο BHMagazino, τον Ιανουάριο του 2010.Χωρίς η αστρολόγος να ασχοληθεί με το ζώδιο του προϊστάμενου της εφορείας, που έφερε στην επιφάνεια την υπόθεση των χρεών του συζύγου της τ.Υφυπουργού. Συνεπώς, η αστρολογική δεοντολογία ετηρήθη πλήρως...

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΓΕΛΙΟΥ

Με αφορμή μια πρόταση γελωτοθεραπείας από ομάδα του Facebook αγνώστων λοιπών στοιχείων, είχαμε επισημάνει (13.5.2010) ότι το «γέλιο για το γέλιο» είναι γελοίο, όσο και το συντηρητικό αξίωμα «Η τέχνη για την τέχνη» : Θέλοντας σε τελική ανάλυση να πούμε ότι το γέλιο πρέπει να είναι έξυπνο, ότι οι παραγωγοί του δεν πρέπει να είναι χαζοχαρούμενοι, ότι η ψυχική ευφορία που συνδέεται με το γέλιο δεν πρέπει να είναι «τραβηγμένη» ή επιτηδευμένη ώστε να δείχνει περίσσεια ευτυχίας.. Το γέλιο για να είναι ευφρόσυνο δεν πρέπει να είναι σαν το χαμόγελο των πολιτικών, δεν πρέπει να είναι πλαστικό και ψυχαναγκαστικό..
Σε αυτή τη σκυθρωπή και ανασφαλή περίοδο που βιώνουμε, η συνταγογράφηση γέλιου έχει πολύ μικρές πιθανότητες επιτυχίας, εκτός αν το «φάρμακο» είναι άκρως επιμελημένο και ευφυές. Σε μερικούς αυτό το φάρμακο μπορεί να ισοδυναμεί με ένα είδος «πτητικού επιδόματος» - για την απομάκρυνση από το δυσοίωνο παρόν – ενώ για άλλους μπορεί να είναι «μαύρο κι άραχνο», σαν κανονικό παιχνίδι με το υπάρχον κακό,σαν εργαλείο για να προσεγγισθούν και να διασκεδασθούν οι φόβοι...Η δεύτερη περίπτωση αποτελεί το λεγόμενο black humor , μια ιδιαίτερη υποκατηγορία του οποίου είναι το «προσωπικό χιούμορ έκτακτης ανάγκης»: Όπως φερ’ ειπείν αυτό που παρήγαγε ο Σπαρτιάτης Διηνέκης στα στενά των Θερμοπυλών, όταν ενώπιον των άπειλών περσικής αντιπροσωπείας για βέλη που θα σκεπάσουν τον ήλιο, απάντησε : «Τόσο το καλύτερο, θα πολεμάμε υπό σκιά». Ή αυτό του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, την τελευταία ημέρα της ζωής του, όταν ο γραμματέας του του υπενθύμισε κάποιο ταξίδι που είχε να πάει, για να πάρει ως απάντηση (στο περίπου):«τώρα να δεις ταξίδι που θα πάω»....
Ελλείψει τέτοιων κρίσιμων στιγμών, καταθέτω τρία παραδείγματα από την πρώτη υποκατηγορία του «Μαύρου χιούμορ»
- Πως λέγεται ένας Κινέζος που πάσχει από Έϊτζ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ντάϊ Σουν (Die Soon)
- Πως λέγεται η γυναίκα ενός Κινέζου που πάσχει από έϊτζ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ντάϊ Σουν Τού (Die Soon Too)
- Ένας ασθενής από έΙτζ πολιορκεί φορτικά έναν γιατρό για να του υποδείξει κάποιο είδος θεραπείας, όμως ο γιατρός επιμένει ότι θεραπεία δεν υπάρχει. Τελικά, ύστερα από πιέσεις και παρακάλια, ο γιατρός ενδίδει και υποδεικνύει στον ασθενή να θάβεται το καλοκαίρι μέσα στην άμμο της παραλίας, ως το λαιμό.Ο ασθενής ανακουφισμένος : «Κι αυτό έχει πιθανότητες να με θεραπεύσει γιατρέ;» Και ο γιατρός : Όχι, αλλά σε κάνει να συνηθίζεις στο χώμα....

Λοιπόν, το ΑRT GALLERY CAFÉ ( ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 1 & ΓΑΛΗΝΟΥ, ΒΟΥΛΑ, 16673 ( 210 8958866 mailto:m.gyras@otnet.gr http://www.artgallerycafe.gr/ - http://www.myspace.com/artgallerycafe), στις 9 Ιουνίου 2010, 10 μ.μ. οργανώνει την πρώτη(κατά πως ισχυρίζεται...) ΒΡΑΔΙΑ ΓΕΛΙΟΥ, σε συνεργασία με τον ΠΑΝΝΕΛΗΝΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΦΙΛΩΝ ΓΕΛΙΟΥ . Στη βραδιά , με συντονιστή τον ηθοποιό Δ. Αγορά, θα απαγγελθούν ποιήματα του Σταύρου Κ. Γαλανάκη από το βιβλίο του «Γελοία Γραφή», ενώ κατά πως φαίνεται, θα ειπωθούν και ανέκδοτα... Συμμετοχή στο γεγονός από το e-mail m.gyras@otenet.gr...

ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ....

«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», είπε μια φορά κι έναν καιρό ο Ντοστογιέφσκυ.Όμως ακόμη και μια πιο μινιμαλιστική επιδίωξη, όπως αυτή που αφορά το «φαίνεσθαι» του περιβάλλοντος χώρου, μπορεί να έχει σωτήρια αποτελέσματα....

Στην αρχιτεκτονική η μορφή συνδέεται με τη λειτουργία, κι αυτό στα ευρύτερα πεδία της διαχείρισης μορφών και λειτουργιών, σημαίνει ότι είτε δια μέσου της προστασίας της μορφής είτε δια μέσου της προστασίας της λειτουργίας, διασώζουμε τη φύση, την αισθητική, την ποιότητα ζωής. Λόγου χάρη : Αποτρέποντας την οδοποιία σε ένα δασικό χώρο, αφήνουμε άθικτη την πανίδα της περιοχής. Κι αντίθετα, απαγορεύοντας το κυνήγι σε μια περιοχή, αποτρέπουμε ή περιορίζουμε εκείνες τις διεισδύσεις που απαρτιώνουν τη μορφή του χώρου και επομένως ευτελίζουν το τοπίο....

Η προβληματική για το τοπίο δεν είναι καθόλου εστετισμός , δεν είναι άσχετη με τη διατήρηση του συνολικού «κεφαλαίου αισθητικής» που διαθέτει ακόμη η χώρα, δεν είναι άσχετη με την επίθεση που δέχεται σήμερα ο ορθός λόγος από αυτούς που προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι η εμφύτευση μιας τερατώδους ανεμογεννήτριας σε πυκνοδασωμένο χώρο είναι αισθητικώς ουδέτερη...Χρειαζόμαστε επομένως γεγονότα όπως αυτό που διοργανώνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Τοπίου (ΠΣΑΤ), με αφορμή την κύρωση της Σύμβασης Τοπίου από τη χώρα μας, με ομιλία της γαλλίδας Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη Σύμβαση Τοπίου, κας Maguelonne Dejeant Pons, την Παρασκευή, 28 Μαΐου 2010 και ώρα 6.00μμ., στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς..
Στην πρόσκληση του ΠΣΑΤ αναφέρεται :
«Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο, στοχεύει στην προώθηση της προστασίας των ευρωπαϊκών τοπίων, στη διαχείριση και το σχεδιασμό τους και στην οργάνωση μιας ευρωπαϊκής συνεργασίας σε ζητήματα τοπίων. Η Σύμβαση του Τοπίου υπογράφηκε το 2000 από την χώρα μας και από τότε βρισκόταν σε αδράνεια. Στις 16 Φεβρουαρίου 2010, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε το νέο βήμα της Ελλάδας για την κύρωση της Σύμβασης, που πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 2010. Και όπως τόνισε ο πρωθυπουργός “Αυτό θα επιτρέψει στην Ελλάδα να χρησιμοποιήσει τη σημαντική διεθνή εμπειρία στον τομέα διαχείρισης του τοπίου...».
Η διάλεξη πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής....

ΤΑΡΑΤΣΟΦΑΡΜΕΣ

Επί δικτατορίας Μεταξά το κυνηγητό της διατροφικής αυτάρκειας και ειδικά της αυτάρκειας σε σιτηρά και άμυλα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε το καθεστώς έκανε καμπάνια στους πολίτες να φυτεύουν ακόμη και πατάτες σε γλάστρες ! Τότε ακόμη βασίλευε ιδεολογικά «το λιτοδίαιτον του Έλληνος», ενώ μέχρι και στη δεκαετία του 1950 οι πλανόδιοι «παραγωγοί κατορθωμάτων», αφού έσπαζαν τις αλυσσίδες ή ακινητοποιούσαν ένα αυτοκίνητο γκαζαρισμένο, ζητούσαν στο τέλος της παράστασης λεφτά «για τη φασολάδα του αθλητή....»

