«Τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια κι οι Γερμανοί ΔΕΝ είναι φίλοι μας….»

Αυτό  «τα σύνορά μας είναι στη Κερύνεια» - από τον τίτλο ενός άρθρου του Φαήλου Κρανιδιώτη  στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-  μου θυμίζει ένα παλιό   πικρό αστεϊσμό  του Κύπριου συγγραφέα Βάσου Φτωχόπουλου….Ο Βάσος μιλούσε για ένα υποθετικό ποδοσφαιρικό ΠΡΟΠΟ του μέλλοντος, στο οποίο συμμετείχαν  διάφορες  ελληνικές ομάδες – μία των οποίων ήταν και ο «ΑΚΡΙΤΑΣ  ΛΑΜΙΑΣ»…

Ο Κρανιδιώτης προφανώς  τοποθετεί τα σύνορα  στον ελλαδικό χώρο πέραν  της Λαμίας, όμως ποιος είπε ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων αρέσκεται σε παλαιού τύπου χαράξεις συνόρων; Ποιος είπε ότι η Νέα Τάξη δεν υφαρπάζει  «ανεπαισθήτως» τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας περιοχής,  μεταφέροντάς τα από τους αυτόχθονες  στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και  αφήνοντας άθικτα τα εικονικά σύνορα;

Ο φερόμενος ως σύμβουλος του κ. Σαμαρά μας πληροφορεί  επίσης ότι «οι Γερμανοί δεν είναι φίλοι μας» : «Να θυμόμαστε … πως η Γερμανία έχει μια πολιτική ατζέντα ξεκάθαρα εχθρική στα συμφέροντα μας. Τα δανεικά τους δεν είναι ευεργεσία και χάρισμα. Τα πληρώνουμε με τόκο»….

Μήπως όμως κι εδώ ο «σκληροπυρηνικός» πατριώτης  ρίχνει το μελάνι των λέξεων συσκοτίζοντας τα πράγματα;

Μήπως  το Ράϊχ δεν μαζεύει απλώς τόκους, αλλά επιπλέον και στρατηγικά πόστα  στη χώρα μας, στη Κύπρο και στη Νότια Ευρώπη, έτσι ώστε να  τις  έχει εσαεί και ανέκκλητα υποχείριες ;

Όλο το άρθρο του Κρανιδιώτη

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δηλαδή γιατί κάποιος , μπορεί να βάζει χέρι στο βιός κάποιων ανθρώπων – είτε στην Ελλάδα με το κούρεμα των ομολόγων είτε στη Κύπρο με την ιδιοποίηση των καταθέσεων , ή, ακόμη χειρότερα, να αφήνει απλήρωτους τους νοσοκομειακούς γιατρούς επί μήνες -   και να αυτοσυστήνεται ως  «πολιτικά πολιτισμένος»; Ενώ κάποιοι  πολίτες που διαμαρτύρονται και απαιτούν από τους δράστες των εναντίον τους ληστρικών επιθέσεων να το βουλώσουν,  είναι «πολιτικά  απολίτιστοι» ;

Μη χάσετε το βίντεο με την αποδοκιμασία δυο βουλευτών, του Δημήτρη Χριστογιάννη της Νέας Δημοκρατίας και της Κατερίνας Μάρκου, της Δημοκρατικής Αριστεράς, στο συνέδριο των Νοσοκομειακών γιατρών.  http://www.enikos.gr/politics/133145,BINTEO-Apodokimasan_voyleytes.html

Δεν ξέρω αν μπήκαν σε σκέψεις  οι δυο τους, πάντως  τουλάχιστον η κυρία Κατερίνα Μάρκου θα όφειλε να μπεί… 

Συμπεράσματα από τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο

                                                                          του Βασίλη Ασημακόπουλου[1] 

          Η έκβαση της σύγκρουσης μεταξύ Κύπρου και Ευρωζώνης, αποτυπώνει το συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στην κυπριακή αστική τάξη και τον γερμανικό ιμπεριαλισμό που ηγήθηκαν των δύο σχηματισμών, στο γενικευμένο πλαίσιο καπιταλιστικής κρίσης και χρηματιστικής συσσώρευσης κεφαλαίου. Για τις δυνάμεις που προσδοκούν και αγωνίζονται για μια άλλη προοπτική από τη μνημονιακή βαρβαρότητα είναι απαραίτητο να εξαχθούν ορισμένα βασικά συμπεράσματα, έχοντας υπ’ όψιν ότι τα ζητήματα δεν είναι μονοδιάστατα ή μονοθεματικά. Διαφορετικά ειπωμένο το οικονομικό στοιχείο καθορίζει, αλλά σε ‘τελευταία ανάλυση’, όπως απέδειξε και  η κυπριακή κρίση. Ο περιορισμένος χώρος ενός άρθρου προσδιορίζει και τα όρια. Αυτός είναι και ο λόγος που γεωπολιτικές και γεωοικονομικές διαστάσεις[2] της κρίσης δεν αναφέρονται.  

1.  Το εθνικό κέντρο ‘πούλησε’ τους αδελφούς Κυπρίους. Για μιαν ακόμα φορά. Μπορούμε ν’ αριθμήσουμε τουλάχιστον άλλες τέσσερις. Τη δεκαετία του ’50, όταν οι Κύπριοι πάλευαν για την αυτοδιάθεση-ένωση με την Ελλάδα απέναντι στον βρετανικό ιμπεριαλισμό και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα υπό την ηγεμονία της αριστεράς (ΕΔΑ-ΚΚΕ) στήριζε έμπρακτα και μαχητικά τη δίκαιη υπόθεση, η κυβέρνηση Καραμανλή  ισορροπώντας μεταξύ κραταιού αμερικάνικου νεοαποικισμού και καταρρέουσας βρετανικής αποικιοκρατίας  υποχρέωσε την Κύπρο  σε δοτή ‘ανεξαρτησία’ υπό καθεστώς εγγυητριών δυνάμεων (συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, Φεβρουάριος 1959). Τον Ιούλιο-Αύγουστο 1974 με το ιωαννιδικό χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την άρνηση υπεράσπισης της Κύπρου από την εισβολή του τουρκικού Αττίλα, αφού προηγουμένως η παπαδοπουλική χούντα είχε αποσύρει την ελλαδική μεραρχία από την Κύπρο (1967) και διαρκώς υπονόμευε την Κυπριακή Δημοκρατία. Τον Απρίλιο 2004 με την προσπάθεια επιβολής (Σημίτης-Γιώργος Παπανδρέου 2002-2004) στην Κύπρο του αμερικανοβρετανικού νεοαποικιακού σχεδίου Ανάν[3]. Τον Φεβρουάριο-Μάρτιο 2012 με το ελλαδικό PSI και το κούρεμα 4,5 δισ ευρώ ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους κυπριακές τράπεζες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;   

Ευρωζώνη και Κύπρος : Το δεύτερο πείραμα…

                                                     της Νάντιας Βαλαβάνη

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Οικονικής :Υπάρχουν ακόμη υποστηρικτές της «σωτηριολογικής» αποστολής των Μνημονίων; Μάλλον ναι. Γιατί όταν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ  είναι τόσο κοντινά με αυτά της Νέας Δημοκρατίας, κάποιοι πρέπει να χάβουν και να επανεκπέμπουν τις βλακώδεις δικαιολογίες που συνοδεύουν τα μέτρα – εναντίον της Ελλάδας, της Κύπρου πρόσφατα και  οσημέραι  εναντίον του   Λουξεμβούργου…

Εν τω μεταξύ, και ενώ το παιχνίδι παίζεται σε στυλ συμμορίας Ντάλτον εναντίον λαών, υπάρχουν ακόμη  Αριστεροί πολίτες που δεν «βλέπουν» την έξωση του Νόμου της Αξίας από μεγάλες περιοχές του πλανήτη και την ανάδυση μιας νέας (λούμπεν)  «πρωταρχικής συσσώρευσης» - πιθανόν μεγαλύτερης και από αυτήν που έλαβε χώρα εις βάρος της περιουσίας λαών και λαών, μετά την πτώση του «υπαρκτού».

