Δ. Κωνσταντακόπουλος : Το ιστορικό βήμα του Αλέξη Τσίπρα

Πεντακάθαρο το συμπέρασμα που βγάζει ο Κωνσταντακόπουλος :

«Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα δεν επιδέχεται δύο χιλιάδες απαντήσεις. Αν συμφωνεί κάποιος με το Μνημόνιο, πρέπει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ/ΝΔ. Αν δεν συμφωνεί, πρέπει να επιδιώξει σχηματισμό κυβέρνησης που θα επαναδιαπραγματευθεί τις δανειακές υποχρεώσεις και θα πάρει έκτακτα μέτρα σωτηρίας. Τα υπόλοιπα είναι ανεύθυνες σαχλαμάρες, πολιτικαντισμοί, υπεκφυγές».

Πάντως ο συγγραφέας του άρθρου κάνει λάθος όταν ισχυρίζεται ότι το 1956 η Αριστερά συνεργάστηκε με τη Δεξιά, στο σχήμα της «Δημοκρατικής Ένωσης» : Γιατί η  συνεργασία ήταν με τις δυνάμεις του Κέντρου…

Όλο το άρθρο του Κωνσταντακόπουλου :

«Η δήλωση Τσίπρα, ότι θα μπορούσε να στηριχθεί και στον Καμμένο για να σχηματισθεί κυβέρνηση που θα διακόψει την καταστροφική μνημονιακή πορεία, πρέπει να θεωρηθεί, εφόσον βέβαια επιμείνει στη γραμμή αυτή και δεν υποκύψει στους δήθεν «αριστεριστές» γραφειοκράτες του, εν δυνάμει, η αρχή μιας από τις σημαντικότερες πολιτικές πρωτοβουλίες της ελληνικής Αριστεράς μετά τον εμφύλιο.

Για πρώτη φορά, ηγέτης της Αριστεράς φεύγει, στα λόγια τουλάχιστο ακόμα, αλλά και αυτά έχουν την αξία τους, από το στενό, παραταξιακό «καβούκι», που προσδιόρισε η συμφωνία Στάλιν-Τσώρτσιλ του Οκτωβρίου 1944 και αποδέχτηκε το ΚΚΕ, και από την «ψυχολογία της ήττας», που σφράγισε την παράταξη της αριστεράς μετά το 1949. Με τη δήλωσή του, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται στο απειλούμενο έθνος, αρχίζοντας, δειλά έστω, να του προτείνει-προσφέρει, σε μια τραγική στιγμή της νεώτερης ιστορίας του, μια λύση, που ο ελληνικός λαός μπορεί να δεχτεί ή να απορρίψει, στις εκλογές και μετά.

Η σφοδρή επίθεση που έκανε στον Τσίπρα η εφημερίδα «Νέα», με το αλάνθαστο (και «ταξικό», όπως θα έλεγαν οι φίλοι «επαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ), κριτήριό της, ακολουθούμενη από όλο το συγκρότημα του δικομματισμού, συνιστά αναμφίβολα την καλύτερη επιβεβαίωση της ορθότητας της γραμμής του και της ευφυίας, που επέδειξε στην περίπτωση αυτή ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ευθυγραμμιζόμενος με το βαθύτερο ένστικτο του αγωνιούντος για τη χώρα του, σταδιακά αφυπνιζόμενου και ανθιστάμενου ελληνικού λαού. Που δεν ενδιαφέρεται σήμερα πρωτίστως για αριστερά και δεξιά, ούτε για τους γελοίους προεκλογικούς καυγάδες δύο συνεργαζόμενων-αλληλοϋβριζόμενων κομμάτων, που τον κατέστρεψαν, λεηλάτησαν και πρόδωσαν. Οι πολίτες ενδιαφέρονται να σταματήσουν την καταστροφή της χώρας, να εξασφαλίσουν δουλειά και αμοιβή, σύνταξη και επιβίωση. Θέλουν να πάρουν πίσω την Ελλάδα τους από την τρόικα και τα κόμματα που την κατέστρεψαν.

ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΨΗΦΩΝ

 Αυτές οι εκλογές είναι η μεγάλη ευκαιρία της ευρείας Αριστεράς που στοιχίζεται γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Είναι η μεγάλη στιγμή για να τραβήξει τη χώρα από το χείλος της αβύσσου, να κάνει την Ελλάδα πρότυπο νίκης εναντίον του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού, να στήσει μια νέα ψυχολογία εθνικής υπερηφάνειας . Είναι η ευκαιρία για την πραγματική, «μετα-μεταπολίτευση», για την  ποιοτική ανατροπή -  που είναι κάτι ριζικά διαφορετικό από την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων…

Η ευρεία Αριστερά, πρέπει να αφήσει πίσω εκείνο το στυλάκι του 3+Χ%, με  πολύ αβανγκαρντισμό, πολύ εσωτερική γκρίνια και ψείρισμα  των οπισθίων της μαϊμούς,  αγωνιστική επετηρίδα έναντι των εκτός-του-δικού-της-κόσμου, κουλτούρα όχι σπανίως αφυψηλού, γλωσσάρι και σημειολογία διακεκριμένη. Πρέπει να κάνει την υπέρβασή της, να αναδυθεί ως ηγεμονική δύναμη, να μεταφράσει τη νέα ποσότητά της σε ποιότητα : Όχι προς όφελος του λαϊκισμού, όχι εκπασοκιζόμενη, αλλά ως δύναμη άμεσων αλλαγών. Ως δύναμη που  χρησιμοποιεί  τη διαπίστωση  ότι η κοινωνία της εργασίας είναι η συντριπτική πλειοψηφία της παρούσας κοινωνίας…  

Αυτή η ευρεία Αριστερά, μπορεί και πρέπει να ευνοήσει τη μεταστροφή και τον αναστοχασμό των  εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, ανθρώπων της εργασίας και δημιουργίας, που ψήφιζαν τα κόμματα του μνημονίου. Να επαν-εξοικειώσει τους συντηρητικούς πολίτες με την  ανάγκη ενός νέου, δημοκρατικά ελεγχόμενου  και παρεμβατικού δημόσιου τομέα, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, για τη χαλιναγώγηση των κρίσεων και για την κοινωνική αλληλεγγύη. Να φέρει στην επιφάνεια ένα αξιόπιστο σχέδιο «αναπροσανατολισμού» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όχι με στόχο την «αποευρωποίησή» της,  αλλά για τον εμπλουτισμό της  με νέες συμμαχίες και δυνατότητες.

Αυτή η ευρεία Αριστερά , χωρίς συμπλέγματα ενοχής ή λογικές μαυρογιαλούρων και  εξαπάτησης  αλλότριων δυνάμεων, πρέπει να αγωνιστεί υπέρ  πάντων ψήφων….

Γιάννης Σχίζας

Υποψήφιος των Οικολόγων Ριζοσπαστών στη Β  Αθήνας με το ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ   

Κρατούνται ακόμη οι ακτιβιστές της Greenpeace !

Οι ακτιβιστές της Greenpeace , που διαμαρτυρήθηκαν για τις καταστρεπτικές πρακτικές αλιείας και μηνύθηκαν,  συνεχίζουν για 3^η ημέρα τη σταδιοδρομία του κρατούμενου ! Σχετική αναφορά έγινε στο  http://oikologein.blogspot.com/2012/04/greenpeace.html

Αυτή η πρωτοφανής αυστηρότητα για ανθρώπους που υπεραμύνονται του δημοσίου συμφέροντος,  προκάλεσε τη διαμαρτυρία της Άντζελας Λάζου, υπεύθυνης εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον. Να τι γράφει η Λάζου σε μια ανοικτή επιστολή :

"Τις τελευταίες τρεις μέρες, 4 φίλοι μου περνάνε τα βράδια τους στη φυλακή, κάτω από άθλιες συνθήκες. Το έγκλημά τους; Η υπεράσπιση μιας περιοχής που καθημερινά νεκρώνει από καταστροφικές πρακτικές αλιείας και βάζει σε κίνδυνο το μέλλον των θαλασσών μας και την επιβίωση χιλιάδων οικογενειών. Την Πέμπτη, σας στείλαμε ένα email την ώρα που αναλαμβάναμε ειρηνική, μη βίαιη δράση απέναντι στη μηχανότρατα ALBERTA ΙΙ, που ψάρευε μέσα στο προτεινόμενο θαλάσσιο καταφύγιο. Ζητήσαμε από τον καπετάνιο μέσω ασυρμάτου να σταματήσει την καταστροφή και να γίνει μέρος της λύσης. Ο καπετάνιος απάντησε με μήνυση εναντίον 4 ακτιβιστών μας.

Δεν φύγαμε, δεν κρυφτήκαμε και μάλιστα δεχτήκαμε να πάμε οικειοθελώς στο τμήμα.

Τα παιδιά κρατούνται εδώ και 45 ώρες από τις Λιμενικές Αρχές Πάρου και μεταφέρθηκαν χθες με χειροπέδες(!) στη Σύρο, (όπου θα οδηγηθούν σήμερα στον εισαγγελέα) λες και είναι οι χειρότεροι εγκληματίες!

Ο ακτιβισμός όμως ΔΕΝ είναι έγκλημα! Έγκλημα είναι να σαρώνεις τις θάλασσές ΜΑΣ από κάθε μορφή ζωής. Έγκλημα είναι να πετάς κάθε χρόνο 15.000 τόνους ψάρια πίσω στη θάλασσα νεκρά, γιατί δεν έχουν μεγάλη εμπορική αξία. Έγκλημα είναι να βάζεις σε κίνδυνο όχι μόνο το μέλλον χιλιάδων μικρών ψαράδων, αλλά και το ίδιο το δικό σου επάγγελμα, αφού σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν ψάρια να ψαρέψεις.

Όλη η υπόλοιπη ομάδα, δεν φύγαμε ποτέ και παραμένουμε κοντά στους ακτιβιστές μας που έχουν δείξει απίστευτη δύναμη μέχρι στιγμής, παρά τις δυσκολίες. Αν θες κι εσύ να δείξεις την υποστήριξη σου, μπορείς
να στείλεις το δικό σου μήνυμα συμπαράστασης στα παιδιά. (ΚΛΙΚ στην υπογράμμιση)

Ο Χουντής για τις τουρκικές αντιδράσεις

Η επίσημη Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει μια εξαιρετικά ανελαστκή συμπεριφορά όσον αφορά κάποιες χώρες του χεριού της – όρα Ελλάδα -  όμως την ίδια στιγμή είναι ιδιαίτερα ανεκτική απέναντι σε χώρες όπως η Τουρκία, που παραβιάζουν κάποια  συμφωνημένα  άνευ κυρώσεων….

Τελευταίο ατόπημα της Τουρκίας είναι η απειλή ότι θα παγώσει τις ευρωτουρκικές σχέσεις, αν η Κύπρος αναλάβει – ως δικαιούται – την εξάμηνη προεδρία του ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τον Ιούνιο που μας έρχεται….

Με παρέμβασή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής ζητάει την επιβολή κυρώσεων στους αμετανόητους συνεχιστές του Αττίλα .H  ερώτηση του Χουντή :

 «Σε δηλώσεις του τον Ιούλιο του 2011 ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας είχε απειλήσει ότι θα «παγώσει τις ευρωτουρκικές σχέσεις» αν η Κύπρος αναλάβει την προεδρία της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2012, και δεν έχει προηγουμένως «επιλυθεί το Κυπριακό». Στις 19/4/2012 ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Ερντογάν επανέλαβε την απειλή λέγοντας ότι «Θα κάνουμε ένα εξάμηνο διάλειμμα όταν ξεκινήσει η Προεδρία των Ελληνοκυπρίων». Λαμβάνοντας υπόψη ότι στα Συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 9ης Δεκεμβρίου 2011 εκφράζει τη “σοβαρή ανησυχία του για τις τουρκικές δηλώσεις και απειλές και ζητεί τον πλήρη σεβασμό του ρόλου της Προεδρίας του Συμβουλίου, η οποία αποτελεί θεμελιώδες θεσμικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της ΕΕ, προβλεπόμενο στη Συνθήκη» και ότι με τις δηλώσεις του ο κ. Ερντογάν απορρίπτει πλήρως τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου για σεβασμό των θεσμικών λειτουργιών της ΕΕ αλλά και τις ανάλογες παραινέσεις και προτροπές των υπολοίπων θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Επίσης με δεδομένο ότι η ανοχή την οποία έχει επιδείξει η ΕΕ στις προφανείς παραβιάσεις των όρων της Εταιρικής Σχέσης Προσχώρησης έχει αποθρασύνει την Τουρκία και ως εκ τούτου υπάρχει ανάγκη άμεσης και έμπρακτης αντίδρασης της ΕΕ στο πολύ πιθανό ενδεχόμενο να υλοποιήσει τις απειλές της η Τουρκία, ερωτάται το Συμβούλιο:

Πως προτίθεται να αντιδράσει στην πλήρη έλλειψη σεβασμού των θεσμών της ΕΕ, στην εμμονή Τουρκίας για μη εφαρμογή του πρόσθετου πρωτοκόλλου επέκτασης της τελωνιακής ένωσης, στην αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους μέλους και στην απόρριψη των εκκλήσεων εκ μέρους των θεσμικών οργάνων για καλλιέργεια σχέσεων καλής γειτονίας, ιδίως με τα κράτη μέλη της ΕΕ; Προτίθεται να ανακαλέσει τον Πρέσβη -Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Τουρκία για «περαιτέρω διαβουλεύσεις»; Προτίθεται ως πρώτο και συμβολικό βήμα να αποφασίσει τη διακοπή της Προενταξιακής βοήθειας προς την Τουρκία όπως προβλέπει η Εταιρική Σχέση Προσχώρησης και συγκεκριμένα το άρθρο 5...."»

Ο Τσίπρας σκέπτεται φωνακτά, αυτοί τρέμουν...

Όταν η συγκρότηση μιας «μεταμνημονιακής» κυβερνητικής πρότασης   ξεπερνάει τη σφαίρα της αοριστίας και παίρνει τα χαρακτηριστικά λογικών υποθέσεων και πιθανολογήσεων,  τότε  η κατάσταση γίνεται πραγματικά επίφοβη για τις δυνάμεις του δικομματισμού : Δυνάμεις  που έχοντας σαν κύριο  επιχείρημα την υποτιθέμενη αστάθεια μιας  αντιμνημονιακής επιλογής και  απευθυνόμενες πρωτίστως σε ανθρωπάρια τρομοκρατημένα  από τη προοπτική μιας αυτόνομης ελληνικής πορείας,  βρίσκουν ιδιαίτερα δύσκολο  να διαψεύσουν μια «δεξαμενή σκέψης» ,  που διαρρέει   σενάρια  εναλλακτικής  διακυβέρνησης….

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται στη πιθανότητα μιας κυβέρνησης υπό την Αλέκα Παπαρήγα ή μιας κυβέρνησης στηριζόμενης από τον Πάνο Καμμένο,  δίνει στο λαό  κάποιες εκδοχές  πολιτικής εξουσίας,  που διασκεδάζουν τη βλακώδη κινδυνολογία  των μνημονιόφιλων περί πολιτικού χάους. Με αυτό τον τρόπο δεν ανεβάζει απλά και μόνο τις μετοχές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ως συντελεστή πολιτικής εξομάλυνσης με  απεγκλωβισμό  από τη δολοφονική υφεσιακή σπείρα των μέτρων λιτότητας, ούτε μόνο κάνει μαθήματα εναντίον της πολιτικής μισαλλοδοξίας :  Επί πλέον αναβαθμίζει την εικόνα  του γενικότερου αντιμνημονιακού στρατοπέδου,  ως χώρου που παρά τη σημερινή δυστοκία μπορεί να «τα βρει» και να  ομονοήσει σε κάποια στοιχειώδη δημοκρατικά ζητήματα……

Αυτό φοβούνται οι εγχώριοι καραγκιόζηδες, αυτό φοβούνται οι ξένοι καραγκιοζοπαίχτες :  Φοβούνται την ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, φοβούνται τη ρεαλιστική μελλοντολογία  που δε θα αποτελείται από  λόγια του αέρος και που  θα τους κάνει να χάσουν πόντους προεκλογικά, ενώ  μετεκλογικά θα συνιστά μια προεργασία, ένα προϊδεασμό για να δουλευθεί μια συγκεκριμένη εναλλακτική  λύση.

Έξοχη η σεναριολογία του Τσίπρα.  Και μάλιστα απομακρυσμένη από ένα «αριστεροκεντρισμό», που δεν επιτρέπει στην Αριστερά να βγαίνει από το καβούκι της και να συνδιαλέγεται με την ευρύτερη κοινωνία : Να κατανοεί ότι ως δύναμη που εκφράζει τον κόσμο της εργασίας, είναι δυνάμει πλειοψηφική…. 

Όχι Οικολογία δι’ ανακοινώσεων…..

Από αισθητική και πολιτική  άποψη , δεν υπάρχει τίποτε πιο κακόγουστο από την οικολογία δι’ ανακοινώσεων….… Γι αυτό κι εμείς συγκεντρωθήκαμε στα Προπύλαια χτες, 26 Απριλίου, 26^η επέτειο από το μεγαλύτερο «βιομηχανικό» ατύχημα του 20^ου αιώνα, το οποίο  προκάλεσε καταστάσεις  που θα «εισπραχθούν» από την ανθρωπότητα σε ένα απίθανο βάθος χρόνου….Συγκεντρωθήκαμε όχι για να διατυπώσουμε «γενικές σκέψεις»  και να αρπαχτούμε από καμιά επερωτησούλα   στο Ευρωκοινοβούλιο, όχι για να «προτείνουμε»  τούτο ή το άλλο , αλλά πρωτίστως   για  να κάνουμε απολογισμό δράσεων  και για να υπογραμμίσουμε   τη σημασία μιας υπόθεσης  που μέσα σε μια συγκυρία όπως η σημερινή , φαίνεται  ιδιαίτερα ανεπίκαιρη…

Είμασταν λοιπόν εκεί στα Προπύλαια, η Όλγα η Αθανίτη, η Μαρία Σωτηροπούλου Αρβανίτη, ο (άσπονδος ανταγωνιστής μου στη Β Αθηνών !) Πάνος Τριγάζης, ο Κώστας Φωτεινάκης, ο Άκης Ασπρογέρακας, ο Νίκος ο Ζαχείλας , ο Μπάμπης ο  Μπιλίνης , ο Χάρης ο Κωνσταντάτος  και μερικές δεκάδες φίλοι – που οικολογίζονται μεν, πλην όμως  δεν έχουν το θράσος να  αυτοπροσδιορίζονται ως αποκλειστικοί  εν Ελλάδι εκπρόσωποι της οικολογίας…

Η Αθανίτη  αναφέρθηκε στη παρέμβαση του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου  στο Svistov της Βουλγαρίας  το καλοκαίρι του 2009, η Σωτηροπούλου – Αρβανίτη στην   «αειφορική»   λειτουργία της οργάνωσης των γιατρών ενάντια στη πυρηνική ρύπανση, ο Τριγάζης στην πρόταση  μιας συνταγματικής θέσμισης που θα απαγορεύει την πυρηνική ενέργεια, ο Κώστας Φωτεινάκης  στη δράση της διεθνούς οργάνωσης των «Φίλων της Φύσης» - δοθέντος ότι ο ίδιος είναι πρόεδρος του ελληνικού τμήματος…

Ειπώθηκαν βέβαια πολλά  ακόμη -  για την υπόθεση της Φουκούσιμα, για τους «τέλειους» μηχανισμούς αντιμετώπισης συμβάντων (κατά πως προβάλλονταν από το πυρηνικό κατεστημένο…) που όμως απεδείχθησαν ατελείς, για τα πυρηνικά στη γειτονιά μας και το νεοφαραωνικό  πνεύμα ομάδων τινων της άρχουσας τάξης…

Έχοντας παρακολουθήσει αυτή την υπόθεση από το 1977, μέσα από τη δράση της «Αντιπυρηνικής Πρωτοβουλίας»  κατά της εγκατάστασης αντιδραστήρα στην Κάρυστο, ήταν επόμενο να σώσω κάποιες αφίσες της εποχής Τσερνομπίλ. Κι ακόμη μια  ποιητική ατάκα του Γιάννη Ράπτη :

 « καλύτερα μια φύση αντιπυρηνική – παρά 40 χρόνια  κρυμμένοι υπό την γη»

Για όποιον σκέπτεται να ψηφίσει κόμματα του Μνημονίου...

Αυτά είναι τα νέα μέτρα που αποκρύπτουν πριν τις εκλογές αλλά θα εφαρμόσουν από

τον Ιούνη. Τα πιο πολλά από αυτά τα έχει διαρρεύσει η Τρόικα είτε επίσημα είτε ανεπίσημα για να τα εμπεδώσει ο κόσμος! Άλλωστε δηλώνουν - όπου βρεθούν και όπου σταθούν -    ότι ΝΔ

και ΠΑΣΟΚ έχουν υπογράψει και έχουν δεσμευτεί να  εφαρμόσουν πλήρως το

Μνημόνιο 2  και τα όποια Μεσοπρόθεσμα προκύψουν.

- Κατάργηση 13-14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα

- Νέα μείωση του βασικού μισθού σε επίπεδα Βουλγαρίας στα 200€ καθαρά, μαζί με

όποιες μειώσεις επιφέρει σε μισθούς, επιδόματα ανεργίας κλπ.!

- Νέα μείωση βασικών και επικουρικών συντάξεων

- Μείωση κατά 10 ημέρες της ετήσιας αδείας

- Μείωση των προσαυξήσεων (από 75% σε 50% ή και 25%) με τις οποίες αμείβεται η

απασχόληση σε Κυριακές και αργίες.

- Πλέον ευέλικτες σχέσεις εργασίας , κατάργηση συμβάσεων και δικαιωμάτων

- Άμεση απόλυση 50 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων το 2012. 200.000 απολύσεις σε

βάθος τριετίας

- Σταδιακή κατάργηση του ΕΦΑΠΑΞ στο δημόσιο τομέα – Άμεση περικοπή 30%

αναδρομικά

- Σταδιακή κατάργηση της αποζημίωσης στον ιδιωτικό τομέα είτε απο απόλυση είτε

απο σύνταξη.

- Πλήρης κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των ειδικών καθεστώτων φορολόγησης.

Προβλέπεται κατάργηση των εκπτώσεων φόρου όπως για τόκους στεγαστικών δανείων

α΄κατοικίας, ενοίκια, δίδακτρα, ασφάλιστρα, ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις, νοσήλια ή

και ασφαλιστικές εισφορές.

- Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ από 6,5% σε 13%

- Κατάργηση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά

- Υπαγωγή των αγροτών σε ΦΠΑ

- Νέος ειδικός φόρος κατανάλωσης σε ποτά/τσιγάρα

- Νέα αύξηση τέλους ταξινόμησης σε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα

- Νέα αύξηση τελών κυκλοφορίας

- Επιπλέον μείωση ή κατάργηση του αφορολόγητου ορίου

- Αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών ακινήτων κάθε χρόνο

- Εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης

- Άρση της απαγόρευσης της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας λόγω χρεών

- Μονιμοποίηση του έκτακτου φόρου ακινήτων μέσω της ΔΕΗ και ενοποίηση όλων των

φόρων επί της ακίνητης περιουσίας, σε μόλις δύο: σε ένα φόρο θα ενωθούν οι 33

φόροι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε άλλον έναν όλο οι φόροι του κράτους.

- Φόρος ιδιοκατοίκησης (Ουσιαστικά θα είναι ενα είδος ενοικίου για όσους μένουν σε

δικά τους σπίτια)

- Χαράτσια εφορίας ακριβώς μετά τις εκλογές: (Φόρος εισοδήματος, Έκτακτη εισφορά

αλληλεγγύης, Τέλος επιτηδεύματος, ΕΤΑΚ 2009, Έκτακτη εισφορά ακινήτων, ΦΑΠ

2010, ΦΑΠ 2011, Ειδικό τέλος ακινήτων (χαράτσι) για το 2012)

- Ιδιώτες φοροεισπράκτορες

- Πλήρες ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας

Γ. Παπαγιαννόπουλος*: Eτοιμάζουν Προβοκάτσια;

Ερωτηματικά προκαλεί η διαφαινόμενη πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να ολοκληρώσει την προεκλογική του εκστρατεία με ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος, στο ποιο θερμό σημείο της πρωτεύουσας από τον Μάη του 2011, όταν πρωτοεμφανίστηκε το κίνημα των «Αγανακτισμένων».

  Ερώτημα πρώτο: στην περίπτωση που όντως πραγματοποιηθεί μία τέτοια συγκέντρωση,  η πλειονότητα των παριστάμενων θα είναι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ (με σημαιάκια ή χωρίς...) ή "Αγανακτισμένοι", που προφανώς θα παρευρεθούν για να διαμαρτυρηθούν ; - Για να μην μιλήσουμε για τους γνωστούς «αντι-εξουσιαστές» και τους «μπαχαλάκηδες» που προηγούνται ή τους συνοδεύουν. Τέτοιου είδους  συγκέντρωση προσφέρει «αντικειμενικά» το λαμπρότερο πεδίον για να δοξασθούν   πρακτικές βίας ΔΥΟ μόλις μέρες πριν τις κάλπες...

 Ο απόλυτος «σουρεαλισμός»: στο κέντρο ο Βαγγέλης Βενιζέλος, γύρω του οι ΠΑ.«ΣΟ».Κοι, σε ζώνη τα ΜΑΤ, πλάι θα διαμαρτύρονται οι «Αγανακτισμένοι» και πιο ανοικτά θα τα καίνε οι Μπάχαλοι και οι «αντι-εξουσιαστές».. Μήπως κάποιοι επιδιώκουν κάτι τέτοιο για την πιθανή λήψη «ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ»;

  Ερώτημα δεύτερο: Συναινεί ο Βαγγέλης Βενιζέλος  σε αυτό το εγχείρημα, την ώρα που ο ίδιος, κατά την αφετηρία της προεκλογικής εκστρατείας, είχε κάνει λόγο για «νέου τύπου εκλογές», διαφορετικής αισθητικής και φυσιογνωμίας σε σχέση με το παρελθόν;

 Ερώτημα τρίτο: είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις ότι με ανοιχτή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, στο συμβολικό χώρο της Δημοκρατίας, στο σημείο συνάντησης των «Αγανακτισμένων» από τον Μάιο του 2011 και μετά, ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ; Ειδικά όταν είσαι το κατεξοχήν ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟ κόμμα, το κόμμα του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ και της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ; Ποιόν ωφελεί αυτή η Προβοκάτσια; 

·      Ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος είναι Αρχιτέκτων και  συγγραφέας 

Λιλλήκας : Για τη διαχείριση της άρνησης στο Σχέδιο Ανάν

Ο Γιώργος Λιλλήκας είναι υποψήφιος Πρόεδρος της  Κυπριακής Δημοκρατίας, το Σχέδιο Ανάν είναι ή ήταν ένα θρασύτατο, αποικιακό, συνταγματικό τερατούργημα, που στόχευε στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με αφορμή την 8η επέτειο  απόρριψης του σχεδίου από τον Κυπριακό λαό παρά τις υποδείξεις ΟΗΕ, ΕΕ, Παπανδρέου και άλλων «ρεαλιστών», ο Λιλλήκας  μίλησε  σε εκδήλωση του προσφυγικού σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια υποστηρίζοντας ότι ''οκτώ έτη μετά το Δημοψήφισμα, ήρθε η ώρα του πραγματικού σεβασμού της λαϊκής εντολής''… ''Ηρθε η ώρα της αγωνιστικής ανατροπής, της ανατροπής στις αντιλήψεις,  στις πολιτικές,  στον πολιτικό λόγο,  στους στόχους μας'' και αυτή είναι και η μόνη ορθή και αποτελεσματική διαχείριση του ΟΧΙ'', είπε ο Λιλλήκας. ''Μπορούμε να αποκτήσουμε πολιτικά και στρατηγικά οφέλη από το φυσικό μας αέριο, μπορούμε και οφείλουμε να εμπνεύσουμε στο λαό μας τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και αγωνιστικότητα'' και  να  αναστηλώσουμε την πληγωμένη του εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια''. ''Αν κάποιες ηγεσίες κουράστηκαν, αν δεν πιστεύουν στις αντοχές του λαού, αν θεωρούν μάταιο τον αγώνα μας για ελευθερία και δικαιοσύνη , πιο δίκαιο είναι να το παραδεχθούν και οικειοθελώς να παραχωρήσουν τη θέση τους σε αυτούς που διαθέτουν την πίστη, τη θέληση και τις δυνάμεις για να αγωνισθούν''. Ο κ. Λιλλήκας τόνισε πως ''δεν έχουν  δικαίωμα να διαπραγματεύονται το μέλλον της Κύπρου με τα χέρια στην ανάταση''. ''Δεν είναι συχνά'', είπε ο κ. Λιλλήκας, ''που οι λαοί καλούνται με την ψήφο τους να αποφασίσουν, με τρόπο τελεσίδικο και μη αναστρέψιμο, για το μέλλον τους'' και ''δεν βρίσκονται συχνά οι λαοί στη θέση με ένα 'Ναι' ή με ένα 'Οχι' να αποφασίσουν για τον ρουν της ιστορίας τους''. ''Αυτή η καθοριστική ιστορική ευθύνη'', δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, ''είναι που καθιστά ένα τέτοιο γεγονός 'ιστορικό σταθμό' και τέτοιος σταθμός είναι, για τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004''. ''Αυτό το ιστορικό γεγονός'', πρόσθεσε, ''αξίζει να το τιμούμε, όπως τιμούμε και κάθε άλλον αγώνα προάσπισης της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, κάθε αγώνα εθνικής αντίστασης σε ξένες επιβουλές, διότι ήταν ένας πολιτικός αγώνας όπου, ως κυπριακός Ελληνισμός, κληθήκαμε να αναμετρηθούμε με την ιστορία μας''. ''Κληθήκαμε, με την ψήφο μας'', είπε ο κ. Λιλλήκας, ''να δώσουμε συνέχεια και προέκταση στην εθνική παρουσία μας στην Κύπρο, ή να τερματίσουμε άδοξα μιαν πορεία χιλιάδων ετών''. ''Το σχέδιο Ανάν'', δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, ''δεν ήταν μια απροσδόκητη εξέλιξη'', αλλά ''ήταν το φυσικό αποτέλεσμα διαδοχικών και αθροιστικών υποχωρήσεων της ελληνικής πλευράς''.

Η Αριστερά γνωρίζει, θέλει και μπορεί;

Ο Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος - σχολιαστής,  είναι υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.Η συμμετοχή του αποκαθιστά μια αδικία που έγινε στο παρελθόν εις βάρος του, την οποία αντιπαρήλθε με αξιοπρέπεια. Στη σημερινή ΑΥΓΗ ο Στάθης υπογράφει ένα κείμενο υπό τον καταφατικό τίτλο «Η Αριστερά γνωρίζει, θέλει και μπορεί», όμως ο τίτλος του θα έπρεπε να είναι ένα ερώτημα, με τη χρήση των ίδιων λέξεων…

Για μένα το ερώτημα αυτών των εκλογών βρίσκεται στην επόμενη μέρα.

Αν το αποτέλεσμα δώσει την ευκαιρία στον δικομματικό μονοκομματισμό να σχηματίσει ελέω εκλογικού νόμου αυτοδύναμη κυβέρνηση των δύο μετά ή άνευ παραφυάδων, το μέλλον της χώρας θα είναι προδιαγεγραμμένο - δεν θα έχει μέλλον.

Αν πάλι το αποτέλεσμα αφήσει τη δυνατότητα στα κόμματα και τις δυνάμεις του Μνημονίου να δημιουργήσουν κυβερνήσεις ανοχής, πέραν της δεδηλωμένης, μειοψηφικές ακόμα και από άποψη εδρών, στα όρια του πολιτεύματος, υπάρχει ο κίνδυνος της επιστροφής στα ίδια τα τωρινά.

Μάλιστα υπό το κράτος εκβιασμών, διλημμάτων και κινδυνολογίας το μέλλον μπορεί να αιχμαλωτισθεί ακόμα περισσότερο και η χώρα να μείνει επί μακρόν σε καθεστώς κατοχής - ένα προτεκτοράτο που όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο ευεπίφορο σε διαμελισμό, όλο και περισσότερο μια ειδική οικονομική ζώνη όπου οι πλούσιοι θα συνεχίζουν να πλουτίζουν, η μεσαία τάξη να πένεται και η εργατική να λιμοκτονεί.

Αν όμως η εντολή του λαού σε αυτές τις εκλογές είναι διαφορετική και ζητήσει απ' την Αριστερά ν' αναλάβει την ευθύνη να βγάλει τη χώρα απ' την κρίση και τον λαό απ' τον αργό οικονομικό θάνατο, τότε όλα θα αλλάξουν. Και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.

Κατά τη γνώμη μου αυτές οι εκλογές (και στη μία εκδοχή του αποτελέσματος και στην άλλη) θα θέσουν την Αριστερά, κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ αλλά και άλλες φιλολαϊκές ταξικές δυνάμεις προ ενός ιστορικού Γόρδιου Δεσμού που θα πρέπει να λύσουν.

Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά σε κάποιου είδους ιδεολογική ενότητα της Αριστεράς (μάλιστα καθόλου), αλλά στη δυνατότητα των κομμάτων της Αριστεράς να προτείνουν στον λαό ένα κοινό πρόγραμμα δράσης εναντίον της κρίσης και συνεπώς εναντίον του συστήματος, το οποίο μάλιστα αναλόγως των εξελίξεων μπορεί να διευρύνεται και να βαθαίνει πάντα με την έγκριση και τη συμμετοχή του λαού.

Αν αυτό δεν συμβεί, αν ο λαός αφεθεί ανυπεράσπιστος απ' την Αριστερά να τα χάσει όλα, τότε ο λαός δεν θα τη χρειάζεται πλέον.

Προσωπικώς δεν πιστεύω ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά ότι θα συμβεί το αντίθετο. Πιστεύω ότι η Αριστερά γνωρίζει, θέλει και μπορεί.

Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να ζει σκλάβος - αυτό, νομίζω, είναι το νόημα της Αριστεράς και ήρθε πάλι ο καιρός να το αποδείξει.

HOMO BUTARIUS

 

Δεν έχω  πρόβλημα με τους ΠΑΣΟΚισθέντες (μετοχή αορίστου…), έχω όμως πρόβλημα με τους ΠΑΣΟΚιζόμενους και ιδιαίτερα με κάποιους όπως   ο Γιάννης Μπουτάρης : Ο οποίος θα μπορούσε, αν μη τι άλλο,  να κρατήσει προεκλογικά μια στάση «ευμενούς ουδετερότητας» απέναντι στο Κόμμα του,  σεβόμενος την ιδιότητα του Δημάρχου της συμπρωτεύουσας αλλά και του  επικεφαλής του αυτοδιοικητικού σχήματος «Πρωτοβουλία». Όμως ο κ. Μπουτάρης προτίμησε να δώσει τα ρέστα του στον πολιτικό του σπόνσορα, περιφρονώντας κάποιους  που στοιχήθηκαν στο πλευρό του στις αυτοδιοικητικές  εκλογές.

Στη προκειμένη περίπτωση ήταν δικαιολογημένη, αν  και  βελούδινη, η κριτική που έγινε στην απόφαση του Μπουτάρη να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 6^ης Μαίου, από τον Γραμματέα της Δημοκρατικής Αριστεράς  Σάκη Παπαθανασίου. Ο Παπαθανασίου σημείωσε ότι η νίκη της «Πρωτοβουλίας», προέκυψε από ευρύτερη κοινωνική συμπαράταξη και δεν ήταν νίκη κανενός κόμματος» . Κι ακόμη είπε ότι  «οι προσωπικές επιλογές του δημάρχου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέονται με την Πρωτοβουλία συνολικά». 

Αφήνω στην άκρη το θέμα των «συγχύσεων» κάποιων με κάποιους στη πολιτική σκηνή  και δεν σχολιάζω την κατάσταση των πολιτικά συγκοινωνούντων  δοχείων.. Θα πω μόνο για τη περίπτωση Μπουτάρη : «οι εκλογές άνδρα δείκνυσι»..  

Ο παρατηρητικός κ. Πέτρος Ευθυμίου

Πριν από μερικά χρόνια, όταν οι επιθέσεις εναντίον των πολιτικών ήταν σπάνιες και σχεδόν αδιανόητες, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πέτρος Ευθυμίου είχε υποστεί ξυλοδαρμό  από κάποιους οι οποίοι, σύμφωνα με δήλωσή του,  «έφεραν στολή Εξαρχείων»…Είχα βρει τότε τη δήλωσή του έξυπνη, δηκτική απέναντι στον κομφορμιστικό αντικομφορμισμό και στα ενδυματολογικά ή άλλα στερεότυπά του…

Όμως πριν λίγο καιρό ο Ευθυμίου έκανε κάτι το οποίο εκτός  του ότι παρέπεμπε στο γνωμικό «είπε ο γάίδαρος τον πετεινό κεφάλα»,  ήταν και ιδιαίτερα κακόγουστο ως δηλωτικό παντογνωσίας : Αναφέρθηκε δηλαδή στις εκλογές της Ρωσικής Ομοσπονδίας  και εξαπόλυσε μύδρους εναντίον της νομιμότητας και εγκυρότητάς τους…

Δεν ξέρω αν ο Ευθυμίου απέβλεψε στο να πλήξει τους εχθρούς των φίλων του και δια μέσου αυτής της συμπεριφοράς να εισπράξει «πόντους». Ξέρω πάντως ότι ο Καρατζαφέρης έλεγε κάποτε ότι ουδείς πολιτικός στην Ελλάδα κάνει προκοπή, αν δεν ικανοποιεί τις ανάγκες  της «Πρεσβείας». Και προφανώς, δεν εννοούσε την Πρεσβεία της Ταγκανίκας…

Με αφορμή τις πρωτοβουλίες του Έλληνα βουλευτή αναρωτήθηκα για το  πως είχε αντιδράσει ο Π. Ευθυμίου  το Νοέμβρη του 2000 : Όταν  έπειτα από ένα μήνα αμφισβητήσεων για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, και μετά  από αλλεπάλληλες καταμετρήσεις ψήφων, ήρθε δικαστική απόφαση που (καταγγέλθηκε ρητά και κατηγορηματικά ότι) αφαίρεσε 400.000 ψήφους από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Αλ Γκορ και τις έδωσε στον Μπους τον νεώτερο, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να γίνει Πρόεδρος!  Φέρνω αυτή την ιστορία στο νου μου γιατί σκέπτομαι ότι ακόμη και σε μια άκρως ηλεκτρονικοποιημένη εποχή όπως η σημερινή, οι εγκληματικοί παράγοντες του Μνημονίου είναι ικανοί για το οτιδήποτε, ακόμη και για τη νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος…

Η ιστορία με τον Π.Ευθυμίου ήλθε στην επιφάνεια από το «Πατριωτικό Μέτωπο», μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης , που με ανακοίνωσή του περιποιήθηκε δεόντως τον αμετανόητο Πασόκο βουλευτή..Ο ίδιος πολιτικός φορέας υπογράμμισε την υποβολή επίσημου αιτήματος οργάνωσης-μέλους της Ευρασιατικής Ένωσης («Centre for Monitoring Democratic Processes «Quorum») για την επιτόπια παρακολούθηση των ελληνικών εκλογών της 6^ης Μαϊου…

Εγώ λέω να τους υποδεχθούμε μετά βαϊων και κλάδων. Και να μην θεωρήσουμε αμελητέα την όποια αποτρεπτική δράση τους, ενάντια σε κάθε σκέψη νοθείας…….

Υποδείξεις του ΟΟΣΑ

Οι ανοησίες που ξεφουρνίζουν κατά καιρούς τα διάφορα «καλόπαιδα» του διεθνούς συστήματος δεν έχουν όρια…Λόγου  χάρη ο, Άνχελ Γκουρία, Μεξικανός ,  γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ , του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, του γνωστού μάλιστα σε μας τους Έλληνες (!) από την εκεί συνέχιση της σταδιοδρομίας της κυρίας Μπιρμπίλη, πρώην ΥΠΕΚΑ, έναντι του μηνιαίου ποσού των 20.000 ευρώ…Είπε λοιπόν ο κ. Γκουρία, ότι

« η μείωση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα είναι παρά πολύ μεγάλη αλλά απαραίτητη ώστε να ανακτήσει η Ελλάδα την ανταγωνιστικότητα της…»

 Κι ακόμη είπε ότι

«οι περικοπές στους ονομαστικούς μισθούς είναι μέρος της απαραίτητης προσαρμογής και ότι θα βοηθήσουν στην ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας».

Τώρα βέβαια η «ανταγωνιστικότητα», ως σχέση οικονομιών, σημαίνει ότι οι χώρες που τη διαθέτουν ή την αναπτύσσουν  ξεπερνάνε  και «θάβουν» κάποιες άλλες – όπως η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό «έθαψε» το  όνειρο του Παναθηναϊκού…Η ελληνική άνοδος της ανταγωνιστικότητας  θα σήμαινε  αναγκαστικά την σχετική υποβάθμιση της ανταγωνιστικότητας  μιας άλλης χώρας, οπότε ο κ.Γκουρία θα μπορούσε  να προστρέξει σε αυτήν και να συμβουλεύσει «μείωση αποδοχών» - και  τότε, «άξιες οι αποδοχές του», που είναι  οπωσδήποτε παραπάνω από τις 20.000 της κυρίας Μπιρμπίλη…

Πώς να το κάνουμε,  η ανταγωνιστικότητα είναι μια έννοια ανταγωνιστική(!), είναι μια έννοια που αφορά τη διαχείριση οικονομικών υποσυνόλων. Εγώ θα προσδοκούσα από έναν επικεφαλής του ΟΟΣΑ να ασχοληθεί με «ολικά» προβλήματα -  μεγέθυνσης της διεθνούς οικονομίας, αντιμετώπισης της φτώχειας, εξορθολογισμού της διεθνούς κατανάλωσης, διάγνωσης κάποιων ειδικών οικονομικών στενοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα κλπ. Όμως αυτός επιλέγει μια ειδική, «μικροκαπιταλιστική» σκοπιά, επικουρώντας μέσω της εφημερίδας  ΒΗΜΑ που δημοσιοποιεί τις  υποδείξεις  του  (σιγά μη συμμορφωθώμεν...)το αντιλαϊκό πρόγραμμα  του ΔΝΤ και των παραφυάδων του....

Σκουριές Χαλκιδικής : Μια βόλτα στο δάσος και μια περιπέτεια

Αντιγράφω μια αφήγηση του  Ιωάννη Κανελλόπουλου, δικηγόρου από την Πάτρα, σχετικά με ένα επεισόδιο παράνομης παρεμπόδισης πολιτών σε μια κοινή βόλτα στο δάσος -  του οποίου την «κατεδάφιση» διεκδικούν οι επιχρυσωτές του χαπιού της καταστροφής…….

"Την Παρασκευή 20-4-2012, μία βόλτα στο πανέμορφο βουνό των Σκουριών είχε ως συνέπεια μία απίστευτη δικαστική περιπέτεια με την αυτόφωρη διαδικασία. Το ιστορικό έχει ως εξής: Περί τις 5 μ.μ. την Παρασκευή, κάναμε μαζί με άλλα 8 άτομα και τον π. Χριστόδουλο μία βόλτα στις Σκουριές. Εκεί στον δημόσιο, δημοτικό, κοινόχρηστο δρόμο που ενώνει το «Χονδρό Δένδρο» με την περιοχή «Γύφτισσα», η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» είχε εγκαταστήσει επί του δρόμου σιδερένιες μπάρες πακτωμένες με τσιμέντο στο έδαφος, με απαγορευτικό για την διέλευση σήμα. Η μπάρα ήταν κατεβασμένη και όπισθεν αυτής υπήρχαν περί τους 10 άνδρες security.

Προ της μπάρας είχαν τοποθετηθεί επί των δένδρων συστήματα ανίχνευσης κίνησης. Όπισθεν της μπάρας υπήρχαν άνθρωποι εταιρείας security, οι οποίοι απαίτησαν -προκειμένου να μας αφήσουν να περάσουμε- να τους πούμε το ποιοι είμαστε και πού πάμε. Εμείς τους υποδείξαμε ότι όλες αυτές οι επί του δρόμου παρεμβάσεις είναι παράνομες και ότι αυτός ο έλεγχος που ασκούν προσβάλλει την ελευθερία και την προσωπικότητά μας και πρέπει να ανοίξουν να περάσουμε και να σταματήσουν όλη αυτή την διαδικασία.

Εκείνοι είπαν ότι έχουν λάβει εντολές τις οποίες εκτελούν και ότι έπρεπε να τους ενημερώσουμε και εάν τους έδιναν εντολή θα μας άνοιγαν. Τους εξηγήσαμε τους νόμους και τους είπαμε ότι εμείς σας επικαλούμεθα το Σύνταγμα και τους νόμους. Πάνω από αυτά δεν είναι κανένας Προϊστάμενός σας και καμμία εταιρεία.

Οι MEGAλοπαράγοντες της ενημέρωσης και ο Τσίπρας

Αρνήθηκε να  παραβρεθεί στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA  ο πρόεδρος του ΣΥΝ  Αλέξης Τσίπρας – μετά από ενάμισι χρόνο αποκλεισμού…. Και πολύ σωστά : Κάποιοι  μεγαλοπαράγοντες της ενημέρωσης πρέπει να υφίστανται κάποιες κυρώσεις για τη στάση τους, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτή δημιουργεί συνθήκες οιονεί λογοκρισίας…

Αυτό όμως που δεν κατάλαβα καλά , ή τουλάχιστον που ερμήνευσα  πρόχειρα σαν προσπάθεια  «άμβλυνσης» των παθών και  επαναπροσέγγισης,  ήταν  η ανακοίνωση  του ΣΥΝ. Η οποία και λέει σε ένα σημείο για την πρόσκληση του MEGA προς τον Τσίπρα : 

«Είμαστε βέβαιοι ότι.... η πρόσκληση αντανακλά την προσήλωση των δημοσιογράφων του σταθμού στην πλουραλιστική ενημέρωση και όχι την προεκλογική υποχρέωση για στοιχειώδη τήρηση των προσχημάτων»

Για καθίστε ρε σύντροφοι !  Από πού κι ως που είστε σίγουροι ότι η πρόσκληση δεν είναι προσχηματική, ότι δεν εκφράζει την αγωνία κάποιων να είναι σε επαφή με το   αναδυόμενο, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ,  «κύριο ρεύμα»  αντιμνημονιακής  πολιτικής;

Εγώ σαν μόνη αποδεκτή  λύση αποζημίωσης των βλαβών που έγιναν από την μεροληπτική  ενημέρωση του  ΜΕΓΚΑ, θα πρότεινα 8 ημερήσιες ωριαίες εκπομπές(!) με τον Τσίπρα -  «ζωντανό» ή φιλμογραφημένο !  Και τότε μπορεί   να συγχωριόντουσαν   οι αμαρτίες του  καναλιού….

Τους αυτοκτόνησαν….

Ο Δημήτρης Χριστούλας έδωσε τέλος στη ζωή του με το γνωστό τρόπο, στη πλατεία Συντάγματος. Τις ημέρες του Πάσχα τρεις άνθρωποι της Θράκης έβαλαν τέλος στη ζωή τους. Στο Σχηματάρι, μια γυναίκα ρωσικής καταγωγής, 26 ετών, έδωσε στα δυο μικρά  παιδιά της, ηλικίας 3 και 5 χρονών, το ανεξάλειπτο θέαμά της ως κρεμασμένης…Και πάνω από όλα αυτά ήλθε ο αυτόχειρας δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, να πει το δικό του, με τη μορφή μανιφέστου :

  « Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tv και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο».

Αναρωτιέμαι μετά από όλα αυτά : Πόσοι  άνθρωποι, έστω και μικρομεσαίας ευαισθησίας, μπορούν να μην έχουν  έντονα συναισθήματα εξ αιτίας αυτών των γεγονότων ; Πόσοι μπορούν να είναι ψύχραιμοι, μη αγανακτισμένοι, μη σοκαρισμένοι, μη ψυχανεμισμένοι για την ακραία απόγνωση που κατοικοεδρεύει πλέον σε αυτή τη χώρα ;

Λέω να μαυρίσουμε  αλύπητα εκείνο το στυλάκι που περιφέρεται στη πολιτική πιάτσα άνευρα, χωρίς πάθος, χωρίς θυμό, χωρίς ένταση, χωρίς συσπάσεις και μορφασμούς στο πρόσωπo….

Περισσότερα στο

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2012/04/blog-post_17.html

Οικολόγοι Πράσινοι και αμετροέπεια

Ενοχλήθηκε η φίλη  Βενετία Γαζίλα, υποψήφια των Οικολόγων Πρασίνων στην Θεσσαλονίκη ,  από μια δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ...Και έκανε μια  δική της δήλωση, ελαφρώς ασυνάρτητη αλλά εν πάση περιπτώσει αυτή που μπορούσε :

"Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες" Κυριακή 22/4/2012 πρωί 9.20 στον Αυτιά και τον ΣΚΑΙ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Τσίπρας είπε ότι αν τον ψηφίσουμε θα προβεί σε

" Κατάργηση των πολιτικών δικαιωμάτων, όσων δεν πληρώνουν φόρους" Αλήθεια μπορούμε να φανταστούμε που οδηγεί αυτό; Φυσικά ο ίδιος εννοούσε τους έχοντες θα πει και όχι τον απλό λαό αλλά, πόσο δημοκρατικό είναι να ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου ; Ας μην ξεχνάμε ότι χθες ήταν επέτειος της 21η ΑΠΡΙΛΗ της ΧΟΥΝΤΑΣ του 1967

"Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες"

ΒΕΝΕΤΙΑ ΓΑΖΙΛΑ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ Α! ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δεν προτίθεμαι να κατακρίνω τη φίλη Βενετία για μια  αιτιατική πτώση (φέροντες αντί του σωστού φέροντας) γιατί δεν θα διυλίσω τον κώνωπα για να  καταπιώ την κάμηλο, όπως κάνει αυτή : Που αρπάζεται από μια σκέψη του  Προέδρου του ΣΥΝ  περί κυρώσεων εναντίον των φοροφυγάδων - μεγαλοκαρχαριών για να καταπιεί την κάμηλο των δικαιωμάτων, οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών, δημοκρατικών, που καταπατούνται από τους εγκληματίες του Μνημονίου.

Αντί να κάνει το «τόσο- ΤΟΣΟ», η Β.Γ θα ήταν καλύτερα να σκεφθεί τον επαμφοτερίζοντα λόγο της  πολιτικής κομπανίας της, τις αλλεπάλληλες προσπάθειές των Οικολόγων Πρασίνων να σταθούν σε ίση απόσταση από τους θύτες και τα θύματα , το πρωτοφανές εγχείρημα εκλογικής καθόδου «με τον κηδεμόνα τους», το ελλειμματικό κινηματικό τους έργο που μάταια επιχειρούν να διασκεδάσουν με «σκέψεις», «προτάσεις» και αντιγραφές   της τελευταίας στιγμής….  

Γιάννης Σχίζας, υποψήφιος Οικολόγων Ριζοσπαστών(Β Αθήνας) με τον ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο  

Ν.ΒΑΛΑΒΑΝΗ : ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ….