Στη συνέχεια ήλθε η ....μπριζολοκρατία, η υπερκατανάλωση κρέατος, η απαξίωση της υπαίθρου και ειδικότερα της κτηνοτροφικής παραγωγής. Έτσι το 2007 είχαμε φτάσει – χώρα παραδοσιακά αγροτική – να έχουμε έλλειμμα μόνο 2,7 δις ευρώ στον τομέα των αγροτικών προϊόντων, με το 1,1 δις από αυτά να οφείλεται στις εισαγωγές κτηνοτροφικών ειδών....

Η λιτότητα που βιώνουμε στις ημέρες μας είναι προφανώς κακό πράγμα, όμως σε συγκεκριμένους τομείς όπως τα κτηνοτροφικά προϊόντα συνεπάγεται αφενός ελάφρυνση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας και αφετέρου λιγότερη ...χοληστερίνη. Το κακό λοιπόν δεν είναι αμιγές καλού, όπως έχουμε υποστηρίξει επανειλημένα. Κι ακόμη δεν είναι αμιγές νέων τεχνικών επιβίωσης και οργάνωσης του χώρου....

Πρόσφατα στο περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ (τεύχος 5, σελ 11) είχαμε αναφερθεί στη διαχείριση των δωμάτων (ταρατσών) για ενεργειακούς σκοπούς, ενώ παλιότερα είχαμε αναφερθεί σε μια πιο παραγωγική χρήση των αστικών επιφανειών, όπως ήταν η ενδοαστική γεωργία του Αμερικανού καθηγητή Ντεσπόμιερ, σε πολυώροφα κιόλας κτίσματα. Φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν πάρει μια πιο δυναμική τροχιά, καθώς οι πρωτοβουλίες για την χωρική επανασύνδεση γεωργίας και πόλης πληθαίνουν. Έτσι στον δικτυακό τόπο PEEGEP εμφανίζονται πλέον αναρτήσεις για έναν λαχανόκηπο πάνω από το πάρκινγκ της Εταιρείας Πίτσος στην Βαρυπόμπη(αναρτ. 5271) και για «Ταρατσοφάρμες» στην καρδιά της Νέας Υόρκης(αναρτ. 5261). Οι οικολογικώς και διατροφικώς «ορθοί» , που φαίνεται να είναι υπεύθυνοι γι αυτές τις δραστηριότητες, μπορεί να είναι προς το παρόν λίγοι, αλλά πάντως ανοίγουν νέα παραγωγικά μονοπάτια. Τα οποία δεν αποκλείεται κάποτε να γίνουν λεωφόροι....

«ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ»(ΟΧΙ ΣΑΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟ...)

Σε μια προηγούμενη ανάρτηση αυτού του ιστότοπου με τίτλο «Γιατί διαφωνώ με τους Οικολόγους Πράσινους»(5.5.2010), σημείωνα :

« Οι ΟΠ φοβούνται να πουν ότι υποστηρίζουν την κατανάλωση των ελληνικών προίόντων, ως αντίδοτο στην αδρανοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας και στην ερήμωση της υπαίθρου. Οι θέσεις τους υπολείπονται ακόμη και των απόψεων της τελευταίας παρέας, που διαβλέπει στα ελληνικά ελλείμματα την εγχώρια εξωστραφή ζήτηση προϊόντων. Προφανώς για να μην κατηγορηθούν ως Εθνικιστές , ξεμπερδεύουν με το τρισμέγιστο αυτό θέμα με μισή κουβέντα»

Η κριτική μου εμπεριείχε μια υπόρρητη ευχή – δηλαδή να βάλουν οι άνθρωποί μας μιαλό και να αρθούν στο ύψος της κοινής λογικής. Και τελικά αυτή η ανόρθωση φαίνεται να δρομολογείται, «εισαγόμενη» και πάλι, μέσω της δράσης κάποιων που κατανοούν ως «Ευρωπαϊσμό» ή «Φιλελληνισμό» τη συμβολή τους στην οικονομία της χώρας μας. «Εισαγωγείς» αυτή τη φορά είναι οι Γερμανοί Πράσινοι βουλευτές Viola von Cramon και Markus Tressel, που καλούν τους Γερμανούς πολίτες να επιλέξουν φέτος ως προορισμό των διακοπών τους την Ελλάδα, ως ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον οικονομικά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Οι δύο βουλευτές προτείνουν στους συμπατριώτες τους να αγνοήσουν τις προβαλλόμενες εικόνες ταραχών και βίας στην Αθήνα, αφού οι τουριστικοί προορισμοί στην Ελλάδα βρίσκονται πολύ μακρύτερα από αυτήν, ενώ καλούν ταυτόχρονα και τα γερμανικά ΜΜΕ να μη δημιουργούν εικόνες πανικού για την Ελλάδα.

ΣΥΝΕΠΩΝΥΜΟΙ, ΠΛΗΝ ΑΣΧΕΤΟΙ ...

Ο υποφαινόμενος, διαχειριστής του ιστότοπου http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/ , ονόματι Γιάννης ΣΧΙΖΑΣ του Θωμά, δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον δικτυακό τόπο http://www.schizas.com/ , που ανήκει στον συνεπώνυμό του Ιάσονα ΣΧΙΖΑ . Και χωρίς να λέει «ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ» ή "προτιμάτε τον ορίτζιναλ Σχίζα" ή "αποφεύγετε τους ψαρεύοντες σε θολά νερά" - γιατί οι απόψεις των δύο Σχιζαίων απέχουν παρασάγγες - εφιστά την προσοχή των «θαμώνων» της μπλογκόσφαιρας, προς αποφυγή οποιασδήποτε σύγχυσης.... .

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Στα περιαστικά δάση της Αττικής αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η μεγάλη συγκέντρωση φρυγάνων – όπως και σκουπιδιών – που μπορούν ακόμη και να αυτοαναφλεγούν την καλοκαιρινή περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών....Το βλέπει κανείς σε περιοχές του Υμηττού,της Ανατολικής Αττικής, το βλέπει στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου : Η καταστροφή είναι ante portas,έτσι και δεν παρθούν γενναία και αποφασιστικά μέτρα . Παρ΄όλο ότι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τα λέμε από χίλια δυό βήματα(ΤΗΛΕΦΩΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ, αναρτήσεις στο μπλογκ,εκδηλώσεις κλπ.), θα το ξαναπούμε για άλλη μια φορά : Στην όλη κατάσταση χρειάζονται πόροι, χρειάζεται συντονισμός, χρειάζεται κινητοποίηση του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού (με Στρατό, Αστυνομία κλπ), χρειάζονται οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που θέλουν ως εθελοντές «να καταθέσουν τον οβολό τους» στη δασοπροστασία. Με μια κουβέντα : ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΣΤΡΑΤΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. Αλλοιώτικα , για μια ακόμη χρονιά, και μάλιστα σε μια τέτοια δυσοίωνη κατάσταση, θα κλαίμε σαν... .αντε-μην-πω-τι...

Πρόσφατα η εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» (19.5.2010) είχε ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ(«Ψαλλιδίζουν την δασοπροστασία») σχετικά με την μείωση των διατιθέμενων πόρων. Υποθέτω ότι το ΔΝΤ δεν εμφορείται από περιβαλλοντικές ευαισθησίες και δεν θέλει τίποτε άλλο παρά να πάρει πίσω τα λεφτά του...Των πραγμάτων ούτως εχόντων, αυτό που μπορεί να ισοφαρίσει την ελλειμματική προστασία των ελληνικών δασών, είναι η δράση των εθελοντικών δυνάμεων, φυσικά υπό την καθοδήγηση και υπό τον συντονισμό των εξεδικευμένων δυνάμεων δασοπροστασίας. Οι εθελοντές είναι πολύτιμοι, είναι άκρως σημαντικοί, κι ακόμη είναι αυτοί που μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν στην ευρύτερη κοινωνία μια νέου τύπου, έμπρακτη περιβαλλοντική ευαισθησία....
Με βάση αυτό το σκεπτικό εκτίμησα την επίσκεψη (22.5.2010)του Αντώνη Σαμαρά, Προέδρου της ΝΔ, στο Πυροφυλάκειο του Βύρωνα, όπου βρίσκεται το κέντρο επιχειρήσεων των εθελοντικών ομάδων του Συνδέσμου Προστασίας & Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ) και όπου ενημερώθηκε από τους εθελοντές και συζήτησε μαζί τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Υμηττός , ιδιαίτερα στην αντιπυρική περίοδο. Παράλληλα ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο του ΣΠΑΥ και Δήμαρχο Βύρωνα Νίκο Χαρδαλιά για την παντελή έλλειψη προληπτικών μέτρων εκ μέρους της Πολιτείας κατά τη φετινή περίοδο....

Ελπίζω αυτή η κίνηση του Σαμαρά να προκαλέσει τις πρωτοβουλίες και άλλων πολιτικών χώρων. Δεδομένου του......πρηξίματος που έχουμε υποστεί από τους διαφημιστές του «υγιούς ανταγωνισμού», ιδού πεδίο λαμπρό για πλειοδοσίες δασοπροστασίας: Κύριε Τσίπρα, κύριε Καρατζαφέρη, κυρία Παπαρήγα. Και εσείς κύριε Παπανδρέου, καλό θα ήταν να βρείτε και λίγο χρόνο για τα περιαστικά δάση της Αττικής όπως βρήκατε για τις επισκέψεις σας στη Λιβύη, στις Ινδίες και δε ξέρω που αλλού....

ΑΠΕ ΜΕ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ» ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Φαντασθείτε μια εκκλησιαστική σύναξη με κορυφαίους ιεράρχες να αποφασίζει – με δημοκρατικές διαδικασίες - ότι το βόϊον κρέας είναι νηστήσιμο, αποβλέποντας στην ενίσχυση της συμπαθούς τάξεως των κτηνοτρόφων : Προφανώς, η υπόθεση θα φαινόταν από αλλόκοτη έως κωμικοτραγική ! Και όμως, με το ίδιο πνεύμα, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία εισήγαγε στο Νόμο για τις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) ρύθμιση που αφορούσε την καύση απορριμμάτων – προκαλώντας την αγανάκτηση οικολογικών οργανώσεων, των Οικολόγων Πρασίνων, της Νομαρχιακής Κίνησης Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ – με τον αεικίνητο Νίκο Συρμαλένιο, που «τα έψαλε» δεόντως στην ΥΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη.....

Κάποιοι νομίζουν ότι οι πλειοψηφικές απόψεις μπορεί να στηρίζουν το ο,τιδήποτε, ή ότι συνιστούν αδιάσειστο τεκμήριο ορθότητας. Ο ψυχαναλυτής και φιλόσοφος Έριχ Φρομ διαβεβαίωνε ότι οι πλειοψηφικές συμπεριφορές δεν είναι κατ’ ανάγκη και υγιείς - αλλά άντε να πείσεις τους διαχειριστές του ΥΠΕΚΑ να κάνουν ψυχανάλυση...Όσον αφορά τους υπόλοιπους, δηλαδή τους επωφελούμενους από τις αποφάσεις του Υπουργείου και της Βουλής, αεριτζήδες της αιολικής βιομηχανίας και άλλες προοδευτικές δυνάμεις που βγάζουν το κοστούμι και φοράνε τζιν όταν πηγαίνουν σε οικολογικές μαζώξεις - αυτοί είναι «προπονημένοι» στο να βαφτίζουν την τοπιοκτονική και δυσλειτουργική λύση των χερσαίων αιολικών πάρκων σε «ήπια» ενέργεια. Να δούμε τι θα πουν σχετικά με την περίπτωση του Λευτέρη Παναγιωτάκη, κατοίκου Αποπηγαδίου Καντάνου Χανίων,ακτιβιστή εναντίον χερσαίου αιολικού πάρκου, ο οποίος κατήγγειλε την εισβολή ισχυρής αστυνομικής δύναμης στο σπίτι του και τον ξυλοδαρμό του, παρουσία μάλιστα των ανήλικων αδερφών του που υπέστησαν σοκ και του άρρωστου πατέρα του !
Η υπόθεση αποτέλεσε θέμα αναφοράς του βουλευτή του Ηρακλείου Μιχάλης Κριτσωτάκη (ΣΥΡΙΖΑ) προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, καθώς και Προστασίας του Πολίτη.

Περιμένουμε τις απαντήσεις με ενδιαφέρον ...

ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗ....

Σε μια ταβέρνα του Λαυρίου,ανήμερα του «Αγίου Πνεύματος», ένας ηλικιωμένος άνθρωπος πουλούσε μάτσα με σκόρδα. «Ελληνικά σκόρδα», έλεγε ο άνθρωπος, κι αυτό σήμαινε κάτι : Δηλαδή ότι ακόμη κι αν έλεγε ψέμματα, τουλάχιστον καταλάβαινε ότι το αγοραστικό κοινό κάπου καταλαβαίνει την ανάγκη στήριξης της εγχώριας παραγωγής.....

Πρόσφατα έβλεπα στην τηλεόραση τα εγκαίνια μιας νέας μονάδας διύλ

Δημοσίευση ανάρτησης

ισης καυσίμων στην Αττική : Με μεγαλοπαράγοντες του πλούτου, συμπεριλαμβανομένου και κάποιου από τους Βαρδινογιάννηδες ..... Χωρίς να θέλω να διαφημίσω τους μεγαλοεπιχειρηματίες αυτής ή οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας, πρόσεξα ότι το τηλεοπτικό ρεπορτάζ τόνιζε ότι η συγκεκριμένη παραγωγική μονάδα υποκαθιστά κάποιες εισαγωγές, ενώ παράλληλα σχετίζεται αποκλειστικά με Έλληνες επιχειρηματίες . Σκέφθηκα ξανά, ότι και ψέμμα να ήταν αυτοί οι ισχυρισμοί, εν όλω ή εν μέρει, έδιναν τουλάχιστον ένα μήνυμα κατανόησης της ανάγκης για την παραγωγική ανάταξη της χώρας...

Στην Ελλάδα και όχι μόνο, πολλαπλασιάζονται τα «κρούσματα» ανθρώπων που θέλουν να βοηθήσουν την όλη κατάσταση με την αγορά ελληνικών προίόντων. Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑonline, ο Ιρλανδός κ. Τόμας Μαρ “ένιωσε την ανάγκη να παρέμβει στα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα της εφημερίδας Financial Times που ασκούν δριμύτατη κριτική στην ελληνική οικονομία και να βοηθήσει τη χώρα μας να ορθοποδήσει. Παρά τις καλές προθέσεις του, όμως, δεν βρήκε εύκολα... άκρη.
«Επισκεπτόμαστε σχεδόν κάθε χρόνο την Ελλάδα για διακοπές, συνήθως στην Πάτμο, και νιώσαμε την ανάγκη να υποστηρίξουμε τη χώρα σας τώρα ακριβώς που δέχεται την πιο έντονη επίθεση…..Προφανώς οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έθεσαν τη χώρα σε σωστή τροχιά και μεγάλο τμήμα της κριτικής που ασκείται έχει βάση. Ωστόσο, κυρίως τώρα, εμείς οι ευρωπαίοι “φιλέλληνες” θέλουμε να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία….Αρχίσαμε να ψάχνουμε στη βρετανική αγορά προϊόντα που κατασκευάζονται στην Ελλάδα, ώστε να ενισχύσουμε το ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Η κατάσταση ήταν απογοητευτική:δεν υπάρχει σχεδόν καμία ελληνική μάρκα που να διατίθεται σε μαζικό επίπεδο στα καταστήματα του Λονδίνου!.... Το ελληνικό ελαιόλαδο, το ντόπιο κρασί, το μέλι- όλα αυτά που αγαπάμε ως τουρίστες στην Ελλάδα, υπάρχουν μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα και είναι αδύνατον να τα βρει κανείς σε βρετανικά σουπερμάρκετ και παντοπωλεία. Είναι πρακτικά ανύπαρκτα στη συνείδηση του κόσμου. Ακόμη και η εμπορική εκμετάλλευση της φέτας είναι τραγικά ελλιπής»....

Ο φιλελληνισμός μπορεί να δυσκολεύεται, όμως το ίδιο δεν συμβαίνει πάντα με τον ελληνισμό...Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα , βεβαιώνει (3.3.2010) ο ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, ημερήσια εφημερίδα της Ηπείρου : «Ναι στα τοπικά παραδοσιακά τρόφιμα και ποτά, λένε πολλοί Ηπειρώτες καταναλωτές, οι οποίοι δηλώνουν διατεθειμένοι να πληρώσουν επιπλέον για την αγορά τους. Κόντρα λοιπόν στην οικονομική κρίση και στη σαφή στροφή των καταναλωτών στα ανώνυμα προϊόντα των σούπερ μάρκετ, οι Ηπειρώτες αρχίζουν να προτιμούν τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, ακόμη και αν είναι η τιμή τους είναι από 10 έως 20% υψηλότερη, συγκριτικά με αυτή των βιομηχανοποιημένων τροφίμων και ποτών....Η πλειονότητα των καταναλωτών αγοράζει παραδοσιακά τρόφιμα και ποτά, κυρίως γιατί θεωρεί ότι είναι φτιαγμένα με αγνά υλικά χωρίς χημικά πρόσθετα, είναι πιο υγιεινά από τα βιομηχανοποιημένα και έχουν γεύση και άρωμα.Σήμερα αρκετές επιχειρήσεις παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων στην περιοχή μας έχουν δυναμική παρουσία στην τοπική αγορά του οργανωμένου λιανεμπορίου και επεκτείνουν συνεχώς τις δραστηριότητές τους».
Παράλληλα με το ρεύμα για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής, οξύνεται η κριτική των εμπορικών δραστηριοτήτων διαφόρων αλυσσίδων σούπερ μάρκετ, που διαφοροποιούν τις τιμές υπέρ των Ευρωπαίων και εις βάρος των Ελλήνων καταναλωτών. Έτσι τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Πιερίας αντιδρούν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις ακριβές τιμές των προϊόντων και προτείνουν σε όλους τους πολίτες της χώρας ένα καψόνι - το «Αφήστε το στο Ταμείο» - μέχρι να πέσουν οι τιμές. Η δράση ήδη μεταφέρεται και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπως πχ στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα και στη Βέροια. Λέει η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Πιερίας (:Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ, και στο Facebook):
« Η επιλεκτική επιβολή φόρων σε χαμηλόμισθους και συνταξιούχους, η δραστική μείωση του εισοδήματός μας και τα κέρδη των μεγαλοκαρχαριών στα ύψη, αποτελούν θρασύτατη πρόκληση και συσσωρεύουν ΘΥΜΟ.....
Όλοι μαζί απευθύνουμε στον υπουργό Οικονομικών... το παρακάτω απλό ερώτημα: Γιατί επιτρέπετε το ίδιο προϊόν να πωλείται στην Ελλάδα 40% - 80% ακριβότερα απ' ότι στη Γερμανία; Γιατί δεν προστατεύετε τους πολίτες σας κύριε Υπουργέ;