Όμως το γεγονός ότι αυτοί δε βλέπουν, δεν σημαίνει ότι   πρέπει να περιμένουμε να σπάσουμε όλοι μαζί τα μούτρα μας σε κάποιο  τοίχο. Γι αυτό και πρώτιστο καθήκον της Πατριωτικής Αριστεράς είναι το να αμφισβητήσει την θεωρητική παραγωγή  των όποιων τυφλών και δογματικών εντός του  αντιμνημονιακού μέτωπου….

Στο παρακάτω άρθρο της στην ΑΥΓΗ (31.3.2013) η  Νάντια Βαλαβάνη υπογραμμίζει  :

 

Ως έξτρα bonus από την επιλογή της Κύπρου για το «δεύτερο πείραμα» θα πρέπει να υπολογίζονται:

- Η αναστροφή των κεφαλαιακών ροών κατ’ αρχήν απ’ την Κύπρο και στη συνέχεια ευρύτερα απ’ το Νότο προς τ’ «ασφαλέστερα» χρηματοοικονομικά καταφύγια του γερμανικού, αλλά και του γαλλικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και των στενότερων εταίρων τους. Δηλ. η «αποκατάσταση» της «αντοχής» που επέδειξε η Κύπρος - αλλά και η Μάλτα και το Λουξεμβούργο – στο διπλό μηχανισμό που δημιουργεί το MIFID, από το 2004 ο βασικός σχετικός νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που φροντίζει για τη συγκέντρωση των κεφαλαιακών ροών σε λίγες τεράστιες τράπεζες και μεγάλα χρηματοοικονομικά κέντρα «απογυμνώνοντας» τις μικρές ευρωπαϊκές χρηματαγορές.

-Νίκη, τουλάχιστον προς το παρόν, Γερμανών και Αμερικανών έναντι των Ρώσων στο άγριο γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή. Επιπλέον η Γερμανία μέσω ενός Μνημονίου που  δεν έχει ακόμα υπογραφεί, βάζει χέρι για πρώτη φορά στο φυσικό αέριο στα θαλάσσια «οικόπεδα».

Οι παράπλευρες απώλειες μιας συγγνώμης

  του Βαγγέλη Πισσία*

Τον Ιούνη του 2010 έγινε η γνωστή επίθεση του Ισραήλ στον «στολίσκο της ελευθερίας» που έπλεε προς την Γάζα στα διεθνή ύδατα.  Πριν λίγες μέρες το Ισραήλ ζήτησε την επιθυμητή από την τουρκική κυβέρνηση διπλωματική συγγνώμη και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών βαίνουν προς αποκατάσταση.

Την ίδια στιγμή η Κύπρος παίρνει την σκυτάλη από την Ελλάδα εξαναγκαζόμενη και αυτή σε μέτρα οικονομικής αποσύνθεσης. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση οι αποφάσεις λαμβάνονται στις  ΗΠΑ και την Ε.Ε.

Σύμπτωση; 

Πριν τρία χρόνια, όταν συντελέστηκε η μεγάλη στροφή στην μεσανατολική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου κάποιοι διατύπωσαν τις ενστάσεις τους. Ήταν τότε που κυβερνώντες και παρακυβερνώντες στις δυο αυτές χώρες επικαλέστηκαν το εθνικό συμφέρον και  ανέλαβαν εργολαβικά να υποστηρίξουν τον εξής απλοϊκό  γεωπολιτικό συλλογισμό:  «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» - «η Τουρκία είναι εχθρός μου» - «το Ισραήλ τα έσπασε με την Τουρκία»… «άρα το Ισραήλ είναι φίλος μου»… Τον   συλλογισμό αυτό υποστήριξαν με τα ακόλουθα  επιχειρήματα:

-          Η αντιπαράθεση Ισραήλ – Τουρκίας έχει δομικό και όχι συγκυριακό χαρακτήρα

-          το Ισραήλ -και κατά λογική επέκταση το παγκόσμιο εβραϊκό λόμπυ-  έχει  ισχυρή επιρροή  στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, στις εταιρείες αξιολόγησης, στις δυτικές κυβερνήσεις και ιδιαίτερα στην αμερικανική. Μπορεί συνεπώς  να μεσολαβήσει ώστε η Ελλάδα και η Κύπρος θα αποκτήσουν, κατά πως λέει ο λαός, μπάρμπα στην Κορώνη

-          το Ισραήλ διαθέτει τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων, η Κύπρος το ίδιο, εμείς το ίδιο, το Ισραήλ διαθέτει τα  «πάρε δώσε» με τις μεγάλες εταιρείες του συμπλέγματος έρευνας και αξιοποίησης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ισχυρό στρατό, στόλο και προπαντός πλάτες, άρα η Τουρκία δεν θα τολμήσει να παρέμβει και να μας εμποδίσει να αξιοποιήσουμε τους δικούς μας υδρογονάνθρακες.

Συγκέντρωση στο Σύνταγμα, 31 Μαρτίου, δηλαδή αύριο…

 Ο  τσοπάνος της ιστορίας την έπαθε, διότι χάριν παιδιάς φώναζε σε ανύποπτο χρόνο «ΛΥΚΟΙ», «ΛΥΚΟΙ», οπότε έρχονταν οι συγχωριανοί του και επληροφορούντο, εκεί επί τόπου, ότι επρόκειτο περί φάρσας…

Η συγκεκριμένη  ιστορία εκπέμπει ένα νόημα – ή για την ακρίβεια κατασκευάζει ένα «σενάριο» με βάση ένα γνωμικό : Και το γνωμικό είναι ότι κάθε έκκληση για βοήθεια, αλληλεγγύη, συστράτευση, πρέπει να είναι σοβαρή.

Στο δια ταύτα λοιπόν : Μια και έχουμε ζήσει συναγερμούς  και συναγερμούς αλλά και εκκλήσεις του ποδαριού με θέμα τη κοινή δράση, ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά οι «πρωτοστατούντες»  θα έχουν αξιολογήσει τη κατάσταση και ΔΕΝ θα μας οδηγήσουν σε μια συγκέντρωση ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ με το βάθος και το πλάτος των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι λαοί στη Κύπρο και στην Ελλάδα…

Ως καμένος λοιπόν   από το χυλό εκδηλώσεων και εκδηλώσεων, θα φυσήξω  και το γιαούρτι αυτή τη φορά και ΔΕΝ  θα πω ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ , αλλά το πιο μετριοπαθές : Να είμαστε εκεί το απόγευμα της Κυριακής, για να διαμαρτυρηθούμε και να αναστοχαστούμε  το μέγεθος της ενέργειας που πρέπει να καταβάλουμε, για να αποτινάξουμε το ζυγό της νέας αποικιοκρατίας…

Σύσκεψη του προεδρείου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και μια δήλωση του Τσίπρα

Μετά από τη  χθεσινή σύσκεψη του Προεδρείου του ΚΕΑ ο Αλέξης Τσίπρας  δήλωσε μεταξύ άλλων :

«Στη συνεδρίαση του Προεδρείου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς που έγινε σήμερα στην Αθήνα, εκτιμήσαμε ότι η  απόφαση του Eurogroup της περασμένης Κυριακής (24.3.2013) αποτελεί μια τομή και αλλαγή στρατηγικής της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια αλλαγή στρατηγικής που εκφράζει το στρατηγικό αδιέξοδο της ευρωπαϊκής ηγεσίας που οδηγείται σε αυτοκαταστροφικές αποφάσεις όχι μόνο για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά για όλη την ευρωζώνη».

