Οι ευθύνες μας στην πρωτόγνωρη πολιτική συγκυρία

ΤΟΥ ΑΛΚΗ ΡΗΓΟΥ

Μερικά αποσπάσματα από το άρθρο του Άλκη Ρήγου που δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ :

-        .,...........Οφείλουμε να υπερβούμε άμεσα τις διάχυτες κυρίαρχες      στον κοινωνικό μας σχηματισμό μικροαστικές προσωποκεντρικές αντιλήψεις, οι οποίες αντιλαμβάνονται την πολιτική δράση ως προσωπικό άθλημα των χαρισμάτων ή των ελαττωμάτων και βέβαια της τύχης του πολιτικού προσωπικού και ειδικά των ηγετών….

-               .......πολλές φορές στην εκφορά του λόγου και των

       αποφάσεών μας λησμονούμε ή παραβλέπουμε

       να τονίζουμε τα αξιακά ανθρωποκεντρικά

       οραματικά μας προτάγματα.......

      -........ αναντίστοιχη στο       σήμερα είναι και η κάθετη

         παραδοσιακή μας   δομή που επιτρέπει

        διαγκωνισμούς, παραγοντισμούς και παλιές

        καθοδηγητικές αγκυλώσεις......

-        ............. . αναντίστοιχη είναι και η γλώσσα των κειμένων μας, δεν πάλλεται, γραφειοκρατείται…….

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΗΓΟΥ

Αλέξης Τσίπρας - Άντρος Κυπριανού, για την Κύπρο

Αλέξης Τσίπρας:

«Είχαμε την ευκαιρία σήμερα να έχουμε μια ουσιαστική και εποικοδομητική συνάντηση με τον Γραμματέα του ΑΚΕΛ, τον Άντρο Κυπριανού, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίσταση για την Κύπρο, σε ένα περιβάλλον αστάθειας γεωπολιτικής και ρευστότητας στο ευρύτερο χώρο της Ν.Α. Μεσογείου.

Είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να γίνουν προσεκτικές κινήσεις. Η τουρκική πλευρά επιλέγει την πρόκληση και την επιθετικότητα, επιλέγει να τορπιλίσει το διάλογο για την επίλυση του Κυπριακού, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει η Ελλάδα να σταθεί στο πλάι της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού λαού, δίνοντας το στίγμα ότι κανένας εκβιασμός δεν μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιες εξελίξεις.

Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουμε αταλάντευτα να πιστεύουμε ότι οι διαφορές στην ευρύτερη περιοχή μπορούν να λυθούν, μόνο μέσα από το διάλογο και την προάσπιση της συνεργασίας και της σταθερότητας.

Yπ΄ αυτή την έννοια, χρειάζεται το επόμενο διάστημα να έχουμε μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και σε κάθε περίπτωση να διατρανώνουμε τη θέλησή μας και την αποφασιστικότητά μας να παρακάμψουμε εκβιασμούς και πιέσεις και να οδηγήσουμε τους λαούς, τον Κυπριακό λαό ως κυρίαρχο λαό, στην επιλογή μιας δίκαιης λύσης, που δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτήν που θα αφορά στη δικοινοτική, διζωνική Ομοσπονδία χωρίς ξένες δυνάμεις, χωρίς εποίκους, χωρίς τρίτους εγγυητές που θα καθορίζουν την πορεία του κυπριακού λαού.

Σ΄ αυτή την κατεύθυνση, βεβαίως, και με την αντίληψη ότι ο κυπριακός λαός είναι πάντα αυτός που θα αποφασίζει, θα σταθούμε ως ΣΥΡΙΖΑ στο πλευρό και του ΑΚΕΛ αλλά και του κυπριακού λαού.»

Άντρος Κυπριανού:

«Θα συμφωνήσω απολύτως ότι είχαμε μια πολύ ουσιαστική, εποικοδομητική και σε βάθος, θα έλεγα, συζήτηση γύρω από το Κυπριακό ενώ, βέβαια, ανταλλάξαμε απόψεις και για τις εξελίξεις στα ζητήματα της οικονομίας.

Είναι γεγονός ότι η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μια προκλητικότατη κίνηση, η οποία συγκρίνεται με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με πάρα πολύ αποφασιστικότητα από τη δική μας πλευρά.

Παράγει πραγματικά έσοδα για την Ελλάδα η Eldorado Gold;"

από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, το Ολλανδικό Κέντρο Έρευνας για τις Πολυεθνικές (SOMO*) και το Ελληνικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων (antigoldgr.org) οργανώνουν μια διεθνή εκδήλωση για να παρουσιαστούν τα προκαταρκτικά ευρήματα της έκθεσης της SOMO με τίτλο “Eldorado Gold: Ο ρόλος Ολλανδικών εταιρειών – ταχυδρομικών θυρίδων στη φοροαποφυγή και σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα”. Η Καναδική εταιρεία Eldorado Gold έχει σχέδια για φαραωνικά έργα εξόρυξης στη Βόρεια Ελλάδα. Αλλά ποιος ωφελείται και ποιος χάνει από την εξόρυξη στην Ελλάδα; Η έρευνα της SOMO δείχνει ότι τα κέρδη της Eldorado Gold πιθανότατα μεταφέρονται έξω από την Ελλάδα, στα Μπαρμπάντος.

Από το 2011, οι κάτοικοι γύρω από το μεταλλείο των Σκουριών διαμαρτύρονται ενεργά κατά της ρύπανσης του εδάφους και των υπόγειων υδάτων με τοξικά βαρέα μέταλλα και της καταστροφής των δασών που προκαλούνται από την επιφανειακή εξόρυξη. Ενώ η μεταλλευτική δραστηριότητα θα προσφέρει κάποιες θέσεις εργασίας, πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας θα χαθούν στους τομείς του τουρισμού, της γεωργίας, της αλιείας, της μελισσοκομίας, στους οποίους βασίζονται οι κοινότητες και οι οποίοι εξαρτώνται από το καθαρό περιβάλλον.

Ο μύθος της κυρίαρχης Αριστεράς

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Η πραγματικότητα είναι ότι η ευρεία Αριστερά-δηλαδή αυτή που έχει  σιαμαία σχέση με το σοσιαλιστικό πρόταγμα-  βρίσκεται εν όψει σκληρής εξεταστικής περιόδου. Ότι η κοινωνία που την ακολουθεί είναι δυσαρεστημένη, εξαγριωμένη, θλιμμένη, αποθαρρυμένη, δυνητικά αριστερή, αλλά όχι εν ενεργεία  αριστερή. Ας διαβάσουμε το παρακάτω κείμενο ως  μια απόπειρα  αυτογνωσίας, όσο κι αν μας μπουρδουκλώνει με διάφορες ιδέες του εκσυγχρονιστικού συρμού

Του Γιώργου Σιακαντάρη* , Εφημερίδα των Συντακτών

Ενας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους της μεταπολίτευσης είναι αυτός που θέλει σ’ αυτή την περίοδο να ηγεμονεύει ιδεολογικά η Αριστερά. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή ή όχι της Αριστεράς στην κυβερνητική διαχείριση, αυτή επέβαλλε την ιδεολογία της στο πολιτικό σύστημα. Ο αστικός πολιτικός συνασπισμός –υποστηρίζει ο μύθος–, έχοντας ενοχές για τη στάση του έναντι της Αριστεράς μετά τον Eμφύλιο, γνωρίζοντας τις ευθύνες του για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας, αναγκάστηκε να ενσωματώσει στην ιδεολογία του, αλλά και στην πολιτική του πρακτική τις ιδέες της Αριστεράς. Ηταν όμως «αριστερά» όλα όσα στη μεταπολίτευση και ειδικά σήμερα παρουσιάζονται ως τέτοια; Αν αριστερό είναι ένα κράτος-βιομήχανος που υποκαθιστά την παραγωγική αδυναμία του ιδιωτικού κεφαλαίου, η υποκατάσταση του δημόσιου τομέα ως παρόχου ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών από επιδοματικές πολιτικές, η υποκατάσταση της πάλης για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων από ιδεολογίες ομογενοποίησης σε προνομιούχους και μη, σε πλούσιους και φτωχούς, σε ρετιρέ και υπόγεια, σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, τότε ναι, η ηγεμονία της Αριστεράς ήταν πρόδηλη. Αν ο ελληνικός λαϊκισμός εκλαμβάνεται ως αριστερό έργο και ιδεολογία και ο κρατισμός και η κομματοκρατία ως το μέσο επιβολής αυτής της κυριαρχίας, τότε ναι, η ηγεμονεύουσα μεταπολιτευτική δύναμη ήταν η Αριστερά.

Γιόσκα Φίσερ: Το Βερολίνο θα διαπραγματευτεί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Πρόλογος ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Το παρακάτω (ανυπόγραφο) άρθρο της ΑΥΓΗΣ (29.10.14) δημιουργεί διάφορα ερωτηματικά, όσον αφορά την στόχευση  μιας «αποκάλυψης »  του Φίσερ…Γιατί ο πρώην (ή και νυν) ηγετικός παράγων των Πρασίνων (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών επί σειρά ετών) κοινοποιεί κάτι περί του οποίου δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία : Δηλαδή ότι η Γερμανία  θα διαπραγματευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Κυβέρνηση ,  ότι θα  δυσαρεστηθεί από τις  θέσεις  του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα φοβηθεί  μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ δώσει το κακό παράδειγμα στον ευρωπαϊκό νότο …

Ερωτήματα  κρίσεως : Μήπως ο κ. Φίσερ επιθυμεί απλώς να βρίσκεται στο προσκήνιο έστω και δια της εξωτερίκευσης του αυτονόητου; Και τι  περισσότερο πετυχαίνουν   αυτά περί  της αριστερωσύνης του ή περί της θεώρησής του ως «γκουρού των Πρασίνων», από το να διασύρουν  τις  έννοιες  της  αριστερώσύνης και «γκουροσύνης»; 
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ

Το Βερολίνο παραδέχεται ότι θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ,

Η ελληνική μοναξιά της 28ης Οκτωβρίου 1940

Παλιά   ελάχιστοι άνθρωποι αυτής της χώρας αυτοπροσδιορίζονταν  ως ιστορικοί.  Έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν, οι  πανεπιστημιακές σπουδές διαφοροποιήθηκαν  και οι ιστορικοί πολλαπλασιάστηκαν, η δε  «αφήγησή» τους  θεωρήθηκε «έγκυρη»,  συχνά στη θέση κάποιας άλλης, υποθετικά   λαθεμένης ή ελλειμματικής.

 Το  προϊόν των ιστορικών  δεν ήταν ευκαταφρόνητο, όμως  συχνά απουσίαζε ένα   δευτεροβάθμιο συμπέρασμα, ωφέλιμο  εν όψει των τρεχόντων κοινωνικών αναγκών. Και η απουσία αυτή έκανε την ιστόρηση να φαίνεται  αυτοσκοπός και  την ιστορία να υπάρχει χάριν της ιστορίας – όπως η τέχνη υπήρχε για την τέχνη, σύμφωνα με το  αξίωμα του εστετισμού….

Στη  περίπτωση της 28ης Οκτωβρίου 1940,   θα ξεκινάγαμε  από τη διαπίστωση  ότι το πρωτοβάθμιο προϊόν της ιστορίας  έχει υπερκαταναλωθεί. Έχουμε ακούσει και ξανακούσει «το κορόϊδο Μουσολίνι» της Βέμπο, τα ραδιοφωνικά μηνύματα,  τις γυναίκες της Πίνδου, τη βαρυχειμωνιά στα ηπειρώτικα βουνά, τα κρυοπαγήματα των φαντάρων, το εφ’ όπλου λόγχη επίθεσις….

 Αυτό που  όμως δεν αναλογιζόμαστε   συχνά   είναι το μέγεθος της ελληνικής «μοναξιάς»  στο «περιβάλλον»  του 1940.

 Απέχουμε έτη φωτός από εκείνο το «σύμπαν»   εχθρών και αντιπάλων , που θεωρούσαν σίγουρη   τη νίκη του άξονα :  

Την 28^η Οκτωβρίου 1940,η Γερμανία   κατείχε  την Πολωνία, τη Δανία, τη Νορβηγία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Γαλλία. Ήταν   σύμμαχος της  Ιταλίας, είχε  υπογράψει Σύμφωνο μη επίθεσης με τη Σοβιετική Ένωση, ήταν σε ειρήνη    με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα Βαλκάνια  η Ρουμανία   ήταν  σύμμαχος του  Άξονα όπως και η Βουλγαρία, που  απασχολούσε  σημαντικό μέρος του ελληνικού στρατού στη φύλαξη των συνόρων,  η δε Γιουγκοσλαβία ήταν φιλογερμανική. Η Ιταλία είχε  καταλάβει την Αλβανία  ,   είχε στρατό σε αριθμούς και δύναμη πυρός υπέρτερο του ελληνικού, υπερείχε  σε ναυτικό και αεροπορία.  Και μια ακόμη «λεπτομέρεια» : Στο πλευρό των Ιταλών  πολεμούσε και ο αλβανικός στρατός, που είχε μάλιστα σημαντική παρουσία στη πρώτη μεγάλη μάχη στη γραμμή Ελαιών-Καλαμά.

Απέναντι σε αυτό τον δυσμενέστατο συσχετισμό  ορθώθηκε ο ελληνικός λαός  του 1940.Ορθώθηκε η μεγαλοψυχία της Αριστεράς, με τη γνωστή δήλωση πολεμικής διαθεσιμότητας  του Ζαχαριάδη προς τον δεσμοφύλακα Μεταξά.  Και έγινε αυτό που έγινε, από ανθρώπους που φοβήθηκαν και ξεφοβήθηκαν, που υπέστησαν   στερήσεις  αλλά και συμφιλιώθηκαν μαζί τους.

Σήμερα, περιορίζοντας την    άκαρπη ιστοριογνωσία,  μπορούμε  να αναρωτιόμαστε : Γιατί μέσα σε ένα  συσχετισμό δυνάμεων όχι δυσμενέστερο  του 1940, γιατί δε θα μπορούσαμε να επιτελέσουμε κι εμείς  ένα κατά πολύ μικρότερο θαύμα, όπως η χειραφέτησή μας από τον  νεοαποικιακό ζυγό της Γερμανίας;  

 Γιατί δε θα μπορούσαμε, με αυτή την ομολογουμένως  λιγότερη «μοναξιά», να πρωτοστατήσουμε στον τίμιο αγώνα εναντίον του νεοφιλελεύθερου «ευρωπαϊσμού» ;

  

«Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του» - ποιών δηλαδή ;

Του Δημήτρη Μπελαντή *

Μερικά αποσπάσματα από το πληθωρικό άρθρο του Μπελαντή (4500 λέξεις) :

…….οι οργανώσεις μελών αλλά και τα ενδιάμεσα κομματικά όργανα οφείλουν να στείλουν ισχυρό και σαφέςμήνυμα προς την Κ.Ε. αλλά και προς την κομματική ηγεσία σχετικά με την άρνηση συνεργασίας, συλλογικά και κατά μόνας, με την ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι, ή όψιμα ανησυχούντες για τα μνημόνια πασοκογενείς και ανεξάρτητους κεντροαριστερούς ή κεντροδεξιούς βουλευτές…..

…….Ο λαϊκισμός -ο πραγματικός λαϊκισμός , η ρηχή υποτιμητική θωπεία στο λαό, και όχι τα «σκιάχτρα» των μνημονιακών που βαφτίζουν έτσι τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα και διεκδικήσεις- δεν είναι εναλλακτική λύση για τη ριζοσπαστική Αριστερά και ενισχύει παρά αποδυναμώνει τους μνημονιακούς και την προπαγάνδα τους. Άλλωστε, οι εξαγορές στον κόσμο μας είναι πολύ πιο φίνες και πολύμορφες από τους κοινούς πήλινους ή και ψηφιακούς «κουμπαράδες»…...

…….η αναφορά στο μαζικό και το εργατικό κίνημα δεν σημαίνει, σύμφωνα με μια ξεπερασμένη «κκέδικη» αντίληψη, ότι οι άνθρωποι θα είναι στρατιωτάκια που θα κατεβαίνουν στον δρόμο κατ' εντολήν όποτε το επιτάσσουν οι κοινοβουλευτικοί μας τακτικοί χειρισμοί και με βάση το κουδούνι κάποιου κομματικού δόκτορος Παβλόφ. Και εμείς ως κόμμα έχουμε κάνει χρήση αυτής της λογικής με τρόπους που μάλλον κούρασαν παρά ενέπνευσαν τους ανθρώπους…..

……Η τελευταία Κεντρική Επιτροπή υπήρξε μια αδιαφανής, απρόσωπη, μη συνεκτική και μη προωθητική διαδικασία, ενόψει μάλιστα των άμεσων μεγάλων αναγκών στράτευσης και συσπείρωσης……

 Διαβάστε κι αυτό :

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/10/blog-post_24.html

  

ΜΠΕΛΑΝΤΗΣ :

Σε κάθε περίπτωση, τα τεκταινόμενα, προαχθέντα και πραγέντα στην τελευταία Κ.Ε., καθώς και ιδίως όσα δεν έγιναν, συμπυκνώνουν μέσα στη γραφειοκρατική τους ασάφεια, αδράνεια και αμορφία έναν πιθανό θάνατο και ένα πιθανό πένθος ως ενδεχόμενο σοβαρό κίνδυνο, αν δεν υπάρξουν έγκαιρα αντίρροπες κινήσεις.

Μια υποψήφια παρέλαση βατραχανθρώπων που κόπηκε χωρίς εξηγήσεις….

Για τις παρελάσεις έχω γράψει και πει πως ναι μεν  «στοιχίζουν» κάτι, αλλά ταυτόχρονα μας κοινωνούν τις  μνημειώδεις  στιγμές της ιστορίας μας,  όπου η ελευθερία κατακτήθηκε με ένοπλους αγώνες – και όχι με τη μεσολάβηση  διαπραγματευτών και κοινωνικών λειτουργών…Ακόμη, για την επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου, έχω εκθειάσει τη συμπεριφορά ενός πολιτικού της Αριστεράς, του Νίκου Ζαχαριάδη,  στο όνομα του οποίου προσέδιδα και εξακολουθώ να προσδίδω αρνητικές  χρήσεις («Ζαχαριαδισμός») για τη γενικότερη πολιτική του, που όμως στη κρίσιμη φάση του ΟΧΙ είχε τη γενναιοφροσύνη  να θέσει εαυτόν και κόμμα στη διάθεση της Πατρίδας και του (δεσμοφύλακα) Ιωάννη Μεταξά….

Η παρέλαση και οι παρελαύνοντες πρέπει να υπηρετούν το συγκεκριμένο ιστορικό πνεύμα, η  δε τυχούσα έξωσή τους πρέπει να είναι αιτιολογημένη,  ή  για την ακρίβεια «δικαιολογημένη». Αυτό ακριβώς ΔΕΝ έγινε από την αντιπεριφέρεια Πειραιά  εις βάρος του «Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων», με τη χρήση ενός  κατεξοχήν αόριστου  σκεπτικού. Ακολουθούν τα κείμενα, πρώτον του Αντιπεριφερειάρχη κ. Γιώργου Γαβρίλη, και δεύτερον η απάντηση του κ. Κυριάκου  Κόκκινου, αντιπροέδρου του Συνδέσμου Βατραχανθρώπων

ΓΙΩΡΓΟΣ  ΓΑΒΡΙΛΗΣ   Σε συνέχεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας κατά την οποία σας ενημερώσαμε για τις  καταγγελίες οι οποίες περιήλθαν σε γνώση μας, σύμφωνα με τις οποίες κατά την αυριανή παρέλαση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παρεισφρύσουν στο άγημά σας άτομα τα οποία είναι ενδεχόμενο να εκδηλώσουν συμπεριφορές αντίθετες με το νόημα της Εθνικής Επετείου, σας γνωρίζουμε ότι δεν θα επιτραπεί στο Σύνδεσμό σας η συμμετοχή στην παρέλαση.

Κυριάκος Κόκκινος :     

Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία : Διδάγματα από το έπος του 40 και της Εθνικής Αντίστασης

Μήνυμα του ΔΗΚΚΙ

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η  επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου 1940  προκαλεί όλους τους δημοκράτες και πατριώτες, να αναλογιστούν τις συνθήκες υπό τις οποίες επιτελέσθηκε η μεγάλη νίκη  πάνω στον ιταλικό φασισμό.  Να αναλογιστούν το  πολεμικό  «θαύμα» που στηρίχθηκε στην  αποφασιστικότητα,  στον ηρωϊσμό και στην αυτοθυσία του λαού .

Στην ιστορία  ουδέποτε υπήρξε περίοδος με ένα τόσο δυσμενή συσχετισμό  δυνάμεων εις βάρος της πατρίδας μας. Και όμως, ενώ όλα «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», ο ελληνικός λαός τόλμησε. Η νίκη ήταν μεγάλη, ήταν πρωτίστως νίκη του ελληνικού φρονήματος, ήταν νίκη που αναπτέρωσε το ηθικό όλων των ευρωπαϊκών λαών.

Σήμερα η Πατρίδα μας βρίσκεται  ακόμη για μια φορά αντιμέτωπη με ένα νέο «μαύρο μέτωπο», που είναι το μέτωπο του νεοφιλελευθερισμού, και νεοϊμπεριαλισμού,  των τοκογλύφων και  ατζέντηδων που προωθούν την  αποικιοποίησή της. Η εθνική ανεξαρτησία μας  έχει γίνει εικονική, ο λαός διαρκώς υφίσταται  βαριά και δόλια χτυπήματα από τους νέους δυνάστες.

Η παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας από την Τουρκία που ζούμε τις τελευταίες μέρες ανοίγει μια νέα σελίδα γεωπολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας μας.

Η ζώνη Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη αποτελεί ενιαίο πολιτισμικά, ιστορικά και γεωστρατηγικά  χώρο, και επομένως η επίθεση κατά της Kυπριακής δημοκρατίας αποτελεί και επίθεση κατά της Ελλάδας . Η κυβέρνηση της εθνικής υποτέλειας και της νεοφιλελεύθερης καταλήστευσης του λαού πρέπει το ταχύτερο δυνατό να απομακρυνθεί.

Σήμερα ο αγώνας για την ελευθερία πρωτίστως  «θέλει αρετήν και τόλμην».  Θέλει να ξεπεράσουμε τους δισταγμούς, τις ταλαντεύσεις, τους συμβιβασμούς, τις λογικές της υποτέλειας και της ψωροκώσταινας. Θέλει να επανεξετάσουμε άφοβα, σε βάθος και σε πλάτος, τις  σχέσεις μας με τις άλλες  κρατικές συλλογικότητες, με την ευρωζώνη και την «υπαρκτή» Ευρωπαϊκή Ένωση. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε μια ενεργή πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που θα αξιοποιεί τις δυνατότητες συμμαχιών με χώρες οι οποίες σέβονται την εθνική κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα.

Με αυτό το πνεύμα, υπηρετώντας αταλάντευτα την ενότητα των αριστερών, πατριωτικών και  δημοκρατικών  δυνάμεων, μπορούμε και πάλι να κάνουμε κάτι όπως το θαύμα του 40. Μπορούμε να γίνουμε – όπως τότε- αφετηρία ανάτασης, έμπνευσης   και νέων  αγώνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

ΔΗΚΚΙ - Σοσιαλιστική Αριστερά

www.dikki.org  Καρόλου 28 Πλατ. Καραϊσκάκη

 τηλ. 2105234289

27/10/2014

Οι αγρότες αδυνατούν να γιορτάσουν την Εθνική μας επέτειο

Της ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΡΟΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΩΝ ΝΕΜΕΑΣ

Παραμονή της Εθνικής μας επετείου σήμερα και ο περήφανος αγροτικός κόσμος της υπαίθρου αδυνατεί να γιορτάσει με τη δέουσα λαμπρότητα καθώς οι παραβιάσεις των ατομικών του δικαιωμάτων όσον αφορά την αναμενόμενη καταβολή της επιδότησης και της επιστροφής ΦΠΑ αγροτών συνεχίζονται.

Παρ” όλες τις προσπάθειές μας και τη φωνή διαμαρτυρίας που υψώσαμε, δεν φαίνεται να έχει καμία ευτυχή κατάληξη το όλο θέμα καθώς οι απάνθρωπες αξιώσεις των αρμόδιων Υπουργείων ολοένα και αυξάνονται. Με χυδαίο τρόπο και γεμάτοι πολιτική αυθάδεια, σχεδόν φασιστικά, αποφάσισαν την παρακράτηση των οφειλών των παραγωγών σε ΟΓΑ, ΕΛΓΑ, εφορία κτλ, απορρίπτοντας τις τροπολογίες που κατέθεσαν 38 Βουλευτές του κοινοβουλίου χωρίς καν να τις θέσουν σε ψηφοφορία.

Έτσι ενώ κάποιοι έστω και τελευταία στιγμή προσπάθησαν να στήσουν πλάτη για να ξεπεραστεί ο Γολγοθάς των αγροτών, ανάμεσά σε αυτούς είναι και ο κ. Κόλλιας Κώστας και αυτό τον τιμά, είναι πλέον σίγουρο πως όσοι χρωστάνε δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ από την επιδότηση και την επιστροφή ΦΠΑ. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Τα προνόμια του εφοπλιστικού κεφαλαίου

του Γιάννη Τόλιου*

Σε όλους είναι λίγο-πολύ γνωστό το προνομιακό φορολογικό καθεστώς των ελλήνων εφοπλιστών. Παρ’ ότι οι νέοι των 300-400 ευρώ με «μπλοκάκι» παροχής υπηρεσιών, πληρώνουν φόρους από το πρώτο ευρώ, η εφοπλιστική ελίτ χαίρει διαχρονικά φορολογικής ασυλίας. Πρόσφατα μάλιστα στη Βουλή η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν μια νέα σκανδαλώδη ρύθμιση σε όφελος τους. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μ.Βαρβιτσιώτης, λειτουργώντας ως «εκπρόσωπου τύπου» της ΕΕΕ, υπερασπίστηκε την κατάργηση της έκτακτης εισφοράς ύψους 420 εκατ. € στο διάστημα 2014-17 και μετατροπή της σε …εθελοντική, καλώντας μάλιστα το ΣΥΡΙΖΑ να την υπερψηφίσει, «ως ένα τεστ σοβαρότητας και υπευθυνότητας».! Πρόκειται για ένα ακόμα δείγμα ταξικής αναλγησίας της κυβερνώσας ελίτ, ενώ διατηρείται ταυτόχρονα η «εισφορά αλληλεγγύης» και το «χαράτσι» αυξάνεται μετονομαζόμενο σε ΕΝΦΙΑ.!

Στην κορυφή της παγκόσμιας ελίτ

Ο ελληνόκτητος εμπορικός στόλος, λεγόμενος και ποντοπόρος, κατέχει την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία, με βάση τη μεταφορική ικανότητα (dwt) και τονάζ (gt). Τον Αύγουστο 2014, σύμφωνα με στοιχεία της διεθνούς εταιρίας ναυλώσεων Vesselvalue.com, το σύνολο του ελληνόκτητου στόλου (άνω των 1.000 gt), ήταν 4.149 πλοία (504 υπό κατασκευή), μεταφορικής ικανότητας 318,5 εκατ. dwt και συνολικής αξίας 114,5 δις δολάρια. Το μέγεθος του στόλου διαχρονικά αυξάνεται, αποτέλεσμα της συσσώρευσης κεφαλαίου. Από 2.426 πλοία με 84 εκατ. dwt το 1990, έφθασε 3.645 πλοία με 269 dwt το 2013 (!). Η σημερινή μεταφορική του ικανότητα ανέρχεται στο 16,2% του παγκόσμιου στόλου και 46,7% του κοινοτικού. Τη δεύτερη θέση κατέχει η Ιαπωνία με 3.861 πλοία, αξίας 98,6 δις, τρίτη η Κίνα με 3.898 πλοία, αξίας 77,6 δις, τέταρτη η Γερμανία με 2.689 πλοία, αξίας 52,7 δις, κοκ. Ο ελληνόκτητος στόλος ελέγχεται βασικά από 700 ναυτιλιακές εταιρίες, ενώ 40 μεγάλοι εφοπλιστικοί όμιλοι ελέγχουν 35% των πλοίων και 63% της μεταφορικής ικανότητας.

Τα «Τουρκοφάνεια» και η πρόκληση κόστους

 

.......ο τουρκικός δαίμονας δεν ξορκίζεται με προσωρινό πάγωμα των συνομιλιών ... και με διαβήματα εποχικού χαρακτήρα, αλλά με ουσιαστική πρόκληση κόστους και χάραξη εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού...... 

Του Αυγερινού Χαρστιώτη, Κύπρος 

 

Η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων και ειδικότερα οι κατάφωρες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας από το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, φαίνεται πως αφύπνισαν ορισμένους από τον τεσσαρακονταετή λήθαργο.

Εκθαμβώθηκαν οι επαναπροσεγγιστές καριέρας από τη λάμψη των κανονιών, τρομοκρατήθηκαν από το μεγαλείο του τουρκικού στολίσκου και συνειδητοποιώντας το προσωρινό της ύπαρξής τους στην πολιτική σκηνή, έσπευσαν πανικόβλητοι να υιοθετήσουν σκληρή γλώσσα. Τέτοια φοβερή επίδραση είχαν τα «Τουρκοφάνεια», που εξανάγκασαν Κυβέρνηση και αντιπολίτευση να εξετάζουν μεθόδους αντεπίθεσης.

Τώρα ανακάλυψαν άπαντες την… ταχινόπιτα της «πρόκληση κόστους», που μέχρι προ ολίγων ημερών αποτελούσε ταμπού, προϊόν σκέψης μονάχα «ακροδεξιών», «εθνικιστικών», «σοβινιστικών» και «λυσοφοβικών» ομάδων «φουστανελάδων», που αντιστρατεύονταν τη λύση. Και κάπως έτσι συνειδητοποίησαν ή καλύτερα ομολόγησαν, γι’ ακόμη μια φορά, τη γύμνια της Κύπρου σε αμυντικό και διπλωματικό επίπεδο, για την οποία τους προειδοποιούν εδώ και τέσσερις δεκαετίες οι φουστανελάδες, που παρακολουθούσαν με απόγνωση την πολιτική ηγεσία να γδύνει την Κύπρο, να την αφοπλίζει και να την ξεφτιλίζει, αχρηστεύοντας κάθε νομικό, πολιτικό, διπλωματικό και αμυντικό μέσο που είχαμε και έχουμε.

Τώρα συνειδητοποίησε και το ΑΚΕΛ πως «το φυσικό αέριο δεν είναι δικοινοτική διαφορά» (Χ. Χριστοφίδης, 21/10/14).

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αγορές: H τελευταία προειδοποίηση

......Σκοπός δεν είναι να σηκώσουμε κεφάλι για να συνθηκολογήσουμε σε πέντε λεπτά, ούτε για να μας το κόψουνε την άλλη στιγμή.......

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου



Η πρόσφατη επίθεση των «αγορών» κατά της Ελλάδας απευθυνόταν κατ’ αρχήν στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Πιθανώς εντασσόταν επίσης σε αρχή εφαρμογής σχεδίου μαζικής επιρροής των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα. Η Ελλάδα παραμένει το κατεξοχήν πειραματόζωο, «πρωτοπορία» στην επιχειρούμενη «αναίμακτη», με οικονομικές μεθόδους, κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας, του δημοκρατικά οργανωμένου «έθνους-κράτους» (μοναδικού πλαισίου εντός του οποίου ασκείται σήμερα κάποια κορφή δημοκρατίας, έχει δηλαδή ο λαός μια πολύ
περιορισμένη δυνατότητα να επηρεάζει τις τύχες του). (1) 

Η επίθεση των αγορών ήρθε επίσης να υπενθυμίσει, σε όσους αμφέβαλαν, το διεθνές οικονομικό περιβάλλον εντός του οποίου πιθανότατα θα κινηθεί μια «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, εφόσον θελήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Καμιά ψευδαίσθηση δεν επιτρέπεται επ’ αυτού, ιδίως από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που επωμίζεται τεράστιες, ιστορικές ευθύνες, συγκρίσιμες ίσως, τηρουμένων των αναλογιών, αυτών που επωμίσθηκε η ηγεσία του ΕΑΜ-ΚΚΕ πριν από εβδομήντα χρόνια. Ελπίζει κανείς, παρά την απελπιστική τάση της ιστορίας να
επαναλαμβάνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ να τα καταφέρει καλύτερα με τους Πιστωτές από ότι οι «ΕΑΜικοί» του «πρόγονοι» με τους ‘Αγγλους, στον Λίβανο, τη Γκαζέρτα και τη Βάρκιζα (2). 

Η επίθεση των «Αγορών» δεν αναιρεί ασφαλώς τους λόγους που η Ελλάδα πρέπει να αμφισβητήσει Δανειακές-Μνημόνια, μια «σπείρα θανάτου» εντός της οποίας εγκλωβίστηκε από το 2010, λόγω της οποίας υπέστη ήδη πρωτοφανή, στην ιστορία των δυτικών οικονομιών σε καιρό ειρήνης, κοινωνικο-οικονομική καταστροφή και υποδούλωση. Σημαίνει όμως ότι πρέπει κανείς να κάνει πάρα πολλά πράγματα, να είναι απολύτως αποφασισμένος να πάει εν ανάγκη μέχρι το τέρμα τη σύγκρουση με τους Πιστωτές, να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για να διακόψει
Μνημόνια και Δανειακές. Δεν μπορείς π.χ. να λες, όπως ο κ. Σταθάκης, ότι δεν πας σε μονομερείς ενέργειες, γιατί χωρίς απειλή μονομερών ενεργειών η «διαπραγμάτευση» θα τελειώσει προτού αρχίσει.

Για μια ενεργητική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική

της Νάντιας Βαλαβάνη

 Στο δύσκολο και περίπλοκο πολυπολικό σύγχρονο κόσμο,η  Ελλάδα, κράτος -μέλος της ΕΕ, χρειάζεται μια ενεργητική, με σχέδιο και ουσιαστικά ανεξάρτητη, εξωτερική πολιτική. Χρειάζεται συμμαχίες, από τις πιο σύντομες μέχρι τις πιο μακροπρόθεσμες, με κριτήριο α συμφέροντα του τόπου, του εργαζόμενου λαού και σε βάση αμοιβαίου οφέλους. Η στήριξη κάθε φιλειρηνικής δύναμης και κάθε αντίστασης στον ηγεμονισμό δημιουργεί τις συνθήκες, ώστε η χώρα μας να μπορεί να αναζητήσει  με τη σειρά της  στήριξη σε τέτοιες δυνάμεις. Αυτό διευκολύνει επίσης την αντικατάσταση της μη-διπλωματίας με την ενεργή διεκδίκηση 

Απαραίτητη για αυτό είναι η ψύχραιμη και ουσιαστική αξιολόγηση των δεδομένων για την αποτελεσματική προάσπιση των συμφερόντων και την αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της Ελλάδας ως δυναμικής και αξιόπιστης χώρας, κόντρα σε λογικές «μη-διπλωματίας» και άκριτης ευθυγράμμισης με τους εκάστοτε σχεδιασμούς ισχυρών χωρών για τη γειτονιά μας. 

 Δεν τιμά καμία κυβέρνηση η εκκωφαντική «αφωνία», όταν π.χ. η Γερμανία, παραμερίζοντας το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, συγκαλεί στο Βερολίνο τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων - με απουσία τόσο της Ελλάδας, όσο και της Ιταλικής Προεδρίας της ΕΕ – θέτοντας ανάμεσα στους στόχους προς επίλυση το ονοματολογικό της FYROM, και μάλιστα όχι ως διεθνές, αλλά ως «διμερές θέμα». Ο αποτελεσματικός χειρισμός των «εθνικών θεμάτων» στο πλαίσιο μιας ενεργητικής, πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που διασφαλίζει τα συμφέροντα της Ελλάδας, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κυριότερους στόχους μας. 

 Η Ελλάδα πρέπει να στηρίξει αποφασιστικά τον Κυπριακό λαό απέναντι στους εκβιασμούς της τουρκικής κυβέρνησης, που συνδέει τη λύση του Κυπριακού με την απαράδεκτη αξίωση να θεωρηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία defunct, εκλιπούσα – «πεθαμένη». Ιδιαίτερα τώρα, που κλιμακώνονται οι τουρκικές προκλήσεις με τις εμπρηστικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού Νταβούτογλου και τις παράνομες ενέργειες έμπρακτης αμφισβήτησης της Κυπριακής ΑΟΖ. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει τη δίκαιη και σταθερή λύση του Κυπριακού, με πλήρη άρση των «τετελεσμένων» του 1974.

«Δεν μας δεσμεύουν μνημονιακές συμφωνίες, για τις οποίες δεν έχουμε ρωτηθεί….»

Ορισμένες δηλώσεις  στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως οι παρακάτω  του Δ. Στρατούλη ,  μπερδεύουν ελαφρώς  τα πράγματα…..

Λέει ο Στρατούλης στο ραδιόφωνο του ΒΗΜΑΤΟΣ :

1.    «Έχουμε τοποθετηθεί και συλλογικά ως κόμμα και ο κ. Τσίπρας στη Βουλή, ότι τέτοιες συμφωνίες που συνεχίζουν τις μνημονιακές πολιτικές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και για τις οποίες δεν θα ερωτηθούμε και δεν θα συμφωνήσουμε, δεν θα μας δεσμεύουν. Είναι πεντακάθαρο το συγκεκριμένο ζήτημα»

2.    «….θα πάμε με το πρόγραμμά μας στις διαπραγματεύσεις και για το ζήτημα του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων δεν έχουμε να ρωτήσουμε κανέναν. Η Βουλή των Ελλήνων τα ψήφισε και Βουλή των Ελλήνων θα τα καταργήσει….»

Προφανώς, το σημείο 1 των δηλώσεων είναι άστοχο. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερο  ότι  οι όποιες κοινοβουλευτικές αποφάσεις της «μαύρης τετραετίας» 2010-2014 δεσμεύουν τον πάσα ένα, μέχρι την (επίσης)κοινοβουλευτική ανάκλησή τους. Ισχύει δηλαδή το σημείο 2 , γιατί αναπόφευκτα  υπάρχει ένα μεσοδιάστημα, στη διάρκεια του οποίου θα ισχύουν τα μνημονιακά αίσχη, ανεξάρτητα από το αν η νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία  τα καταγγέλλει με πάθος. Το παράδειγμα της «μαύρης επταετίας» 1967-74  είναι διδακτικό : Η χώρα χρειάστηκε χρόνια  για να ξεφορτωθεί τις χουντικές ρυθμίσεις με νόμους και προεδρικά διατάγματα, που φυσικά  δεν είχαν προκύψει από κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

O Νίκος Βούτσης συνεντευξιάζεται στο «ΧΩΝΙ»

ΧΩΝΙ : Η δήλωση Σαµαρά, περί εξόδου της Ελλάδας από το ΔΝΤ, εκτόξευσε τα spreads και βούλιαξε το Χρηµατιστήριο. Πόσο πιθανό είναι να επιµείνει η κυβέρνηση στο «σωτήριο» σχέδιο της απεµπλοκής από το Ταµείο, της εξόδου στις αγορές και αµέσως µετά στην κάθοδο σε πρόωρες κάλπες;

Αυτό το σενάριο-αφήγηµα δεν υπάρχει πλέον. Αποδείχθηκε για µια ακόµα φορά ότι η επιµονή των Σαµαρά-Βενιζέλου να µην υπολογίζουν τα δεδοµένα της πραγµατικής οικονοµίας και να συνεχίζουν να φτιάχνουν ευφάνταστα σενάρια, στο όνοµα επικοινωνιακών και πολιτικών σκοπιµοτήτων, οδηγεί πάντοτε σε αυτογκόλ για τους ίδιους, αλλά και σε περαιτέρω διακινδύνευση για τη χώρα. Αµέσως µετά τις ευρωεκλογές, και ενώ δεν πήραν το µήνυµα από την αποτυχηµένη δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές, εκπόνησαν το «ευτυχές» σενάριο της απεµπλοκής από το ∆ΝΤ, ώστε να ανακάµψουν πολιτικά. Η παταγώδης αποτυχία των «σταθµών» Παρίσι – ∆ΕΘ – Βρυξέλλες - Νέα Υόρκη αναδεικνύει µε τον πιο δραµατικό τρόπο το ισχυρό επιχείρηµα του ΣΥΡΙΖΑ για άµεση ανάγκη ριζικής αλλαγής πλεύσης. Αναδεικνύει, δηλαδή, το γεγονός ότι χωρίς να υπάρχει η έκβαση της στρατηγικής συζήτησης για τη διαχείριση του χρέους, και µάλιστα στην κατεύθυνση της διαγραφής του µεγαλύτερου µέρους του, δεν είναι δυνατόν να γίνονται επιµέρους «ερασιτεχνικές» κινήσεις.

ΧΩΝΙ : Σχολιάζοντας το νοµοσχέδιο για τη χρηµατοδότηση των κοµµάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για ρυθµίσεις «που συνιστούν οπισθοχώρηση για τη ∆ηµοκρατία». Σε τι προσβλέπουν Ν∆ και ΠΑΣΟΚ µε τις προτεινόµενες αλλαγές;

Η Kυκλαδίτικη εκπαίδευση σε τροχιά μνημονιακής μπαχαλοποίησης

……στην ειδική εκπαίδευση  1 Ψυχολόγος και 1 Λογοθεραπευτής “τεμαχίζονται”  σε μέρες και ώρες για να καλύψουν  ανάγκες....,

Ερωτούν τον   Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων οι  βουλευτές Νίκος Συρμαλένιος και Τάσος Κουράκης :

Η έλλειψη εκπαιδευτικών αλλά και βιβλίων κατεύθυνσης, η κατάργηση δομών τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, η πλημμελής έως ανύπαρκτη μέριμνα για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σκιαγραφούν τον σημερινό εκπαιδευτικό χάρτη των Κυκλάδων, απότοκο συγκεκριμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιλογών, που μέσω μιας απόλυτα λογιστικής – και βαθειά ταξικής- διαχειριστικής προσέγγισης των εκπαιδευτικών αναγκών, οδηγούν στην διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Ένα μήνα και πλέον μετά την έναρξη των μαθημάτων, υπάρχουν 90 εκπαιδευτικά κενά (50 πλήρους και 45 μειωμένου ωραρίου) στα Γυμνάσια και Λύκεια του Νομού Κυκλάδων. Οι μεγαλύτερες ελλείψεις, εκτός από αυτά των βασικών ειδικοτήτων φιλολόγων, μαθηματικών και φυσικών, εμφανίζονται στα καλλιτεχνικά μαθήματα, σε τεχνικές ειδικότητες και στις ξένες γλώσσες, με τα περισσότερα από αυτά να αφορούν τα μικρότερα νησιά του νομού, με αποκορύφωμα του Γαυρίου όπου λείπουν οι μισοί καθηγητές. Το ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι η εικόνα αυτή διαμορφώνεται και μετά τις 3 προκηρύξεις προσλήψεων αναπληρωτών που έγιναν με χρήματα από τον τακτικό προϋπολογισμό, στον οποίο εξ όσων γνωρίζουμε δεν υπάρχουν  αλλά κονδύλια, με αποτέλεσμα να αναμένονται νέες προσλήψεις ωρομισθίων με το νέο έτος μέσω ΕΣΠΑ, και πάλι υπό την αίρεση της επάρκειας κονδυλίων για το Νότιο Αιγαίο.  

Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εκκρεμούν επίσης κενές θέσεις δασκάλων και νηπιαγωγών, ενώ υπάρχει σημαντική έλλειψη εκπαιδευτικών ειδικοτήτων (μουσικής, αγγλικών, πληροφορικής), αλλά και ειδικής αγωγής,

Ερώτηση (και σιγά μην πάρουν απάντηση !) για την διαδικασία παραχώρησης περιφερειακών αεροδρομίων….

16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Γιάννης Ζερδελής, Δημήτρης Γάκης, Νίκος Συρμαλένιος, Γιάννης Αμανατίδης,Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος,Αφροδίτη Θεοπεφτάτου,Τάσος Κουράκης,Σταύρος Κοντονής,Στέφανος Σαμοΐλης, Μαρία Τριανταφύλλου,Γιώργος Βαρεμένος,Δέσποινα Χαραλαμπίδου,Αγνή Καλογερή, Ιωάννα Γαϊτάνη, Μαρία Κανελλοπούλου και Λίτσα Αμμανατίδου) ερωτούν:

Η διαδικασία παραχώρησης για 40 χρόνια με δυνατότητες επέκτασης της σύμβασης για άλλα 10 των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας από το ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του Νοεμβρίου.

Η ιδιωτικοποίηση των αερολιμένων που προωθεί η συγκυβέρνηση δεν συνιστά τίποτα άλλο παρά παραχώρηση σε ιδιώτες της περιουσίας που έχει δημιουργηθεί με τα χρήματα του λαού χωρίς κανένα όφελος για το ελληνικό δημόσιο.

Τα περιφερειακά αεροδρόμια που πωλούνται χωρίζονται σε δυο ομάδες των επτά παρόμοιας επιβατικής κίνησης, οικονομικών επιδοτήσεων αλλά και γεωγραφικής θέσης.

Η ομάδα Α περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας με δυνατότητα πρόσθεσης των αεροδρομίων Αλεξανδρούπολης, Καλαμάτας και Άραξου.

Η ομάδα Β περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Ρόδου, Κω, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου με δυνατότητα πρόσθεσης των αεροδρομίων Χίου, Καρπάθου και Λήμνου.

Τα έσοδα που εξαγγέλλει το ΤΑΙΠΕΔ από την ιδιωτικοποίηση είναι κατά πολύ λιγότερα από τα καθαρά έσοδα των κρατικών αεροδρομίων,

Μια άλλη λιτότητα είναι εφικτή

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 25.10.14

Σε ένα διήγημά του («Σχεδόν τέλειο», ΝΕΑ,1994) ο Ιάκωβος Καμπανέλης  υποστηρίζει την ανάγκη της «λογολιτότητας», της «πάταξης της  λογοδιαφυγής  και του λογοπληθωρισμού».Ο ίδιος  υπενθυμίζει ότι ο Καβάφης «εποίησε» ένα από τα πλέον διάσημα   ποιήματά του, το  «Περιμένοντας τους βαρβάρους», μόνο με 264 λέξεις…..

Χάρη  στην επιμονή του λογοτέχνη Γιάννη Πατίλη   να οργανώσει μια  εστία υποδοχής  μίνι διηγημάτων   («Μπονζάϊ»), η προδρομική αυτή συνηγορία υπέρ  της λιτότητας ήλθε στην επιφάνεια και  μπορεί να περιμένει  την εφαρμογή της από τους χρήστες του λόγου. Eίναι όμως μόνο αυτοί που χρήζουν νουθεσίας;   Όχι βέβαια ! Γιατί η χρήση διαφόρων εκφραστικών μέσων, όπως λόγου χάρη είναι τα σπρέϊ, οι μπογιές, τα αυτοκόλλητα, οι αφίσες και  οι επιφάνειες κτιρίων και τοίχων, υποδηλώνει   συνηθέστατα μιαν απίθανη φλυαρία -  όταν δεν πρόκειται για απλό βανδαλισμό. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη πρωτεύουσα στο κόσμο με τέτοιο αριθμό  μηνυμάτων ανά τετραγωνικό μέτρο τοίχων, όσο η Αθήνα. Στα Βαλκάνια οπωσδήποτε όχι.

 Σε ένα άρθρο της κυρίας Νεγρεπόντη-Δεληβάνη  («Παρατηρήσεις στο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ») που κάθε άλλο παρά αντιπολιτεύεται τη  σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση,  σημειώνω  τον δυσμενή  σχολιασμό της για το μέγεθος του προγράμματος : Είναι  365 σελίδες και εμπεριέχει ιδέες επί παντός του επιστητού.

Βεβαίως ένα κόμμα με μια τέτοια  πολιτική  αποστολή δεν μπορεί να λειτουργεί με  πολιτικά τηλεγραφήματα , όμως δεν  μπορεί να εκδίδει εγκυκλοπαίδειες εκεί που απαιτούνται λιτά και εύχρηστα  κείμενα.

Ο Καμμένος για το τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια….

Μετά την κατάθεση στον εισαγγελέα για την υπόθεση των δωροδοκιών με σκοπό τη συλλογή 180 ψήφων για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ  Πάνος Καμμένος δήλωσε :

«Ο εισαγγελέας ζήτησε ονόματα. Κατέθεσα τις φωτογραφικές διατάξεις και τροπολογίες με τις οποίες ευνοήθηκαν συγκεκριμένοι επιχειρηματίες οι οποίοι ένα συνέχεια ευνόησαν συγκεκριμένα  ΜΜΕ με συγκεκριμένες καμπάνιες. Κατέθεσα συγκεκριμένες πιέσεις από τους  κρατικούς μηχανισμούς και ιδίως το ΣΔΟΕ σε βουλευτές των ΑΝΕΛ. Οι δυο έμειναν και για δυο που έφυγαν χωρίς πολιτική αιτία αλλά με φήμες ότι βρέθηκαν κάτω από έναν εγκληματικό εκβιασμό. Κατέθεσα και προσωπικά μου στοιχεία για πιέσεις. Μου ζήτησε ο εισαγγελέας στοιχεία για δωροδοκίες. Αν τους είχαμε πιάσει με τη γίδα στην πλάτη θα το είχαμε καταθέσει. Πρότεινα να ανοίξουν οι λογαριασμοί όλων των βουλευτών. Η εισαγγελέας του ΑΠ δεν ασχολήθηκε με αυτές τις τροπολογίες. Πεδίο δόξης λαμπρό να ανοίξουν οι συγκεκριμένες υποθέσεις». 

Πακέτο αντιδράσεων του Εθνικού Συμβουλίου Κύπρου

Σε πακέτο μέτρων αντίδρασης κατά των τουρκικών προκλήσεων εντός της Κυπριακής ΑΟΖ κατέληξε το Εθνικό Συμβούλιο κατά την διήμερη συνεδρία του.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κινούνται σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο στοχεύοντας να προκαλέσουν πολιτικό κόστος στην Άγκυρα. Τα μέτρα αντίδρασης όπως ανακοινώθηκε έχουν άμεση εφαρμογή και αφορούν.

-Καταγγελία της Τουρκίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που συνέρχεται στις 23 και 24 Οκτωβρίου, με σκοπό την καταδίκη των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας και της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη.

-Η Κυπριακή Δημοκρατία θα αξιοποιήσει, σε διάφορα διεθνή φόρα, την ιδιότητα της ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με λήψη μέτρων, που θα προκαλέσουν κόστος στην Τουρκία για τις παράνομες ενέργειες της.

-Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα συναινέσει στο άνοιγμα οποιουδήποτε νέου κεφαλαίου στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

ΣΥΡΙΖΑ , Τήνος, Νόμος περί θρησκευτικών κοινοτήτων και μια δήλωση του Ν.Συρμαλένιου

Τις τελευταίες μέρες και αμέσως μετά την ψήφιση του Ν. 4301/14 περί θρησκευτικών κοινοτήτων, επικράτησε στην Τήνο δικαιολογημένη αναταραχή σχετικά με τις διατάξεις που αφορούν το νησί και ειδικότερα το Πανελλήνιο Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου (ΠΙΕΤ).

Τονίζω το χαρακτηρισμό δικαιολογημένη αναταραχή, διότι ο νόμος αυτός, παρότι αφορούσε και την Τήνο, δεν συζητήθηκε πριν ψηφιστεί με κανένα ενδιαφερόμενο τοπικό φορέα, ούτε βεβαίως με το Δήμο. Πολύ δε περισσότερο όταν, όπως συνηθίζει άλλωστε να κάνει η συγκυβέρνηση, οι δύο από τις τρείς διατάξεις που αφορούν το νησί, κατατέθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, υπό μορφή τροπολογιών κατά παράβαση και του Κανονισμού της Βουλής, , προφανώς για να ψηφίζονται με αστραπιαίες πραξικοπηματικές διαδικασίες, χωρίς ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών, χωρίς διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς, χωρίς φυσικά να υπάρχει χρόνος και στα κόμματα της αντιπολίτευσης να αντιδράσουν και να συζητήσουν για το αντικείμενο των συγκεκριμένων τροπολογιών. Άλλωστε αυτό επιβεβαιώθηκε και από το γεγονός ότι, ενώ αρχικά το νομοσχέδιο είχε 29 άρθρα, τελικά με την προσθήκη των τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, κατέληξε να έχει 56.

Γαλλία προς Τουρκία, για το αναφαίρετο δικαίωμα της Κύπρου στην ΑΟΖ

του Κυριάκου Πομηλορίδη, πηγή ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Όταν η Τουρκία εκβιάζει με έναν ακόμη τρόπο την επιβολή «λύσης» Ανανικού τύπου στην Κύπρο…..

Σαφές μήνυμα προς την Αγκυρα όπως σεβαστεί το αναφαίρετο δικαίωμα της κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους μέλους της ΕΕ, έστειλε το Παρίσι. 
Ανησυχεί η Γαλλία, γιατί η Τουρκία προκαλεί ένταση στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, και την καλεί να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα, ο Υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Λακκοτρύπης, διαμηνύει πως η γεώτρηση της ENI KOGAS στο οικόπεδο εννέα προχωρεί με βάση τον προγραμματισμό, και στο πλοίο γεωτρύπανο βρίσκονται και λειτουργοί του Υπουργείου.
Μιλώντας μετά από συνάντηση με τον Κύπριο ομόλογο του Αλέξανδρο Ζήνων ο Γενικός Διευθυντής του Γαλλικού ΥΠΕΞ Christian Masset σε εξέφρασε την ανησυχία της Γαλλίας για τη δημιουργία έντασης στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπογράμμισε την ανάγκη να επανέλθει η εμπιστοσύνη για επανέναρξη των συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η Γαλλία πρόσθεσε χαρακτηριστικά αυτό ακριβώς το μήνυμα στην Τουρκία.

Στη συνάντηση έγινε επίσης ευρεία ανασκόπηση των διμερών σχέσεων και μελετήθηκαν τρόποι για περαιτέρω ενίσχυσή τους, σε συνέχεια, όπως ανακοινώθηκε και της πρόσφατης συνάντησης του Υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη με το Γάλλο ομόλογό του Laurent Fabius. Συζητήθηκαν επίσης οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και πιο συγκεκριμένα η κατάσταση στη Συρία και στο Ιράκ.

Εν τω μεταξύ κυκλοφόρησε χθες το βράδυ ως επίσημο έγγραφο των Η.Ε. η επιστολή του προέδρου Αναστασιάδη προς τον Γενικό Γραμματέα Μπαν Γκι Μουν, με την οποία τον καλεί να παρέμβει προς την Τουρκία για αποτροπή και τερματισμό των συνεχιζόμενων τουρκικών προκλήσεων.

Στην επιστολή του με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου ο πρόεδρος αναφέρει παράλληλα πως οι ενέργειες της Τουρκίας δεν είναι συμβατές με την ομαλή συνέχιση των συνομιλιών για το Κυπριακό και δύνανται να εκτροχιάσουν ολόκληρη τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό.

Παρά τις τουρκικές προκλήσεις οι εργασίες του πλωτού γεωτρύπανου της ΕΝΙ –ΚΟΓΚΑΣ συνεχίζονται κανονικά.

ΟΙ ΚΑΤΡΑΠΑΚΙΕΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιάννη Χρυσοβέργη

Ένα άρθρο με στοιχεία « Στρατιωτικής Άσκησης» και προσομοίωσης της πραγματικότητας στον επερχόμενο πόλεμο, από τον ΑΤΑΚΤΟ ΛΟΓΟ

Η επιτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ - και η συνακόλουθη μακρά πολιτική κυριαρχία - ή η αποτυχία με συνοπτικές διαδικασίες - και η εξαφάνιση με ταχείς ρυθμούς από το πολιτικό σκηνικό - θα κριθούν στους πρώτους τρεις με έξι μήνες της διακυβέρνησής της.

Με μοναδικό κρίσιμο μέγεθος την ικανότητα της νέας κυβέρνησης να διαχειριστεί την εμπόλεμη κατάσταση που θα δημιουργηθεί στο εσωτερικό της χώρας, ενόσω θα διαρκούν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Η εξευτελιστική επιστροφή της κυβέρνησης Σαμαρά στη «νομιμοφροσύνη του Μνημονίου» μετά τις πρόσφατες κατραπακιές από δανειστές και αγορές προσφέρεται για μια σειρά από χρήσιμα συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι οι δανειστές δεν παίρνουν στα σοβαρά τις ελληνικές κυβερνήσεις. Έχουν την πεποίθηση πως με την πρώτη καρπαζιά θα βάλουν την ουρά στα σκέλια και θα υπογράψουν λευκά χαρτιά.

Είναι γεγονός ότι η εμπειρία τους δικαιώνει. Από τη «διαπραγμάτευση με το πιστόλι στο τραπέζι» του Γιώργου Παπανδρέου την άνοιξη του 2010, μέχρι την «άρνηση» του υπουργού Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου να συναντηθεί με την Τρόικα και τις επί ένα μήνα απελπισμένες εκκλήσεις του προς αυτήν να επιστρέψει στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 2011 και  την υπογραφή του δεύτερου Μνημονίου από τον «αντιμηνμονιακό» Αντώνη Σαμαρά, πριν το εγκρίνει η Βουλή, χωρίς πολλές αντιρρήσεις το Γενάρη του 2012, τα παραδείγματα είναι πολλά.

Αν σε αυτά προστεθεί η «εθνικά υπερήφανη», στάση της ελληνοκυπριακής Βουλής, το Μάρτιο του 2013, που μετατράπηκε μέσα σε μια εβδομάδα σε μια εξ ίσου «εθνικά υπερήφανη» αποδοχή του Κυπριακού Μνημονίου, είναι σαφές ότι οι λεονταρισμοί του Μεγαλέξανδρου Σαμαρά όλο το καλοκαίρι για επικείμενες, «μονομερείς πρωτοβουλίες πρόωρης εξόδου από το Μνημόνιο», μάλλον συγκαταβατικά χαμόγελα προκαλούσαν μεταξύ των εκπροσώπων των δανειστών.

Το μόνο ειλικρινές σε όλα αυτά είναι ο σπαραγμός του Μεγαλέξανδρου Σαμαρά, ο οποίος συνειδητοποιεί πως οι ίδιοι άνθρωποι που τον έχρισαν κατ' όνομα πρωθυπουργό - γιατί πραγματικός πρωθυπουργός ήταν ο Γιάννης Στουρνάρας, τον οποίο διαδέχθηκε ο Γκίκας Χαρδούβελης - ετοιμάζονται να τον πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Όμως αυτό είναι άλλου παππά Ευαγγέλιο.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως ο μόνος τρόπος για να αποφασίσουν οι δανειστές να διαπραγματευτούν μια αλλαγή πορείας της Ελλάδας είναι να συμβεί κάτι που θα τους τρομάξει και να τους πείσει ότι αν δεν αποφασίσουν να δώσουν τα καπέλα τους κινδυνεύουν να χάσουν τα κεφάλια τους.
Η υποψία κρίσης της περασμένης εβδομάδας απέδειξε ότι το μοναδικό όπλο μιας ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές παραμένει η απειλή στάσης πληρωμών.

Eπιλογές από το λόγο του Τσίπρα στην τελευταία σύνοδο της Κ.Ε

Δεν επιδιδόμαστε σε copy paste, αλλά σε ανάγνωση των λόγων του Τσίπρα(18.10.14)….Εξ ου και η δυνατότητα να επιλέγουμε κάποια σημεία :

-          Κάτω από τη κοντόφθαλμη Γερμανική ηγεμονία, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιμένει στη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία

-          Δεν επιχαίρουμε για τις εξελίξεις. Ούτε για την αποτυχία μιας καταστροφικής πολιτικής, που κατέληξε στην εκτίναξη του κόστους δανεισμού.

-          μόνο μετά την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους, θα σταματήσουν οι αγορές να είναι εχθρικές.

-          Ποια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί για το καλό της Ελλάδας και του λαού της; Η κυβέρνηση των Μνημονίων;Η κυβέρνηση που βγαίνει δεξιά και αριστερά και δηλώνει ότι το χρέος είναι βιώσιμο;

-          Στην Ανατολική Μεσόγειο, η τουρκική αναγγελία της διεξαγωγής ερευνών στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και υφαλοκρηπίδα της Κύπρου συνιστά απαράδεκτη παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που κατοχυρώνεται από το διεθνές δίκαιο.

-          Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει εγκλωβισμένη σε μια λογική άκριτης ευθυγράμμισης στις προτεραιότητες ισχυρών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή

-          Ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσαν και τα γεγονότα στη βαλκανική μας γειτονιά, μεταξύ άλλων και εις βάρος της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία.

-           

-          Βαδίζοντας τον δρόμο της ενότητας ανάμεσα στις προοδευτικές αντιμνημονιακές δυνάμεις.

-           

-          Σήμερα είναι αναγκαία μια νέα εθνική, πολιτική και κοινωνική συμφωνία, ως αφετηρία όμως ενός νέου συσχετισμού που θα προκύψει από τις εκλογές στη βάση της λαϊκής εντολής να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα ανόρθωσης, έξω από τους καταναγκασμούς και τα τελεσίγραφα των δανειστών.

-           

-          Η διαρκής ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.

-         
Να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες. Τον μικροπαραγοντισμό και τον μεγαλοπαραγοντισμό. Τις τρικυμίες μέσα στα ποτήρια. Τις υπαρξιακές κρίσεις και κρίσεις ταυτότητας για ψύλλου πήδημα.

-         
Να συγκροτήσουμε συμμαχίες. Με κοινωνικές αναφορές. Στην βάση της αξιοπιστίας και της ανοιχτής πολιτικής συνεννόησης.
 Χωρίς να ξεπλένουμε κανέναν αλλά κυρίως χωρίς να στρουθοκαμηλίζουμε .Αλλά και χωρίς να εγκλωβιζόμαστε στην παγίδα της υποτιθέμενης ιδεολογικής καθαρότητας.

ΟΛΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