Κάτι πολύ άσχημο μας ετοιμάζουν!

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.



Γ.Σχ. : Ο Σταύρος Βιτάλης αδικεί την ανάλυσή του όταν βάζει το όνομα του Αλέξη Τσίπρα δίπλα σε αυτό του Μιχαλολιάκου….Ευχαρίστως θα υπέθετα ότι με τη κίνηση αυτή θέλει να εκφράσει τους δυο αντιτιθέμενους πόλους της πολιτικής σκηνής , πλην όμως η έκφραση του ΣΒ περί « του Λαού που σέρνεται μεταξύ του Σουλειμάν, της Φατμαγκιούλ, του Τσίπρα και του Μιχαλολιάκου» είναι δηλωτική απαξίας ΚΑΙ των μεν ΚΑΙ των δε…Κατά τα άλλα, το άρθρο του ΣΒ προσθέτει κάποια πράγματα και επιβεβαιώνει κάτι στο οποίο αναφέρεται ο παρών ιστότοπος εδώ και καιρό : Ότι το παγκόσμιο «πλουραλιστικό» νομισματικό σύστημα ωθείται ή τείνει προς την επαναφορά του χρυσού κανόνα, προς την ανάκτηση των χρηματικών λειτουργιών από το «πολύτιμο μέταλλο» και την μείωση της ρυθμιστικής και παρεμβατικής ικανότητας των εθνικών κρατών…Σχετικά δες

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/04/blog-post_2.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2011/08/blog-post_23.html


Tο άρθρο του Σταύρου Βιτάλη 


Κάτι πολύ άσχημο ετοιμάζουν οι διεθνείς τοκογλύφοι, για τους Λαούς όλου του κόσμου.
Τον χορό έσυρε και πάλι ο εκπρόσωπος της οικογένειας εκείνης, η οποία χρηματοδότησε και τους δύο παγκοσμίους πολέμους, και μάλιστα όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές: Των Rothchild. Με πρώτο τον Evelyn Robert Adrian de Rothschild, Βρετανό χρηματιστή, ο οποίος πρόσφατα σε διεθνές ΜΜΕ, δήλωσε: «Νομίζω πως όλοι πρέπει να στραφούμε προς αυτή την ευκαιρία που μας δίνεται και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση ενός παγκόσμιου νομίσματος».



Την ίδια ώρα:

• 534 τόνοι χρυσού, που αποτελεί ρεκόρ αγορών χρυσού τα τελευταία 50 χρόνια, αγοράστηκαν πέρυσι από τις Κεντρικές τράπεζες, σύμφωνα με τα στοιχεία του World Gold Council. Οι συνολικές αγοραπωλησίες έφθασαν στο απίστευτο ποσό των 236,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

• Οι μεγαλύτεροι αγοραστές χρυσού είναι οι Κεντρικές Τράπεζες Ινδίας και Κίνας.

Από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας μέχρι σήμερα...

του Θέμου Χ. Στοφορόπουλου*


1. Τουλάχιστον από τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου μέχρι σήμερα, τα ίδια συμφέροντα κυβερνούν στην Αθήνα, καθορίζοντας την πορεία του Ελληνισμού γενικά και του Κυπριακού ειδικότερα. Τελευταίο επεισόδιο, η οικονομική κρίση στην Κύπρο, μοιραία επίπτωση της όλης πολιτικής που ακολούθησε η Αθήνα (και πειθανάγκασε τη Λευκωσία να δεχθεί) μετά τη μεταπολίτευση.

2. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπ’όψη ότι, από την εποχή της βρε¬τανικής αποικιοκρατίας μέχρι σήμερα, οι Τουρκοκύπριοι δέχονται να έχουν υπερπρονόμια, που είναι μέσο ξενοκρατίας επί των Ελληνοκυπρίων . Δεν αλλάζει αυτή τη διαπίστωση η εξαίρεση των λίγων προοδευτικών Τουρκοκυπρίων που πλήρωσαν ακριβά το παράδειγμά τους. Βέβαια, οι Τουρκοκύπριοι δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, φυ¬λακισμένοι όπως ήσαν και είναι στον τουρκικό εθνικισμό και επεκτατισμό.

3. Πάντως, υπό τις συνθήκες στρατιωτικής κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού που επικρατούν στην Κύπρο, οι λεγόμενες διακοινοτικές συνομιλίες ή θα καταλήξουν σε παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν ή θα συνε¬χίζονται όπως μέχρι τώρα, με τις συνέπειες του «Αττίλα» να παγιώνονται.

Οι παραδοσιακοί σπόροι, ως νέα γενετικά αυθαίρετα …..

.

Τα «αυθαίρετα» ήταν μορφές παρέμβασης στο δομημένο και φυσικό περιβάλλον, χωρίς άδεια και σε παράβαση των όποιων δημόσιων ρυθμίσεων , που στόχευαν στην ικανοποίηση συλλογικών αναγκών…Τα νέα αυθαίρετα δεν έχουν το παρουσιαστικό παραγκών ή δόμησης δίπλα στο κύμα ή εντός δασικού χώρου, αλλά κάτι πολύ χειρότερο : Συνιστούν ιδιοποίηση (ή ιδιωτικοποίηση, αν θέλετε…) βασικών όρων της ζωής, όπως είναι το γενετικό υλικό – κυρίως οι σπόροι των φυτών…Εδώ ταιριάζει και ο όρος «βιοπειρατεία», που μια και μόνο λέξη δηλώνει το «κούρσεμα» της ζωής από θρασύτατες εταιρείες και γραφειοκράτες της συμφοράς…Πρόσφατα τόσο στην  http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4.html  

και στο  http://oikologein.blogspot.gr/2013/03/blog-post_12.html

κάναμε αναφορά στη πρακτική της ARC2020 για τη γεωργική αντιμεταρρύθμιση, που προωθείται στην ΕΕ και ευνοεί τις μεγάλες εταιρείες οικοδομώντας μια εφιαλτική εικόνα στην ύπαιθρο. Στην κινηματική δραστηριότητα αυτή δεν θα ήταν δυνατό να λείψει μια συλλογικότητα που είναι τόσο μπροστά στην οικολογική «επετηρίδα», και που δίνει το παρών της όχι μόνο με «εναλλακτικές δράσεις» αλλά και με άμεσες διαμαρτυρίες εναντίον αυτών που καταστρέφουν ή ιδιοποιούνται τη φύση…H συλλογικότητα αυτή είναι ο PELITI, ο οποίος και υποστηρίζει στην τελευταία ανακοίνωσή του (26.4.2013):


Οι σπόροι που παράγονται από γεωργούς (παραδοσιακοί και σύγχρονοι), ανήκουν στη σφαίρα της δημόσιας ιδιοκτησίας και αποτελούν Κοινά Αγαθά. Μπορούν ελεύθερα να αναπαραχθούν από όλους. Αντίθετα, οι σπόροι που παράγονται από ιδιωτικές εταιρίες, καλύπτονται από περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων ή ακόμα και πατέντες βιομηχανικού τύπου και είτε για τεχνικούς ή για νομικούς λόγους δεν αναπαράγονται.

Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, στηρίζει συστηματικά τους βιομηχανικούς αυτούς σπόρους, ενώ ταυτόχρονα επιβάλει παράλογες απαιτήσεις στους σπόρους των αγροτών περιορίζοντας την εμπορική τους κυκλοφορία. Ως αποτέλεσμα αυτός ο πολύτιμος φυσικός πόρος που αποκαλείται αγροτική βιοποικιλότητα και αποτελεί τη βάση της διατροφικής μας ασφάλειας, χάνεται προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.

Στις 6 Μαΐου 2013, οι Ευρωπαίοι Επίτροποι θα κληθούν σε ψηφοφορία για ένα νέο νομοσχέδιο που επικυρώνει την καταδίωξη των σπόρων που παράγουν οι γεωργοί.

Καλούμε την Ελληνίδα Επίτροπο κ. Μαρία Δαμανάκη να τεθεί ενώπιον των ευθυνών της

Αγγλική απόπειρα τρομοκράτησης της Σκοτίας μέσω λίρας

.Του Γιώργου Δελαστίκ


Οι Άγγλοι επισείουν το φόβο μπροστά στη νομισματική ελευθερία, για να κρατήσουν την Σκοτία υπό έλεγχο…Είναι και σε αυτή τη περίσταση «ο φόβος μπροστά στην ελευθερία» (Έριχ Φρομ) , που οι δυνάστες επιχειρούν να αναβαθμίσουν σε πανικό για να κρατούν τους εξαρτημένους υπό εξάρτηση…Να μια περίπτωση που παραπέμπει στη δική μας κατάσταση ευθέως : Τι ευρώ τι στερλίνα, τι Παπάγος τι Πλαστήρας, τι μπρόκολα τι λάχανα !  Γ.Σχ.



Το άρθρο του Δελαστίκ :

Πρέπει να έχουν φοβηθεί πολύ οι Αγγλοι εν όψει του δημοψηφίσματος που θα γίνει στη Σκοτία τον Σεπτέμβριο του 2014 με θέμα την απόσχιση της χώρας αυτής από το Ηνωμένο Βασίλειο και την αποτίναξη έτσι της επικυριαρχίας του Λονδίνου. Οι αγγλικές αντιδράσεις δείχνουν ότι στους ηγετικούς κύκλους της βρετανικής πρωτεύουσας εδραιώνεται σταδιακά η πεποίθηση πως το «Ναι» στην ανεξαρτησία της Σκοτίας θα επικρατήσει πανηγυρικά του χρόνου.

Πυκνώνουν έτσι τις προσπάθειές τους να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν τους Σκοτσέζους ψηφοφόρους με πραγματικές ή φανταστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε ανεξάρτητο κράτος στη γέννησή του, ελπίζοντας ότι θα τους φοβίσουν τόσο ώστε τελικά αποκαρδιωμένοι να προτιμήσουν τη… «σιγουριά της δουλείας» από τις προκλήσεις της ανεξαρτησίας!

