Η φύση δεν είναι δεδομένη, η φύση βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα μπορούσα να παραπέμψω τους αναγνώστες του παρόντος ιστότοπου στον γερο-Ένγκελς, που μίλαγε για τη διαλεκτική συνεξέλιξη θώρακα και τηλεβόλου, αλλά επειδή δεν θέλω να ερεθίσω τον γνωστό λόγιο της Ανανεωτικής Αριστεράς κ. Θεόδωρο Μαργαρίτη (και αποφανθεί ότι πέραν του Λένιν, και ο Ένγκελς λέει τρίχες…), θα περιοριστώ στο παράδειγμα των αντιβιοτικών : Τα αντιβιοτικά ως γνωστόν προκαλούν την «ανάδραση» των παθογόνων μικροοργανισμών, που αφού υποστούν τεράστιες απώλειες από τη χρήση των αντιβιοτικών σε πρώτη φάση, επανέρχονται δριμύτεροι, διαφοροποιημένοι και βελτιωμένοι, έτσι ώστε να απαιτούν την δράση ισχυρότερων αντιβιοτικών για την αντιμετώπισή τους… Τώρα , το πώς η ΜΟΝΣΑΝΤΟ «πίστεψε» ότι ήταν δυνατό να αντιμετωπίσει τους φυτοπαθογόνους παράγοντες, που επιτίθονταν στα μεταλλαγμένα φυτά της, με τη χρήση ενός «εφάπαξ» ζιζανιοκτόνου, του ράουνταπ, είναι απορίας άξιο…Έλλειψη Χεγκελιανής παιδείας, ή απλή «Υπεροψία και μέθη», συνηθισμένη στο κόσμο των (πρωτάρηδων και των) επιχειρήσεων; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Για το ζήτημα – που έχει απασχολήσει για πολλά χρόνια τον οικολογικό χώρο χωρίς να τεθεί ποτέ από μια ευρύτερη, «ολιστική» και φιλοσοφική οπτική διαλεκτικής της φύσης - γράφει ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗΣ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 28.8.2011 :
"Περισσότερα από 20 είδη ζιζανίων σε συνολική έκταση 60 εκατομμυρίων στρεμμάτων σε ΗΠΑ και Λ. Αμερική, μετά από είκοσι χρόνια συνεχούς ραντίσματος με το ίδιο φάρμακο, έχουν αναπτύξει δικούς τους μηχανισμούς άμυνας, και είναι άτρωτα. Το χειρότερο, η γύρη τους μεταφέρει το γονίδιο αντίστασης, μεταδίδοντάς το και στα φυτά που δεν έχουν ψεκαστεί. Επίσης, τα νέα μεταλλαγμένα ζιζάνια είναι ισχυρότερα από τα προηγούμενα, μεγαλύτερα και καταστροφικότερα"
Ολόκληρο το άρθρο του Φακατσέλη στο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου