Ο πόλεμος του νερού στη Μέση Ανατολή

  του Γιάννη Παπαδημητρίου

(βασισμένο στην εισήγηση στο φεστιβάλ B-FEST του περιοδικού «Βαβυλωνία»)

Σιγά - σιγά οι γλωσσολόγοι καταγράφουν μια νέα γενιά σύνθετων λέξεων με πρώτο συνθετικό το νερό : Υδροπολιτική, υδροδιπλωματία, υδροηγεμονία, υδρο-iμπεριαλισμός. Ενδεχομένως σύντομα και υδροδημοκρατία ή υδροαντίσταση. Η  Βαντάνα Σίβα μάλιστα μας εξοικειώνει και με τον όρο «υδροτζιχάντ», που άκουσε να χρησιμοποιούν οι Σιίτες των βάλτων του Σατ-ελ-Άραμπ στο νότιο Ιράκ, που αντιστέκονταν στο σχέδιο του Σαντάμ Χουσεϊν να δημιουργήσει ένα τεχνητό κανάλι 560 χιλιομέτρων και να αποξηράνει τις εκτάσεις τους.

Ο γλωσσικός εμπλουτισμός πιστοποιεί από μόνος του την άνοδο των προβλημάτων διαχείρισης του νερού στην παγκόσμια πολιτική ατζέντα, καθώς στην αύξηση του πληθυσμού προστίθεται η ραγδαία εμπορευματοποίηση των φυσικών πόρων και η κλιματική αλλαγή. Δεν είναι κατά τη γνώμη μου τυχαίο που αυτή η τελευταία βιώνεται κατά κύριο λόγο είτε ως πλημμύρα είτε ως ξηρασία, ως διαταραχή δηλαδή του υδρολογικού κύκλου της φύσης. Μια γενική έννοια, που μπορεί να καλύψει όλο το φάσμα, είναι η «αρπαγή του νερού» - στα αγγλικά water grabbing. Περιγράφει την κατάσταση, στην οποία ισχυροί παράγοντες, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, αποκτούν τον έλεγχο και ανακατανέμουν τη χρήση υδάτινων πόρων για τους δικούς τους σκοπούς σε βάρος των αδυνάτων, που είναι συνήθως οι τοπικές κοινότητες αλλά και τα οικοσυστήματα, στα οποία έχει βασιστεί η ζωή τους. Πρόκειται για ένα πλανητικό πόλεμο με αποκορύφωμα την εκδίωξη πληθυσμών λόγω της κατασκευής μεγάλων φραγμάτων, την ιδιωτικοποίηση των αποθεμάτων του νερού και των δικτύων ύδρευσης, την υποβάθμιση του νερού εξαιτίας βιομηχανικών, μεταλλευτικών και μεγάλης κλίμακας αγροτικών δραστηριοτήτων και τον έλεγχο των πηγών και των διασυνοριακών ποταμών για στρατιωτικούς και οικονομικούς λόγους.

Η εισήγηση επικεντρώνεται γεωγραφικά στη Μέση Ανατολή, όπου τρεις είναι οι λεκάνες απορροής, οι οποίες αποτελούν εστίες διεθνούς έντασης.

Α. ΝΕΙΛΟΣ

Ο Νείλος είναι ο μακρύτερος ποταμός του κόσμου και τον μοιράζονται 11 Αφρικανικές χώρες και 500 εκατομμύρια άνθρωποι

Μακροπρόθεσμα το χρέος θα είναι βιώσιμο κι εμείς νεκροί

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ανεξάρτητα από το ποιος υπουργός Οικονομικών από τους 19 της Ευρωζώνης και από τους άλλους αξιωματούχους (ΕΚΤ, ESM, EWG, ΔΝΤ, Κομισιόν) που μετείχαν εκτίθεται περισσότερο από τις «μπαρούφες» που περιλαμβάνονται στα πρακτικά...

Οι διαρροές των πρακτικών της τελευταίας συνεδρίασης του Eurogroup, όπως και των σεναρίων που κατέθεσε σ’ αυτήν ο ESM για την εξέλιξη της συνάρτησης «ανάπτυξη - χρέος - πλεονάσματα» τις επόμενες δεκαετίες μέχρι το 2060, είναι αποκαλυπτικά για την «μπακαλική» που επικρατεί στους υποτιθέμενους κορυφαίους θεσμούς της Ευρωζώνης, που ταυτοχρόνως είτε είναι «άτυποι» (Eurogroup) είτε κινούνται νομικά εκτός ευρωπαϊκών συνθηκών (ESM).

