Της πλάκας

Δε βρίσκω κάποιο  ιδιαίτερα σοβαρό στοιχείο  στην όλη κατάσταση, πέρα από την άκομψη  ευρω-έφοδο εναντίον του Σαμαρά με στόχο την ευθυγράμμισή του με τον κ. Τμηματάρχη της Νέας Τάξης. Για την περίσταση,  θα έλεγα  ένα de profundis  ΒΑΣΤΑ  ΣΑΜΑΡΑ, αν δεν είχε προηγηθεί το ΒΑΣΤΑ ΡΟΜΕΛ των μαυραγοριτών της περιόδου 1942-1943….

Αυτή η μεταμοντέρνα έφοδος των Γερμανών που δικαίως μπορούμε να αποκαλούμε  «γερμαναράδες» και η αντιδικία  Παπανδρέου –Σαμαρά , δεν έχει καμιά σχέση με εκείνο το χαριτωμένο επεισόδιο μεταξύ Γκαούτσο Κώτσο(Καραμανλή του Πρεσβύτερου)  και Αντρίκο ντελ Πάσο(ΑΓΠ), που αποθανάτισε ο Χάρυ Κλυν πριν από κάτι δεκαετίες…. «Κρασί», έλεγε ο ένας. «Τεκίλα» , ο άλλος….Κρασί – τεκίλα-κρασί –τεκίλα, κι όταν κάποιος  τελικά τούμπαρε και προσχωρούσε στο αντίθετο  ποτό, άρχιζε μια άλλη κόντρα : Τεκίλα-κρασί-τεκίλα- κρασί……

Οι αγριοπασόκοι  + τα δειλά πασοκοειδή έχουν βγει στην πιάτσα για να μιλήσουν ή να υπαινιχθούν  περί της υπάρξεως προσωπικής κόντρας μεταξύ ηγετών, ενώ διακαώς επιθυμούν τη συνευθύνη της Νέας Δημοκρατίας για όσα καταστρεπτικά έγιναν και όσα καταστρεπτικότερα προγραμματίζονται να γίνουν. Η μείζων Αριστερά βλέπει τον πασοκοφρενή δολοφόνο με το μνημόνι αλλά επειδή θέλει να φαίνεται ότι αναλύει  σε βάθος τα πράγματα,  επιτίθεται γενικά στον δικομματισμό ή/και  καπιταλισμό, παραλείποντας μόνο  την καταγγελία του προπατορικού αμαρτήματος  και αφήνοντάς την για μια άλλη συγκυρία  στο μέλλον…Οι οικολόγοι  ακούνε «φέρουσα δανειο-εξοφλητική ικανότητα της χώρας», που είναι πρώτο ξαδέλφι της  «φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων» και σιγοψιθυρίζουν :  «μακριά, εδώ κάνει τζιζ» ….

Στο όλο σκηνικό αξιομνημόνευτες είναι οι επιδόσεις του οικολογίζοντος Ραν Ταν Πλαν,  που αφού προ εβδομάδων συμβούλευε  τους εγχώριους Οικολογιζόμενους να τα βρουν   με τους «Σοσιαλιστές» (αγνώστων λοιπών στοιχείων αλλά πασίγνωστων….) ήρθε να μιλήσει σε ραδιοφωνική εκπομπή  για τη «γενναία απόφαση» του κ. Τμηματάρχη να ζητήσει δημοψήφισμα, «μπροστά σε αντιπολιτεύσεις εντελώς υποκριτικές». Συμπέρασμα :  ΟΙΚΟπανοι, ό,τι και εάν πουν, παραμένουν «κόπανοι», δηλαδή όργανα της Νέας Τάξης και των ισχυρών…