Την εβδομάδα αυτή, η δεξιά βρετανική κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σε συνέντευξή του στο BBC, απείλησε τους Σκοτσέζους ότι, αν ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους, τότε το Λονδίνο δεν θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα της ανεξάρτητης Σκοτίας την αγγλική λίρα. Μεγάλος καημός! Κατάθλιψη θα πάθουν οι Σκοτσέζοι αν δεν έχουν ως νόμισμά τους τη στερλίνα για να τους κάνουν ό,τι θέλουν οι Αγγλοι, στραγγαλίζοντας τους Σκοτσέζους οικονομικά όποια στιγμή θελήσουν!

«Ας είμαστε καθαροί. Η εγκατάλειψη των τρεχουσών διευθετήσεων θα συνιστούσε πραγματικά μια βαθιά βουτιά σε αχαρταγράφητα νερά» δήλωσε περισπούδαστα ο Οσμπορν και πρόσθεσε υποκριτικά: «Γιατί θα έπρεπε 58 εκατομμύρια πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους επί της νομισματικής και πιθανόν της οικονομικής πολιτικής για 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα άλλο κράτος» – πράγμα που κατά τον Αγλλο υπουργό Οικονομικών θα συνέβαινε, αν μετά την ανεξαρτησία της η Σκοτία προχωρούσε σε νομισματική ένωση με την Αγγλία προκειμένου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη στερλίνα. Πρόκειται φυσικά για αστείο επιχείρημα.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ” ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ…

της Φλώρας Παπαδέδε, από την εφημερίδα ΠΡΙΝ, 7.4.2013




Είναι τα βουνά, τα δάση φυσικό περιβάλλον; Και πώς να τα αποτιμήσουμε; Πόσο αποτιμούνται οι βουνοκορφές της Κρήτης, της Μάνης, της Εύβοιας, της Ικαρίας στα χρηματιστήρια των αγορών; Πόσο αποτιμούνται τα δάση ελάτης της Λάρισας, της Δράμας, της Ροδόπης στα χρηματιστήρια αξιών, ενέργειας, «δικαιωμάτων ρύπων»; Πώς αποτιμούνται οι παραλίες κι η γη μας στους συντελεστές απόδοσης των «πράσινων» επιχειρήσεων ΑΠΕ; Με το μοναδικό κριτήριο που γνωρίζει η ιδιωτική «επιχειρηματικότητα» κάθε χρώματος: το εύκολο, γρήγορο και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. «Ο ήλιος, ο αέρας, το νερό είναι δωρεάν»… γι’ αυτούς. Η γη ανήκει σε κάποιους, αλλά την δεσμεύουν με το Ν. «Μπιρμπίλη»/3851/2010 που χαρακτηρίζει τις ΑΠΕ «έργα ύψιστης εθνικής προτεραιότητας». Και πάνω από όλα είναι «επενδυτές», δηλαδή:



α) ΔΕΝ βάζουν λεφτά! Επιδοτούνται και για τα 2/3 της «επένδυσης» και στην τιμή (που μεσοσταθμικά για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ έφτασε το 2012, τα 186,7€/MWh στο διασυνδεδεμένο Σύστημα. Πηγή: ΛΑΓΗΕ)



β) ΔΕΝ παίρνουν επιχειρηματικό ρίσκο! Αφού, με τα νομοθετήματα της «απελευθέρωσης των αγορών» από το 1999 κι εντεύθεν, πουλάνε την ενέργεια τους κατά προτεραιότητα και υποχρεωτικά.



Το 2009-2012, μόνο από την επιδότηση των τιμών τους από το Ειδικό Τέλος ΑΠΕ (που μετονομάστηκε σε Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων-ΕΤΜΕΑΡ) ενθυλάκωσαν 2,3 δις€! Κατευθείαν από το λογαριασμό του ρεύματος και την τσέπη των καταναλωτών. Το 2013, το κόστος επιδότησής τους αναμένεται να φτάσει τα 1,9 δις€ και το 2014, τα 2,2 δις€ (Πηγή: ΛΑΓΗΕ). Συνολικά 6,4 δις€ σε μόλις έξι χρόνια! Περισσότερα από τον ετήσιο κύκλο εργασιών της μεγαλύτερης βιομηχανικής επιχείρησης, της ΔΕΗ (2011: 5,8 δις€), ή αλλιώς το 3,1% του ΑΕΠ της χώρας!! (2012: 206 δις€, Πηγή: ΕΛΙΑΜΕΠ)



Δώσαμε μόλις τον ορισμό της αρπαχτής. Ας δώσουμε και την εικόνα της Ελλάδας των «πράσινων επενδύσεων»,

Οικολοκατάσταση….

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 27.4.13

Η κατάσταση της ποιότητας ζωής, όπως αυτή εκπροσωπείται από το περιβάλλον, τις κυκλοφοριακές και ενεργειακές συνθήκες, την αισθητική του αστικού και υπαίθριου χώρου, αλλά και από ψυχικές παραμέτρους όπως η δημιουργικότητα ή η σχέση ανθρώπου και χρόνου - ακολουθεί μια διαδικασία μνημονιακής εξαχρείωσης.. … Το άγχος και η ανία - δομικά χαρακτηριστικά της ψυχικής «ζωής εν καπιταλισμώ», σύμφωνα με μια προσέγγιση του Έριχ Φρομ - περνάνε σε φάση παροξυσμού... Ο οικονομιστικός λόγος εξωθεί στο περιθώριο την «οικονομική της ευημερίας», κάνοντας όλους εμάς που συμμετείχαμε στις συζητήσεις για ένα «εναλλακτικό δείκτη ευημερίας» στη θέση του σημερινού ΑΕΠ ή για ένα άλλο μοντέλο σοσιαλισμού – διακριτό από κάποιες μαρξογενείς απόψεις περί ανάπτυξης των συμβατικών παραγωγικών δυνάμεων και καταναλωτικής αφθονίας – να αισθανόμαστε «περίεργοι»….



Από τα τέλη της δεκαετίας του 70 το οικολογικό κίνημα έκανε διάσημα δύο επίθετα . Το πρώτο (ήπιος-α-ο) κυριάρχησε στον λόγο διαφόρων επιπέδων ακτιβισμού και πολιτικής. Το δεύτερο και σημαντικότερο (ολιστικός-η-ο) , προϊόν κριτικής των μονομερειών της ευρείας Αριστεράς, εκπροσωπήθηκε ως ένα βαθμό στο λόγο του κινήματος πολιτικής οικολογίας, είχε απήχηση στους κύκλους των «Οικολόγων Εναλλακτικών» του 1989, αλλά περιέπεσε μεταγενέστερα σε σχετική αφάνεια…



Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιχείρησαν να αυτοπροσδιορισθούν ως κομιστές συνολικής πολιτικής πρότασης και εκφραστές μιας πρωτοπόρας δυναμικής στο τομέα της στρατηγικής αλλαγής της κοινωνίας. Παράλληλα επιχείρησαν να διαμορφώσουν έναν «μονογαμικό» δεσμό με το περιβαλλοντικό κίνημα, εμφανιζόμενοι ως αποκλειστικοί εκπρόσωποί του και αξιοποιώντας την «πολυσημία» του όρου «οικολογία» και «οικολόγοι» . Απέτυχαν όμως και στις τρεις αυτές επιδιώξεις

Οι τρίχες του Άδωνη

Σκηνικό 1ο : Εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, συμμετοχή του Άδωνη Γεωργιάδη, θέμα ημερήσιας διάταξης τα βαψίματα  των μαλλιών διαφόρων πολιτικών… Επικρατεί κατάσταση θυμηδίας, γέλια ένθεν και ένθεν των πανελιζομένων, και ο Γεωργιάδης λέει ότι δεν έχει ασπρίσει, ότι οι τρίχες του είναι εκ φύσεως κατάμαυρες, άνευ επεμβάσεων, μάλιστα δε αιτείται και τη διεξαγωγή ιατριδικαστικής πραγματογνωμοσύνης για του λόγου το αληθές…

Σκηνικό 2ο : Εκπομπή του Γιώργου Καρατζαφέρη, σχολιασμός των πεπραγμένων του Άδωνη και των λεχθέντων στη συγκεκριμένη εκπομπή . Λέει ο αρχηγός  του ΛΑΟΣ: «Το θέμα με τον Άδωνη δεν είναι ότι δεν ασπρίζει, αλλά ότι δεν κοκκινίζει από ντροπή»…



ΥΓ. Εν όψει :

Προϊόντα αυτοερωτικών δράσεων του λεγάμενου….

Όχι στην ΕΕ των τοκογλύφων....

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.



Τα δύο τρίτα των Ευρωπαίων πολιτών, περίπου 350 εκατομμύρια δηλαδή, είπαν «όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση των τοκογλύφων», σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ECFR).



Σύμφωνα μάλιστα με την ποιοτική ανάλυση των ευρημάτων της δημοσκόπησης, σε συντριπτικό ποσοστό οι ερωτηθέντες πολίτες, αποκήρυξαν κυρίως το τραπεζικό σύστημα, δηλαδή τις τοκογλυφικές πρακτικές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και των άλλων ιδιωτικών εθνικών/πολυεθνικών τραπεζών, οι οποίες κατοικοεδρεύουν στην Ευρώπη.