    

Η Νάντια Βαλαβάνη συνεντευξιάζεται από τον Μιχάλη Σιάχο, στο «ΔΡΟΜΟ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»(21.4.12), για τις εκλογές φυσικά, κάνοντας ένα σοβαρό σχόλιο για το «ρελατιβισμό» (σχετικότητα) του πολιτικού χρόνου :

«Στα δυόμιση χρόνια από τότε ( από την προώθηση των μνημονίων)ο πολιτικός χρόνος «συμπυκνώθηκε» αφάνταστα. Φτάσαμε σήμερα να αποτελεί εκλογικό επίδικο η ίδια η επιβίωση, ουσιαστικά, της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας της εργαζόμενης κοινωνίας. Να κρίνεται η «απώλεια» μιας τουλάχιστον γενιάς παιδιών από 15-35 χρονών, με το ΔΝΤ να προβλέπει στην πρόσφατη έκθεση του συνέχιση των πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2030… Ταυτόχρονα εκατομμύρια άνθρωποι που έχασαν μέσα σε λίγες νύχτες εργασιακά και άλλα δικαιώματα κατακτημένα με αίμα και αγώνες ενός αιώνα, ένιωσαν να τους πνίγει η μπόχα της συστημικής διαφθοράς. Το πολιτικό σύστημα, παραδίνοντας  την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας με άμεσο τρόπο στο ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την Ε.Κ.Τ. ώστε να εφαρμοστούν οι καθ’ υπαγόρευση πολιτικές των μνημόνιων και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, έχασε τη νομιμοποίηση του σε πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, έκταση.

      Αυτές οι συνθήκες δημιουργούν δυνατότητες και εκλογικής  αποσταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού απ’  αυτές που παρουσιάζονται μια φορά στα πενήντα χρόνια: Αυξάνονται απότομα οι πιθανότητες να δοθεί μέσα από το εκλογικό αποτέλεσμα η κρίσιμη ώθηση που χρειάζεται σήμερα το εργατικό και  λαϊκό κίνημα για να μπορέσει να γίνει κίνημα ανατροπής των πολιτικών κοινωνικού ολοκαυτώματος που ερημώνουν τη χώρα και τις ζωές μας…...

Όλη η συνέντευξη

Πες τα Χρυσόστομε !

Τους τα λέει μια χαρά ο μαγαζάτορας !  Μόνο που του λείπει ένας αστερίσκος, για κάποιους μουλωχτούς, που δεν έχουν το θάρρος της γνώμης τους και τριγυρίζουν  εδώ κι εκεί χαμαιλεοντίζοντες, στο ρόλο μιας εικονικής πράσινης αβανγκαρντ,  κατά φαντασίαν αιρόμενοι  των φιλομνημονιακών-αντιμνημονιακών αντιθέσεων…

Τάχα μου δυσαρεστημένοι – κατά καιρούς – και εν τέλει ψιλοβολευόμενοι στη στρούγκα -  δίκην πασόκων του επιπέδου Κουκουλόπουλου και Π.Οικονόμου, που αφού ψιλοχοντροδιαμαρτυρήθηκαν  κατά καιρούς, τσέπωσαν το υφυπουργιάκι τους και έκαναν μόκο…

Ήρωες, δανεικοί κι αγύριστοι

  

Ο μακαρίτης Κύρο Γκληγκόρωφ, πρώτος πρόεδρος της ΠΓΔΜ, είχε την ευθυκρισία και το χιούμορ να σαρκάζει μια μερίδα των συμπατριωτών του , λέγοντας ότι έχουν την τάση να  υποστηρίξουν  ότι  ακόμη και ο Αδάμ και η Εύα ήταν «Μακεδόνες»…Τιμωρήθηκε βέβαια γι αυτό, με μια καρικατούρα επίσημης κηδείας, καθώς το φέρετρό του τοποθετήθηκε πάνω σε ένα αγροτικό ημιφορτηγό για να οδηγηθεί στο νεκροταφείο !

Το τελευταίο διάστημα η νεαρή πλην ευέξαπτη Δημοκρατία των Σκοπίων επιδίδεται σε ένα σαφάρι ιστορικών τίτλων, πλιατσικολογώντας διάφορες ιστορικές παραδόσεις. Πρόσφατο  κατόρθωμά της ήταν η πλήρης ιδιοποίηση μιας ιστορικής προσωπικότητας, του Γκότσε Ντέλτσεφ (1872-1903) , που είχε αποδεδειγμένα δεσμούς με τη βουλγαρική εθνότητα και είχε προσλάβει βουλγαρική παιδεία στο Κιλκίς. Και  τον οποίο  είχε χαρακτηρίσει , σε ανύποπτο χρόνο,  ο Λάζαρ Κολισέφσκυ, κομμουνιστής ηγέτης της νεοσύστατης «Γιουγκοσλαβικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας»(1945), ως  «…ένα Βούλγαρο χωρίς σημαντικό ρόλο στους απελευθερωτικούς αγώνες».

Η υπόθεση του Ντέλτσεφ περιπλέχθηκε ιδιαίτερα, λόγω της επίσημης κατάθεσης στεφάνου στον αδριάντα του σε πλατεία των Σκοπίων,  παρουσία του Σκοπιανού Προέδρου Γκρουέφσκυ και του   Αλβανού Μπαμίρ Τόπι. Η βουλγαρική διπλωματία έσπευσε να διαμαρτυρηθεί γι αυτή τη «συνεύρεση», ασκώντας παράλληλα κριτική στο μεγαλομανιακό σχέδιο «Σκόπια 2014» -  ένα κιτσοειδές πρόγραμμα  πολεοδομικής ανάπλασης με στοιχεία παρωχημένου μνημειακού μπαρόκ, με βασικό αποδέκτη την εγχώρια κατανάλωση….

Οι «καταλήψεις»  ξένων ιστορικών παραδόσεων δεν είναι βέβαια άγνωστες και σε μας ή στους πιο ευφάνταστους από εμάς – όπως λόγου χάρη ο κ. Λιακόπουλος…Το θέμα πάντως είναι ότι ο ημέτερος εθνικός ναρκισσισμός δεν έχει εκείνα τα ιδιαίτερα επιθετικά στοιχεία, που παρατηρούνται στην περίπτωση των σλαβομακεδόνων. Δεν είμαστε «εθνικώς ορθοί», αλλά οπωσδήποτε είμαστε «εθνικώς λιγότερο λοξοί» από τους Σλαβομακεδόνες….

Και μια τελευταία παρατήρηση , που σχετίζεται  με  τη διεκδίκηση και μιας άλλης  ιστορικής προσωπικότητας,  του Γιάννε Σαντάνσκυ,  από τους Σκοπιανούς  εις βάρος των Βουλγάρων : Σε μια τελευταία επίσκεψή μου  στη πόλη  Σαντάνσκυ, που πήρε το όνομα του ήρωα και  βρίσκεται όχι μακριά από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, διαπίστωσα ότι οι  αρχαιότητες που βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης , με ελληνικές επιγραφές, ουδόλως δηλώνονταν ως ελληνικές…

Πιστεύω ότι  η  σωστή σήμανση αυτών των αρχαιοτήτων δεν θα δημιουργούσε κανένα πρόβλημα στους Βούλγαρους. Λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι  για πολύ σοβαρούς λόγους είναι καταδικασμένοι να είναι σύμμαχοι και φίλοι μας στη περιοχή….

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι από τη Βικιπαίδεια