Η αντιμετώπιση της κρίσης με την διερεύνηση και προώθηση παραδοσιακών «φυτικών υλών» αποκτά επίσης μια σημαντική δυναμική στην ελληνική περιφέρεια.Να μια Ημερίδα με φαντασία : «Ο ΦΥΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, Παράγοντας Ανάπτυξης της Τοπικής Κοινωνίας» , που πραγματοποιήθηκε στο Πάνορμο Μυλοποτάμου - ΡΕΘΥΜΝΟ, στις 23.5.2010.Να και μερικά από τα θέματά της : «Χαρούπια Εικοσιτεσσάρων Καρατίων» :Τα καράτια στα χρυσαφικά μετριούνταν από το βάρος τους σε κουκούτσια των χαρουπιών (Κεράτιον). Από το γεγονός αυτό προέκυψε και το Καράτιο ή Αγγλιστί ''24 Karat Gold''Τρύφωνας Ανδρέου, Polyxeni Carob Products Ltd, Κύπρος.
«Η Διαχρονικότητα της θεραπευτικής του Ιπποκράτη και η συμβολή της παραδοσιακής χρήσης των βοτάνων στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων», Κωνσταντίνος Ν. Δεμέτζος, Αν. Καθηγητής Φαρμακευτικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξ άλλου και η αναζήτηση και ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών, είναι επίσης ένα μοτίβο που απαντιέται σε πολλούς σκεπτόμενους κύκλους αυτής της χώρας. Σημειώνω λόγου χάρη την Ημερίδα που οργανώνουν στις 28.5.2010 ο Γεωπονικός Σύλλογος Μαγνησίας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας , το Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης Αλμυρού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας σε συνεργασία με τον ΟΓΕΚΑ Κ.Δ. Αλμυρού , την Αγρομηχανική ΑΕ και τον Κατσαρό Βασίλειο και τα ανθοκήπια Λάμπη Ταξιάρχη: << ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΕ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑ. ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ >> Και ο Γεωπονικός Σύλλογος Μαγνησίας καλεί τα μέλη του καθώς και τους αγρότες του Νομού να ενημερωθούν για ενέργειες και τεχνικές που δίνουν διέξοδο στην τελματωμένη Ελληνική Αγροτική παραγωγή σε πείσμα της οικονομικής κρίσης.....

«Να υπάρξει μια μακρόπνοη στρατηγική ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, προς μια κατεύθυνση βιώσιμης και αξιοβίωτης οικονομίας και κοινωνικής συμβίωσης» , λέει ακόμη και ο γνωστός φιλόσοφος Ευτύχης Μπιτσάκης. Ζητώντας πριν απ’ όλα «πρόγραμμα και κίνητρα για την ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας» (Ελευθεροτυπία, 3.3.2010). Λέω κι εγώ : Ενδέχεται αυτή η κρίση να αποδείξει πως «ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».Ενδέχεται οι εναλλακτικές δράσεις και αντιδράσεις, ιδιαίτερα αυτές που ξεφεύγουν από το συμβατικό πολιτικό μπλα μπλα, να κάνουν τη διαφορά για να κερδηθεί ο πόλεμος. Έστω και μετά από αλλεπάλληλες χαμένες μάχες......

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ....

Η Λίλα Λεοντίδου διδάσκει Γεωγραφία και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, και ασκεί κριτική στο πανεπιστημιακό «Βατοπέδιο» εκ των ένδον. Ιδού ένα απόσπασμα αυτής της κριτικής, όπως δημοσιεύεται στην «Αυγή» της 23.5.2010 υπό τον τίτλο «Άγονη αξιοκρατία"

«Στο ελληνικό πανεπιστημιακό κοινωνικό δίκτυο απλώνεται λοιπόν ταχύτατα ο ιός της διαφθοράς, όπως προβλέπουν οι Χρηστάκης και Fowler στο βιβλίο τους Connected. «Η εξάπλωση του ιού αυτού, μέσω των δικτύων της διαπλοκής και λόγω των ισχυρών συμφερόντων, γίνεται ταχύτατα και μολύνει τους πάντες», έγραφε ο Γ. Πανούσης στην «Ελευθεροτυπία» στις 26.4.10. Αφού «αυτοί» εκλέγουν τους τιμητές, τότε κι «εμείς». Όλο και συρρικνώνονται οι εστίες αντίστασης στην αναπαραγωγή πελατειακών κυκλωμάτων μετριοκρατίας. Νέοι επιστήμονες αποθαρρύνονται να υποβάλουν υποψηφιότητα σε ανάλογες συνθήκες, άλλοι ξενιτεύονται, οι πιο ευάλωτες ομάδες νεότερων επιστημόνων πέφτουν στην ανεργία και στον κυνισμό, φοιτητές εκπαιδεύονται ως πολίτες που θα αναπαράγουν μεθαύριο τις μεθόδους των καθηγητών τους, επισπεύδεται η διαρροή εγκεφάλων, η Ελλάδα κατασπαράζει τα καλύτερα παιδιά της για να τακτοποιήσει τους τιμητές και τις μετριότητες. Ευτελίζεται κάθε έννοια δημοκρατίας και ακαδημαϊκού ήθους στη χώρα όπου για πρώτη φορά στην ιστορία η ανθρωπότητα πέρασε από τον μύθο στην έρευνα. Και η χώρα αυτή βουλιάζει στην κρίση........Πού να ελπίσει κανείς; Σίγουρα όχι στον έλεγχο νομιμότητας, ο οποίος έχει περιέλθει στα χέρια των πρυτανικών αρχών. Ούτε σε προσφυγές, που έχουν γίνει δαπανηρότατες, χρονοβόρες και αιτίες για αποκλεισμό των ενισταμένων στο μέλλον. Άλλωστε, το ΣτΕ εξετάζει μόνο τους τύπους κι όχι την ουσία των πραγμάτων. Η αξιολόγηση των πανεπιστημιακών τμημάτων, όπου τα πανεπιστήμια θα ιεραρχούνταν (και θα χρηματοδοτούνταν) ανάλογα με το δημοσιευμένο και ερευνητικό έργο των διδασκόντων τους, θα χτυπούσε άραγε το πελατειακό σύστημα; Στην Αγγλία συμφέρει τα αξιολογούμενα πανεπιστήμια να προσλαμβάνουν διεθνώς αναγνωρισμένους και ώριμους επιστήμονες. Στην Ελλάδα όμως, όπου πληθαίνουν οι κόμβοι κομματικής και διαπροσωπικής συναλλαγής για την επικράτηση των μετρίων και την εκδίωξη των αξίων, ποιος αλήθεια θα αξιολογήσει ποιον;» (Για το πλήρες άρθρο της Λεοντίδου δες http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=544800)

Παράλληλα όμως με την εκ των ένδον κριτική του πανεπιστημιακού διδακτικού προσωπικού όπως αυτή που αναπτύσσει η Λίλα Λεοντίδου, υπάρχει και η κριτική έξωθεν. Είναι αυτή που προσπαθούν να απαξιώσουν εξ αρχής διάφοροι πανεπιστημιακοί μεγαλοπαράγοντες, επικαλούμενοι την ακαδημαϊκή «αυθεντία» και σνομπάροντας ασυστόλως τον αντίπαλο κριτικό λόγο. Και μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονταν πλείστοι όσοι «προοδευτικοί», με κορυφαίο όλων γνωστό οικολογίζοντα, που ενώ λοιδωρούσε όσους εξέφεραν άποψη για τα ζητήματα της «αρμοδιότητάς» του, ο ίδιος αρθρογραφούσε επί παντός του επιστητού – από την Ολυμπιακή μέχρι τα προβλήματα των σκουπιδιών και τις άγονες γραμμές στο Αιγαίο... Όμως μια δημοκρατική και ανοικτή κοινωνία, δικαιούται να κρίνει - από την πανεπιστημιακή «παραγωγή» ιδεών, πολιτισμού κλπ. μέχρι όσα γενικώς συμβαίνουν στο Πανεπιστήμιο - όπως οι μη πολιτικοί δικαιούνται να κρίνουν τους πολιτικούς, οι ποδοσφαιρόφιλοι τους ποδοσφαιριστές, το μουσικό κοινό τους μουσικούς και πάει λέγοντας. Γιατί η ορθότητα μιας άποψης δεν κρίνεται από την προϊστορία του εκφέροντος αυτή την άποψη, από τον αριθμό των δημοσιεύσεων και των τίτλων του –μια και δεν υπάρχουν «πειστήρια» ορθότητας , παρά μόνο κάποια τεκμήρια, που κι αυτά είναι «μαχητά».