Αυτή η εξέλιξη, δεν είναι τίποτε καινούργιο για τον υπογράφοντα. Ήδη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, σε σχετική με την πορεία της ΕΕ ημερίδα, και με αντικείμενο το «βάθεμα ή το πλάτεμα της Ένωσης», κατατέθηκε η παρακάτω άποψη, η οποία και δημοσιεύθηκε. Την παραθέτουμε, για να υπενθυμίσουμε ταυτόχρονα σε όσους «κομίζουν γλαύκαν εις Αθήνας», πως αυτή η καταστροφική για τους Λαούς πορεία της ΕΕ, έχει προβλεφθεί εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια. Αφιερωμένο λοιπόν στους κάθε λογής «Επιμηθείς», το παρακάτω κείμενο:

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ

ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ



Τα παρακάτω υπογραφόντα 14 από τα 32 παρόντα μέλη του Πανελλαδικού Συμβουλίου-μεταξύ αυτών και 3 από τα έξη μέλη της εκτελεστική γραμματεία- και άλλα μελή των Οικολόγων Πράσινων μετά τη θυελλώδη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συμβουλίου του Σαββάτου 20.04.2013, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να δηλώσουμε τα παρακάτω:



1. Η εκβιαστική και πραξικοπηματική τακτική της συγκυριακής πλειοψηφίας Μ. Τρεμόπουλου και Ν.Χρυσόγελου κορυφώνεται. Μετά το συνέδριο στη Λαμία το Δεκέμβριο του 2012 η τακτική αυτή αποκτά πρωτοφανείς διαστάσεις με την προσπάθεια μαζικής εγγραφής «μελών» από άλλο πολιτικό φορέα. Αγνοώντας την απόφαση της περιφερειακής οργάνωσης των Οικολογων Πράσινων Αττικής έκαναν δεκτές αιτήσεις χωρίς συμπληρωμένα στοιχεία. Επικύρωσαν αιτήσεις δίχως το απαραίτητο στοιχείο της αποδοχής της ιδρυτικής διακήρυξης και του καταστατικού των Ο.Π, αιτήσεις που αντιβαίνουν στο αρθρο 4.1 του καταστατικού των Οικολόγων Πράσινων πέρι εγγραφής μελών, όλες σε μία Πολιτική Κίνηση-σε αυτή του ευρωβουλευτή Ν.Χρυσόγελου- εν μια νυκτί.,και προπάντων ανυπόγραφες και ως εκ τούτου ανυπόστατες -άκυρες. Αιτήσεις που συνιστούν αλλαγή σε ποσοστό περίπου 40% των συνέδρων που έλαβαν μέρος στο τελευταίο μας συνέδριο

WHO IS WHO

Είναι ικανοί για όλα, είναι ικανοί να πουλήσουν της Παναγίας τα μάτια, είναι ικανοί για κάθε σκάνδαλο – γιατί να μην κάνουν άλλο ένα, όπως αυτό που ισχυρίζεται το ΧΩΝΙ ότι θα τεκμηριώσει στο φύλλο του αυτής της Κυριακής;

Το ΧΩΝΙ φέρει βεβαίως το βάρος της αποδείξεως, και αναμένουμε. Όμως πέρα από τη συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχει η γενικότερη υπόθεση των αντιγραφέων και των αντιγραφών στο δημόσιο βίο, που γίνονται και δεν δηλώνονται ως κανονικό «τσιτάρισμα» άλλου συγγραφέα, και που καταλήγουν να είναι λογοκλοπή και ιδιοποίηση αλλότριου έργου…

Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο, που μου θυμίζει την υπόθεση των σπόρων – οι οποίοι σπόροι καταλαμβάνονται από πολυεθνικές εταιρείες και παρουσιάζονται ως ιδιόκτητοι : Είναι το φαινόμενο της αρπαγής κοινόχρηστων ιδεών και της παρουσίασής των ως «ιδιόκτητων». Λόγου χάρη, σε μια προχθεσινή παρουσίαση εργασίας  για τον «Μακρυγιάννη», άκουσα έναν από τους εισηγητές να λέει ότι τον όρο «γείωση» (προφανώς, ηλεκτρολογικής προελεύσεως…) τον εισήγαγε ο τάδε μελετητής…Παλιότερα είχα ακούσει έναν πανεπιστημιακό να υποστηρίζει ότι αυτός επινόησε τον όρο «απαρτίωση» (=άρση της αρτιότητας ενός χώρου..)…

Συναφές με αυτό το φαινόμενο είναι το φαινόμενο των ασημαντοτήτων και κοινοτοπιών που κάποιοι κατοχυρώνουν ως ιδιόκτητες. Βλέπεις δηλαδή κάποιον να αναφέρει την εκπληκτικής πρωτοτυπίας πρόταση «το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά υπό την επίδραση των νευτώνειων δυνάμεων  της βαρύτητας» και να κοτσάρει σε παρένθεση την ονοματάρα του…..

Ο Τσίπρας, ο Θέμος Αναστασιάδης, και μια χειραψία…

Είμαι απολύτως βέβαιος, ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει χαιρετήσει δια χειραψίας τον Γ.Παπανδρέου-Τσολάκογλου, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο… Γι αυτό και αναρωτιέμαι : Προς τι ο θόρυβος σε διάφορα blogs, σχετικά με το ότι προ ημερών ο Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ αντάλλαξε χειραψία με αυτό τον ίδιο τον Θέμο Αναστασιάδη , στη διάρκεια μιας επίσκεψής του στα γραφεία της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ; Μήπως είναι ο Θέμος χειρότερος από τους τρεις πολιτικούς;

Σπεύδω εξ αρχής να διευκρινίσω ότι θεωρώ απεχθές το γκομενοκεντρικό και εφετζήδικο στυλ του Θέμου. Ότι με άριστα το 100, δε βάζω ούτε 5 μονάδες στο κωμικό ταλέντο του… Αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία : Η σημασία έγκειται στο ότι στη προκειμένη περίπτωση ισχύει κάτι που εκστόμισε σε μια σύνοδο της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ο Γιάννης Θεωνάς, πρώην ευρωβουλευτής, μεταφέροντας ένα παλιό-καλό γνωμικό του Βασίλη Ευφραιμίδη : « Αν είσαι κομμουνιστής βουλευτής, πρέπει να πηγαίνεις παντού, από την εκκλησία μέχρι το μπουρδέλο»…

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/02/blog-post_399.html

Προφανώς με το να πάει ο Αλέξης Τσίπρας στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και να χαιρετήσει τον Θ.Αναστασιάδη, δεν αναγνώρισε το status της εκκλησίας στο συγκεκριμένο χώρο…Όσοι θέλουν να πιάνονται από κάτι τέτοια για να βγάλουν όποιο συμπέρασμα θέλουν να βγάλουν, κάνουν κακό εις βάρος όλων μας - αλλά με έναν άλλο τρόπο από αυτόν που νομίζουν : Εκτρέποντας την δημόσια συζήτηση σε ασημαντότητες….

Μαρία Καραμανώφ : Kατάρρευση της περιβαλλοντικής προστασίας…

Η κυρία Μαρία Καραμανώφ, Σύμβουλος Επικρατείας και Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, διατραγωδεί την κατάσταση αυτού που συμβατικά ονομάζουμε περιβάλλον, και το οποίο καθορίζει άμεσα την ποιότητα ζωής και τις οικονομικές προοπτικές της χώρας (Hμερίδα«Το περιβάλλον ως πυλώνας ανάπτυξης. Πράσινη Επιχειρηματικότητα – Νομικό Πλαίσιο" …Πρόκειται για μια ευθεία καταγγελία, χωρίς μασημένα λόγια και σοφολογιοτατισμό - που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις που εκτόξευσε προ καιρού ανώτατος δικαστικός για τα ίδιο θέμα : Δηλαδή για την ελληνική φύση και τη δημόσια περιουσία υπό τις συνθήκες των μνημονίων….



Σημειώνει η κυρία Καραμανώφ :



«…..το Σύνταγμά μας κατοχυρώνει το κυρίαρχο Κράτος, το οποίο οφείλει να σχεδιάζει και να εφαρμόζει αυτόνομη πολιτική, η οποία να διαφυλάττει το φυσικό, πολιτιστικό και κοινωνικό κεφάλαιο της χώρας. Αυτές είναι θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές που, ανεξάρτητα αν τις εφαρμόζουμε ή όχι, πάντως ισχύουν….»



«….Το κράτος, στην πράξη, είτε θέλετε υπό την επιρροή του ΣτΕ, είτε υπό τις πιέσεις του Ενωσιακού Δικαίου, είτε και υπό την πίεση του περιβαλλοντικού κινήματος, που τις δύο τελευταίες δεκαετίες ενδυναμώθηκε σημαντικά, αναγκάστηκε σιγά-σιγά να συμμορφωθεί. Έκανε λοιπόν τα πρώτα του βήματα, όχι τόσο πετυχημένα ίσως, αλλά πάντως έκανε τα πρώτα βήματα για να επιχειρήσει έναν χωροταξικό σχεδιασμό σε στρατηγικό εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, να προστατεύσει το τοπίο, τη βιοποικιλότητα, υπέγραψε και έθεσε σ’ εφαρμογή τις σχετικές συμβάσεις για τα ευαίσθητα οικοσυστήματα και άλλα πολλά. Και ενώ όλοι εμείς οι νομικοί, από όποια θέση έτυχε να βρισκόμαστε, είμαστε απασχολημένοι με το να εξετάζουμε τα διάφορα νομοθετήματα, να επισημαίνουμε τα τρωτά τους και να προσπαθούμε να τα διορθώσουμε, ξαφνικά το χαλί τραβήχτηκε κάτω από τα πόδια μας και μείναμε μετέωροι, έως και γραφικοί…

«Εδώ δεν έχουμε να φάμε, βιοποικιλότητα και δάση και οικοσυστήματα για την όρεξη…», είναι η απάντηση σε όσους περιβαλλοντικά ευαίσθητους εγείρουν σήμερα τέτοια θέματα…….»



«…..οι διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης σχεδόν εξουδετερώνονται. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος παραιτείται από την περιβαλλοντική αδειοδότηση σημαντικών για το περιβάλλον έργων, όπως ξενοδοχειακές μονάδες, θεματικά πάρκα, δασικά χωριά και αναθέτει την περιβαλλοντική αδειοδότηση στον ΕΟΤ ή στην Περιφέρεια. Σε πολλές περιπτώσεις, εάν η άδεια δεν εκδοθεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, το έργο θεωρείται εγκεκριμένο. Επίσης, τα αιολικά πάρκα εγκαθίστανται παντού, παρά το γεγονός ότι η ίδια η στρατηγική μελέτη του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ αποκλείει την εγκατάστασή τους στους πυρήνες των εθνικών δρυμών, στα αισθητικά δάση, στις περιοχές Natura, στις αξιόλογες ακτές και παραλίες κ.ο.κ……..»



Όλο το άρθρο της Καραμανώφ

Αναμορφώστε το διεθνές νομισματικό σύστημα !

Του Zhou Xiaochuan, διευθυντή της κεντρικής τράπεζας της Κίνας.

Μετάφραση: Γιώργος Παπανικολάου

Το ξέσπασμα της σημερινής κρίσης και η εξάπλωσή της στον κόσμο, μας θέτουν μπροστά σ ένα από παλιά υπάρχον, αλλά ακόμη αναπάντητο ερώτημα, τι είδους διεθνές αποθεματικό νόμισμα χρειαζόμαστε για τη διασφάλιση της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και τη διευκόλυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, που ήταν ένας απ τους λόγους της ίδρυσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ); Έγιναν διάφορες θεσμικές διευθετήσεις σε μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση, περιλαμβανομένων του κανόνα του αργύρου, του κανόνα του χρυσού, του κανόνα συναλλάγματος χρυσού και του συστήματος του Μπρέτον-Γούντς*.

Το παραπάνω ζήτημα ωστόσο, όπως η τρέχουσα οικονομική κρίση αποδεικνύει, απέχει πολύ από το να έχει επιλυθεί και έχει γίνει ακόμη πιο σοβαρό λόγω της ενδογενούς αδυναμίας του σημερινού διεθνούς νομισματικού συστήματος.

Θεωρητικά, ένα διεθνές αποθεματικό νόμισμα, θάπρεπε πρώτα να στηρίζεται σ ένα μέτρο σύγκρισης και να κυκλοφορεί σύμφωνα μ ένα καθαρό σύνολο κανόνων, ώστε να διασφαλίζεται κανονική προσφορά. Δεύτερον, η προσφορά του θάπρεπε να είναι αρκετά ευέλικτη για να επιτρέπει χρονικές διευθετήσεις σύμφωνα με τις αλλαγές της ζήτησης. Τρίτον, παρόμοιες διευθετήσεις θάπρεπε να είναι αποσυνδεδεμένες από οικονομικές καταστάσεις και κυρίαρχα συμφέροντα ξεχωριστών χωρών. Η αποδοχή των βασισμένων στην πίστωση εθνικών νομισμάτων σαν κύρια διεθνή αποθεματικά νομίσματα, όπως είναι η περίπτωση του σημερινού συστήματος, είναι μια σπάνια ειδική περίπτωση στην ιστορία. Η κρίση πάλι απαιτεί δημιουργική αναμόρφωση του υπάρχοντος διεθνούς νομισματικού συστήματος προς ένα διεθνές αποθεματικό νόμισμα με μία σταθερή αξία, με έκδοση βασισμένη σε κανόνες και διαχειρίσιμη προσφορά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ο σκοπός της προστασίας της διεθνούς οικονομίας και της οικονομικής σταθερότητας.

Ανεξέλεγκτες αγορές – ανεξέλεγκτη ανοησία

Η ανεξέλεγκτη χρήση γεωργικών φαρμάκων και λιπασμάτων μεταφέρει επικίνδυνα υπολείμματα στον καταναλωτή, θέτει σε κίνδυνο την υγεία του παραγωγού, επηρεάζει δυσμενώς το περιβάλλον και ιδιαίτερα τους υδάτινους αποδέκτες, μειώνει μακροχρόνια τη γονιμότητα των εδαφών… Και όμως, η Τρόϊκα εσωτερικού υπονομεύει τις διαδικασίες ελέγχου των χορηγήσεων λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, οι οποίες όσο κι αν δεν είναι άψογες, αποτελούν μια βάση για την επίτευξη ορισμένων αποτελεσμάτων προς όφελος της ποιότητας ζωής…Είναι σα να θίγεται ο ρόλος του ιατρού ως συνταγογράφου φαρμάκων, ή ο ρόλος του πολιτικού μηχανικού ως εγγυητή της ασφάλειας των κτιρίων….

Η ΠΟΣΕΓ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΓΕΩΠΟΝΩΝ) aπευθύνεται στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Υπουργός Αθανάσιος Τσαυτάρης) και λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ :

« Πληροφορηθήκαμε ότι το τελευταίο διάστημα στελέχη της τρόικας με τα παρακλάδια της, στα πλαίσια της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, επεμβαίνει σε σοβαρά θέματα που άπτονται της επαγγελματικής μας ιδιότητας τα οποία έχουν άμεση σχέση με την ασφάλεια για το περιβάλλον και την δημόσια υγεία. Συγκεκριμένα προτείνει:

• Για τα γεωργικά φάρμακα την κατάργηση του Γεωπόνου επιστήμονα για την διακίνηση των γεωργικών φαρμάκων και την αντικατάστασή του με τον πιστοποιημένο διακινητή κατόπιν επαγγελματικής κατάρτισης. Την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με τον όρο μερική απασχόληση.

• Για τα λιπάσματα, να δίνεται η δυνατότητα στις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις εμπορίας λιπασμάτων να απασχολούν υπεύθυνο επιστήμονα μερικής απασχόλησης και να δίνεται η δυνατότητα και σε κατόχους πιστοποιητικού επαγγελματικής ικανότητας να ασκούν εμπορία λιπασμάτων.

BRICS: Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

του Δημήτρη Χρυσικόπουλου *

Λίγα λόγια για την ιστορία των BRICS:

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι χώρες της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας, οι οποίες ανήκαν στις αναδυόμενες αγορές, παρουσίαζαν αλματώδη οικονομική ανάπτυξη, πολύ μεγαλύτερη από αυτή των μεγάλων οικονομιών των πλούσιων χωρών. Παράλληλα οι χώρες αυτές κάλυπταν μεγάλες εκτάσεις στον παγκόσμιο χάρτη ενώ και ο συνολικός τους πληθυσμός κάλυπτε ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού της Γης. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός αρχικά οικονομικού όρου για να περιγράψει τις οικονομίες των χωρών αυτών, ο οποίος πήρε το όνομά του, BRIC, από τα αρχικά των 4 χωρών.

Ο κεντρικός στόχος της ένωσης σχετίζεται με τη βελτίωση της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης και το πώς οι τέσσερις χώρες μπορούν να συνεργαστούν καλύτερα στο μέλλον, σε μια γενικότερη ώθηση για τη μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τη πιθανή δημιουργία και καθιέρωση ενός νέου και απόλυτα αξιόπιστου παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος αλλά και τη δημιουργία μιας δίκαιης, δημοκρατικής και πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.

Οικονομικός ή Πολιτικός φορέας ;

Είναι σίγουρο πως σε πρώτη φάση η ένωση των BRICS θα ασχοληθεί με θέματα νομισματικής πολιτικής και δημιουργίας χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων παγκόσμιας εμβέλειας.



Η αναφορά όμως στον σχεδιασμό μίας πολυπολικής παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, η είσοδος της Νότιας Αφρικής αλλά κα οι κοινές θέσεις των μελών σε σχέση με τα τεκταινόμενα στο Ιράν ή στη Συρία, με σαφής υποδείξεις προς τη διεθνή κοινότητα για την αποφυγή στρατιωτικής δράσης και μονομερών κυρώσεων, δηλώνει ότι στα άμεσα ενδιαφέροντα της ένωσης συμπεριλαμβάνεται και ο στρατηγικός σχεδιασμός της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής της θέσης στις επόμενες δεκαετίες.



Αυτή η ερώτηση κρύβει και τους δυνητικούς κινδύνους που θα αντιμετωπίσει η ένωση τα επόμενα χρόνια. Εάν όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση μείνει προσκολλημένη στην νομισματική ή οικονομική συνεργασία, χωρίς να προχωρήσει σε θέματα πολιτικής και ευρύτερης γεωπολιτικής συνεργασίας, θα θέσει τις βάσεις για τη διάλυση της σε κάποια προσεχή κρίση.

Διαχείριση απορριμμάτων: ένας κύκλος έκλεισε

Του Βαγγέλη Στογιάννη*



Γράφει μεταξύ άλλων ο Στογιάννης : «Εδώ και πολλά χρόνια, όταν οι ελίτ προωθούν έργα συγκεντρωτικής διαχείρισης των απορριμμάτων…… ακολουθούν την ίδια και απαράλλακτη τακτική: αρχικά φουσκώνουν επικοινωνιακά το (υπαρκτό) πρόβλημα των ανεξέλεγκτων χωματερών (ΧΑΔΑ) τονίζοντας ιδιαίτερα το θέμα του κινδύνου προστίμων που επιβάλλει η Ε.Ε. για παράβαση των κοινοτικών κανόνων. Στη συνέχεια παρουσιάζουν μια συγκεντρωτική πρόταση μεγακλίμακας (ΧΥΤΑ, ΕΜΑΚ, βιοξήρανση, καύση, κλπ), που θα «λύσει» τελικά το πρόβλημα, διασφαλίζοντας με «επιστημονικό» υποτίθεται τρόπο το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Αμέσως μετά, κατηγορούν όσους αντιδρούν, σαν τοπικιστές που θέλουν να στείλουν τα σκουπίδια στην πόρτα του γείτονα….».

«…..ο ανομολόγητος στόχος της «Πράσινης» πρότασης, που ένθερμα υποστηρίχτηκε από πολλούς, μεταξύ των οποίων και ο σημερινός ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Ν. Χρυσόγελος (για να μην ξεχνάμε και το ρόλο του συγκεκριμένου κόμματος) είναι να δημιουργήσει σύγχυση και να δυσκολέψει τη στοίχιση της κοινωνίας πίσω από την πρόταση της αποκεντρωμένης διαχείρισης, σε μικρές εγκαταστάσεις, με κοινωνικό έλεγχο…»

«…..Την πρώτη Ιουνίου του 2011, το ΚΚΕ παρουσίασε τη δική του πρόταση για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Αφού εξήγησε ότι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων μπορεί να λυθεί μόνο στο… Σοσιαλισμό, περιέγραψε και τη λύση: ακόμη λιγότεροι και μεγαλύτεροι ΧΥΤΑ σε συνδυασμό με την εξαγωγή των σκουπιδιών εκτός Αττικής για τη διαχείρισή τους….»

Όλο το άρθρο του Στογιάννη

ΤΑ ΑΝΕΦΙΚΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΦΙΚΤΑ….

Του Λουκά Αξελού


Ούτε αισιόδοξα, ούτε απαισιόδοξα.

Η ζωή συνεχίζεται, αλλά εν αναμονή του πολέμου.

Βίκτορ Σερζ



Οι δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο ανέδειξαν δύο ουσιαστικά ζητήματα.
Το πρώτο αφορά την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον διακριτό, πλέον, διαχωρισμό της σε δύο βασικές ομάδες κρατών. Τους επικυρίαρχους της “Βόρειας Συμμαχίας” με επικεφαλής την Γερμανία και τους υποτελείς του “απροσάρμοστου Νότου”, με “επικεφαλής” τις υπό μνημονιακό καθεστώς τελούσες χώρες.

Η πειρατική δράση της βορειοευρωπαϊκής αριστοκρατίας του χρήματος με τους όχι ανύπαρκτους αλλά ετεροχρονισμένα “ανακαλυφθέντες” λόγους για νοσούσα οικονομία της Κύπρου, για κοινωνικό status αναντίστοιχο με την πραγματικότητα, για άρρωστο τραπεζικό σύστημα ανοικτό στις σκοτεινές επενδύσεις και τα ύποπτης προέλευσης κεφάλαια, δεν αποτελούν παρά το φύλλο συκής για να αποκρυβεί η επί της ουσίας αρπακτική της πρόθεση. Πρόθεση απροκάλυπτα εστιασμένη σε δύο σαφείς στόχους: έναν άμεσο, την διάλυση της υπάρχουσας κυπριακής οικονομίας και έναν έμμεσο, τον ουσιαστικό έλεγχο του υποθαλάσσιου πλούτου της, που σε συνδυασμό με την πραγματικότητα της ουσιαστικής διχοτόμησης θα οριστικοποιήσει την κατάργηση της όποιας ανεξαρτησίας της και θα οδηγήσει στην οριστική, πλέον, κατάταξη της Κύπρου σε κράτος περιορισμένης κυριαρχίας, κράτος παρία - βαστάζο. Ολοένα και περισσότερο γίνεται εμφανές ότι με πρόσχημα το χρέος ή ο,τι άλλο κακό ήθελε ανακαλυφθεί, εφαρμόζεται μία sui generis νεοαποικιακή πολιτική μέσα στην ίδια την ευρωπαϊκή ήπειρο

SPIEGEL : Γερμανία, ο μεγαλύτερος διεθνής «μπαταξής» του 20ου αιώνα….

Προσοχή, αυτή δεν είναι η άποψη του SPIEGEL, πολύ δε περισσότερο δεν είναι η άποψη μιας σημαντικής μερίδας της γερμανικής κοινωνίας…Είναι μια άποψη που κατατίθεται απλώς στην ιστοσελίδα του γνωστού γερμανικού περιοδικού απλώς από έναν ιστορικό, που όμως διαθέτει επιστημονική ευσυνειδησία και τεκμηρίωση…

Είναι ο Γερμανός ιστορικός, Aλμπρεχτ Pιτσλ, ο οποίος σε συνέντευξή του , υποστηρίζει ότι η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη χώρα- οφειλέτης τον 20ο αιώνα. Kαι ο οποίος προειδοποιεί ότι πρέπει η προσέγγισή της όσον αφορά την κρίση στην Eυρωζώνη να γίνει με αγνότητα και απλότητα, διαφορετικά θα έρθει αντιμέτωπη με την αναζωπύρωση των αιτημάτων καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων.



Mπορεί το Bερολίνο να επιδεικνύει αδιαλλαξία, απαιτώντας υπακοή από την Aθήνα, αλλά αυτό δεν αιτιολογείται, καθώς, τον προηγούμενο αιώνα, στη Γερμανία ήταν που έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες κρατικές χρεοκοπίες της σύγχρονης ιστορίας, υποστηρίζει ο κ. Pιτσλ. Kαι τονίζει ότι χάρη στις HΠA, και τα τεράστια κεφάλαια που διέθεσαν μετά τον A΄ και τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία είναι σήμερα το αφεντικό της Eυρώπης.

Καταγγελίες Β.Καπερνάρου σχετικά με τους δυο προφυλακισμένους της Χαλκιδικής

Σε συνέντευξη ( Εκπομπή Άκη Παυλόπουλου και Μάνου Νιφλή στον Real fm, στις 15.4.2013) του Βασίλη Καπερνάρου, συνήγορου των δυο προφυλακισθέντων αγωνιστών της Χαλκιδικής και βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, λέγονται πολύ ενδιαφέροντα πράγματα ως προς το σκεπτικό της κράτησης…  

Είναι παράνομο να καλείς κάποιον σαν μάρτυρα και να του παίρνεις DNA.

Είναι παράνομο να καλείς κάποιον να καταθέσει σαν απλός μάρτυρας και να του παίρνεις DNA, ενώ μέρες πριν έχεις κάνει άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του θεωρώντας τον ύποπτο, δηλ. εν δυνάμει κατηγορούμενο.

Δεν στηρίζεται πουθενά η σύνδεση της κουκούλας που βρέθηκε 700 μ. μακριά από το εργοτάξιο των Σκουριών με τον εμπρησμό. Την δε κουκούλα δεν την συνέλεξε η αστυνομία από τον τόπο του εμπρησμού, αλλά παραδόθηκε στην αστυνομία από τους υπαλλήλους της εταιρείας

Η κουκούλα είναι κακούργημα όταν συνδυάζεται με ληστεία. Γι’ αυτό μπήκε στο απίθανο αυτό κατηγορητήριο και μια “ληστεία” που δεν έγινε, οι δράστες δηλαδή τάχα έκλεψαν τα αλεξίσφαιρα γιλέκα των σεκιουριτάδων. Τα γιλέκα όμως αυτά δεν αναζητήθηκαν στα σπίτια των κατηγορουμένων. Τα ίδια γιλέκα που υποτίθεται ότι κλάπηκαν, υποτίθεται επίσης ότι προφύλαξαν τους τυχερούς σεκιουριτάδες από τα σκάγια που έριξαν οι δράστες εναντίον τους. Για τίποτε από όλα αυτά δεν  παρουσιάστηκαν στοιχεία.

Δεν είναι δυνατόν να προφυλακίζονται οικογενειάρχες με ανήλικα παιδιά, με λευκό ποινικό μητρώο, που δεν είναι ύποπτοι φυγής, ενώ θα μπορούσαν να τεθούν περιοριστικοί όροι ή χρηματική εγγύηση.

Στο δικαστήριο Σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού για τις ιδέες του

  Στις 16 Απριλίου 2013 και ώρα 9:00 π.μ., δικάζεται η έφεση του σημαιοφόρου Α. ΤΣΑΚΑΛΗ  στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο Αθηνών, Πέτρου Ράλλη 1.
Ο Τσακάλης κρίθηκε  ένοχος για τις απόψεις  και την ιδεολογία που ανάρτησε στην προσωπική του  σελίδα στο facebook !  

 

(περισσότερα  στο http://asimpiestos.blogspot.com/2012/04/24-2012.html

Λέει σε μήνυμά του ο Τσακάλης :  

«Παρακαλώ όλους τους Ελεύθερα Σκεπτόμενους Έλληνες (εφόσον σας το επιτρέπει ο χρόνος και η εργασίας σας), να παρευρεθείτε στην δίκη μου.

Η παρουσία σας θα είναι για εμένα πολύτιμη, καθώς θα πρέπει να υπερασπισθώ τον εαυτό μου, χωρίς δικηγόρο.

Τα οικονομικά μου βλέπετε, δεν διαφέρουν από τα δικά σας και δεν το επιτρέπουν, αλλά και η συνάντησή μου με δικηγόρους πατριώτες, με αντιμνημονιακούς, με αριστερούς και δεξιούς, ήταν άκαρπες.... Για να παραστούν, μου ζήτησαν ποσά άνω των 1500 ευρώ, την στιγμή που οι 4 μήνες φυλάκισης μεταφράζονται σε εξαγοράσιμους μόλις 600 ευρώ.Παρ’ όλα αυτά τους ευχαριστώ γιατί μου έδωσαν να καταλάβω για μια ακόμη φορά ότι πολλοί βρίσκονται στον αγώνα για προσωπικό όφελος και ο στόχος  τους είναι είτε μια θέση στην βουλή των νεοταξικών, είτε το οικονομικό κέρδος.

Με τη δική σας παρουσία και το δικό σας βλέμμα, θα πάρω δύναμη γι’ αυτή την τόσο δύσκολη δοκιμασία. Όσοι δεν μπορέσετε να παρευρεθείτε, ελπίζω να είμαι στην προσευχή σας.
Επίσης, εσείς που διαβάζετε την πρόσκλησή μου, σας παρακαλώ κοινοποιήσετε την στο facebook ή αποστείλατε τη με e-mail σε γνωστούς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ εκ των προτέρων όλους εσάς.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλα τα blogs που θα το κοινοποιήσουν.

Έλληνες, συνεχίστε τον αγώνα ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων και μην ξεχνάτε τα λόγια του Στρατηγού Μακρυγιάννη :
«Ὅταν μου πειράξουν τήν πατρίδα καί τή θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά’ νεργήσω κι’ ὅ,τι θέλουν ἄς μου κάνουν»

Με εκτίμηση
Σμρος Α. ΤΣΑΚΑΛΗΣ

Οι Γερμανοί κάνουν τους …Κινέζους !

Του Νίκου Χατζηνικολάου

Ο Ν.Χ προτείνει :

"Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, οι αρχηγοί όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών κομμάτων, αλλά και οι πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης ή τοποθέτησης,  πρέπει τώρα να ενώσουν τις φωνές και τις δυνάμεις τους για την επίτευξη του εθνικού στόχου, που είναι απολύτως εφικτός και που μπορεί να αλλάξει δραματικά τη ροή των εξελίξεων και μαζί τη μοίρα του τόπου....."

Ερώτημα κρίσεως : Μπορούν όλοι αυτοί να συστρατευτούν, μετά από όσα φοβερά και τρομερά έγιναν τα τελευταία τρία χρόνια;

Όλο το άρθρο του ΝΧ :

"Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό ενός Έλληνα πολίτη, με αφορμή την πρόσφατη αναζωπύρωση της δημόσιας συζήτησης για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, που εξαναγκάσθηκε να δώσει η Αθήνα στο Βερολίνο το 1942, δεν μπορεί παρά να αφορά τις βαρύτατες ευθύνες όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεών μας, που επί έξι και πλέον δεκαετίες απέφυγαν να θεμελιώσουν, να διατυπώσουν και να προωθήσουν τις αυτονόητες εθνικές μας απαιτήσεις. Το πολιτικό μας σύστημα, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, επέδειξε απίστευτη και ύποπτη ολιγωρία. Και βέβαια όσοι γενναίοι τολμούσαν κατά καιρούς και έθεταν το ζήτημα αντιμετωπίζονταν από τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτικών, αλλά και των δημοσιογράφων, περίπου ως... γραφικοί. Άλλωστε, αυτό συνηθίζεται στη χώρα μας. Ανάλογης μεταχείρισης έτυχαν τα τελευταία χρόνια από το πολιτικό και το μηντιακό μας σύστημα και όσοι μιλούσαν επίμονα και συστηματικά για την ανάγκη αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου και ζητούσαν να ερευνηθεί η πιθανότητα ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στον εθνικό μας θαλάσσιο χώρο...
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για τις ευθύνες αυτές φυσικά και πρέπει να γίνει. Δεν είναι, όμως, της ώρας.

Ποιος κυβερνάει αυτό το κόμμα;

«Αυτό το κόμμα» είναι  το ΚΚΕ, και αυτός  που το  «κυβερνάει» από χτες είναι ο Δημήτρης  Κουτσούμπας, νέος Γενικός Γραμματέας  στη θέση της Αλέκας Παπαρήγα….Ο  Κυριάκος Ζηλάκος,  ένας από τους 14 απολυμένους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη μετά από 25 χρόνια παρουσίας στην εφημερίδα, αμφισβητεί  την «εικονική ηγεσία»  του κόμματος  υποστηρίζοντας ότι η πραγματική του ηγεσία έχει περιέλθει αλλού…Το συγκεκριμένο σενάριο «πολιτικής φαντασίας» , που πρωτοδημοσιεύτηκε στο neyrospastis.wordpress.com  υπό τον τίτλο «Το ‘αόρατο κόμμα’ κατέλαβε το κόμμα για να το παροπλίσει»,  απαιτεί πολύ περισσότερες  εξηγήσεις για να γίνει πιστευτό,  όμως αρκετές επισημάνσεις  του Ζηλάκου  όπως αυτές που ακολουθούν  έχουν ενδιαφέρον ….



Εγκαταλείφθηκαν έννοιες όπως «πατριωτισμός», «εθνικό», «ανεξαρτησία», «κυριαρχικά δικαιώματα». Επίσης ο όρος «αριστερά» έγινε απαγορευμένος και εγκαταλείφθηκε με ό,τι αυτός σήμαινε στη συλλογική μνήμη του λαού. Ετσι λοιπόν, αντί να δοθεί η μάχη για ν’ αποκτήσουν αυτές οι έννοιες, που είναι ριζωμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο των ριζοσπαστικών στρωμάτων της κοινωνίας, τέτοιο περιεχόμενο που ν’ ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης και να υπηρετούν την λαϊκή πάλη, αφέθηκαν – μάλιστα σε συνθήκες γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης – στην τύχη τους και μαζί τους τμήματα του ελληνικού λαού έγιναν έρμαια κάθε είδους πολιτικών μορφωμάτων ακόμα και φασιστικών



Κατασκευάστηκε το ιδεολόγημα περί συμμετοχής της Ελλάδας στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα», το οποίο δεν απαντάει σε τίποτα, παρά μόνο εξασφαλίζει τον παροπλισμό και την αποστράτευση του λαϊκού κινήματος τόσο από το αντιμονοπωλιακό, όσο και από το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι απαγορεύτηκε ακόμα και η χρήση σε κείμενα του «Ριζοσπάστη» λέξεων όπως «κατοχή», «εξάρτηση», «υποτέλεια».



κάποια στιγμή ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία, μέσα στην απελπισία τους, πήραν των ομματιών τους και βγήκαν σαν «αγανακτισμένοι» στις πλατείες, κουβαλώντας ο καθένας ό,τι είχε πάνω του, προσπαθώντας να συνδέσει τη δική του πολιτική συνείδηση με την ανάγκη «κάτι να γίνει». Δεν βρέθηκαν, όμως, αντιμέτωποι στο Σύνταγμα μόνο με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα της κυβέρνησης αλλά και με την συκοφαντία από την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ, πως τάχα το… «αυθόρμητο δεν είναι πολιτικό» πως είναι… «ακροδεξιοί» (ομιλία της Α.Παπαρήγα στη Βουλή) πως η Πλατεία είναι… «χώρος διακίνησης ναρκωτικών» (ρεπορτάζ «Ριζοσπάστη») κλπ.

Η βασική αρχή του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» αντικαταστάθηκε σταδιακά από μια φεουδαρχική οργανωτική σχέση, όπου η φωτισμένη ηγεσία, η «καθοδήγηση» γνωρίζει τα πάντα και μπορεί να αποφασίζει για τα πάντα.

Η έννοια της επανάστασης συνδέεται όλο και περισσότερο με την προοπτική μιας εξ εφόδου κατάληψης της εξουσίας, δίνοντας περισσότερο την εντύπωση μιας συνωμοσίας κάποιων μυημένων και όχι κίνησης λαϊκών μαζών

 Όλο το άρθρο του Ζηλάκου

Τα μήλα κάτω απ’ τον Μηλιό…..

Είπαμε, τα εν οίκω μη εν δήμω….Αλλά όταν η άποψη περί επιστροφής στο εθνικό νόμισμα κακοποιείται  από τους δικούς σου  ανθρώπους πιο πολύ από ό,τι κακοποιείται  από τη μνημονιακή προπαγάνδα,  είσαι προφανώς υποχρεωμένος να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους…….Ο λόγος εδώ αφορά τον Γιάννη  Μηλιό, οικονομολόγο και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, που αναφέρθηκε στις βλαβερές συνέπειες της επιστροφής στη δραχμή για τα λαϊκά εισοδήματα, στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της 14^ης  Απριλίου.   

Ο υποφαινόμενος θα συμφωνούσε βεβαίως ότι  το καλύτερο είναι  να υπάρχει το ευρώ και  να διευκολύνει γενικά τις συναλλαγές κάθε είδους -  αλλά να υπάρχει μέσα στα πλαίσια μιας  πολιτικής που εκτός από Νομισματική να   είναι ΚΑΙ Οικονομική, δικαιώνοντας  το όνομα «Οικονομική και Νομισματική Ένωση» . Μιας πολιτικής  που θα  είναι  παρεμβατική, αντιϋφεσιακή και σταθεροποιητική, με γνώμονα την ευρωπαϊκή συνοχή – για να μην πούμε  την πάλαι ποτέ επιδιωκόμενη  σύγκλιση των ευρωπαϊκών οικονομιών…

Αλλά επειδή αυτά έχουν εκτοπισθεί από τη πολιτική του Δ Ράϊχ,  η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν μπορεί παρά να  αποτελεί θέμα προβληματισμού και ΕΦΕΔΡΕΙΑ  κάθε  μαχόμενου πολιτικού,   που θέλει να διαπραγματεύεται (και μάλιστα σκληρά…) το μέλλον μιας χώρας….

Έρχεται λοιπόν εδώ ο Μηλιός και υποστηρίζει :  Επιστροφή στη δραχμή = δραστική υποτίμηση της διεθνούς αξίας της (50%) =  παραπέρα μείωση του εισοδήματος των λαϊκών τάξεων, λόγω της εξάρτησής τους  από τις  αγορές εισαγομένων ειδών….

Όλα αυτά ελέγχονται ως προς την ακρίβειά τους, από κάθε χρήστη απλής λογικής :  

Επιστροφή στη δραχμή μπορεί να σημαίνει μικρότερης τάξεως υποτίμηση, επομένως μικρότερη μείωση της διεθνούς αξίας του εθνικού νομίσματος…..

Μια μείωση π.χ. της τάξεως του 30%, μπορεί να αυξήσει τις τιμές κάποιων εισαγομένων ειδών και να μειώσει τα λαϊκά εισοδήματα, όμως  σε ένα ορισμένο βαθμό θα υπάρξει μετακίνηση της εγχώριας ζήτησης στα εγχώρια προϊόντα,  πράγμα που θα λειτουργήσει θετικά για την εγχώρια απασχόληση και επομένως   η εισοδηματική απώλεια θα επανεισπραχθεί  από τις λαϊκές τάξεις…Όσον αφορά αυτούς που θέλουν να αγοράζουν πούρα Αβάνας ή καγιέν γιαπωνέζικης προέλευσης, ας πληρώσουν κάτι παραπάνω….

Μια δραχμή μειωμένης  μεν διεθνούς αξίας πλην όμως εργαλείο στα πλαίσια μιας αριστερής  νομισματικής  πολιτικής, μπορεί να αποτελέσει όργανο  άμεσης κοινωνικής μέριμνας  για πτωχευμένους  πολίτες…Εξ άλλου μπορεί να κάνει εφικτή την επανεκκίνηση τμημάτων  της παραγωγής  για εξαγωγικούς σκοπούς, επιδρώντας θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας….

Αυτό που περίμενα από αριστερούς οικονομολόγους  δεν είναι οι άπόψεις περί υποτιθέμενης "εθνικής αναδίπλωσης", "απομονωτισμού" -    μέχρι και "Ροβινσονιάδα" είπε κάποιος ! Αυτό που περίμενα  ήταν αναφορές στις  παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και  στους τομείς όπου υπάρχουν  συγκριτικά πλεονεκτήματα . Θα άκουγα με ευχαρίστηση να λένε τέτοια πράγματα από το βήμα της ΚΕ,  δηλώνοντας κλάδους που τορπιλίσθηκαν από το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο ή από τους  εγχώριους Κουϊσλιγκ ,  ή γενικά κλάδους που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν  σημαντικό ρόλο ως εκ της  γεωγραφικής και φυσικής ιδιαιτερότητας της χώρας.

 Φυσικά  θα  περίμενα  να κάνουν  και κάποιες ολιστικές προσεγγίσεις της Οικονομίας : Δηλώνοντας   όχι μόνο την ανάγκη νέων θέσεων εργασίας και επενδύσεων   αλλά και την ανάγκη ποιοτικής απασχόλησης, μικρής σχετικά διάρκειας, με περίσσεια ελεύθερου χρόνου, με καθαρό εργασιακό και φυσικό περιβάλλον.

 Δυστυχώς τα «Οικονομικά της ευημερίας» που τόσο πολύ συνδέθηκαν με το ριζοσπαστικό οικολογικό κίνημα, είναι μια από τις παράπλευρες απώλειες της κρίσης, που ευνοεί απροκάλυπτα τον οικονομισμό.

Όμως ο αγώνας συνεχίζεται 

Λιλλήκας : Πρωτοβουλία για τη δημιουργία «Συμμαχίας Πολιτών"

Ο Γιώργος Λιλλήκας, υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις πρόσφατες εκλογές,  μαχητής εναντίον του αποικιακού  Σχεδίου Ανάν του 2004 και πολιτικός με σαφή πατριωτικό  και αντιμνημονιακό προσανατολισμό, πρωτοστατεί στη δημιουργία «Συμμαχίας Πολιτών»,  που θα κάνει  μεγάλη ιδρυτική   συνέλευση  στις 28 Απριλίου.

Λέει ο Γιώργος Λιλλήκας :

 Η πατρίδα μας αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα αλλά και ιστορικές  πολιτικές προκλήσεις. Η απόφαση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στην υπογραφή Μνημονίου με την Τρόικα, οι πρόνοιες του Μνημονίου και οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ έχουν αλλάξει τον οικονομικό χαρακτήρα της Κύπρου και ακύρωσαν τις προοπτικές ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας.

Η άρνηση τόσο της Κυβέρνησης Χριστόφια όσο και της Κυβέρνησης Αναστασιάδη να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις, εκτός των πλαισίων της Τρόικας, επέτρεψαν   στο Γιούρογκρουπ, στην ΕΚΤ, και στο ΔΝΤ να πειραματιστούν πάνω στην Κύπρο, αδιαφορώντας για τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των απαράδεχτων και εγκληματικών τους αποφάσεων.

Εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες, οι «εταίροι» μας και το ΔΝΤ, έλαβαν  αποφάσεις, με τη συναίνεση και της Κυπριακής Κυβέρνησης, που κατέστρεψαν το Τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και τον τομέα παροχής διεθνών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.

Οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ και οι επαχθείς όροι του Μνημονίου, οδηγούν τη χώρα σε  οικονομική καταστροφή με βαθειά και διαρκή ύφεση, στο κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, στην αλματώδη αύξηση της ανεργίας και στην κοινωνική εξαθλίωση και δυστυχία. Με το Μνημόνιο υποθηκεύσαμε τη διαχείριση του Φυσικού μας Αερίου στις εκτιμήσεις και αποφάσεις των εκπροσώπων της Τρόικας.

Το χειρότερο είναι ότι, με το Μνημόνιο και την παθητική στάση του Προέδρου και της Κυβέρνησης, εκχωρήσαμε την Κρατική μας Κυριαρχία σε τρίτους. Η Κυπριακή Δημοκρατία τελεί σήμερα υπό καθεστώς νέο-αποικιοκρατίας.

Παρέμβαση στη ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, 13 Απριλίου

 Μερικοί  είναι  αραγμένοι   στο ιδεολογικό αγκυροβόλιο του Νόμου της Αξίας, βλέποντας  απλά  μια τυπική κρίση συσσώρευσης και χρέους. Όμως  ο τρέχων καπιταλισμός προσλαμβάνει λούμπεν χαρακτηριστικά   , ληστεύοντας τάξεις και συλλογικότητες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Το Δ Ράϊχ δεν λανθάνει, δεν παραγνωρίζει τις απώλειές του. Απλώς τις ανέχεται   μπροστά στον απώτερο  στόχο της κυριαρχίας . Η επίθεση εναντίον του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας   είναι δηλωτική μιας νέας φάσης  ολοκληρωτικού πολέμου – πέρα από τις μέχρι τώρα συμβατικές εχθροπραξίες εναντίον των λαϊκών εισοδημάτων και  της ποιότητας ζωής.

Σύντροφοι,  ο γιαλός είναι ίσιος  :

Μπροστά μας δεν είναι   ο «συνήθης»  καπιταλισμός, αλλά  ένα νέο  ιστορικό επεισόδιο αποικιοκρατίας.     Οι  δυνάμεις του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού  αφαιμάσσουν  την αφρικανική ήπειρο τροφοδοτώντας  εγχώριους λοιμούς,  διεισδύουν  ύπουλα σε ενεργειοβριθείς περιοχές όπως η Ανατολική Μεσόγειος, λεηλατούν  τις γεωργικές γαίες χωρών όπως η Ρουμανία.  Σήμερα εταιρείες όπως η Μονσάντο επιδιώκουν να ελέγξουν   ακόμη και τα γενετικά υλικά της καθημερινής διατροφής.

 Το έργο που έχουμε να επιτελέσουμε είναι τεράστιο, εκτός αν πιστεύουμε στους πολιτικούς αυτοματισμούς : Πχ. ότι ένα εκατοστό πρόσθετης ανεργίας ή 10 εκατοστά  παραπέρα μείωσης των μισθών, αυξάνει σε αντίστοιχο βαθμό τον αριθμό των ψήφων  μας.

Η πραγματικότητα όμως είναι πιο σύνθετη, τα σημερινά ποσοστά της τρόϊκας εσωτερικού  δείχνουν  ότι το οχυρό των δυνάμεων  του φόβου δεν είναι τόσο ευάλωτο. Η τροϊκανή χούντα δεν είναι χάρτινη τίγρις.

Πατριωτισμός και εθνικισμός

Στην οργανική χημεία υπάρχουν ενώσεις  κοντινές   από την άποψη των στοιχείων και των δεσμών που τις συγκροτούν,  όμως στον πραγματικό κόσμο είναι απολύτως διαφορετικές μεταξύ τους. Ανάλογα συμβαίνουν και στην «κοινωνική χημεία»  …

 Παραδείγματος  χάρη η κατανάλωση και ο καταναλωτισμός – και τα δυο τους σχετίζονται με την πρόσληψη  αντικειμένων ,  όμως έχουν διαφορετική επίδραση και σχέση με τη ζωή των ανθρώπων…Η  ερωτική πράξη και ο βιασμός – αναφέρονται  και οι δυο τους στη  «γενετήσια σφαίρα», όμως είναι ριζικά αντίθετες καταστάσεις. Ένα λαϊκό κόμμα και ένα κόμμα  λαϊκιστικό – είναι διαφορετικά ,  όσο κι αν  απευθύνονται στις ίδιες   κοινωνικές  δυνάμεις.  Η «πρωτοπορία» και ο «αβανγκαρντισμός» διαφέρουν ,  όσο κι αν   κατέχουν «πρώτο τραπέζι πίστα » στα κινηματικά δρώμενα : Η πρώτη είναι μια φυσική  κατάσταση ως εκ του ετεροχρονισμού στη  πρόσληψη   πολιτικών μηνυμάτων  και στην κατανόηση των κοινωνικών αναγκών,  ο δεύτερος είναι αποκοπή από το μαζικό κίνημα και τεχνητή ύψωση του πήχη   των πολιτικών αιτημάτων….…  

Ο θεατρικός λόγος είναι «μίμηση πράξεως»  αλλά ποιοτικά διαφορετικός από το θεατρινισμό, η ταυτότητα  του επαρχιώτη  είναι άσχετη με  τον επαρχιωτισμό -  που εμφανίζεται  ακόμη και ανάμεσα στις τάξεις   πρωτευουσιάνων .  Η  εντοπιότητα  και ο τοπικισμός έχουν  ίδιο σύστημα αναφοράς, όμως  διαφέρουν ….

Ούτως εχόντων των πραγμάτων στην κοινωνική χημεία, δεν αποτελεί «πολιτικό αυθαίρετο» το να οικοδομούμε  ένα ποιοτικό διαχωρισμό ανάμεσα στον πατριωτισμό και στον εθνικισμό – όπου ο πρώτος δεν ισούται με τον εθνικισμό μείον ορισμένα πράγματα, ενώ ο δεύτερος δεν ισούται με τον πατριωτισμό συν ορισμένα πράγματα.

Ο  χώρος του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ  και των Δημοκρατικών δυνάμεων φύσαγε   το γιαούρτι διαφόρων «εθνοφιλικών»   εξάρσεων , έχοντας καεί από το χυλό των μετεμφυλιακών  και  χουντικών προταγμάτων . Όμως τα λάθη δεν διορθώνονται με τα αντίθετα λάθη….  Σήμερα η κριτική του εθνικού ναρκισσισμού  δεν μπορεί να οδηγεί στην  κατεδάφιση της  εθνικής αυτοεκτίμησης. Ο πατριωτισμός της υποστήριξης των «εθνικών δικαίων» απέχει  έτη φωτός από τον εθνικισμό  των  «εθνικών συμφερόντων» -  που θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν το οτιδήποτε ,  ακόμη και την κατάληψη του Πακιστάν  από ελληνικά στρατεύματα……….

Ο   εθνικισμός  της Χρυσής Αυγής και ο μαϊμού  πατριωτισμός  της εσωτερικής τρόϊκας, κάνουν πλέον απαραίτητη  την ανάπτυξη  ενός «ελληνικού φιλελληνισμού»,  με αυθεντικό οικουμενικό προσανατολισμό .  Η  δυναμική  αυτή  εμφιλοχωρεί  όλο και περισσότερο στο λόγο  του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ . «Είναι ελληνικό πατριωτικό καθήκον να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στην Κύπρο» - λέει ο Αλέξης Τσίπρας. Και ο Δημήτρης Παπαδημούλης :   « η Αριστερά οφείλει, την ίδια ώρα που έχει σαφές μέτωπο στον εθνικισμό, ν’ αναδειχθεί ως  κατεξοχήν πατριωτική δύναμη»…..
ΥΓ. Η φωτογραφία (μυγδαλιά στα Λευκά Όρη) είναι του Γιώργου Κουβάκη

Η ηγεμών Θάτσερ

 Αυτή η γυναίκα είχε κάτι από  τον κυνισμό που αποτύπωσε ο Νικολό Μακιαβέλι στον «Ηγεμόνα» του – έργο του 1513 , σε μια εποχή ανυπαρξίας  του Κράτους Δικαίου και των πολιτικών  δικαιωμάτων:  Έργο που προσφερόταν τότε και εξακολούθησε να προσφέρεται   ως εγχειρίδιο διαχείρισης ανθρώπων  από μεγαλομεσαίους εξουσιαστές – αλλά και από  μικρούς που ήθελαν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη….

Η  Μάργκαρετ Θάτσερ  διέθετε  την απύθμενη σκληρότητα του πρώϊμου καπιταλισμού, αυτού που έκανε ένα ιστορικό τεύχος του περιοδικού Economist (13.5.1848) να αντιστρατεύεται τον πρώτο αγγλικό νόμο για τη δημόσια υγεία και να διακηρύσσει : «Η δυστυχία και το κακό είναι κληροδοτήματα της φύσης και δεν είναι δυνατό να εξαλειφθούν»…Είχε ακόμη μια εξωφρενικά αρνητική στάση έναντι των όποιων, σοσιαλιστικών ή «σοσιαλιζόντων » θεωρήσεων , συνηγορώντας  υπέρ των μοναχικών  ατόμων ως δομικών στοιχείων της κοινωνίας  και υποβλέποντας   τις όποιες , ταξικές ή μη συλλογικότητες, που λειτουργούσαν  μέσα στη δυναμική των πραγμάτων. Εξ ου και η εκφώνηση μιας  μνημειώδους «κοτσάνας»  από την ίδια,  περί του  ότι «δεν υπάρχει κοινωνία, αλλά τα άτομα και οι οικογένειές τους»…  

Η Θάτσερ διαφημίστηκε πολύ από τους υποστηρικτές της ως «σιδηρά»  κυρία λόγω των μεγάλων μαχών που κέρδισε – εναντίον των άνθρακωρύχων ή εναντίον των Αργεντινών στα Φώκλαντς :  Στη πραγματικότητα όμως  ήταν κατασκευασμένη από το ίδιο  μέταλλο της εποχής της

Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΧΡΥΣΟΥ:

Πολίτη αυτής της χώρας, εδώ και δεκατρείς περίπου μήνες ζούμε τη στυγνότερη μορφή ΧΟΥΝΤΑΣ:

Ειρηνικές διαμαρτυρίες καταστέλλονται με τον πιο βίαιο και ωμό τρόπο, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Δεκάδες συμπολίτες μας σύρονται στα αστυνομικά τμήματα δίχως κατηγορίες, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ !

γονείς εξαφανίζονται για ώρες από τα παιδιά τους, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ !

Εισβάλλουν με στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις στα χωριά μας αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Ρίχνουν χημικά στα σχολειά μας, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

έχουν κατασχέσει οχήματα και περιουσίες μας, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Μοιράζουν χρυσό σε μερικούς δημοσιογράφους, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Πολίτη αυτής της χώρας, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι μοναδικός και κυρίαρχος στόχος είναι η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ – όχι απλά των κατοίκων της Χαλκιδικής – αλλά ολόκληρης της Ελλάδας! Στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ τη φύση, το δάσος, το νερό, ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ! Χθες ήταν η Κερατέα, σήμερα η Χαλκιδική και η Ευκαρπία, αύριο η Θράκη, το Κιλκίς και το Πάικο. Ακολουθούν η Χαλκίδα, η Λαμία, η Ομόνοια και τέλος το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, αλλά ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Πολίτη αυτής της χώρας, τα ξημερώματα της 10^ης του Απρίλη ΒΙΑΣΤΗΚΕ  κάθε έννοια δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν δεκάδες μαυροφορεμένες και πάνοπλες «σκιές» εισέβαλλαν απροειδοποίητα και αναιτιολόγητα σε σπίτια σπάζοντας εξώπορτες και αρπάζοντας πατεράδες από τα κρεβάτια τους μπροστά στα μάτια των ανήλικων παιδιών τους! Αυτό ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Πολίτη αυτής της χώρας, οι πραγματικοί τρομοκράτες έχουν ονοματεπώνυμο: εισβάλλουν καθημερινά στα σπίτια μας από τις τηλεοράσεις και τους ξέρουμε! Ήρθε η ώρα που θα μετρηθούν οι φίλοι και οι εχθροί. Δεν υπάρχει πια περιθώριο για ουδέτερη στάση!

Πολίτη αυτής της χώρας ΣΕ ΚΑΛΟΥΜΕ …..

Πέμπτη 11/04 και Παρασκευή 12/4 στις 6μ.μ., στο άγαλμα του Βενιζέλου για μοίρασμα ενημερωτικού υλικού.

Την Παρασκευή, στις 9 μ.μ., έξω από το αστυνομικό μέγαρο Θεσσαλονίκης( δίπλα στα ΚΤΕΛ) για να συμπαρασταθούμε στους προφυλακισμένους συναγωνιστές μας.

Το Σάββατο 13/4/2013, στις 12 π.μ., στο άγαλμα του Βενιζέλου, διαδηλώνουμε απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση των δύο συλληφθέντων.

Το Σάββατο 13/4/2013, στις 12:00, στο Μοναστηράκι, Αθήνα

Την Κυριακή 14/4/2013, στις 10 π.μ., συγκεντρωνόμαστε στο αστυνομικό μέγαρο Θεσσαλονίκης απαιτώντας ξανά την απελευθέρωση των συλληφθέντων αγωνιστών.

Το ΔΗΚΚΙ για τις δηλώσεις Νταβούτογλου,και ένα σχόλιο του Γιάννη Μαύρου…..

Σε  ανακοίνωσή του το ΔΗΚΚΙ αναφέρεται στις προκλητικές δηλώσεις  Νταβούτογλου….. 

«Οι πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου, δηλώσεις οι οποίες έλαβαν χώρα μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ και οι οποίες είναι εμφανές ότι καλύφθηκαν από τον τελευταίο, αποτελούν επιστέγασμα και κλιμάκωση όλων των προκλητικών και απαράδεκτων επεκτατικών αιτημάτων που προβάλλει το στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας λίγο πριν και αμέσως μετά το θανάσιμο πλήγμα που δέχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και ο ενιαίος αμυντικά χώρος Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη.

Ο Νταβούτογλου αναπτύσσει περαιτέρω το «καζαν - καζαν» (μισά -μισά) για το Αιγαίο που εξεστόμισε ο Ερντογάν κατά την επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία επαναλαμβάνοντας την απαίτηση της αρπαγής των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κύπρου αλλά και της επαναφοράς του σχεδίου Ανάν το οποίο είχε καταδικασθεί με δημοψήφισμα από το 76% του Κυπριακού λαού, αυτή την φορά όχι με δημοψήφισμα αλλά με απευθείας επιβολή από τον ΟΗΕ.

Τσεχοσλοβακία 1938, Κύπρος 2013

Του Μάριου Ευρυβιάδη

 

 Όχι, η Γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει στόχο τη συρρίκνωση του «υπερτροφικού», όπως μας λένε, χρηματοπιστωτικού τομέα της Κύπρου. Ούτε στόχος της είναι ο εξορθολογισμός των δύο μεγάλων τραπεζών του τόπου. Στόχος της είναι η εκ των πραγμάτων κατάλυση του κυπριακού κράτους. Αν δεχθούμε αυτή την παραδοχή όλα όσα συνέβησαν πρόσφατα και όλα όσα κατά καιρούς προηγήθηκαν, μπορούν να ερμηνευθούν με μεγάλο βαθμό αξιοπιστίας. Όπως και το 2004, στόχος ήταν η κατάλυση του κράτους.

 

 Το κρατοκτόνο 24.000 σελίδων σχέδιο Ανάν, αποσκοπούσε, με τη δική μας πάντοτε συναίνεση μέσω του δημοψηφίσματος, στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ). Αντάλλαγμα γι' αυτό ήταν η ένταξη ενός δομημένου πολιτικού Φρανκενστάιν, ενός ρατσιστικού και πολιτικά ευνουχισμένου μορφώματος, στην ΕΕ. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι εξ ορισμού το μόρφωμα αυτό δεν θα είχε καμία αυτονομία ως κράτος. Καμία. Όπως και το 1974. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα στους επίορκους πραξικοπηματίες και τους Τούρκους εισβολείς δεν ήταν για μεν τους πρώτους ανατροπή της κυβέρνησης Μακαρίου και για τους δεύτερους η κατάκτηση εδαφών. Ήταν και για τους δύο η κατάλυση του κράτους- η κατάλυση δηλαδή του αυτεξούσιου και της αυτονομίας του κυπριακού λαού και του αναφαίρετου δικαιώματος του για συλλογική ελευθερία και αξιοπρέπεια.

 

 Όπως και το 1964. Προσπάθησαν πρώτα, στη Διάσκεψη του Λονδίνου, να καταλύσουν το κράτος επιβάλλοντας μια νατοϊκή επικυριαρχία με 25.000 νατοϊκούς (συμπεριλαμβανομένων και Αμερικανών) στρατιώτες. Όταν αυτό απέτυχε προσπάθησαν και πάλι να καταλύσουν το κράτος μέσω της πραξικοπηματικής επιβολής του διχοτομικού Σχεδίου Άτσεσον, με πρωταγωνιστή τον Γέρο της Δημοκρατίας, Γεώργιο Παπανδρέου και τους ανεκδιήγητους διπλωμάτες Σωσσίδη και Νικολαερίζη. Εκείνοι, μέχρι και το Καστελόριζο προσέφεραν για να δελεάσουν την Άγκυρα. Τις δε πραξικοπηματικές τους ραδιουργίες οι δικοί μας άθλιοι ονόμασαν «ένωση με ανταλλάγματα» ενώ οι πιο έξυπνοι ξένοι, «διπλή ένωση».