Η δήλωση του Τσίπρα  περί «αυτοκαταστροφικών αποφάσεων» υπονοεί μια υφιστάμενη κοινότητα συμφερόντων και μια παραγωγή  λαθών από τη πλευρά των ηγετικών κύκλων, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει μια ευρύτατη  διαπίστωση – που εκφέρεται ενίοτε και από τον ίδιο - ότι η γερμανική  Ευρώπη ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ για την δημιουργία νεοαποικιακών καταστάσεων, δηλαδή  ξέρει τι της γίνεται   ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΛΑΘΗ  ….

Για να γίνω ακόμη πιο σαφής : Από μια ευρωπαϊκή σκοπιά, και η επίθεση του Χίτλερ εναντίον της Πολωνίας το 1939, ήταν «λάθος»,  που υπονόμευσε μάλιστα το ευρωπαϊκό πνεύμα συνεργασίας για δεκαετίες…Όμως το 1939 το προέχον και κυριαρχικό χαρακτηριστικό  της συγκυρίας, που έπρεπε να υπογραμμιστεί ξανά και ξανά, ήταν η γερμανική ΕΠΙΘΕΣΗ…

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Του Ανδρέα Πετρουλάκη

 

Ανδρέας Εμπειρίκος : «Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια…..»

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/06/blog-post_15.html

 

Όποιος έχει δεί την επέλαση εξάλλων πελατών την πρώτη μέρα των εκπτώσεων στο Harrods. Όποιος θυμάται τους αλαλάζοντες καταναλωτές που καλπάζουν αλληλοσυγκρουόμενοι όταν τα μεγάλα καταστήματα Ευρώπης και Αμερικής δίνουν προσφορές στους πρώτους εκατό. Όποιος έχει την εικόνα των οργισμένων με το κράτος Ελλήνων στην ουρά για να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας που τα θυμήθηκαν την τελευταία ημέρα προθεσμίας. Όποιος είδε τα αντίσκηνα όπου διανυκτέρευσαν εκστασιασμένοι ρέκτες για να ξεχυθούν με το ξημέρωμα σαν αγέλη αγριμιών και να εξασφαλίσουν πρώτοι το νέο iPad. Όποιος έχει ακούσει την ποικιλία βρισιών σε στριμωξίδι διαγκωνιζομένων για να εξασφαλίσουν το μαγικό χαρτάκι του τελικού :  Αυτός καταλαβαίνει καλύτερα τι έγινε χτες στην Κύπρο…..

 

Η καρτερικότητα, η ηρεμία και ο πολιτισμός με τον οποίον άνθρωποι που έχασαν τις περιουσίες τους, συνταξιούχοι που είδαν την ασφάλειά τους να εξανεμίζεται, νέοι που είδαν το μέλλον τους να σκοτεινιάζει, πολίτες που είδαν τις ζωές τους να γίνονται συντρίμμια και  περίμεναν τη σειρά τους, για να μπουν στον χώρο που συντελέστηκε το έγκλημα και να πάρουν λίγα ευρώ -    ήταν στην κυριολεξία παγκόσμιο μάθημα αξιοπρέπειας.

 

Φαίνεται ότι στο DNA των Κυπρίων έχει εγγραφεί η αντίληψη των πραγματικών μεγεθών της ζωής. Ακόμα και αν για ένα διάστημα ο καταναλωτισμός και το εύκολο χρήμα έκανε τον πρόσφυγα, σερ Πάμπο, όπως προσφυώς έγραψε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο χαρακτήρας της κυπριακής κοινωνίας είναι πιο συμπαγής από ό,τι όλοι μας πιστεύαμε. Ίσως όταν έχεις αφήσει το πατρογονικό σου σπίτι στην Κερήνεια έχεις άλλο εξοπλισμό να αντιμετωπίσεις την φούσκα των ακινήτων. Πιθανόν όταν προέρχεσαι από τα κατεχόμενα έχεις άλλη αντίληψη για τα κεκτημένα. Ενδεχομένως όταν έχεις μάθει να ζεις δίπλα στα Φυλακισμένα Μνήματα,  δεν δίνεις τη σημασία που δίνουν οι υπόλοιποι στα φυλακισμένα χρήματα…..

 

ΠΗΓΗ κειμένου Πετρουλάκη: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=23295

ΞΕΚΙΝΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Του Χρήστου Πασσαλάρη

 

Οπως έμεινε στην ιστορία ο μαύρος Απρίλιος του ΄41, έτσι θα μείνει και ο κατάμαυρος Μάρτιος του 2013. Είναι οι μήνες της βάρβαρης γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και όπως το ‘39 ο Χίτλερ ξεκίνησε από την Πολωνία το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι το 2013 η καγκελάριος Μέρκελ, εξ ίσου αδίστακτη, ξεκινά από την Κύπρο, απροκάλυπτα πλέον , την οικονομική υποδούλωση ολόκληρης της Ευρώπης.

Οι πολίτες του ευρωπαϊκού νότου, χτυπημένοι άγρια από την παγκόσμια κρίση, βλέπουν να πλανώνται πάνω από τα κεφάλια τους (όπως τότε τα «στούκας» του Χίτλερ) τα αρπακτικά όρνεα του Βερολίνου με σάρκες της Κύπρου στο ράμφος τους, έτοιμα να εφορμήσουν και στις δικές τους καταθέσεις , για να τους υποδουλώσουν, εν ονόματι της «Γερμανικής Ευρώπης»!

Η ιστορία όμως γράφει επίσης ότι οι «νότιοι» της Ευρώπης, με πρωτοπόρους τους Ελληνες, τους Γάλλους και τους Γιουγκοσλάβους (λίγο αργότερα και τους Ιταλούς ), ξεκίνησαν εκείνα τα χρόνια την επική αντίσταση κατά της χιτλερικής κατοχής, πρώτα κουρελιάζοντας τις σημαίες της, όπως έκαναν ο Γλέζος με τον Σάντα, και αμέσως μετά οργανώνοντας πανεθνικά απελευθερωτικά κινήματα.

Τέτοια κινήματα θα νοιώσουν αργά ή γρήγορα στις πλάτες τους οι αφέντες του Βερολίνου και μάλιστα ξεκινημένα πάλι από την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ματωμένη σημαία του Κολλάτου είναι ένα μικρό σημαδάκι μπροστά σε ό,τι αναμένεται... Ιδιαίτερα αν ο δικός μας υπουργός Οικονομικών τολμήσει να δεχθεί «κούρεμα» των καταθέσεων και στις ελληνικές τράπεζες. Θα είναι πράξη συνθηκολόγησης χειρότερη εκείνης του προδότη Τσολάκογλου…

Ας αναλάβει λοιπόν τις ευθύνες της η ελληνική κυβέρνηση! Οι κατάσταση είναι λίαν εκρηκτική. Οι σπίθες πλησιάζουν!

 

ΠΗΓΗ   http://www.enikos.gr/tsouzoun/132262,JEKINA_MIA_NEA_ANTISTASH.html

Προσβολή συμβόλων από τον Κολλάτο

 Για προσβολή συμβόλων κατηγορείται ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος, που συνελήφθη  γιατί είχε  αναρτήσει στο μπαλκόνι του διαμερίσματός του  στο Κολωνάκι μία ελληνική σημαία,  που έφερε πάνω μία μπότα και άλλα σύμβολα  αντιγερμανικού περιεχομένου.

Η υπόθεση μου θύμισε τον  μεγάλο περιβαλλοντικό αγώνα, που γινόταν εναντίον μιας εκτροπής του ποταμού Δούναβη επί αυστριακού εδάφους, και η οποία εκτροπή  θα επέφερε την καταστροφή του δάσους Χάϊνμπουργκ : Ενός δάσους  εκπάγλου καλλονής, που τότε, δεκαετία του 80, είχε χαρακτηρισθεί από τον νομπελίστα Κόνραντ Λόρενζ ως «τροπικό δάσος σε εύκρατη ζώνη».

Βγήκε λοιπόν ένας ζωγράφος, μαχόμενος καλλιτέχνης στο πλευρό του περιβαλλοντικού κινήματος , και είπε περίπου:

«Φανταστείτε ένα τρελό με  τσεκούρι,  να εισβάλλει σε κάποιο  μουσείο με εκείνους τους υπέροχους πίνακες Φλαμανδών ζωγράφων ,που απεικονίζουν πυκνά δάση. Οι ενέργειές του θα προκαλούσαν καθολική αποστροφή…Όμως τι θα μπορούσε να πει κανείς γι αυτούς που σήμερα βανδαλίζουν το ‘πρωτότυπο’;»

Ο Κολλάτος προσέβαλε το εθνικό σύμβολο, και γι αυτό τον πάνε  για δέσιμο(κράτηση, εισαγγελέας κλπ)… Αλλά αυτοί που προσβάλλουν το συμβολιζόμενο Έθνος με τις πολιτικές της μνημονιακής υποτέλειας, τι πρέπει να πάθουν;

Οι νέοι Νταβέληδες με τα φωτοβολταϊκά στην Πεντέλη.

Ο Νταβέλης ως γνωστόν υπήρξε διακεκριμένος ληστής στην περιοχή Αττικής, όμως είμαι απολύτως βέβαιος ότι εάν ζούσε σήμερα θα προτιμούσε, αντί ληστειών, την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών…Το τι εννοώ καθίσταται απολύτως σαφές με την ανάγνωση των  προηγουμένων, δοθέντος ότι   σε προηγούμενη ανάρτηση http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/03/blog-post_1618.html

 λέγαμε ότι το fast truck γίνεται   faster…Και καθώς  στις ημέρες μας  το χειρότερο υποκαθίσταται από το χειροτερότερο, στην περίπτωση της Πεντέλης  αποδεικνύεται ότι εκτός από το faster υπάρχει και το fasterότερο(!) όταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση φουκαροποιείται τόσο ώστε να αποτελεί απλό ιμάντα μεταβίβασης των τροϊκανών εντολών… 

Στο θλιβερό κατάντημα της παράταξης του νυν περιφερειάρχη κ. Σγουρού -  αυτήν που διάφοροι «προοδευτικούληδες» ψήφισαν για να μην έλθει (;) η Δεξιά στην περιφερειακή εξουσία και ξυνίσει  ο τραχανάς -  αναφέρεται η παρακάτω ανακοίνωση  της Παράταξης «Αττική Συνεργασία όχι στο Μνημόνιο» :

 

« Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η άρνηση της Παράταξης του κ.Σγουρού στην Περιφέρεια Αττικής για συζήτηση του αιτήματός μας  στη 12^η  Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής την Τρίτη 26.03.2013, σχετικά με την κατασκευή φωτοβολταϊκού πάρκου στο Πεντελικό Όρος.

Η Κυβέρνηση ως γνωστόν κατέθεσε στη Βουλή Νομοσχέδιο που επιτρέπει σε «μεγάλους» επενδυτές, να κατασκευάζουν «fast-track» έργα όπου θέλουν, παρακάμπτοντας την κείμενη Νομοθεσία δασική και μη, για επενδύσεις ακόμη και εντός προστατευόμενων περιβαλλοντικά περιοχών, όπως π.χ. το Πεντελικό Όρος. Με δεδομένο ότι από πλευράς Εκκλησίας της Ελλάδας επιδιώκεται η δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου 3.500 στρεμμάτων ισχύος 300 MW και μεγέθους ίσου με τον οικιστικό ιστό της Νέας Πεντέλης, σε μεγάλη δασική έκταση που βρίσκεται κοντά στην Ι.Μ.Πεντέλης και η οποία κηρύχτηκε αναδασωτέα μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του 2009, η Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής θα όφειλε να υψώσει ασπίδα προστασίας στο Πεντελικό Όρος που είναι το φυσικό ¨air condition¨ για όλη την Αττική.

Αντί για αυτό ταυτίστηκε για άλλη μια φορά  με τις πολιτικές επιλογές της μνημονιακής Κυβέρνησης.  

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της ¨ Αττικής Συνεργασίας Όχι στο Μνημόνιο¨

Βαρεμένος Γεώργιος   -   Κυπριανίδου Ερμίνα   -   Τσουκαλάς Δημήτρης

Ο  Περιφερειακός Σύμβουλος

Καπάταης Χρήστος

Το Λουξεμβούργο, επόμενο υποψήφιο θύμα….

 Αυτό που κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια δεν είναι δεινόσαυρος…Η γερμανική επίθεση οικονομικής κυριαρχίας διαπιστώνεται  πλέον  και από τους πιο  ευρωκεντρικούς παράγοντες, όπως ο  πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρώην επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ  :  Ο οποίος αναγνωρίζει ότι «συμπεριφερθήκαμε στους Κυπρίους σαν να ήταν όλοι συμμορίτες και γκάνγκστερ»…

Τα ωραιότερα όμως ειπώθηκαν από τον υπουργό  Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Γιαν Άσελμπορν, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.  Ο Άσελμπορν κατήγγειλε τη Γερμανία για «ηγεμονικές επιδιώξεις» και για το ενδεχόμενο να καταλήξει η ΕΕ  «γερμανική Ευρώπη»…

Ο ίδιος υποστήριξε ότι η  «εξειδίκευση» της μικρής σε μέγεθος χώρας του   στις  χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες,  προέκυψε ως αποτέλεσμα  της  φυσικής αναζήτησης  ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος στη διεθνή οικονομία.  Και φυσικά αναφέρθηκε στην προσπάθεια της  Γερμανίας,  Γαλλίας και  Βρετανίας, να συρρικνώσουν τα μικρότερα χρηματοπιστωτικά κέντρα στην Ευρώπη,  με πρωτοστατούσα τη Γερμανία.

Το χειρότερο όμως στην όλη επιχείρηση προϊδεασμού της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης  για όσα δραστικά θα επακολουθήσουν, προήλθε από τον αντιπρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Γιοάχιμ Πος. Μάλιστα, τον «Σοσιαλ» «δημοκράτη»  κύριο,  που συντάχθηκε με τους ιέρακες της χώρας του, διαβεβαιώνοντας ότι το Λουξεμβούργο «φυσικά και ανήκει στις προβληματικές χώρες!»….

Κατά τη γνώμη μου, οι ειδήμονες  θα πρέπει να αναζητήσουν   πίσω από  αυτή την εξουσιαστική εμμονή του Δ Ράϊχ,   την αβυσσαλέα ταπείνωση της συγκεκριμένης χώρας  για 60 και βάλε χρόνια- τα χρόνια που έτρεχε εδώ κι εκεί   ζητώντας συγγνώμη για  τις απίθανες βαρβαρότητες που είχε διαπράξει …

Τώρα η  ντροπή τους βγαίνει  σε επιθετικότητα εναντίον αυτών που τους ντρόπιαζαν …Και συνεχίζουν – σαν «γίγαντας με μυαλό παιδιού», που είχε πει μια φορά κι έναν καιρό ο κύριος «μαζί τα φάγαμε», μέχρι να το αποσύρει κατά τη συνήθειά του : Συνεχίζουν να υπηρετούν το γερμανικό όνειρο του υπεράνθρωπου, που παρακάμπτει κάθε έννοια ανθρωπιάς…

"Ενιαίο Οικονομικό και Αμυντικό Δόγμα" Ελλάδας- Κύπρου….

Με αφορμή την επέτειο της 25^ης Μαρτίου  και με αιτία τη νέα επίθεση του γερμανικού Ράϊχ εναντίον της Κύπρου, το ΔΗΚΚΙ - Σοσιαλιστική Αριστερά   εξέδωσε ανακοίνωση ,   υποστηρίζοντας ένα νέο , όχι μόνο αμυντικό αλλά και οικονομικό δόγμα μεταξύ Ελλάδας -Κύπρου. Πιστεύω ότι οι Αριστεροί Πατριώτες και Δημοκράτες που αποτελούν τον κύριο κορμό του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ  έχουν πλέον προϊδεαστεί για μια πιο ριζοσπαστική λύση, όπως είναι η "άλλη" Ένωση  του ευρωπαϊκού Νότου. Κι ακόμη  ότι αυτό το καθήκον επιτάσσει  ως αφετηρία όχι μια απλή προσέγγιση και διακηρυξιολογία  μαζί με τα αριστερά κόμματα  του Νότου - που ούτως ή άλλως έχουν περιορισμένη εμβέλεια - αλλά την άμεση συσπείρωση με ευρύτατες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της λαϊκής δεξιάς....
Ιδού η ανακοίνωση του ΔΗΚΚΙ :   

«Ο ασύμμετρος πόλεμος που έχει εξαπολυθεί απ΄ το Γερμανικό Οικονομικό Ράιχ και τις «αγορές» κατά της Κύπρου αποτελεί ταυτόχρονο πλήγμα κατά της χώρας μας και του Ελληνισμού και προάγγελο νέων δεινών για όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Στην Κύπρο ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο παραβιάζοντας τα «ιερά και τα όσια» του συστήματος , κατάσχοντας τραπεζικές καταθέσεις προκειμένου να αρπάξουν τον ορυκτό της πλούτο (Γερμανία) και να προχωρήσουν στην επέκταση του Αττίλα στον Νότο (ΗΠΑ).

Ένα τέτοιο ασύμμετρο χτύπημα πρέπει να αναμένουμε ότι η Νέα Τάξη πραγμάτων, η «ιερά συμμαχία» ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιχειρήσει και κατά της χώρας μας. Γιατί η ζώνη Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη είναι γεωπολιτικά ενιαία και ο Τουρκικός επεκτατισμός με το «μισά – μισά!» που εκστόμισε πρόσφατα ο Ερντογάν για το Αιγαίο,  μπορεί κάλλιστα να πάρει την θέση που είχαν Σόιμπλε και Λαγκάρντ στο χτύπημα της Κύπρου.

Η επιτομή μιας άθλιας υποκρισίας.

 Της Ιωάννας Κοντούλη 

Η Ι. Κοντούλη καταγγέλλει ως «επιτομή της υποκρισίας» την θεωρία περί τιμωρίας της «κακιάς» Κύπρου ως φορολογικού παραδείσου των off-shores  και των μεγιστάνων του πλούτου…….Και σημειώνει  ότι :  

«Η επιλεκτική επίθεση στον χρηματοπιστωτικό παράδεισο της Κύπρου δεν σηματοδοτεί την λήξη των προνομίων στους φορολογικούς παραδείσους της Ευρώπης (π.χ. νησιά Καιμαν και Τσάνελ στο Ηνωμένο Βασίλειο, Νήσοι Ωλαντ στη Φιλανδία, το Μονακό στη Γαλλία η νήσος Ελιγολάνδη και η περιοχή Μπίσινγκεν στην Γερμανία …), ούτε αμφισβητεί την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Όταν καταρρίπτεται το ταμπού της ασφάλειας των καταθέσεων στην νοτιότερη γωνιά της Ευρώπης, η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό της σύστημα, αυτό αφορά σε όλες τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου άρα και στην Ελλάδα.»

 

Εν τέλει η Κοντούλη υποστηρίζει ότι η επόμενη «σκηνή» του έργου θα κυριαρχείται από το θέαμα της ανασφάλειας μικρών και μεγάλων καταθετών και τη συγκέντρωση του χρήματός των στον πλούσιο βορρά – κάτι που είναι απολύτως εύλογο και που συνιστά μια τυπική  περίπτωση υφαρπαγής οικονομικής δραστηριότητας (τραπεζικές υπηρεσίες) από τους βορειοευρωπαίους ληστές : Όμως δεν σημειώνει τη προσφυγή μέρους  τουλάχιστον των καταθετών σε πολύτιμα μέταλλα (χρυσός),  που δίνει μια νέα τροπή στην «υπόθεση»  του διεθνούς  κεφαλαίου…. 
(Σχετικά http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/03/blog-post_18.html)

Όλο το άρθρο της Κοντούλη

Η Ρένα Δούρου για τα Ελληνοτουρκικά…

Παλιά, σε μια από τις σπάνιες αναρριχήσεις του στα υψίπεδα της  ορθοφροσύνης , που στη συνέχεια όμως  τον οδηγούσαν στις πεδιάδες του κομματικού   κομφορμισμού, ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε χαρακτηρίσει την Τουρκία ως «διεθνή κακοποιό», με αφορμή τη στάση της συγκεκριμένης χώρας έναντι των διεθνών θεσμών..…Σήμερα η Ρένα Δούρου καυτηριάζει επίσης  τη Τουρκία  για τη διεθνή συμπεριφορά της χωρίς κορώνες παγκαλικού τύπου, αλλά και χωρίς να παραλείψει το διεθνιστικώς αυτονόητο :Δηλαδή ότι και οι Τούρκοι πολίτες έχουν να ωφεληθούν από την απόρριψη του τυχοδιωκτισμού και τη στοίχιση της χώρας τους με τη διεθνή νομιμότητα… 

Με αφορμή τις γνωστές τουρκικές δηλώσεις αμφισβήτησης του status της περιοχής, δήλωσε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ (25.3.13):

«Είναι φανερό ότι με την πρόσφατη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, η Τουρκία επιχειρεί να αποσπάσει οφέλη από την σοβούσα οικονομική κρίση που βιώνει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Πλανάται όμως πλάνη οικτρά.
Και τούτο γιατί ούτε το Διεθνές δίκαιο ούτε οι αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρωγοί στις παράνομες και ανιστόρητες βλέψεις της Τουρκίας έναντι τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.

Είναι γνωστό σε όλη τη διεθνή κοινότητα ποια είναι η πλευρά που παραβιάζει συστηματικά τόσο τη διεθνή νομιμότητα όσο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Ποια είναι η χώρα που από το 1974 έχει εισβάλλει στρατιωτικά και κατέχει τμήμα ανεξάρτητου κράτους. Ποια είναι η χώρα που ερμηνεύει κατά το δοκούν τις διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας (που πλέον έχει καταστεί εθιμικό, δεσμεύοντας όλες τις χώρες) προκειμένου να εξυπηρετήσει αποκλειστικά τα συμφέροντά της. Ποια, τέλος, είναι η χώρα που συστηματικά κωλυσιεργεί σε ό,τι αφορά στην εξεύρεση δίκαιης, στη βάση του διεθνούς δικαίου, λύσης στο κυπριακό ζήτημα, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες της κυπριακής πλευράς.
Οι λαοί της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας έχουν πολλά να κερδίσουν από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και τον σεβασμό των αποφάσεων του ΟΗΕ, σε αντίθεση με τυχοδιωκτικές λογικές που το μόνο που κάνουν είναι να υπονομεύουν την ευημερία των λαών.

Ο ολοκληρωτικός οικονομικός πόλεμος του Δ Ράϊχ και μια επιστολή του Λιλλήκα προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη….….

Τι λέγαμε χθες, προς γνώση και συμμόρφωση διαφόρων Αριστερών ;

Λέγαμε ότι ο Ζαχαριάδης έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση του δικτάτορα Μεταξά, μπροστά στην εθνική υπαρξιακή κρίση του 1940… Ότι το ΚΚΕ δήλωνε έτοιμο να συνεργασθεί το 1942 μέσα στα πλαίσια του ΕΑΜ με Δημοκράτες Βασιλόφρονες– όταν παίζονταν όλα για όλα και όταν η ήττα του Άξονα δεν φαινόταν στον ορίζοντα ….

Το Γ Ράϊχ χρησιμοποίησε κάθε αθέμιτο μέσο, παραβίασε το Δίκαιο του Πολέμου, επέβαλε σκληρά αντίποινα σε αμάχους , ιδιοποιήθηκε περιουσίες πολιτών και κρατών, έκανε ολοκληρωτικό πόλεμο. Το Δ Ράϊχ διεξάγει επίσης ολοκληρωτικό πόλεμο αλλά στη σφαίρα της οικονομίας, προφασιζόμενο την εξυγίανση και ουσιαστικά χρησιμοποιώντας μέσα που παραβιάζουν το δίκαιο των συναλλαγών, που θα «τοξινώσουν» το οικονομικό κλίμα του καπιταλισμού για χρόνια, που θα εγκαταστήσουν τον γερμανικό αυταρχισμό στη θέση των «αυτορυθμίσεων» της αγοράς…

Σε αυτή τη κατάσταση δεν υπάρχουν προσχήματα, δικαιολογίες, πικρίες του παρελθόντος, περιχαρακώσεις και διατηρητέα μικρομάγαζα : Υπάρχει μόνο η λαϊκή επιταγή της σύμπνοιας και της ενότητας.

Ο Γιώργος Λιλλήκας ήταν ο βασικός και ουσιαστικός αντίπαλος του Νίκου Αναστασιάδη στη κούρσα της κυπριακής προεδρίας , όμως σε αυτή την κρίσιμη φάση θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του αντιπάλου… Σε σημερινή επιστολή του προς τον Αναστασιάδη εκθέτει ένα σχέδιο σωτηρίας από 5 σημεία, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι δια μέσου της τήρησής των θα αποτραπεί η υποταγή στην Τρόϊκα και στα Μνημόνια.



«Είμαι στη διάθεση σας για την όποια βοήθεια σ’ αυτήν την προσπάθεια που πρέπει να γίνει συλλογικά και με εθνική συστράτευση» - σημειώνει ο Λιλλήκας. Ο οποίος δεν παραλείπει να υπογραμμίσει το ευκόλως εννοούμενο, που τώρα πλέον το συμμερίζεται και ο Κάρολος Παπούλιας :

«Οι(Κύπριοι) πολίτες συμμερίζονται τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ότι «βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση».

Ακολουθεί όλη η επιστολή Λιλλήκα προς Αναστασιάδη με τα 5 σημεία «σωτηρίας» χωρίς υποταγή στη Τρόϊκα…





Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας

κ. Νίκο Αναστασιάδη









Οι χθεσινές αποφάσεις έχουν αλλάξει το πρόσωπο της Κύπρου. Η Κυπριακή οικονομία έπαψε να είναι ένα διεθνές κέντρο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα οδηγηθούν, τις επόμενες λίγες εβδομάδες, στον τερματισμό των εργασιών τους ή σε μαζικές απολύσεις προσωπικού. Η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ύψη σε πολύ σύντομο χρόνο και η κοινωνική εξαθλίωση θα είναι πρωτοφανής.

Την ίδια ώρα, η Κύπρος δεν έχει έτοιμη στρατηγική και σχεδιασμό για ένα νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα μπορούσε να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Ούτε και διαθέτει τους πόρους και τα μέσα για επαναφορά, στο άμεσο μέλλον, της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης.

Ταυτόχρονα διαπιστώνουμε ότι η «λύση» που δόθηκε στις, απαράδεκτες, απαιτήσεις του Eurogroup και της Τρόικας είναι ημιτελής, αφού επιστρέφουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η εμπειρία μας των τελευταίων εβδομάδων (αλλά και η εμπειρία των άλλων χωρών που υπέγραψαν Μνημόνιο με την Τρόικα) μας διδάσκει ότι, δεν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας στην βάση λογικών και οικονομικών όρων, αλλά πνεύμα επιβολής διά εκβιασμών των δικών τους παράλογων απαιτήσεων με πολιτικά κίνητρα και σκοπιμότητες.

Είμαι βέβαιος, ότι συνέχιση των διαπραγματεύσεων με το Eurogroup και την Τρόικα θα μας οδηγήσει σε νέους εκβιασμούς και νέες ακραίες απαιτήσεις, υιοθέτηση των οποίων θα βυθίσει την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση και την κοινωνία σε μαρασμό και μιζέρια.

Διαπιστώνω, όπως και εσείς πιστεύω, πως οι πολίτες είναι έτοιμοι να υποστούν μεγάλες θυσίες και να συμβάλουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι τους ζητείται, για το ξεπέρασμα της σημερινής κρίσης, δεδομένου ότι θα υπάρξει προοπτική ανάπτυξης αλλά κυρίως θα διατηρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία και θα διαφυλάξουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Αυτά θα επιτευχθούν αν διατηρήσουμε την ελευθερία να αποφασίζουμε εμείς για την παραπέρα πορεία της χώρας μας και όχι οι τεχνοκράτες της Τρόικας και του Eurogroup. Οι πολίτες συμμερίζονται τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ότι «βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση».

Όπως σας έγραψα στην τελευταία μου επιστολή ημερομηνίας 21 Μαρτίου 2013, «η Κύπρος βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί».

Για να βρούμε άκρη και να μπορέσουμε να χαράξουμε μιαν αποτελεσματική στρατηγική θα πρέπει, πρώτον να θυμηθούμε το πώς και γιατί προσκαλέσαμε την Τρόικα, το ύψος των δανειακών υποχρεώσεων που είχαμε και δεύτερο, τις πραγματικές μας ανάγκες για τα έτη 2013 – 2016, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί μετά τις χθεσινές αποφάσεις και τα προηγούμενα μέτρα που εφαρμόστηκαν στα πλαίσια του Μνημονίου. Από τη λίγη ενημέρωση που έχω, οι ανάγκες μας έχουν μειωθεί σημαντικά.

Εισηγούμαι, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε τα ακόλουθα:

Πρώτον: Την επιβολή κουρέματος στις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων Ευρώ σε όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να αντλήσουμε ακόμα μεγαλύτερα κεφάλαια.

Δεύτερο: Την πρόσκληση στην Κύπρο εταιρειών που έχουν ήδη ενδιαφερθεί, αλλά και άλλων, για άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων για προπώληση Φυσικού Αερίου ύψους τουλάχιστον 10 δις Ευρώ. Να ακολουθηθεί διαφανής και γρήγορη διαδικασία υποβολής προτάσεων και διαπραγμάτευσης, έξω από γραφειοκρατικές νοοτροπίες.

Τρίτον: Τον άμεσο καθορισμό διαφανών διαδικασιών διαχείρισης και διορισμό Συμβουλίου Διοίκησης από τεχνοκράτες του Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης. Πρόσκληση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις στον απανταχού Ελληνισμό για να στηρίξει το Ταμείο και τους σκοπούς του.

Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να μαζέψουμε ικανοποιητικά κεφάλαια, αν παράλληλα διοριστεί ποινικός ανακριτής για να διερευνήσει το ζήτημα των ευθυνών για όσους οδήγησαν τις τράπεζες σ’ αυτήν την τραγική κατάσταση, ικανοποιώντας το περί δικαίου αίσθημα του λαού.

Τέταρτο: Την άμεση διαμόρφωση επενδυτικού σχεδίου για τη δημιουργία της ενεργειακής μας υποδομής. Πρόσκληση όλων όσων ενδιαφέρονται για συμμετοχή στην ενεργειακή υποδομή με στόχο την έναρξη εργασιών στα τέλη του 2013 ή αρχές του 2014. Να ακολουθηθούν διαδικασίες ταχείας διεκπεραίωσης και διαφάνειας.

Πέμπτο: Να δοθούν κίνητρα στην TOTAL για να επισπεύσει τις έρευνες και την εξόρυξη πετρελαίου που μπορεί να μας επιφέρει άμεσα έσοδα, αφού δεν χρειάζεται οποιαδήποτε υποδομή για την πώληση του.

Για να έχουν νόημα και αποτέλεσμα αυτές οι κινήσεις θα πρέπει να αποφύγουμε να εγκλωβιστούμε στο όποιο Μνημόνιο με την Τρόικα και το Eurogroup. Αν ικανοποιήσουμε, από άλλους πόρους, τις κεφαλαιουχικές μας ανάγκες, δεν υπάρχει λόγος να δεσμευτούμε με ένα Μνημόνιο, το οποίο θα δίνει λόγο στην Τρόικα για τη διαχείριση των Υδρογονονθράκων μας, αλλά και θα υποτάξει την Κυβέρνηση μας στην εποπτεία και κηδεμόνευση των τεχνοκρατών της Τρόικας, οι οποίοι θα αποκτήσουν ρόλο Κομισάριου. Η εμπειρία της Ελλάδας έχει πολλά να μας διδάξει.

Κύριε Πρόεδρε, έχουμε ήδη υποστεί μεγάλη ζημιά ως χώρα. Μπορούμε, όμως, με μιαν ολοκληρωμένη στρατηγική και αποφασιστικότητα να αποτρέψουμε τα χειρότερα που έπονται και να ξαναδώσουμε ελπίδα και προοπτικές στον Κυπριακό Ελληνισμό.

Είμαι στη διάθεση σας για την όποια βοήθεια σ’ αυτήν την προσπάθεια που πρέπει να γίνει συλλογικά και με εθνική συστράτευση.





Γιώργος Λιλλήκας

Ο Λαφαζάνης για την ευρωζώνη και τις συμμαχίες ….

Σε συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ της 23.3.2013, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης θέτει το κρίσιμο ζήτημα της ευρωζώνης και το ακόμη κρισιμότερο ζήτημα των συμμαχιών, που μπορούν να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στην κυβέρνηση….

Το πρώτο από τα δυο ζητήματα, προφανώς αναδεικνύεται ιδιαίτερα σε μια κατάσταση όπου γίνεται όλο και πιο σαφής η αποικιοκρατική  πολιτική του Δ Ράϊχ έναντι της υπόλοιπης Ευρώπης…Η ώρα μιας ουσιαστικής επανεξέτασης του συστήματος ευρώ και της σκιαγράφησης των επιπτώσεων της πιθανής επανεγκαθίδρυσης εθνικού νομίσματος, είναι πλέον κοντά – και από αυτή την άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ δεν πρέπει να χάσει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων : Αντίθετα με τους διασπορείς ψευδών οικονομολογικών ειδήσεων  (έξοδος από το ευρώ=καταστροφή…), ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ πρέπει να πρωτοστατήσει σε μια νέα, ψύχραιμη και ουσιαστική αντιμετώπιση του ζητήματος. Μια τέτοια μάλιστα αντιμετώπιση  μπορεί να κερδίσει πόντους σε ευρύτατα στρώματα της ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινωνίας, καθώς ο λυσσώδης ρεβανσισμός του Δ Ράϊχ θέτει σε κίνδυνο ακόμη και τις στοιχειώδεις διεθνείς χρηματοπιστωτικές λειτουργίες, απειλώντας έως και μερική ή άδηλη επαναφορά του χρυσού σε χρηματικές χρήσεις…

Η συνέντευξη του Λαφαζάνη προκαλεί έκπληξη σε όσους αναζητούν ωριμότητα στη πολιτική του ΚΚΕ, μια και υποστηρίζει ότι

«Στο ΚΚΕ διεξάγεται εν όψει του 19ου Συνεδρίου του ένας πολύ ζωντανός, ουσιαστικός και γόνιμος διάλογος, με την κατάθεση διαφορετικών απόψεων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον».

Αλλά αν υποθέσουμε ότι αφήνουμε αυτή την εκτίμηση «να την πάρει το ποτάμι…», είναι απολύτως αδιανόητο και ανεύθυνο το να ΜΗΝ σημειώσουμε την απουσία αποτελεσματικών προτάσεων εκ μέρους του Λαφαζάνη και πολλών άλλων, όσον αφορά τις συμμαχίες που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ για να γίνει κυβέρνηση – και για την ακρίβεια «συγκυβέρνηση»…

Το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι καλόδεκτοι εταίροι, στο βαθμό φυσικά που αναγνωρίζουν ότι ο λαός δεν είναι στρατοπεδευμένος μπροστά στα χειμερινά ανάκτορα και έτοιμος για τα περεταίρω…Όμως ο Ζαχαριάδης μπροστά στην εθνική κρίση του 1940 έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση της εθνικής άμυνας – που την κανοναρχούσε τότε ο δικτάτορας Μεταξάς ….Το δε ΚΚΕ του 1942, ενώ ήταν σε εξέλιξη οι διεργασίες για την ίδρυση του ΕΑΜ, ζήτησε τη συμμετοχή σε αυτό ακόμη και βασιλοφρόνων πατριωτών…

Αν λένε κάτι αυτές οι ιστορίες, αν ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ μείνει ο εαυτός του και δεν «κεντροαριστεροποιηθεί», αν δεν γίνει πλυντήριο του καραδοκούντος οπορτουνισμού, αν αναζητήσει συλλογικότητες (π.χ Οικολόγοι Πράσινοι) και άτομα για συνεργασίες χωρίς ηγεμονισμούς, τότε κάθε δημοκρατικός πολίτης θα πρέπει να χαιρετήσει τη πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα-Καμμένου : Να τη χαιρετήσει ως ιστορική πρωτοβουλία αριστερής ευθυκρισίας, που δημιουργεί έναν άξονα προσχωρήσεων και συστρατεύσεων ευρέος φάσματος . Μια πρωτοβουλία ευθύνης μπροστά σε μια επίθεση κατακλυσμιαίων διαστάσεων, που δεν επιτρέπει σε κανένα να διακυβεύει το μέλλον του ελληνικού και των άλλων ευρωπαϊκών λαών…