Με αυτά τα δεδομένα , ο « καιρός είναι εγγύς» για να ανοίξει ο διάλογος για το πανεπιστημιακό σύστημα, για τη φυγή των εγκεφάλων από τη χώρα μας, για την απογοήτευση των νέων ανθρώπων, για την μετριοκρατία και την παπαροκρατία(paparocracy….) που δυναστεύει τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το Πανεπιστήμιο τις τελευταίες δεκαετίες άνοιξε στα κόμματα και δημιούργησε δομές πολιτικών συναλλαγών : Τώρα πρέπει να ανοίξει στην κοινωνία ....

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑ.Ο.Σ

Η φύση γενικά και οι «Εθνικοί Δρυμοί» ειδικότερα, αποτελούν «περι-ουσία», κτήμα, εταίρο, σύντροφο του ΛΑΟΥ : Δηλαδή του παρόντος και του μέλλοντος, ελληνικού λαού. Το να μην καταλαβαίνεις αυτή τη πολυσήμαντη σχέση νομιμοποιεί τον πάσα ένα να σε προφέρει «Λάος» και να σε συσχετίζει με την συγκεκριμένη εξωτική χώρα της Ασίας, αφού δείχνεις τόσο άσχετος με την επιτόπια κατάσταση του Νομού Φθιώτιδας....

Ας δούμε λοιπόν τα κύρια στοιχεία δύο ανακοινώσεων για το ίδιο θέμα - για τον Εθνικό Δρυμό Οίτης. Η πρώτη εκδόθηκε στις 18.5.2010 από τον « Όμιλο Φίλων Δάσους», η δεύτερη την αμέσως επόμενη ημέρα από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Φθιώτιδας του "Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού".

Ο ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΔΑΣΟΥΣ
«Η εξορυκτική δραστηριότητα στη θέση «Κοκκινόβραχος», στον πυρήνα του εθνικού δρυμού της Οίτης ήταν από την αρχή παράνομη. Ουδέποτε εκδόθηκε έγκριση επέμβασης, από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα. Η λειτουργία μεταλλείων εξακολουθεί να γίνεται κατά παράβαση του θεσμικού πλαισίου προστασίας των Εθνικών Δρυμών, εθνικού και κοινοτικού.
Αν και υπάρχει απόφαση του Δασαρχείου Λαμίας από το 2004 να σφραγιστεί το μεταλλείο (έγγραφο του Δασαρχείου Λαμίας αριθμ. 4983/21-6-2004), αν και απόφαση του πρώην υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κιλτίδη (απόφαση 93493/23-12-2008 ) να τεθεί φραγμός στη μεταλλευτική δραστηριότητα που αναπτύσσει η εταιρεία ΕΛΜΙΝ Α.Ε. στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Οίτης, αν και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης απέρριψε τη γνωμάτευση του Νομικού Συμβούλου με το αριθμ. 102126/3296Π.Σ./9-1-2008 έγγραφο, μέχρι σήμερα η Διοίκηση δεν είχε θέσει σε εφαρμογή τις αποφάσεις αυτές.
Δυστυχώς δεν πέρασε ούτε μια μέρα από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην πόλη μας, όπου μίλησε για προστασία του Μαλιακού, του Σπερχειού και του Εθνικού Δρυμού και για πράσινη ανάπτυξη και ο Δ/ντής Δασών, υπό ομηρία και κάτω από πρωτοφανείς εκβιαστικές και παρασκηνιακές πολιτικές πρακτικές της Περιφέρειας Στ. Ελλάδας και του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, αναγκάστηκε να ανακαλέσει προηγούμενη απόφασή του για μη σύννομη λειτουργία του μεταλλείου, ώστε να χορηγηθεί η άδεια εκρηκτικών.
Καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε τις γκαγκστερικές μεθοδεύσεις του πολιτικού και κομματικού συστήματος που αποδομούν τη λειτουργία των θεσμών και καθιστούν την πολιτική συνώνυμη της ασύδοτης αυθαιρεσίας. Τελικά αποδεικνύεται ότι η μόνη ικανότητα που διαθέτει το πολιτικό σύστημα είναι το ψεύδος και ο λαϊκισμός. Όταν η πολιτική αλλοτριώνεται, οδηγούμαστε με ασφάλεια στην υπεράσπιση των ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων και στον ψηφοθηρικό εκμαυλισμό των πολιτών. Έτσι όμως αποσαθρώνονται οι θεσμοί και καθηλώνεται η κοινωνία σε πολιτική υπανάπτυξη και αθλιότητα.......

......ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ν.Ε. ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ
Επιτέλους ας σοβαρευτούμε ! Ζούμε την χειρότερη, οικονομικά, περίοδο των τελευταίων δεκαετιών. Οι επιχειρήσεις κλείνουν, δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα, οι εξαγωγές ελάχιστες, η ανεργία αυξάνεται , επενδύσεις στο άμεσο μέλλον δεν φαίνονται και αναπτυξιακά μέτρα τα περιμένουμε αλλά δεν τα βλέπουμε. Μέσα σ’ αυτό το τραγικό οικονομικό περιβάλλον ελάχιστες επιχειρήσεις αγωνίζονται και καταφέρνουν να λειτουργούν ακόμα. Αυτές τις επιχειρήσεις πρέπει με κάθε τρόπο να τις στηρίξουμε και να τις βοηθήσουμε. Βοηθάμε έτσι την εθνική οικονομία , βοηθάμε τους εργαζόμενους ...
Η ΕΛΜΙΝ είναι μια από τις εταιρείες που ακόμη επιβιώνει και δραστηριοποιείται στον νομό μας . Στηρίξτε την με κάθε τρόπο ,με κάθε θυσία. Σταματήστε επιτέλους τις καταστροφικές γραφειοκρατικές τυπικότητες τού δημοσίου , αγνοήστε επιτέλους τις αστείες αλλά επικίνδυνες υπερβολές τών «οικολόγων». Τι θέλουμε ; Μερικές ακόμη εκατοντάδες ανέργους; Τι θέλουμε ; Να κάνουμε εισαγωγή βωξίτη;
....Ο ΛΑ.Ο.Σ. καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να σταθούν χωρίς κανένα δισταγμό στο πλευρό των εργαζομένων και να απαιτήσουν την απρόσκοπτη , εντός των πλαισίων του νόμου , συνέχιση της λειτουργίας της εταιρείας.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ :

Οι «πατριώτες» του ΛΆΟΣ θέτουν τους Οικολόγους εντός εισαγωγικών,όμως τα εισαγωγικά αξίζουν στον «πατριωτισμό» τους : Στον «πατριωτισμό» που βλέπει τη χώρα σαν ένα «πουκάμισο αδειανό», σαν ένα μισαλλόδοξο και ανταγωνιστικό ιδεολόγημα, άνευ περιεχομένου και άσχετο με το τοπίο, την ζώσα παράδοση, την τέχνη, τη διασύνδεση με το χώρο. Οι ίδιοι - στη σπουδή τους να συμπαραταχθούν με την εξορυκτική εταιρεία και να κάνουν «τα καλά παιδιά» - καταλαβαίνουν ελάχιστα την ανάγκη του «μέτρου», της συνεκτίμησης όλων των κοινωνικών αναγκών, της περιφρούρησης του ελληνικού τοπίου για χρήσεις που μπορεί να είναι επικερδείς στο μέλλον. Πάλι καλά που μιλάνε για δραστηριότητες «στα πλαίσια του νόμου» - θα μπορούσαν να λένε πολύ χειρότερα.....

ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΝΤ

Στην πολιτική δεν ελέγχονται μόνο οι πράξεις, αλλά και οι παραλείψεις. Και οι παραλείψεις δεν έχουν όλες την ίδια σημασία, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια κρισίμων στιγμών.

Με τον Κον Μπεντίτ , ηγέτη των Ευρωπαίων Πρασίνων εδώ και κάμποσα χρόνια, απασχολήθηκα αρκετές φορές . Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να δουν στοιχεία αυτών των κριτικών αναφορών ανατρέχοντας στον δικτυακό τόπο http://www.ppol.gr/ , όπως επίσης και στην oikonikipragmatikotita.