Κατ’ αρχάς, διαβάζοντας κανείς τα διαρρεύσαντα πρακτικά της επίμαχης συνεδρίασης (στο www.euro2day.gr), έστω κι αν δεν έχουν επίσημο χαρακτήρα, αντιλαμβάνεται ότι η «πολιτική συζήτηση» με στόχο την «πολιτική συμφωνία» για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι, επιεικώς, καφενειακού επιπέδου.

Ανεξάρτητα από το ποιος υπουργός Οικονομικών από τους 19 της Ευρωζώνης και από τους άλλους αξιωματούχους (ΕΚΤ, ESM, EWG, ΔΝΤ, Κομισιόν) που μετείχαν εκτίθεται περισσότερο από τις «μπαρούφες» που περιλαμβάνονται στα πρακτικά, το ανησυχητικό συμπέρασμα για τα 350 εκατ. Ευρωπαίων της Ευρωζώνης είναι ότι οι τύχες τους και οι ζωές τους εξαρτώνται από ένα θεσμικό τσίρκο. Όταν, για παράδειγμα, ο Αυστριακός υπουργός Οικονομικών Σέλινγκ προκαλεί σε στοίχημα τον Τόμσεν για το ποιου οι εκτιμήσεις περί την ανάπτυξη τα επόμενα 40 χρόνια θα επιβεβαιωθούν, του ΔΝΤ ή της Κομισιόν, γίνεται προφανές ότι η αξιοπιστία της συζήτησης κινείται μεταξύ επικίνδυνου τζόγου και μεταφυσικής.

Αν οι κύριοι Σέλινγκ και Τόμσεν ζουν το 2060 -που δεν θα ζουν-, θα είναι 107 και 104 χρόνων αντίστοιχα.

Ο Σόιμπλε μάς θέλει ΚΑΙ ταπί ΚΑΙ ψύχραιμους

 

του  Βαγγέλη Δεληπέτρου

Αντί για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την καταβολή της δόσης που όλο έρχεται και ποτέ δεν φτάνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε με νέα… δόση πιέσεων για πολύ υψηλά πλεονάσματα,

Όποιος ήθελε να δει, έβλεπε: ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών φρέναρε κάθε λύση στο τελευταίο Eurogroup για να εξασφαλίσει ότι όλα θα γίνουν κατά πώς έχει προγραμματίσει το Βερολίνο. Χτες, επιτιθέμενος στο ΔΝΤ, απλώς ξεκαθάρισε προς πάσα κατεύθυνση, φόρα παρτίδα, ότι δεν είναι διατεθειμένος να μετακινηθεί ούτε πόντο από τα σχέδιά του.

Το πρόβλημα δεν είναι οι ελληνικές “καθυστερήσεις”, οι ελληνικές “παλινωδίες” ή οι ελληνικές “αντιστάσεις”. Αυτά που ζήτησε έχουν ήδη γίνει δεκτά μέχρι κεραίας. Και εάν καθυστερεί η ψήφιση δυο νόμων ή δεν έχουν εκδοθεί τρεις εγκύκλιοι, καμιά σημασία δεν έχει. Για αυτό άλλωστε ούτε ο ίδιος δεν στέκεται σε τέτοιες λεπτομέρειες.
Το πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο, ξεπερνώντας τα όρια του ελληνικού “πειράματος”. Είναι αυτό που υπαινίχθη όταν δήλωσε ότι “Είμαι πολύ βέβαιος ότι το ΔΝΤ θα συμφωνήσει τελικά στην προτεινόμενη συμφωνία για την Ελλάδα, καθώς είμαστε μέτοχοι στο Ταμείο”.
Αρνούμενος δηλαδή το διευθυντικό “δικαίωμα” της διοίκησης του Ταμείου που εμφανώς αλληθωρίζει προς την Ουάσιγκτον και υπογραμμίζοντας την παρουσία της Γερμανίας στη μετοχική σύνθεση του ΔΝΤ, ταυτίζοντάς την προφανώς με την όλη Ευρώπη, ήθελε άλλα μια φορά να θέσει το πιο απλό εξουσιαστικό ζήτημα του κόσμου: Ποιος κάνει κουμάντο.

Κύπρος : Τα παραμύθια της Χαλιμάς

του Γιάννου Χαραλαμπίδη 

Το φάρμακο της αποτροπής του θερμού επεισοδίου, τονίζει ο κ. Έιντα, είναι η συνέχιση των συνομιλιών. Με άλλα λόγια, τι λέει ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κυπριακό;  Συμβουλεύει  την Τουρκία ότι, εάν θέλει να προβεί σε επεισόδιο, θα πρέπει βρει τρόπους να γίνει πιο σκληρή στην πολιτική της και να μην συνεχίσει τις συνομιλίες! 

 Ο  Πρόεδρος της Δημοκρατίας  έχει δίκαιο όταν υποστηρίζει ότι είναι η ώρα της αλήθειας. Φτάνει να την πει και ο ίδιος.  Άλλωστε, η πατρότητα της φράσης αυτής ανήκει  στον  κ. Έιντα. Την διατύπωσε στη Γενεύη. Και ο Ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ αντί να πει την αλήθεια, εκβιάζει με το δικό του διπλωματικό μεν άκομψο τρόπο  δε. Διότι, γνωρίζει καλά ότι η Κυπριακή Δημοκρατία τελεί υπό κατοχή και  ότι αυτή τη στιγμή και οι θάλασσές της, καθώς και ο εναέριος της χώρος τελούν υπό το ίδιο καθεστώς, που είναι αντίθετο με τη βασική, θεσμική και θεμελιακή αρχή του Οργανισμού που εκπροσωπεί. Αυτή του σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών.  

Αντί, λοιπόν, ο κ. ΄Ειντα να υιοθετεί την τουρκική πολιτική των εκβιασμών θα πρέπει να πει την αλήθεια. Και θέλει τόλμη και σεβασμό προς τις αρχές και αξίες των Ην. Εθνών και της παγκόσμιας πολιτισμένης ανθρωπότητας για να το πράξει . Δυστυχώς δεν τη διαθέτει.

Ποιός....." ξέχασε " την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο;

του Κώστα Μαυρίδη

Κύπριου Ευρωβουλευτή

Η συνέντευξη του Τούρκου Υπ. Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου σχολιάστηκε και από τον Κυβ. Εκπρόσωπο που υπέδειξε ότι o Τσαβούσογλου «επιλέγει να ξεχνά ότι η απαράδεκτη κατάσταση πραγμάτων στην Κύπρο είναι το αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο». Ορθός ο Κυβ. Εκπρόσωπος αλλά ο Τσαβούσογλου «επιλέγει να ξεχνά» επειδή εκπροσωπεί την Τουρκία, τον εισβολέα το 1974 που έκτοτε κατέχει παράνομα διά των στρατευμάτων της έδαφος της Κύπρου.

Μόλις δύο μέρες πριν την συνέντευξη, ο Ν. Αναστασιάδης «επέλεξε να ξεχάσει» την τουρκική εισβολή και κατοχή αναφερόμενος σε «τραγικά γεγονότα του 1974» μιλώντας από γραπτό κείμενο στην Σύνοδο Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Κύπρο. Ο Πρόεδρος του μοναδικού κράτους της ΕΕ που υπέστη εισβολή και κατοχή «επέλεξε να τα ξεχάσει» ενώπιον δεκάδων εκπροσώπων Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων αλλά ο Κυβ. Εκπρόσωπος επέλεξε να στιγματίσει τον Τούρκο Υπ. Εξ.

Παρεμπιπτόντως, «τραγικά γεγονότα του 1974» αντί για εισβολή και κατοχή, «απώλειες» αντί για σκοτωμένοι και εκτελεσθέντες, «βόρειο» μέρος αντί για κατεχόμενο και άλλες τέτοιες «ουδέτερες» αναφορές, πρωτο-εμφανίστηκαν στα «επαναπροσεγγιστικά σεμινάρια» που λειτούργησαν με χρηματοδότηση εξωτερικού και ξένους διδάσκοντες.

YΠΟΜΝΗΜΑ - ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΦΕΤΑΣ ΣΤΗΝ CETA KAI ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΕ

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ / Eurostat, του IRI Worldwide και του περιοδικού ‘Τρόφιμα και Ποτά ‘ 2014  για την παρασκευή Φέτας στην χώρα μας απασχολούνται 100.000 κτηνοτρόφοι με 12.000.000 αιγοπρόβατα και πάνω από 400.000 εργαζόμενοι συνολικά στην πρωτογενή παραγωγή, μεταποίηση και υπηρεσίες και παράγουν 120.000 τόνους ετησίως σε 500 τυροκομεία. Οι ετήσιες εξαγωγές της χώρας μας συνεχώς αυξανόμενες ανέρχονται σε 45.000 τόνους και 260 εκ. ευρώ τζίρο ετησίως με διανομή σε 56 χώρες και στις 5 ηπείρους. H Ελλάδα παράγει και διακινεί το 28% της παγκόσμιας παραγωγής τυριών με ονομασία Φέτα. Γεγονός που δείχνει ότι ένα 72% της παγκόσμιας κατανάλωσης αφορά μαζική παραγωγή και εμπορία προϊόντων απομίμησης φέτας κυρίως αγελαδινών λευκών τυριών από ΗΠΑ, Καναδά, Ν. Αφρική, Κίνα, κλπ

Αυτή ακριβώς η  πλεονάζουσα διεθνής ζήτηση των 400.000 τόνων περίπου φέτας και πάνω από ένα δίς ευρώ τζίρου είναι το πεδίο εμπορικής διαμάχης έως σήμερα και θα είναι τα επόμενα χρόνια ανάμεσα στην Ελληνική ΠΟΠ Φέτα και στις απομιμήσεις των ανταγωνιστών της.

Η προσπάθεια για την κατοχύρωση της Φέτας πέρασε από πολλά στάδια. Αφού κατοχυρώθηκε το 1996, ακυρώθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου το 1999 και μετά από αγώνα κυρίως 120 επιστημονικών και κοινωνικών φορέων της χώρας κατοχυρώθηκε οριστικά το 2002 με τον κανονισμό 1829/2002 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η  εκ νέου προσφυγή για ακύρωση της Γερμανίας και Δανίας το 2005 απορρίφθηκε με οριστική κατοχύρωση της Φέτας στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η απομόνωση της Γερμανίας

Του Gideon Rachman

 Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Το άρθρο είναι πριν τις γαλλικές εκλογές, αλλά καθόλου άσχετο με τους τωρινούς συσχετισμούς δυνάμεων στον παγκόσμιο στίβο..

Η Άνγκελα Μέρκελ έχει χαρακτηρίσει “γελοία” και «παράλογη» την αντίληψη ότι εκείνη είναι η ντε φάκτο αρχηγός του δυτικού κόσμου. Η αγωνία της Γερμανίδας καγκελαρίου είναι κατανοητή. Η σύγχρονη Γερμανία δεν έχει καμία επιθυμία να ηγηθεί της Δύσης και δεν είναι αρκετά ισχυρή για να σηκώσει αυτό το βάρος.
Αλλά οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες δεν είναι ο μοναδικός λόγος για την ανησυχία της Γερμανίας. Αν η κυρία Μέρκελ κοιτάξει έξω από το γυάλινο κουτί του γραφείου της καγκελαρίας στο Βερολίνο, θα δει προβλήματα στον ορίζοντα από κάθε κατεύθυνση. Ανατολικά βρίσκονται οι απολυταρχικές και γερμανοφοβικές κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας και ανατολικότερα μια εχθρική Ρωσία. Δυτικά είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ. Βόρεια η Βρετανία του Brexit. Και στον Νότο βρίσκονται η Ιταλία και η Ελλάδα, δύο χώρες με προβλήματα, οι οποίες κατηγορούν όλο και περισσότερο τη Γερμανία για τα οικονομικά δεινά τους.
Συνολικά η κατάσταση απειλεί να αναβιώσει έναν παλαιό γερμανικό εφιάλτη: τον φόβο να αποτελείς μια μεγάλη, απομονωμένη δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης. Πρέπει να βρίσκεται σε ακόμη πιο γκροτέσκα κατάσταση, γιατί -αντίθετα με αυτό που έγινε τον 20ό αιώνα- η σημερινή μοναξιά της Γερμανίας πολύ λίγο έχει να κάνει με τη μοχθηρή συμπεριφορά της ίδιας της χώρας.

Οι Ηθικοί αυτουργοί της κρίσης

του Σπύρου  Στάλια, Οικονομολόγου Ph.D

Ο Alan Greenspan ήταν από το 1987 έως το 2006 ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED). Ήταν ο άνθρωπος που επέβαλε στον κόσμο την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, ο άνθρωπος που εισηγήθηκε και πέτυχε την κατάργηση κάθε κανονισμού στη λειτουργία του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, ο άνθρωπος που υπέδειξε στα πανεπιστήμια να διδάσκουν τους φοιτητές ότι οι ελεύθερες αγορές πάντα τιμολογούν σωστά οτιδήποτε τιμολογείται, είναι ο άνθρωπος που έπεισε ότι οι κρίσεις είναι παρελθόν για τον καπιταλισμό, και τέλος  είναι ο άνθρωπος που έκανε τον Πρόεδρο Bill Clinton να πει την διάσημη φράση τότε (1996) ότι ‘η εποχή των μεγάλων κυβερνήσεων τελείωσε’. Όλα τα παραπάνω, συμφώνα με τον Alan Greenspan πατέρα σου σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, θα μας οδηγούσαν στην ανάπτυξη και στην καθολική ευημερία.

Σε πείσμα της αισιοδοξίας του Alan Greenspan και των άλλων νεοφιλελευθέρων αντί να οδηγηθούμε στην καθολική ευημερία φτάσαμε σε κρίση το 2008, μετά από ένα όργιο κερδοσκοπίας από πλευράς του τραπεζικού συστήματος, στην μεγαλύτερη κρίση  από το 1929.

Στις 23 Οκτώβριου του 2008 όταν κλήθηκε σε Επιτροπή του Κογκρέσου  να δώσει την ερμηνεία του γιατί η κρίση επισυνέβη, σε αντίθεση με ότι πίστευε, παραδέχτηκε ότι είχε υπερεκτίμηση την ικανότητα των αγορών να αυτορυθμίζονται και ότι ποτέ δεν πίστευε ότι η κατάργηση κάθε ρυθμιστικού κανονισμού λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος θα απελευθέρωνε τέτοιες καταστροφικές δυνάμεις στην οικονομία.

Η υποθήκευση της Ελλάδας με ή χωρίς γραβάτα

της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δεληβάνη
Το  φιάσκο των συνομιλιών στο Eurogroup, για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ήταν απολύτως αναμενόμενο, για οποιονδήποτε παρακολουθεί με στοιχειώδη προσοχή τα σχετικά διαμειβόμενα.  Εκτός από τα μισόλογα, τα ευχολόγια, τις αμηχανίες,  την άρνηση θετικών απαντήσεων,  από την ηγεσία της Ευρωζώνης, υπήρχε και η σαφέστατη τοποθέτηση του υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας (ορθότερα της  ΕΕ), του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, o οποίος απέκλεισε, ευθαρσώς και εκ των προτέρων,  τη διατήρηση φρούδων ελπίδων. Υπήρχε, όμως, ακόμη και κυρίως  η παγιωμένη άρνηση, από την πλευρά της ΕΕ, να  ικανοποιήσει το μακρόχρονο αίτημα του ΔΝΤ, για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, παρότι αυτό αποτελούσε προϋπόθεση παραμονής του στο κουαρτέτο, και παρότι αυτή  η παραμονή του αποτελεί διακαή επιθυμία της Γερμανίας.
Οι Έλληνες αρμόδιοι, ωστόσο, όχι μόνο έδειξαν ανίκανοι  να ερμηνεύσουν, στις σωστές τους διαστάσεις, το σύνολο των αρνητικών ενδείξεων, σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους, αλλά επιπλέον  μοίραζαν  σε καθημερινή βάση υποσχέσεις για μια θετική έκβαση, που θα έθετε δήθεν τέρμα στην αγωνία του ελληνικού λαού, και που θα διάνοιγε δήθεν ελπιδοφόρους ορίζοντες, για την Ελλάδα. Το “κερασάκι στην τούρτα” ήταν, βέβαια, το αποκορύφωμα του κυβερνητικού ενθουσιασμού, για τα όσα λαμπρά δήθεν  μας περίμεναν, που θα δικαιολογούσε ακόμη και  πρωθυπουργική γραβάτα!

"Δε μασάνε"...

Ποτέ άλλοτε, σε τόσο σύντομο χρόνο, δεν είπαν τόσα πολλά ψέματα.  Από το 2010 κατέλαβαν και κατέχουν το παγκόσμιο ρεκόρ ψευδολογίας στη μονάδα του χρόνου…Και τώρα, με την υπόθεση Παπαδήμου,  δεν βρήκαν κανένα λόγο για να πάψουν να χειρίζονται το ψέμα…Λόγου χάρη  ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος δήλωσε «ήταν μια άνανδρη επίθεση και δεν μας τρομάζουν»

Σιγά μη δε σας τρομάζουν, ρε Στουρνάρα ! Η ψυχή σας έχει πάει στη κούλουρη, η δε «ασύμμετρη απειλή» των ατομικών επιθέσεων  είναι απολύτως βέβαιο ότι θα κάνει πολλούς του φυράματός σου να αφοδεύουν επάνω τους με την πρώτη ύποπτη κατάσταση στο μικροπεριβάλλον τους!

Από την άλλη πλευρά , σε αντίθεση με την κουτή μπλόφα του Στουρνάρα, βρήκα πολύ ευθεία   τη δήλωση της  Φώφης Γεννηματά : «Η σημερινή επίθεση επιβάλλει τη λήψη πρόσθετων μέτρων».

Μάλιστα : Η γυναίκα χωρίς λεονταρισμούς έδειξε –εμμέσως πλην σαφώς - ότι φοβάται.

Το θέμα της ΑΥΓΗΣ - πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ

Του Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας ΑΠΘ

"Η αποστολή στο μέτωπο ενός εξουθενωμένου κινήματος, από αυτούς που έκαναν το παν για να το αφοπλίσουν...."

Στην ενότητα «ΘΕΜΑ» του προχθεσινού (24/5) φύλλου της η ΑΥΓΗ αφιερώνει ένα τρισέλιδο όπου αναλύεται η σημερινή κατάσταση του «κινήματος των Σκουριών». Εκεί γράφονται πολλές αλήθειες (γνωστές από καιρό τώρα σε όσους κάπως συστηματικά παρακολουθούν τα σχετικά συμβαίνοντα) που αφορούν τα χαρακτηριστικά του κινήματος αυτού: τη σταδιακή απονεύρωσή του ειδικότερα και τις αιτίες που την προκάλεσαν. Τίποτα ή ελάχιστα όμως
αυτού: τη σταδιακή απονεύρωσή του ειδικότερα και τις αιτίες που την προκάλεσαν. Τίποτα ή ελάχιστα όμως αναφέρονται για την εξέλιξη και αντιμετώπιση του καθαυτού θέματος: που είναι η μη νομιμότητα αφενός και η μη επωφελής για την εθνική οικονομία αφετέρου ήδη υφιστάμενη, κυρίως δε η επί θύραις επέκταση των στην ανατολική Χαλκιδική δραστηριοτήτων της Ελληνικός Χρυσός/Eldorado Gold. Και αυτά πέραν των πολύ σημαντικών αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων που άρχισαν με την αποψίλωση και διάσπαση του συνεχούς της δασοκάλυψης της περιοχής και την απελπιστικά ορατή ήδη αποστράγγιση των υδροφορέων της.

Άρση των αιτίων του προβαλλόμενου  ΘΕΜΑΤΟΣ της ΑΥΓΗΣ δεν μπορεί να αποτελέσει η προτροπή: «το κίνημα πρέπει να επιστρέψει στα χαρακτηριστικά που είχε πριν, λαμβάνοντας αμεσοδημοκρατικά αποφάσεις και προχωρώντας σε δυναμικές κινητοποιήσεις». Δεν είναι το κίνημα το ίδιο που σάλπισε υποχώρηση και ξεφούσκωσε την όποια αρχική του δυναμική. Είναι η ασυνέπεια λόγων και έργων του ΣΥΡΙΖΑ που ξεφούσκωσαν το κίνημα αυτό -το κίνημα που όταν ο ΣΥΡΙΖΑ το χρειάστηκε του φούσκωσε τα πανιά προς την εξουσία.

Στα μαχαίρια Τσίπρας – Τσακαλώτος για το χρέος

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Η κυβέρνηση του "σήκω πάνω-κάτσε κάτω" βολοδέρνει από άποψη σε άποψη (από χωρίου εις χωρίον...) ενώ τρέπεται σε άτακτη φυγή ενώπιον των δανειστών. Ταυτόχρονα τα στελέχη της βιώνουν το βάθος αμέτρητο της υποτέλειας της χώρας...

ISKRA :  Μύλος στην κυβέρνηση μετά το ναυάγιο του Eurogroup, όπου ο Τσίπρας αντί να βάλει γραβάτα του πήραν και τα σώβρακα.....
Σχεδόν κάθε λίγες ώρες ο Αλ. Τσίπρας, αγόμενος και φερόμενος από ετερόκλητες πιέσεις, αλλάζει τις θέσεις του για το δέον γενέσθαι με το χρέος.
Στο μεταξύ, έγκυρες πληροφορίες κάνουν λόγο ότι στα μαχαίρια βρίσκονται μετά το Eurogroup Τσίπρας και Τσακαλώτος με εντονότατες μεταξύ τους τις διαφωνίες και τις σχέσεις τους στα όρια της ρήξης.
Ως γνωστόν ο Τσακαλώτος, μετά από τηλεφωνική συνεννόηση με το Τσίπρα, απέρριψε στο πρόσφατο Eurogroup τις «συμβιβαστικές» (επί της ουσίας απαράδεκτες) προτάσεις Schaeuble, με τις οποίες θα μπορούσε να συναινέσει και το ΔΝΤ και οι οποίες μετέθεταν το πρόβλημα του χρέους (για το οποίο έτσι κι αλλιώς προτείνονται ημίμετρα που δεν απαντούν στο πρόβλημα).

Η Περιφέρεια Αττικής κόβει, οι φίλοι του Πεδίου Άρεως φυτεύουν..

Η Επιτροπή Κατοίκων για το Πεδίο του Αρεως  καλεί:

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΜΑΪΟΥ 2017

στις 6μμ στο άγαλμα του Κωνσταντίνου στο Πεδίο του Αρεως

 

Για να ξαναφυτέψουμε τον χώρο που παράνομα εκχέρσωσε ο Πανελλήνιος Γ. Σ. με την συναίνεση της κυρίας Δούρου και των υπαλλήλων της.  Η ενέργεια αυτή είναι μια νέας μορφής συνεργασία της Περιφέρειας με τον Πανελλήνιο Γ. Σ. μέσα στο πάρκο.

Τα φυτά που κόπηκαν εμπόδιζαν την παράνομη διέλευση οχημάτων μέσα από το Πάρκο για τον Π.Γ.Σ. Είχαν φυτευτεί το 2007 από αγωνιζόμενους κατοίκους για να αποκλείσουν την παράνομη πόρτα του Πανελληνίου Γ. Σ. που επί τόσα χρόνια καμία διοίκηση του πάρκου δεν τόλμησε να κλείσει.

Δένδρα και φυτά θα υπάρχουν. Εργαλεία είναι χρήσιμα. Πιο σημαντική είναι  η παρουσία σας

30 Μαϊου, φόρουμ 10 φορέων

Η χώρα βρίσκεται τα τελευταία επτά χρόνια σε μια δίνη που φαίνεται να οδηγεί σε βαθύτερη και πιο οδυνηρή κρίση.

Πέρα από την αυτονόητη ανησυχία μας για τους πολίτες που εκπροσωπούμε, δέκα (10) Κοινωνικοί Φορείς πραγματοποιούν στις:

30 Μαϊου 2017 & ώρα 17.00μμ, ημέρα Τρίτη στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ το                                   1ο FORUM Κοινωνικών Φορέων

Είναι μια προσπάθεια η οποία ενώνει τις ανησυχίες και τον προβληματισμό μας , τις σκέψεις μας αλλά και τις προτάσεις μας , με στόχο να βοηθήσουν στην έξοδο από την οικονομική, πολιτική και κοινωνικοί κρίση.

Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι καμία Κοινωνική Ομάδα δεν μπορεί να ευημερεί από μόνη της. Αντίθετα, πιστεύουμε, ότι ενώνοντας τις ανησυχίες και κυρίως τη φωνή μας, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια νέα αφετηρία προσδοκιών.

Στο FORUM συμμετέχουν: Α.Γ.Σ.Σ.Ε (Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος)- ΓΣΕΒΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος) - Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών- ΕΣΕΕ (Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας – Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών -Ένωση Πολυτέκνων Αθηνών - Ένωση Φορολογουμένων Ελλάδος – Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος – Πανελλήνια Ομοσπονδία Αποστράτων- ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων)- Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος – Πανελλήνια Ομοσπονδία Αποστράτων .