Όλη η συνέντευξη Λαφαζάνη στην ΑΥΓΗ…

Πατριωτικές βολές του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ…

Για τη  διαφορά μεταξύ της Ελλάδας ως μητέρας ή  ως  μητρυιάς της Κύπρου, με σαφή προτίμηση της πρώτης,  έκανε πρόσφατα λόγο ο Αλέξης Τσίπρας – και μπράβο του. Κάποιοι αυτή τη διάκριση θα πρέπει  να την σκεφθούν και να την κατανοήσουν   ως  έκφραση των αισθημάτων αφενός εκτίμησης   και αφετέρου αποστροφής ,  που εκδηλώνουν τα πιο  ευαίσθητα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας -   αντίστοιχα απέναντι στους πατριώτες και στους τροϊκανούς «πωλητικούς»…

 

Εξ άλλου  ο Δημήτρης Παπαδημούλης έδωσε μια ακόμη νότα για τη συμπαράσταση της υγιούς ελληνικής κοινωνίας προς τη Κύπρο :

 

«Είναι ελληνικό πατριωτικό καθήκον να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στην Κύπρο αυτήν την ώρα, η οποία έχει μπροστά της τρία δύσκολα στοιχήματα: το πρώτο είναι να μη βουλιάξει σε μία καταστροφική ύφεση και λιτότητα με τη λύση που θα δοθεί, δεύτερον να εξυγιάνει με έναν ομαλό τρόπο το τραπεζικό της σύστημα, το οποίο έχει κι αυτό τις αμαρτίες του και τρίτον να μην επιτρέψει να βάλουν χέρι στους φυσικούς της πόρους και ειδικά στο φυσικό αέριο, υποθηκεύοντας προκαταβολικά τους πόρους αυτούς και κάθε έννοια ανεξαρτησίας».

 

Μια φορά κι έναν καιρό η Αριστερά προσφωνούσε τους πολίτες σε διάφορες συγκεντρώσεις ως  «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ»… Στη συνέχεια όμως τα γεγονότα επί χούντας και η προδοσία που έφερε τον Αττίλα  στη Κύπρο, έκανε πολλούς να «φυσάνε και το γιαούρτι», έχοντας καεί από τον χυλό της τάχα μου εθνικής  πολιτικής της δικτατορίας…. Τώρα όμως, ουδείς συντρέχει λόγος υπερβολής και ουδεμία χρεία κοσμοπολίτικης ασυναρτησίας υπάρχει. Τα πράγματα   πλέον μπορούν να έλθουν στη θέση τους, έτσι ώστε μέσα στις συνθήκες της αποικιακής επίθεσης εναντίον του ευρωπαϊκού νότου,  να εμπεδωθεί πλήρως η συνείδηση ότι δεν μπορείς να είσαι διεθνιστής , χωρίς να είσαι προηγουμένως και πατριώτης….

Ενας πολίτης απαντά σε μια ΔΟΥ

 

Έλαβα πρόσφατα στο γραφείο μου ένα de facto ανήθικο και απειλητικό έγγραφό σας, «προ κατάσχεσης». Με το παρόν σας ενημερώνω ότι καταθέτω τεκμηρίωση των πολλαπλά ανωτέρων ανταπαιτήσεών μου. Εσωκλείω αντίγραφο αγωγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου (Γενικός αριθ. Κατάθ. XXXXX/2010) και επιστολή της κας. Ζωής Σπυροπούλου, δικηγόρου μου, όσον αφορά σε δεύτερη αγωγή (5/3/2013).

Ως άνθρωπος που γεννήθηκε στις ΗΠΑ και επέλεξε να επενδύσει η οικογένεια του μεγάλα χρηματικά ποσά και να ζήσει σε αυτή τη χώρα, παρά τις αντιρρήσεις πολλών Ελλήνων του εξωτερικού, και ως πατέρας τεσσάρων παιδιών (Ανδρέας, Ελένη, Παναγιώτης, Μαρία), σας ενημερώνω ότι αν χρειαστεί, θα στραφώ νομικά κατά του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένων εκτελεστικών εκπροσώπων της εξουσίας, προκειμένου να διασφαλίσω την τιμή, υπόληψη και περιουσία εμού και της οικογένειάς μου.

Αν αποτολμήσετε να σπαταλήσετε τα χρήματα των πολιτών σε δικαστική διαμάχη, σας βεβαιώνω ότι θα καταδικαστείτε είτε στα εγχώρια είτε σε άλλα δικαστήρια. Εύχομαι να επικρατήσει η νομιμότητα και η σωφροσύνη που συναντάται σε δημοκρατίες.

Επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου και στην προάσπιση του Συντάγματος.

Ειλικρινά,        ΧΧΧΧΧΧΧ Χ. ΧΧΧΧΧΧΧ,  Αρχιτέκτων Μηχανικός,  Master Αρχιτεκτονικής – Ohio State University, ΗΠΑ,  Bachelor Πολιτικού Μηχανικού – C.S.U. / Fenn College of Engineering

Υποψήφιος Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

Πραγματογνώμων Τ.Ε.Ε. και Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς

Συγγραφέας

Η Νάντια Βαλαβάνη για το νερό…

Σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Νερού η βουλευτίνα  του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ  είπε, μεταξύ άλλων, σε δήλωσή της:

 «…. η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζει σήμερα τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες τάσεις, αυτές που πρωτοεκφράστηκαν μεταπολεμικά με την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Χιλή του Πινοτσέτ το 1973 για να καταλήξουν στη Δήλωση του Δουβλίνου του 1992, όπου για πρώτη φορά το νερό καθορίζεται ως εμπορεύσιμο αγαθό με «οικονομική αξία σε όλες τις ανταγωνιστικές χρήσεις». Η ελληνική κυβέρνηση γίνεται έτσι άθυρμα στα χέρια της Τρόικας, που μέσω των Μνημονίων επιχειρεί να επιβάλλει ως υποχρεωτική την ιδιωτικοποίηση του νερού, που απέτυχε να «περάσει» ως δεσμευτική ευρωπαϊκή πολιτική τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά, κόντρα στη διεθνή εμπειρία, όταν μεταξύ 2009-2011 ο Δήμος του Παρισιού παίρνει πίσω το νερό απ' τη «Σουέζ» η οποία κατέχει το 5 % και της ΕΥΑΘ στην Ελλάδα, η Γερμανία επαναδημοτικοποιεί το νερό, το ίδιο και στο Μπουένος Άιρες, στο Χάμιλτον του Καναδά κ.ά. επίσης. Επιπλέον στην Ολλανδία από το 2004 υπάρχει νόμος που απαγορεύει την ιδιωτικοποίηση του νερού, και στην Ιταλία σε δημοψήφισμα του 2011 οι συμμετέχοντες αποφάσισαν με 95% ότι το νερό δεν ιδιωτικοποιείται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα αντιπαλέψει με κάθε τρόπο την επιχειρούμενη από το ΤΑΙΠΕΔ ιδιωτικοποίηση του νερού, και των δύο σοβαρά κερδοφόρων εταιρειών, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Κι ενώ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού αναπτύσσονται σήμερα σοβαρά κινήματα, προειδοποιούμε τους όποιους «ενδιαφερόμενους» ότι τέτοιες «επενδύσεις» θ’ αποδειχτούν βραχυχρόνιες».