Με δεδομένο ότι η πολιτική δεν επαναλαμβάνει εαυτόν επαόριστο αλλά είναι ικανή να επιφέρει αλλαγές και να προξενεί εκπλήξεις, οι οικολογούντες και νεωτεριστές αυτής της χώρας είδαν με συμπάθεια τις απόψεις του Κον Μπεντίτ, όπως διατυπώθηκαν στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αρχές Μαϊου 2010. Οι απόψεις αυτές , που έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν "γύρους" στο διαδίκτυο και στα μπλογκς, ηχούσαν εν μέρει σωστές, αλλά ήταν οπωσδήποτε καθυστερημένες, τόσο ώστε να έχουν γίνει κοινότοπες μέσα στα πλαίσια της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών, των δημοκρατικών,οικολογικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων. . Δεν θα τις αδικούσαμε καθόλου αν λέγαμε ότι έρχονταν πλέον «κατόπιν εορτής», κατόπιν ΔΝΤ, μετά τη μεγάλη έφοδο του ληστρικού χρηματοπιστωτικού συστήματος εναντίον της χώρας μας.
Παρ΄όλα αυτά θα μπορούσαμε να τις αντιμετωπίσουμε με συμπάθεια, αν δεν συνέβαινε το να σιγοντάρουν κάποιες από αυτές τις "ΔουΝουΤο"κεντρικές «μεταρρυθμίσεις» , διαφοροποιούμενες μόνο ως προς το “timing” – δηλαδή το «χρονοδιάγραμμα» της εφαρμογής τους. Είπε λόγου χάρη ο Πρόεδρος των Ευρωπρασίνων :

«Πόσο καιρό χρειάζεται η Γαλλία για να μεταρρυθμίσει τις συντάξεις; Πόσο καιρό χρειάζεται η Γερμανία; Και τώρα ζητάμε από τον Παπανδρέου : σε τρεις μήνες άλλαξέ τα όλα !»

Και συνέχισε χρησιμοποιώντας ένα περίεργο "πρώτο πληθυντικό της συμμετοχής" , τη στιγμή που θα όφειλε να αποστασιοποιείται από τις κεντρικές ευρωπαϊκές πολιτικές : «Δεν δίνουμε.... στον Παπανδρέου το χρόνο να οικοδομήσει συναίνεση στη χώρα»....

Οι απόψεις του Κον Μπεντίτ για την ενίσχυση της απασχόλησης στη χώρα μας, εξέπεμπαν έναν συμβατικό εμπειρισμό, παραλείποντας το ζήτημα της παραγωγικής ανάταξης της Ελλάδας, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Πίσω από τις ασαφείς εκκλήσεις του υπέρ της συμμετοχής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, υπήρχε η αναντίρρητη αποδοχή του ευρωπαϊκού καταμερισμού των έργων και η καθήλωση της Ελλάδας στο ρόλο της παραγωγής ψυχαγωγικών και τουριστικών υπηρεσιών...

Το κύριο θετικό στοιχείο του λόγου του Κον Μπεντίτ ήταν η αναγνώριση της ευθύνης του γαλλογερμανικού άξονα στην ελληνική υπερχρέωση για εξοπλισμούς. Όμως η αναφορά του στην απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, ετέθη από τον ίδιο όχι ως μέτρο άμεσης αποκατάστασης της διεθνούς νομιμότητας, αλλά ως παρεπόμενο μιας συμφωνίας ελληνοτουρκικού αφοπλισμού....

Η απεύθυνση του κ. Κον Μπεντίτ προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την γνωστή πομφόλυγα «Είστε τελείως τρελλοί», ουδόλως εκάλυψε την απουσία ενός μαχόμενου πράσινου κινήματος. Που έπρεπε από τις αρχές της κρίσης να είναι «στο κλαρί» για να μπορεί να λέει «τα σύκα σύκα, τη σκάφη σκάφη , και τη ληστεία ληστεία» *
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΙΖΑΣ

*Δες ανάρτηση 5.5.2010, «Γιατί διαφωνώ με τους Οικολόγους Πράσινους»

ΖΑΝ ΛΥΚ ΓΚΟΝΤΑΡ

Ήταν αναμφισβήτητα συγκινητική η απόφαση του Γκοντάρ να μην πάει στις Κάννες, όπου προβαλλόταν η νέα του ταινία Film Socialisme, με σκεπτικό ότι τον επηρεάζουν τα ελληνικά προβλήματα....Ο ίδιος μερικές ημέρες νωρίτερα είχε υποστηρίξει ότι «όλος ο κόσμος χρωστάει σήμερα χρήματα στην Ελλάδα».

Είπε λοιπόν, σε συνέντευξή του σε Γάλλο δημοσιογράφο:: «Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής.
» Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα. Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα».

Αυτή η ιδέα των «συγγραφικών δικαιωμάτων» της χώρας μας (!) δεν φαίνεται πιο ρεαλιστική από την ιδέα των δικαιωμάτων σε πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία(!), όμως είναι δηλωτική της πρωτότυπης σκέψης του Γάλλου δημιουργού.... Ο Γκοντάρ είχε πραγματικό πάθος για τις καινοτομίες, δεν μούχλιασε ο ίδιος και ουδέποτε προκάλεσε πλήξη στον περίγυρό του. Σε μένα τουλάχιστον έμεινε αξέχαστη η παραγωγή ενός κινηματογραφικού δοκιμίου για την πόλη, για την κακοποίηση του ελεύθερου χρόνου, για την εξαχρείωση των αστικών ηθών, για την «απόδραση » των πολιτών στην περιαστική ύπαιθρο - που αποδεικνυόταν πιο προβληματική και από την «φυλάκισή» τους στον αστικό χώρο : Το δοκίμιο λεγόταν “Weekend” και ήταν παραγωγής του 1968, σε μια περίοδο όπου γινόταν ιδιαίτερα αισθητή η ψυχολογική και κυκλοφοριακή δυσλειτουργία των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων Ο Γκοντάρ έκανε αναλυτικά και στοχευμένα, ό, τι συνοπτικά και ακούσια έκανε ο Καβάφης στο ποίημά του «Πόλις»για τον φυγάδα , που εν τέλει ανακάλυπτε ότι η πόλις τον ακολουθούσε, όσο κι αν αυτός απομακρυνόταν...

Η συμπεριφορά του Γκοντάρ σχετικά με τις Κάννες επιβεβαίωσε το ότι η αποχή – όπως ακριβώς και η σιγή μερικές φορές – είναι χρυσός . Να κάτι που έπρεπε να μάθει ο δικός μας, Μίκης Θεοδωράκης, πριν αποφασίζει τις όποιες συμμετοχές του....

ΥΓ. Ο πίνακας είναι το Πολωνού καλλιτέχνη Rafal Olbinski

ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αυτή η υπόθεση με τις επιθετικές ενέργειες εναντίον της ελευθερίας της έκφρασης από τους Ισλαμιστές, κάθε άλλο παρά δείχνει σημεία ύφεσης. Έτσι πρόσφατα (19.5.2010) έγινε γνωστό ότι το Ανώτατο Δικαστήριο του Πακιστάν διέταξε τους παρόχους διαδικτυακής πρόσβασης να μπλοκάρουν προσωρινά το Facebook, επειδή φιλοξενεί ένα «βλάσφημο» διαγωνισμό για γελοιογραφίες του Μωάμεθ. Όπως είναι γνωστό, οι Μωαμεθανοί αποκλείουν την καθ’ οιονδήποτε τρόπο απεικόνιση της μορφής του Μωάμεθ, γι αυτό εξ άλλου αντέδρασαν βίαια στις Δανέζικες γελοιογραφίες του προφήτη το 2005.

Η υπόθεση όμως φαίνεται ότι «τσίγκλισε» διάφορους δημιουργούς σκίτσων και καλλιτέχνες, που υπεραμύνονταν της ελευθερίας της έκφρασης, προκαλώντας ταυτόχρονα την αντίδραση και της άλλης πλευράς. Έτσι στις αρχές Μαϊου εκδηλώθηκε δολοφονική επίθεση εναντίον του Δανού Κουρτ Βέστεργκορντ, που είχε απεικονίσει τον προφήτη Μωάμεθ με μια βόμβα στο τουρμπάνι του στην εφημερίδα 'Ζίλαντς-Πόστεν', τον Σεπτέμβριο του 2005.. Η γελοιογραφία του Βέστεργκορντ, μαζί με άλλες 11, προκάλεσαν την οργή των μουσουλμάνων και στις αρχές του 2006 ξέσπασαν βίαιες διαδηλώσεις σε πολλές χώρες. Και κατά τα φαινόμενα η μουσουλμανική οργή δεν κόπασε, καθώς ένας Σομαλός οπλισμένος με τσεκούρι και μαχαίρι (in.gr, 15.5.2010)εισέβαλε στο σπίτι του Βέστεργκορντ, στη δυτική Δανία, αλλά συνελήφθη από αστυνομικούς.

Το 2006, η υπόθεση των Δανέζικων σκίτσων, προκάλεσε διχασμό ανάμεσα σε κύκλους του ριζοσπαστικού, αριστερού, οικολογικού και ελευθεριακού χώρου. Από τη μια πλευρά ήταν αυτοί που διέβλεπαν στα σκίτσα μια προσπάθεια ταπείνωσης των τριτοκοσμικών και αντιιμπεριαλιστικών χωρών και δυνάμεων – γι αυτό και στέκονταν επικριτικά απέναντι στο δικαίωμα της έκφρασης. Τα σκίτσα υπονόμευαν το διεθνές απελευθερωτικό μέτωπο, που σφυρηλατούσαν κάποιοι με την προσέγγιση των μεταναστών ! Από την άλλη πλευρά ήταν όσοι υποστήριζαν τον «γονιδιακό» χαρακτήρα του δικαιώματος της έκφρασης μέσα στα πλαίσια οποιουδήποτε απελευθερωτικού και δημοκρατικού προτάγματος. Επικαλούμενοι κάποτε –κάποτε την ιστορική εμπειρία της Αριστεράς : Όπου ο περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης ανάλογα με τις ανάγκες της συγκυρίας και τις απαιτήσεις της «ταξικής πάλης», οδήγησε στον ρελατιβισμό και ευτελισμό του δικαιώματος – με τελική κατάληξη τα ανελεύθερα καθεστώτα του «υπαρκτού»...

Η υπόθεση του παζαρέματος δικαιωμάτων και ελευθεριών εν όψει τρεχόντων πολιτικών στοχεύσεων – κοντολογής ο «προοδευτικός οπορτουνισμός» που μεταθέτει για το μέλλον την ιδανική πολιτική συμπεριφορά – θα είναι διαρκώς μπροστά μας, ενόσω συνεχίζονται οι τριβές και συγκρουσιακές σχέσεις που διαμορφώνονται από τις μεταναστευτικές ροές προς τη Δύση. Το παλιό αίτημα της ειρηνικής συνύπαρξης μεταφέρεται στο εσωτερικό των χωρών, αν και οι δυσκολίες που συνεπάγεται αυτή η συνύπαρξη ελάχιστα αναγνωρίζονται από τους κυβερνητικούς παράγοντες αλλά και από τους «άλλους». Ποιούς «άλλους» ; Αυτούς στους οποίους αναφερόμασταν στην ανάρτηση της 10.1.2010 («Μίξερ ή Όσμωση;»)

«..... Πολλοί φαντασιώνουν ότι η συνεύρεση των λαών σε έναν γεωγραφικό χώρο θα άρει τις διαφορές μεταξύ τους και θα οδηγήσει «τελικά» στο μεγάλο, ενιαίο και απελευθερωτικό μέτωπο των «καλών» εναντίον των «κακών». Οι ίδιοι υποβαθμίζουν τα μεταξύ των λαών σημεία τριβής, τις εκατέρωθεν ιδεολογικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές στάσεις , που αποτέλεσαν συνεκτική ύλη διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών σχηματισμών και οδήγησαν σε πολέμους . Θεωρούν ως συμβιώσιμες τις απόψεις ενός Μουσουλμάνου υπέρ της πολυγαμίας με αυτές ενός μονογαμικού Χριστιανού, την αποδοχή του σώματος από ορισμένες ανατολικές κουλτούρες και τον πουριτανισμό από άλλες. Θεωρούν ότι η «κουλτούρα» της πατρικής εξουσίας, της ανδροκρατίας, της «ομοφοβίας», της δογματικής «παιδείας εξ αποκαλύψεως», της γεροντοκρατίας, της μεταφυσικής, μπορεί να συμβιώνει ειρηνικά με τη «κουλτούρα» της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης,του ελεύθερου ερωτισμού, της ισότητας των φύλων και των γενεών, του άνευ όρων και ορίων κριτικού πνεύματος»

ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΗ ........

Οι Ημερίδες και οι εκδηλώσεις που γίνονται για τα ζητήματα της πόλης, αποκτούν αξία μόνο στο βαθμό που διεγείρουν προβληματισμούς και αποβαίνουν κάτι περισσότερο από μια απλή σώρευση πληροφοριών, δίπλα στις υπάρχουσες...Με αυτό το σκεπτικό θα μπορούσαμε να πούμε ότι το τελευταίο διάστημα , δύο τουλάχιστον εκδηλώσεις προσκόμισαν κάποια νέα στοιχεία για τις λειτουργίες της πόλης – και ιδιαίτερα μάλιστα τη «βαθιά πόλη», που είναι το κέντρο της ....

Η πρώτη από αυτές τις εκδηλώσεις οργανώθηκε στις 10.5.2010 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών από φορείς όπως ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας, Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ και Γαλλική Πρεσβεία, και είχε σαν θέμα «Κέντρο και Κεντρικότητες, Παρίσι-Αθήνα, συγκρίσεις». Η εκδήλωση πραγματεύθηκε ζητήματα όπως ο πλουραλισμός των λειτουργιών του κέντρου και ιδιαίτερα η ένταξη της κατοικίας, η ενσωμάτωση των αρχαιολογικών χώρων στην πόλη , η διάσωση του πράσινου κλπ.
Η αναφορά στην εμπειρία του γαλλικού σχεδίου «Grand Paris» επέτρεψε να τεθούν ζητήματα για τις σχέσεις του μείζονος κέντρου με τα περιφερειακά, να εξετασθεί η πιθανότητα «μουσειοποίησης» του ιστορικού κέντρου, να τεθεί το ζήτημα της ανάπτυξης κάποιων νέων λειτουργιών κλπ.( http://www.nomosphysis.org/ )

Μια άλλη εκδήλωση με σχετικά κοντινή στόχευση ήταν αυτή που αφορούσε την ενσωμάτωση των αρχαιολογικών χώρων στη ζωή της πόλης (17.5.2010, διοργάνωση Κινήσεων Πολιτών «Διαρκής Κίνηση Χαϊδαρίου», Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Φιλοπάππου, Κάτοικοι Μετς, Σύλλογοι «Μέγας Αλέξανδρος», «Οικόπολις», «Νομαδική Αρχιτεκτονική» και με συμμετοχή του Πειραϊκού «Λιμανιού της Αγωνίας» http://polispace.wordpress.com/ ). Η εκδήλωση άγγιξε διάφορα θέματα όσον αφορά τη προσβασιμότητα στους αρχαιολογικούς τόπους, ή τις «παράπλευρες» ωφέλειες που δημιουργούν αυτοί οι χώροι ως εκ της ανοικτότητάς τους, του πράσινου που περιέχουν κλπ.

Οι αρχαιολογικοί χώροι προσφέρουν οπωσδήποτε εμπειρίες του παρελθόντος, αποστασιοποιούν τους πολίτες από τα τρέχοντα ζητήματα, προσδίδουν «βάθος» στο βίωμά τους για το παρελθόν και για την ύπαρξή τους σε μια μεταβαλλόμενη κοινωνία.Όμως αυτό ακριβώς το βίωμα ολοκληρώνεται, όταν δίπλα στο μνημειοποιημένο παρελθόν υπάρχει και η έκθεση του παρόντος, υπό τη μορφή αρχιτεκτονικών, καλλιτεχνικών και άλλων επεμβάσεων. Κι ακόμη το βίωμα ολοκληρώνεται όταν προστατεύεται η μορφή του χώρου από το βανδαλισμό, από αυτό που θα ονομάζαμε «παροντοκεντρική» χρήση του παρελθόντος - π.χ όταν ένα άγαλμα γίνεται επιφάνεια για κάποιο τρέχον πολιτικό αίτημα. Με βάση αυτή την ειδική σημασία που έχουν οι αρχαιολογικοί χώροι, θα ήταν παράλογο να εγκαταλειφθούν στον βαθμό προστασίας που απολαύουν οι υπόλοιποι αστικοί χώροι...Όσον αφορά την ιδέα της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, αυτή έχει σαν κύρια στόχευση την εξάλειψη των «παράσιτων ερεθισμάτων» (κυκλοφορίας, θορύβων, ατμοσφαιρικής ρύπανσης κλπ), που αποδυναμώνουν την πρόσληψη και το στοχασμό επί των μνημείων....Συμπέρασμα, στην προκειμένη περίπτωση : Όταν ενοποιούνται κάποιοι αρχαιολογικοί χώροι χωρίς να περιφρουρούνται από κάποιες κατηγορίες αυθαιρετούντων (π.χ δικυκλιστές), ουσιαστικά αφήνονται στη τύχη τους, απογοητεύουν την κοινωνία, κι ακόμη δείχνουν που οδηγούν οι «πολιτικές των εγκαινίων» και η απουσία συνέχειας και συνέπειας...

Στις πόλεις της Ευρώπης τα «ιστορικά κέντρα» συνιστούν μεγάλες πυκνώσεις παρελθόντος και παρόντος, αναψυχής και στοχασμού, εμπορίου και παραγωγής ακόμη. Όμως ακόμη είναι κάτι περισσότερο από όλα αυτά – όπως σημείωσα σε ένα άρθρο μου στην Αυγή της 17.12.2009(Αθηναϊκή «καρδιοπάθεια»), που δημοσιεύθηκε και στον δικτυακό τόπο http://www.greekarchitects.gr/ : « Μερικοί θεωρούν γενικά το κέντρο της πόλης σαν αστική περιοχή εξ ίσου σημαντική με κάποιες άλλες, με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Άλλοι διαβλέπουν την υπεροχή του στη μεγάλη πύκνωση χρήσεων, σε αντίθεση με τις συνοικίες της περιφέρειας. Στη πραγματικότητα όμως το κέντρο είναι κάτι περισσότερο από μια υπερσυσσώρευση δραστηριοτήτων ή από ένα χώρο κομβικό για το κυκλοφοριακό σύστημα. Το κέντρο έχει μια λειτουργικότητα που αφορά την ολότητα του πολεοδομικού συγκροτήματος. Το κέντρο είναι καρδιά, δεν είναι απλό σύνολο ιστών».
Το επιμύθιο αυτού του κειμένου είναι ότι πρέπει να πάρουμε το κέντρο στα σοβαρά. Ότι κάθε περιβαλλοντική ή χωροταξική ή δημοτική πολιτική, που αποτυγχάνει να διαχειριστεί το κέντρο, ανεξάρτητα από τις όποιες επιτυχίες της σε άλλα πεδία , είναι συνολικά αποτυχημένη.....
-

ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ (ΑΘΗΝΑΪΚΟ) ΚΕΝΤΡΟ....

Τσιμπιόμαστε για να καταλάβουμε αν κοιμόμαστε, αν βλέπουμε κάποιο αλλόκοτο εφιάλτη. Δυστυχώς όμως όχι, είμαστε σε εγρήγορση.Το κέντρο που έχουμε μπροστά μας είναι το το υπαρκτό αθηναϊκό κέντρο – της οδού Πειραιώς, της Ομόνοιας,του Μεταξουργείου, της οδού Καποδιστρίου, της οδού Μενάνδρου, της Ευριπίδου και της Σοφοκλέους. Είναι η περιοχή που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι προθήκη των πολιτιστικών πεπραγμένων της χώρας , ελκυστική για τουρίστες και ιθαγενείς...Που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι κορυφαία από την άποψη της αισθητικής και των ήπιων αστικών λειτουργιών. Και όμως, παρά τα σαφώς «διαταραγμένα» κριτήριά μας, παρά τον Μιθριδατισμό που έχει εθίσει την κοινωνία σε πολύ μεγάλες δόσεις δυσμορφίας και δυσλειτουργίας, δεν μπορούμε να το «καταπιούμε» με τίποτε. Όσο δε αφορά τους ξένους, αυτοί κι αν δε μπορούν να το καταπιούν ! Όπως υπογράμμισε ο Σύνδεσμος των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων (ΗΑΤΤΑ)(in.gr 17.5.2010), είναι συνεχείς οι καταγγελίες των τουριστικών γραφείων, τα οποία εισπράττουν τη δυσαρέσκεια των τουριστών, για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας και την εικόνα που παρουσιάζει η πόλη στους κατοίκους και στους τουρίστες : Πλανόδιοι μικροπωλητές , έμποροι ναρκωτικών, έλλειψη καθαριότητας, ασχήμια που επιβαρύνει μια ήδη άσχημη εικόνα. Συμπληρώνω κι εγώ : Δεκάδες μικροπωλητές ή ζητιάνοι «που την πέφτουν» στον πάσα ένα που αποτολμά να καθίσει σε ανοιχτό χώρο, για να φάει ή να πιεί ένα ποτό.
Αντιγράφω από ένα κείμενο του Θοδόσιου Λάζαρη, που δημοσιεύθηκε στο Athens Voice της 29.10 2009 : «....οι λιγοστοί καταστηματάρχες αγανακτισμένοι αλλά και φοβισμένοι κλειδαμπαρώνονται μέσα στα ίδια τους τα καταστήματα, η περιοχή μυρίζει ούρα και ναρκωτικά, οι δρόμοι εγκαταλελειμένοι στη δική τους μοίρα, οι περαστικοί με άγρυπνα μάτια, με το φόβο ζωγραφισμένο σε αυτά, προσπαθώντας να προστατέψουν τον εαυτό τους. Που είναι το μεγαλείο και η ομορφιά του ιστορικού κέντρου;» Και στο ίδιο τεύχος του Athens Voice γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου : «Τι συμβαίνει λοιπόν : στο κέντρο της Αθήνας, η νομιμότητα καταργήθηκε για πολύ καιρό. Εμπόριο γυναικών στην περιοχή Ομόνοιας, μαφιόζικη «προστασία» στα καταστήματα, εμπορία ναρκωτικών, βανδαλισμοί, πολλαπλά επεισόδια βίας με δράστες αναρχοφασίστες».
Που είναι οι πόλεις που σε κάνουν να αναπνέεις, να φορτίζεσαι με ιδέες, να προβαίνεις σε συγκρίσεις και να αισθάνεσαι μια δυνατή διέγερση για το καλύτερο; Τον 18ο αιώνα ο λόγιος Samuel Johnson έλεγε ότι αν κάποιος βαριέται το Λονδίνο έχει στην ουσία βαρεθεί την ίδια τη ζωή, γιατί το Λονδίνο έχει όλα όσα η ζωή μπορεί να προσφέρει ! Κι εμείς οι φουκαράδες στο χωροχρόνο «Αθήνα αρχές 21ου αιώνα», διεκδικούμε όχι τη ζωή αλλά την επιβίωση, σε ένα αστικό κόσμο που αποδεικνύεται εξελίξιμος και ικανός να υπερβαίνει τους εφιάλτες. Σε ένα κόσμο που τον θεωρούσαμε πρωτίστως πλουραλιστικό και ελάχιστα οικείο, ο οποίος όμως έδειξε ότι μαθαίνει από τα λάθη του και δημιουργεί όλο και περισσότερα «κελύφη» για πεζούς, για σουλατσαδόρους, για χαπενιτζήδες, για ήπιες ανθρώπινες σχέσεις.
Διαβάζουμε λόγου χάρη για το Broadway της Νέας Υόρκης που πεζοδρομείται εν μέρει, για τους δρόμους μόνο για λεωφορεία , για την επιστροφή του τραμ στην αμερικανική μεγαλούπολη(ΒΗΜΑ, 7.3.2010). Διαβάζουμε θαυμαστές μεταβολές για την ίδια την πόλη, που όμως στη δεκαετία του 70 και 80 βίωσε εφιάλτες και ενέπνευσε σκηνοθέτες όπως ο Τζων Κάρπεντερ να κάνουν ταινίες όπως το «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη»( 1981). Σημειώνει σε ένα εξαιρετικό άρθρο ( «Λεπρές πόλεις», Καθημερινή 28.3.2010) ο Στάθης Ν.Καλύβας : Η απογείωση της Νέας Υόρκης ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν αντιμετωπίσθηκε η εγκληματικότητα, όταν η μικροπαραβατικότητα θεωρήθηκε προπομπός της μεγαλύτερης παραβατικότητας, όταν ο καθαρισμός του μετρό από τα γκράφιτι αναδείχθηκε σε κεντρικό σύμβολο της αλλαγής...
Για το αθηναϊκό κέντρο ο Σύνδεσμος των Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων προτείνει μέτρα αστυνόμευσης, καθαριότητας, αναβάθμισης περιοχών και γειτονιών, επανεποικισμού από κατοίκους. Οι προτάσεις του είναι καλές και άγιες, όμως ως λύσεις υπολείπονται του μεγέθους του προβλήματος : Που απαιτεί μια τεράστια κοινωνική συστράτευση, ένα μεγάλο μέτωπο εναντίον της ασχημοφιλίας , του βανδαλισμού, της ψευδο-ελευθεριότητας.Που απαιτεί οι νέες πρωτοβουλίες να συναντηθούν με τις παλιότερες, όπως αυτή που είχαμε παρουσιάσει στον παρόντα ιστότοπο (πρώτη στήλη) τον Απρίλιο του 2009 :

"Οι κάτοικοι, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και στις γειτονικές περιοχές συνενώνουμε τις δυνάμεις των συλλόγων και φορέων που μας εκπροσωπούν σε μια κίνηση για την επείγουσα διάσωση και ανάπλαση του ιστορικού κέντρου, που έχει μετατραπεί σε γκέτο ανομίας, διαφθοράς και ασύλληπτων κερδών για παράνομα κυκλώματα διαφόρων ειδών - υποβαθμίζοντας τη ζωή σε όλο το Δήμο Αθηναίων. Σκοπός της Κίνησης να διαμαρτυρηθούμε, να παρέμβουμε με προτάσεις και να στραφούμε με κάθε νόμιμο τρόπο εναντίον αυτών που φέρουν την ευθύνη για το κατάντημα αυτό.Υπογράφουν 12 σύλλογοι και φορείς Τηλέφωνα επικοινωνίας: Βάσω Νικολακοπούλου (Πρόεδρος "Παναθήναια") 6974300211Αδάμ Κωστίκας (αρχιτέκτων) 6977486526Νίκος Περάκης (σκηνοθέτης) 6977455730Κωνσταντίνος Ζουγανέλης (ιδιοκτήτης Guru Bar) 6932269947